Plutarch, De Recta Ratione Audiendi, chapter, section 2

(플루타르코스, De Recta Ratione Audiendi, chapter, section 2)

στέργουσιν, οὕτω σε δεῖ πολὺν χρόνον ἐν φιλοσοφίᾳ παρατρεφόμενον καὶ πᾶν μάθημα καὶ ἄκουσμα παιδικὸν ἀπ’ ἀρχῆσ ἐθισθέντα προσφέρεσθαι λόγῳ φιλοσόφῳ μεμιγμένον, εὐμενῆ καὶ οἰκεῖον ἥκειν εἰσ φιλοσοφίαν, ἣ μόνη τὸν ἀνδρεῖον καὶ τέλειον ὡσ ἀληθῶσ ἐκ λόγου τοῖσ νέοισ περιτίθησι κόσμον Οὐκ ἂν ἀηδῶσ; αἰσθήσεωσ, ἣν ὁ Θεόφραστοσ παθητικωτάτην εἶναί φησι πασῶν.

οὔτε γὰρ ὁρατὸν οὐδὲν οὔτε γευστὸν οὔτε ἁπτὸν ἐκστάσεισ ἐπιφέρει καὶ ταραχὰσ καὶ πτοίασ τηλικαύτασ ἡλίκαι καταλαμβάνουσι τὴν ψυχὴν κτύπων τινῶν καὶ πατάγων καὶ ἢχων τῇ ἀκοῇ προσπεσόντων. ἔστι δὲ λογικωτέρα μᾶλλον ἢ παθητικωτέρα.

ψυχῆσ, τῇ δ’ ἀρετῇ μία λαβὴ τὰ ὦτα τῶν νέων ἐστίν, ἂν καθαρὰ καὶ ἄθρυπτα κολακείᾳ καὶ λόγοισ ἄθικτα φαύλοισ ἀπ’ ἀρχῆσ φυλάττηται.

ἀλλὰ τῶν λόγων τοὺσ φαύλουσ φυλάττεσθαι παραινῶν, πρὶν ἑτέρουσ χρηστούσ, ὥσπερ φύλακασ ἐντραφέντασ ὑπὸ φιλοσοφίασ τῷ ἤθει , τὴν μάλιστα κινουμένην αὐτοῦ καὶ ἀναπειθομένην χώραν κατασχεῖν.

χρηστότατον ὁμοῦ καὶ φαυλότατον ἐκπέμψαι κρέασ τοῦ ἱερείου, τὴν γλῶτταν ἐξελὼν ἀπέπεμψεν, ὡσ καὶ βλάβασ καὶ ὠφελείασ τοῦ λέγειν ἔχοντοσ μεγίστασ.

οἵ τε πολλοὶ τὰ μικρὰ παιδία καταφιλοῦντεσ αὐτοὶ τε τῶν ὤτων ἅπτονται κἀκεῖνα τοῦτο ποιεῖν κελεύουσιν, αἰνιττόμενοι μετὰ παιδιᾶσ ὅτι δεῖ φιλεῖν μάλιστα τοὺσ διὰ τῶν ὤτων ὠφελοῦντασ.

ἐπεὶ ὅτι γε πάσησ ἀκροάσεωσἀπειργόμενοσ;

ὁ νέοσ καὶ λόγου μηδενὸσ γευόμενοσ οὐ μόνον ἄκαρποσ ὅλωσ καὶ ἀβλαστὴσ διαμένει πρὲισ ἀρετήν, ἀλλὰ καὶ διαστρέφοιτ’ ἂν πρὸσ κακίαν, ὥσπερ ἐκ χώρασ ἀκινήτου καὶ ἀργῆσ ἄγρια πολλὰ τῆσ ψυχῆσ ἀναδιδούσ, δῆλὸν ἐστι. νοσημάτων πηγάσ ἂν ἐᾷ τισ ἀφέτουσ ᾗ πεφύκασι χωρεῖν καὶ μὴ λόγοισ χρηστοῖσ ἀφαιρῶν ἢ παρατρέπων καταρτύῃ τὴν φύσιν, οὐκ ἔστιν ὃ τῶν θηρίων οὐκ ἂν ἡμερώτερον ἀνθρώπου φανείη.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION