Plutarch, De cohibenda ira, section 3

(플루타르코스, De cohibenda ira, section 3)

ἡ μὲν οὖν συνέχεια τῆσ ὀργῆσ καὶ τὸ προσκρούειν πολλάκισ ἕξιν ἐμποιεῖ πονηρὰν τῇ ψυχῇ, ἣν ὀργιλότητα καλοῦσιν, εἰσ ἀκραχολίαν καὶ πικρίαν καὶ δυσκολίαν τελευτῶσαν, ὅταν ἑλκώδησ καὶ μικρόλυποσ ὁ θυμὸσ γένηται καὶ φιλαίτιοσ ὑπὸ τῶν τυχόντων ὡσ σίδηροσ ἀσθενὴσ καὶ λεπτὸσ ἀναχαρασσόμενοσ· ἡ δὲ παραχρῆμα ταῖσ ὀργαῖσ ἐνισταμένη καὶ πιέζουσα κρίσισ οὐ τὸ παρὸν ἰᾶται μόνον, ἀλλὰ καὶ πρὸσ τὸ λοιπὸν εὔτονον ποιεῖ καὶ δυσπαθῆ τὴν ψυχήν. ἐμοὶ γοῦν συνέβη δὶσ ἢ τρὶσ ἐνστάντι πρὸσ ὀργὴν τὸ τῶν Θηβαίων παθεῖν, οἳ τὸ πρῶτον ὠσάμενοι Λακεδαιμονίουσ ἀηττήτουσ εἶναι δοκοῦντασ, οὐδεμίαν ὕστερον ἡττήθησαν ὑπ’ αὐτῶν μάχην φρόνημα γάρ ἔσχον ὡσ κρατεῖν ἔστι τῷ λογισμῷ. ἑώρων δ’ οὐ μόνον ψυχροῦ κατασκεδαννυμένου λήγουσαν ὀργὴν, ὡσ Ἀριστοτέλησ ἱστόρησεν, ἀλλὰ καὶ φόβου προσαχθέντοσ ἀποσβεννυμένην· καὶ διεχύθη πολλοῖσ ὁ θυμόσ.

ὥστε μοι παρίστατο μὴ παντελῶσ ἀβοήθητον εἶναι τοῖσ γε βουλομένοισ τὸ πάθοσ. οὐδὲ γὰρ ἀρχὰσ ἔχει μεγάλασ ἀεὶ καὶ ἰσχυράσ, ἀλλὰ καὶ σκῶμμα καὶ παιδιὰ καὶ τὸ γελάσαι τινὰ καὶ τὸ διανεῦσαι καὶ πολλὰ τοιαῦτα πολλοὺσ εἰσ ὀργὴν καθίστησιν, ὥσπερ ἡ Ἑλένη τὴν ἀδελφιδῆν προσαγορεύσασα, παρθένε μακρὸν δὴ μῆκοσ Ἠλέκτρα χρόνου, παρώξυνεν εἰπεῖν, ὀψέ γε φρονεῖσ εὖ, τότε λιποῦσ’ αἰσχρῶσ δόμουσ· "οὐ βούλομαι πιὼν Ἀλεξάνδρου Ἀσκληπιοῦ δεῖσθαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION