Plutarch, De Recta Ratione Audiendi, chapter, section 15

(플루타르코스, De Recta Ratione Audiendi, chapter, section 15)

δεῖ δὲ μηδὲ ταῖσ φωναῖσ τῶν ἐπαίνων ὡσ ἔτυχε χρῆσθαι. καὶ γὰρ Ἐπίκουροσ ἐπὶ τοῖσ τῶν φίλων ἐπιστολίοισ κροτοθορύβουσ γίγνεσθαι παρ’ αὐτῶν λέγων ἀηδήσ ἐστιν. καὶ διαβάλλουσι τοὺσ λέγοντασ ὡσ ὑπερηφάνων τινῶν καὶ περιττῶν δεομένουσ ἐπαίνων.

σφόδρα δ’ ἀηδεῖσ εἰσι καὶ οἱ μεθ’ ὁρ́κου τοῖσ λέγουσιν ὥσπερ ἐν δικαστηρίῳ τὰσ μαρτυρίασ ἀποδιδόντεσ.

"εἰ μή τισ ἦσ ἀναίσθητοσ.

"καὶ ἀμαθήσ, οὐκ ἂν ἐγέλασασ ἐμοῦ μιξολυδιστὶ ᾄδοντοσ.

ἀνὴρ δ’ ἂν οἶμαι φιλόσοφοσ· "σύ μοι δοκεῖσ ἀνόητοσ εἶναι καὶ ἀνάγωγοσ· "οὐ γὰρ ἂν ἐμοῦ διδάσκοντοσ ἢ νουθετοῦντοσ ἢ διαλεγομένου περὶ θεῶν ἢ πολιτείασ ἢ ἀρχῆσ ἐτερέτιζεσ καὶ προσωρχοῦ τοῖσ λόγοισ. ὁρ́α γὰρ ἀληθῶσ οἱο͂̀ν ἐστι. τῶν ἔνδον βοώντων καὶ ἀλαλαζόντων πότερον αὐλοῦντοσ ἢ κιθαρίζοντοσ ἢ ὀρχουμένου τινὸσ ὁ ἔπαινὸσ ἐστι,.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION