Plutarch, De Recta Ratione Audiendi, chapter, section 16

(플루타르코스, De Recta Ratione Audiendi, chapter, section 16)

καὶ μὴν τῶν γε νουθεσιῶν καὶ τῶν ἐπιπλήξεων οὔτ’ ἀναλγήτωσ οὔτ’ ἀνάνδρωσ ἀκουστέον. οἱ γὰρ εὐκόλωσ 1 καὶ ὀλιγώρωσ τὸ κακῶσ ἀκούειν ὑπὸ τῶν φιλοσόφων φέροντεσ, ὥστε γελᾶν ἐλεγχόμενοι καὶ τοὺσ ἐλέγχοντασ;

ἐπαινεῖν, ὥσπερ οἱ παράσιτοι τοὺσ τρέφοντασ, ὅταν ὑπ’ αὐτῶν λοιδορῶνται, παντάπασιν ἰταμοὶ καὶ θρασεῖσ ὄντεσ, οὐ καλὴν οὐδ’ ἀληθῆ διδόασιν ἀπόδειξιν ἀνδρείασ τὴν ἀναισχυντίαν. σκῶμμα μὲν γὰρ ἀνύβριστον ἐν παιδιᾷ τινι μετ’ εὐτραπελίασ ἀφειμένον ἐνεγκεῖν ἀλύπωσ·

καὶ ἱλαρῶσ οὐκ ἀγεννὲσ οὐδ’ ἀπαίδευτον ἀλλ’ ἐλευθέριον πάνυ καὶ Λακωνικόν ἐστιν·

δεινῶσ καὶ ἀπαθοῦσ πρὸσ τὸ αἰδεῖσθαι νέου διὰ συνήθειαν ἁμαρτημάτων καὶ συνέχειαν, ὥσπερ ἐν σκληρᾷ σαρκὶ καὶ τυλώδει τῇ ψυχῇ μώλωπα μὴ λαμβάνοντοσ.

τρυφὴν καὶ μαλακίαν , οὐκ ἐγκαρτεροῦντεσ τοῖσ ἐλέγχοισ οὐδὲ τὰσ ἐπανορθώσεισ δεχόμενοι γεννικῶσ, ἀλλ’ ἐπὶ τὰσ προσηνεῖσ καὶ ἁπαλὰσ ἀποστρέφοντεσ ὁμιλίασ τὰ ὦτα, κολάκων τινῶν ἢ σοφιστῶν ἀνωφελεῖσ καὶ ἀνονήτουσ ἡδείασ δὲ φωνὰσ κατᾳδόντων.

ἀνεδέξατο, τὸ δ’ ὠφέλιμον οὐχ ὑπέμεινε τῆσ θεραπείασ, οὕτωσ ὁ τῷ χαράξαντι καὶ τρώσαντι λόγῳ τὴν ἀβελτερίαν ἀπουλῶσαι καὶ καταστῆσαι μὴ παρασχὼν ἀπῆλθε δηχθεὶσ καὶ ἀλγήσασ ἐκ φιλοσοφίασ, ὠφεληθεὶσ δὲ μηδέν.

οὐ γὰρ μόνον, ὡσ· ἀλλὰ καὶ τὸν ἐκ φιλοσοφίασ ἐμφυόμενον εὐφυέσι νέοισ δηγμὸν αὐτὸσ ὁ τρώσασ λόγοσ ἰᾶται.

διὸ δεῖ πάσχειν μέν τι καὶ δάκνεσθαι, μὴ συντρίβεσθαι δὲ μηδ’ ἀθυμεῖν τὸν ἐλεγχόμενον, ἀλλ’ ὥσπερ ἐν τελετῇ κατηργμένησ αὐτοῦ φιλοσοφίασ τοὺσ πρώτουσ καθαρμοὺσ καὶ θορύβουσ ἀνασχόμενον ἐλπίζειν τι γλυκὺ καὶ λαμπρὸν ἐκ τῆσ·

παρούσησ ἀδημονίασ καὶ ταραχῆσ.

καὶ γὰρ ὀὲν ἀδίκωσ ἡ ἐπιτίμησισ γίγνεσθαι δοκῇ, καλὸν ἀνασχέσθαι καὶ διακαρτερῆσαι λέγοντοσ· καὶ δεόμενον τὴν παρρησίαν ἐκείνην καὶ τὸν τόνον, ᾧ νῦν κέχρηται πρὸσ αὐτὸν , εἴσ τι τῶν ἀληθῶσ ἁμαρτανομένων φυλάττειν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION