Plutarch, De cohibenda ira, section 6 1:

(플루타르코스, De cohibenda ira, section 6 1:)

ᾗ τοῦ νοσοῦντοσ ἀνομοιότατον αὑτῷ γίνεται τὸ πρόσωπον, οὕτωσ ὁρῶν ὑπ’ ὀργῆσ ἐξισταμένουσ μάλιστα καὶ μεταβάλλοντασ ὄψιν χρόαν βάδισμα φωνήν, οἱο͂ν εἰκόνα τοῦ πάθουσ ἀπεματτόμην ἐμαυτῷ, πάνυ δυσχεραίνων εἰ φοβερὸσ οὕτωσ καὶ παρακεκινηκὼσ ὁρῶμαί ποτε τοῖσ φίλοισ καὶ τῇ γυναικὶ καὶ τοῖσ θυγατρίοισ, οὐ μόνον ἰδεῖν ἄγριοσ καὶ ἀσυνήθησ ἀλλὰ καὶ φωνὴν ἀπηνῆ καὶ τραχεῖαν ἀφιείσ, ὥσπερ ἑτέροισ τῶν συνήθων ἐνετύγχανον, οὐκ ἦθοσ οὐ μορφὴν οὐ λόγου χάριν οὐ τὸ πιθανὸν καὶ προσηνὲσ ἐν ὁμιλίᾳ δυναμένοισ ὑπ’ ὀργῆσ διαφυλάττειν . Γαϊῴ μὲν οὖν Γράκχῳ τῷ ῥήτορι καὶ τὸν τρόπον ὄντι χαλεπῷ καὶ περιπαθέστερον λέγοντι διηρμοσμένον ἦν συρίγγιον, ᾧ τὴν φωνὴν οἱ ἁρμονικοὶ σχέδην ἐπ’ ἀμφότερα διὰ τῶν τόνων ἄγουσι·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION