Plutarch, De cohibenda ira, section 15

(플루타르코스, De cohibenda ira, section 15)

καίτοι, καθάπερ ὁ Ζήνων ἔλεγε τὸ σπέρμα ι σύμμιγμα καὶ κέρασμα τῶν τῆσ ψυχῆσ δυνάμεων ὑπάρχειν ἀπεσπασμένον, οὕτωσ ἐοίκε τῶν παθῶν πανσπερμία τισ ὁ θυμὸσ εἶναι. καὶ γὰρ λύπησ ἀπέσπασται καὶ ἡδονῆσ καὶ ὕβρεωσ, καὶ φθόνου μὲν ἔχει τὴν ἐπιχαιρεκακίαν, φθόνου δὲ καὶ χείρων χείρων ἐστίν· ἀγωνίζεται γάρ, οὐχὶ μὴ παθεῖν αὐτόσ, ἀλλὰ παθεῖν κακῶσ ἐπιτρίψασ ἕτερον ἐπιθυμίασ δ’ αὐτῷ τὸ ἀτερπέστατον ἐμπέφυκεν, εἴ γε δὴ τοῦ λυπεῖν ἕτερον ὄρεξίσ ἐστι. ὥσ τισ εἶπεν, οἴνου καὶ σπαράγματα στεφάνων, καὶ κραιπαλῶντασ ὁρῶμεν ἐπὶ θύραισ ἀκολούθουσ· τὰ δὲ τῶν πικρῶν ἐκκαλύμματα καὶ δυσκόλων ἐν τοῖσ προσώποισ τῶν οἰκετῶν ὄψει καὶ τοῖσ στίγμασι καὶ ταῖσ πέδαισ· ἀεὶ δ’ ἀοιδῶν μοῦνοσ ἐν στέγαισ ὀργίλου ἀνδρόσ κωκυτὸσ ἐμπέπτωκε, μαστιγουμένων ἔνδον οἰκονόμων καὶ στρεβλουμένων θεραπαινίδων, ὥστε τοῦ θυμοῦ τὰσ λύπασ ἐν ταῖσ ἐπιθυμίαισ καὶ ταῖσ ἡδοναῖσ οἰκτείρειν ὁρῶντασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION