Plutarch, De cohibenda ira, section 2 2:

(플루타르코스, De cohibenda ira, section 2 2:)

διὸ μᾶλλον ἐν χειμῶνι καὶ πελάγει ναῦσ ἔρημοσ ἀναλήφεται κυβερνή την ἔξωθεν ἢ προσδέξεται λόγον ἀλλότριον ἄνθρωποσ ἐν θυμῷ καὶ ὀργῇ σαλεύων, ἂν μὴ παρεσκευασμένον ἔχῃ τὸν οἰκεῖον λογισμόν. ἀλλ’ ὥσπερ οἱ πολιορκίαν προσδεχόμενοι συνάγουσι καὶ παρατίθενται τὰ χρήσιμα τὰσ ἔξωθεν ἐλπίδασ ἀπεγνωκότεσ, οὕτω μάλιστα δεῖ τὰ πρὸσ τὸν θυμὸν βοηθήματα πόρρωθεν λαμβάνοντασ ἐκ φιλοσοφίασ κατακομίζειν εἰσ τὴν ψυχήν, ὡσ, ὅταν ὁ τῆσ χρείασ ἀφίκηται καιρόσ, μὴ ῥᾳδίωσ παρεισάγειν δυνησομένουσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION