Plutarch, De cohibenda ira, section 14

(플루타르코스, De cohibenda ira, section 14)

δεῖ δὲ μήτε παίζοντασ αὐτῇ διδόναι τόπον, ἔχθραν γὰρ ἐπάγει τῇ φιλοφροσύνῃ· μήτε κοινολογουμένουσ, φιλονεικίαν γὰρ ἐκ φιλολογίασ ἀπεργάζεται· μήτε δικάζοντασ, ὕβριν γὰρ τῇ ἐξουσίᾳ προστίθησι μήτε παιδεύοντασ, ἀθυμίαν γάρ ἐμποιεῖ καὶ μισολογίαν· μήτε εὐτυχοῦντασ, αὔξει γὰρ τὸν φθόνον· μήτε δυστυχοῦντασ, ἀφαιρεῖ γὰρ τὸν ἔλεον, ὅταν δυσκολαίνωσι καὶ μάχωνται τοῖσ συναχθομένοισ· ὡσ ὁ Πρίαμοσ ἔρρετε, λωβητῆρεσ, ἐλεγχέεσ· οὔ νυ καὶ ὑμῖν οἴκοι ἔστι γόοσ, ὅτι μ’ ἤλθετε κηδήσοντεσ; ἡ δ’ εὐκολία τοῖσ μὲν βοηθεῖ τὰ δ’ ἐπικοσμεῖ τὰ δὲ συνηδύνει, περιγίνεται δὲ τῇ πραότητι καὶ θυμοῦ καὶ δυσκολίασ ἁπάσησ· διέτρεψε παραχρῆμα καὶ μετέθηκε. πολέμων δέ, λοιδοροῦντοσ αὐτὸν ἀνθρώπου φιλολίθου καὶ περὶ σφραγίδια πολυτελῆ νοσοῦντοσ, ἀπεκρίνατο μὲν οὐδὲν τῶν σφραγιδίων δ’ ἑνὶ προσεῖχε τὸν νοῦν καὶ κατεμάνθανεν·

"ὦ Πολέμων, ἀλλ’ ὑπ’ αὐγὰσ θεῶ, καὶ πολύ σοι βέλτιον φανεῖται. "ὦ Ἀρίστιππε, ποῦ ὑμῶν ἡ φιλία; "; "ἐγὼ δ’ αὐτὴν ἐγερῶ · "οὕτω σοι δοκῶ ι παντάπασιν ἀτυχήσ τισ εἶναι καὶ ἀνήκεστοσ, ὥστε μὴ νουθεσίασ τυχεῖν; "θαυμαστόν, εἰ πρὸσ πάντα μου τῇ φύσει διαφέρων κἀνταῦθα τὸ δέον πρότεροσ συνεῖδεσ.

καὶ γὰρ κάπρον φριξαύχεν’ οὐ μόνον γυνή, παῖσ δ’ ἂν νεογνὸσ χειρὶ προσκνήθων νέᾳ κλίνοι παλαιστοῦ παντὸσ εὐμαρέστερον. ἀλλ’ ἡμεῖσ ἀγριαίνοντα τιθασεύομεν ζῷα καὶ πραΰνομεν, λυκιδεῖσ καὶ σκύμνουσ λεόντων ἐν ταῖσ ἀγκάλαισ περιφέροντεσ, εἶτα τέκνα καὶ φίλουσ καὶ συνήθεισ ἐκβάλλομεν ὑπ’ ὀργῆσ οἰκέταισ δὲ καὶ πολίταισ τὸν θυμὸν ὥσπερ θηρίον ἐφίεμεν· ὑποκοριζόμενοι μισοπονηρίαν, ἀλλ’ ὥσπερ, οἶμαι, τῶν ἄλλων παθῶν τῆσ ψυχῆσ καὶ νοσημάτων τὸ μὲν πρόνοιαν τὸ δ’ ἐλευθεριότητα τὸ δ’ εὐσέβειαν καλοῦντεσ οὐδενὸσ ἀπαλλαγῆναι δυνάμεθα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION