Plutarch, De Herodoti malignitate, section 31

(플루타르코스, De Herodoti malignitate, section 31)

Ἀριστοφάνουσ δὲ τοῦ Βοιωτοῦ γράψαντοσ, ὅτι χρήματα μὲν αἰτήσασ οὐκ ἔλαβε παρὰ Θηβαίων, ἐπιχειρῶν δὲ τοῖσ νέοισ διαλέγεσθαι καὶ συσχολάζειν ὑπὸ τῶν ἀρχόντων ἐκωλύθη δι’ ἀγροικίαν αὐτῶν καὶ μισολογίαν, ἄλλο μὲν οὐδέν ἐστι τεκμήριον ὁ δ’ Ἡρόδοτοσ τῷ Ἀριστοφάνει μεμαρτύρηκε, δι’ ὧν τὰ μὲν ψευδῶσ, τὰ δὲ διὰ , τὰ δὲ ὡσ μισῶν καὶ διαφερόμενοσ τοῖσ Θηβαίοισ ἐγκέκληκε; Θεσσαλοὺσ μὲν γὰρ ὑπ’ ἀνάγκησ ἀποφαίνεται μηδίσαι τὸ πρῶτον, ἀληθῆ λέγων·

καὶ περὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων μαντευόμενοσ ὡσ προδόντων ἂν Λακεδαιμονίουσ .

"οὐχ ἑκόντων ἀλλ’ ὑπ’ ἀνάγκησ; "ἁλισκομένων κατὰ πόλεισ. Θηβαίοισ δὲ τῆσ αὐτῆσ ἀνάγκησ οὐ δίδωσι τὴν αὐτὴν συγγνώμην, καίτοι πεντακοσίουσ μὲν εἰσ τὰ Τέμπη καὶ Μναμίαν στρατηγὸν ἔπεμψαν, εἰσ δὲ Θερμοπύλασ ὅσουσ ᾔτησε Λεωνίδασ· οἳ καὶ μόνοι σὺν Θεσπιεῦσι παρέμειναν αὐτῷ, τῶν ἄλλων ἀπολιπόντων μετὰ τὴν κύκλωσιν·

ἐπεὶ δὲ τῶν παρόδων κρατήσασ ὁ, βάρβαροσ ἐν τοῖσ ὁρ́οισ ἦν καὶ Δημάρατοσ ὁ Σπαρτιάτησ διὰ ξενίασ εὔνουσ ὢν Ἀτταγίνῳ τῷ προεστῶτι τῆσ ὀλιγαρχίασ διεπράξατο φίλον βασιλέωσ γενέσθαι καὶ ξένον, οἱ δ’ Ἕλληνεσ ἐν ταῖσ ναυσὶν ἦσαν, πεζῇ δ’ οὐδεὶσ προσήλαυνεν, οὕτω προσεδέξαντο τὰσ διαλύσεισ ὑπὸ τῆσ μεγάλησ ἀνάγκησ ἐγκαταληφθέντεσ. μυχῷ, μιᾶσ δ’ ἡμέρασ ὁδὸν καὶ ἡμισείασ ἀπέχοντι τῷ Μήδῳ συστάντεσ ἐπὶ τῶν στενῶν καὶ διαγωνισάμενοι μετὰ μόνων Σπαρτιατῶν καὶ Θεσπιέων ἠτύχησαν.

"Λακεδαιμονίουσ μὲν μονωθέντασ καὶ γενομένουσ συμμάχων ἐρήμουσ τυχὸν ἄν φησιν ὁμολογίῃ χρήσασθαι πρὸσ Ξέρξεα" Θηβαίοισ δὲ ταὐτὸ διὰ τὴν αὐτὴν ἀνάγκην παθοῦσι λοιδορεῖται.

"οἱ μέν νυν ξύμμαχοι οἱ ἀποπεμπόμενοι ᾤχοντό τε ἀπιόντεσ καὶ ἐπείθοντο Λεωνίδῃ Θεσπιέεσ δὲ καὶ Θηβαῖοι.

"κατέμειναν μοῦνοι παρὰ Λακεδαιμονίοισι τούτων δὲ Θηβαῖοι μὲν ἀέκοντεσ ἔμενον καὶ οὐ βουλόμενοι κατεῖχε γάρ σφεασ Λεωνίδησ ἐν ὁμήρων λόγῳ ποιεύμενοσ Θεσπιέεσ δὲ ἑκόντεσ μάλιστα, οἳ οὐδαμᾶ ἔφασαν ἀπολιπόντεσ Λεωνίδην καὶ τοὺσ μετὰ τούτου ἀπαλλάξεσθαι" Εἶτ’ οὐ δῆλόσ ἐστιν ἰδίαν τινὰ πρὸσ Θηβαίουσ ἔχων ὀργὴν καὶ δυσμένειαν, ὑφ’ ἧσ οὐ μόνον διέβαλε ψευδῶσ καὶ ἀδίκωσ τὴν πόλιν, ἀλλ’ οὐδὲ τοῦ · πιθανοῦ τῆσ διαβολῆσ ἐφρόντισεν, οὐδ’ ὅπωσ αὐτὸσ ἑαυτῷ τἀναντία λέγων παρ’ ὀλίγουσ ἀνθρώπουσ οὐ φανεῖται συνειδώσ;

"ὁ Λεωνίδησ, ἐπεὶ τ’ ᾔσθετο τοὺσ συμμάχουσ ἐόντασ ἀπροθύμουσ καὶ οὐκ ἐθέλοντασ·

"συγκινδυνεύειν, κελεύσαι σφέασ ἀπαλλάττεσθαι· πάλιν μετ’ ὀλίγον λέγει τοὺσ Θηβαίουσ ἄκοντασ αὐτὸν κατασχεῖν, οὓσ εἰκὸσ ἦν ἀπελάσαι καὶ βουλομένουσ παραμένειν, εἰ μηδίζειν αἰτίαν εἶχον.

ὅπου γὰρ οὐκ ἐδεῖτο τῶν μὴ προθύμων, τί χρήσιμον ἦν ἀναμεμίχθαι μαχομένοισ ἀνθρώπουσ ὑπόπτουσ;

οὐ γὰρ δὴ φρένασ εἶχε τοιαύτασ ὁ τῶν Σπαρτιατῶν. "κατέχειν ἐν ὁμήρων λόγῳ" τοῖσ τριακοσίοισ τοὺσ τετρακοσίουσ ὅπλ’ ἔχοντασ καὶ προσκειμένων ἔμπροσθεν ἤδη καὶ ὄπισθεν ἅμα τῶν πολεμίων καὶ γὰρ εἰ πρότερον ἐν ὁμήρων λόγῳ ποιούμενοσ ἦγεν αὐτούσ, ἒν · τοῖσ ἐσχάτοισ εἰκὸσ ἦν καιροῖσ ἐκείνουσ τε Λεωνίδα μηδὲν φροντίσαντασ ἀπαλλαγῆναι καὶ Λεωνίδαν δεῖσαι τὴν ὑπ’ ἐκείνων μᾶλλον ἢ τῶν βαρβάρων κύκλωσιν.

ἄνευ δὲ τούτων, πῶσ οὐ γελοῖοσ ὁ Λεωνίδασ, τοὺσ μὲν ἄλλουσ Ἕλληνασ ἀπιέναι κελεύων ὡσ αὐτίκα μάλα τεθνηξόμενοσ, Θηβαίουσ δὲ κωλύων, ὡσ ὑπ’ αὐτοῦ φυλάττοιντο τοῖσ Ἕλλησιν ἀποθνήσκειν μέλλοντοσ;

εἰ γὰρ ὡσ ἀληθῶσ ἐν ὁμήρων λόγῳ, μᾶλλον δ’ ἀνδραπόδων, περιῆγε τοὺσ ἄνδρασ, οὐ κατέχειν ὤφειλεν αὐτοὺσ μετὰ τῶν ἀπολουμένων, ἀλλὰ παραδοῦναι τοῖσ ἀπιοῦσι τῶν Ἑλλήνων. "ταῦτα τε δὴ ἐπιλεγόμενον Λεωνίδην καὶ βουλόμενον καταθέσθαι κλέοσ μοῦνον Σπαρτιητέων ἀποπέμψαι τοὺσ συμμάχουσ μᾶλλον ἢ τῇσι γνώμῃσι διενεχθέντασ.

ὑπερβολὴ γὰρ εὐηθείασ ἦν, ἧσ ἀπήλαυνε δόξησ τοὺσ συμμάχουσ κατέχειν μεθέξοντασ τοὺσ πολεμίουσ.

ὅτι τοίνυν οὐ διεβέβλητο τοῖσ Θηβαίοισ ὁ Λεωνίδασ,·

ἀλλὰ καὶ φίλουσ ἐνόμιζε βεβαίουσ, ἐκ τῶν πεπραγμένων δῆλόν ἐστι.

καὶ γὰρ παρῆλθεν εἰσ Θήβασ ἄγων τὸ στράτευμα καὶ δεηθεὶσ ἔτυχεν οὗ μηδὲ εἷσ ἄλλοσ, ἐν τῷ ἱερῷ κατακοιμηθῆναι τοῦ Ἡρακλέουσ, καὶ τὴν ὄψιν ἣν εἶδεν ὄναρ ἐξήγγειλε τοῖσ Θηβαίοισ· ἔδοξε γὰρ ἐν θαλάσσῃ πολὺν ἐχούσῃ καὶ τραχὺν κλύδωνα τὰσ ἐπιφανεστάτασ καὶ μεγίστασ πόλεισ τῆσ Ἑλλάδοσ ἀνωμάλωσ διαφέρεσθαι καὶ σαλεύειν, τὴν δὲ Θηβαίων ὑπερέχειν τε πασῶν καὶ μετέωρον ἀρθῆναι πρὸσ τὸν οὐρανὸν εἶτ’ ἐξαίφνησ ἀφανῆ γενέσθαι καὶ ταῦτα μὲν ἦν ὅμοια·

τοῖσ ὕστερον χρόνῳ πολλῷ συμπεσοῦσι περὶ τὴν πόλιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION