Plutarch, De cupiditate divitiarum, section 2

(플루타르코스, De cupiditate divitiarum, section 2)

τίνοσ οὖν ἀπαλλάττει τῶν ἄλλων κακῶν ὁ πλοῦτοσ, εἰ μηδὲ φιλοπλουτίασ; ἀλλὰ ποτῷ μὲν ἔσβεσαν τὴν τοῦ ποτοῦ ὄρεξιν καὶ τροφὴ τὴν τῆσ τροφῆσ ἐπιθυμίαν ἠκέσαντο· κἀκεῖνοσ ὁ λέγων δὸσ χλαῖναν Ἱππώνακτι, κάρτα γὰρ ῥιγῶ ,’ πλειόνων ἐπιφερομένων δυσανασχετεῖ καὶ διωθεῖται· φιλαργυρίαν δ’ οὐ σβέννυσιν ἀργύριον οὐδὲ χρυσίον οὐδὲ πλεονεξία παύεται κτωμένη τὸ πλέον.

ἀλλ’ ἔστιν εἰπεῖν πρὸσ τὸν πλοῦτον ὥσπερ ἰατρὸν ἀλαζόνα τὸ φάρμακόν σου τὴν νόσον μείζω ποιεῖ· ἄρτου δεομένουσ καὶ οἴκου καὶ σκέπησ μετρίασ καὶ τοῦ τυχόντοσ ὄψου παραλαβὼν ἐμπέπληκεν ἐπιθυμίασ χρυσοῦ καὶ ἀργύρου καὶ ἐλέφαντοσ καὶ σμαράγδων καὶ κυνῶν καὶ ἵππων, εἰσ χαλεπὰ καὶ σπάνια καὶ δυσπόριστα καὶ ἄχρηστα μεταθεὶσ ἐκ τῶν ἀναγκαίων τὴν ὄρεξιν.

ἐπεὶ τῶν γ’ ἀρκούντων οὐδεὶσ πένησ ἐστίν·

οὐδὲ δεδάνεισται πώποτ’ ἄνθρωποσ ἀργύριον, ἵν’ ἄλφιτα πρίηται ἢ τυρὸν ἢ ἄρτον ἢ ἐλαίασ· ἀμπελῶνεσ, ἄλλον ἡμίονοι Γαλατικαὶ , ἄλλον ἵπποι ζυγοφόροι κείν’ ὄχεα κροτέοντεσ ἐνσεσείκασιν εἰσ βάραθρον συμβολαίων καὶ τόκων καὶ ὑποθηκῶν.

εἶθ’ ὥσπερ οἱ πίνοντεσ μετὰ τὸ μὴ διψῆν ἢ ἐσθίοντεσ μετὰ τὸ μὴ πεινῆν καὶ ὅσα διψῶντεσ ἢ πεινῶντεσ ἔλαβον προσεξεμοῦσιν, οὕτωσ οἱ τῶν ἀχρήστων ἐφιέμενοι καὶ περιττῶν οὐδὲ τῶν ἀναγκαίων κρατοῦσιν. οὗτοι μὲν οὖν τοιοῦτοι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION