Plutarch, De Herodoti malignitate, section 42

(플루타르코스, De Herodoti malignitate, section 42)

χρήσαιτο, ποτὲ μὲν αἴρει ποτὲ καταβάλλει τὴν πόλιν ἄνω καὶ κάτω μεταφέρων, οὓσ Τεγεάταισ μὲν εἰσ ἀγῶνα λέγει περὶ τῶν δευτερείων καταστάντασ Ἡρακλειδῶν τε μεμνῆσθαι καὶ τὰ πρὸσ Ἀμαζόνασ πραχθέντα προφέρειν ταφάσ τε Πελοποννησίων τῶν ὑπὸ τῇ Καδμείᾳ πεσόντων· ὀλίγον δ’ ὕστερον αὐτοῖσ Παυσανίαν καὶ Σπαρτιάτασ τῆσ ἡγεμονίασ ὑφίεσθαι καὶ παρακαλεῖν, ὅπωσ κατὰ Πέρσασ ἀντιταχθῶσι τὸ δεξιὸν κέρασ παραλαβόντεσ, αὐτοῖσ δὲ παραδόντεσ τὸ εὐώνυμον, ὡσ ἀηθείᾳ τὴν πρὸσ τοὺσ βαρβάρουσ μάχην ἀπολεγομένουσ.

καίτοι γελοῖον, εἰ συνήθεισ;

εἰε͂ν οἱ πολέμιοι, μάχεσθαι μὴ θέλειν. "ὡσ ἐκινήθησαν, φησὶ φεύγειν ἀσμένωσ τὴν ἵππον πρὸσ τὴν τῶν Πλαταιέων πόλιν·

ἐν ᾧ καὶ ἀπείθειαν καὶ λιποταξίαν καὶ προδοσίαν ὁμοῦ τι πάντων κατηγόρησε.

τέλοσ μόνουσ φησὶ τοῖσ μὲν βαρβάροισ Λακεδαιμονίουσ καὶ Τεγεάτασ τοῖσ δὲ Θηβαίοισ Ἀθηναίουσ συμπεσόντασ διαγωνίσασθαι, τὰσ δ’ ἄλλασ πόλεισ ὁμαλῶσ ἁπάσασ τοῦ κατορθώματοσ ἀπεστέρηκεν·

"οὐδένα συνεφάψασθαι τοῦ ἀγῶνοσ, ἀλλὰ καθημένουσ πάντασ τῶν ὅπλων καταλιπεῖν καὶ προδοῦναι τοὺσ ὑπὲρ αὐτῶν μαχομένουσ· "ὀψὲ δὲ Φλιασίουσ καὶ Μεγαρέασ πυθομένουσ νικῶντα Παυσανίαν, προσφερομένουσ καὶ ἐμπεσόντασ εἰσ τὸ Θηβαίων ἱππικόν, οὐδενὶ λόγῳ διαφθαρῆναι Κορινθίουσ δὲ τῇ μὲν μάχῃ μὴ παραγενέσθαι, μετὰ δὲ τὴν νίκην ἐπειγομένουσ διὰ τῶν λόφων, μὴ περιπεσεῖν τοῖσ ἱππεῦσι τῶν Θηβαίων· οἱ γὰρ Θηβαῖοι, τῆσ τροπῆσ γενομένησ, προϊππεύοντεσ τῶν βαρβάρων προθύμωσ παρεβοήθουν φεύγουσιν αὐτοῖσ, δηλονότι τῶν ἐν Θερμοπύλαισ στιγμάτων χάριν ἀποδιδόντεσ.

οἵ κάλλιστον μάρτυν ἔθεντο πόνων χρυσοῦ τιμήεντοσ ἐν αἰθέρι καί σφιν ἀέξει αὐτῶν τ’ εὐρεῖαν κληδόνα καὶ πατέρων.

ταῦτα γὰρ οὐ χορὸν ἐν Κορίνθῳ διδάσκων οὐδ’ ᾆσμα ποιῶν εἰσ τὴν πόλιν, ἄλλωσ δὲ τὰσ πράξεισ ἐκείνασ, ἐλεγείᾳ γράφων, ἱστόρηκεν.

καὶ Ἀθηναίουσ ἔλαθον οἱ Ἕλληνεσ ἐγκαταλιπόντεσ τὸν κίνδυνον καὶ οὔτ’ Αἰγινήτασ Ἀθηναῖοι διαφόρουσ ὄντασ εἶρξαν τῆσ ἐπιγραφῆσ, οὔτε Κορινθίουσ ἤλεγξαν, οὓσ πρότερον νικῶντεσ φεύγειν ἀπὸ Σαλαμῖνοσ, ἀντιμαρτυρούσησ αὐτοῖσ τῆσ Ἑλλάδοσ.

καίτοι Κλεάδασ ἦν ὁ Πλαταιεύσ, ὃσ ἔτεσι , δέκα ὔστερον τῶν Μηδικῶν Αἰγινήταισ χαριζόμενοσ, ὥσ φησιν Ἡρόδοτοσ, ἐπώνυμον ἔχωσεν αὐτῶν πολυάνδριον.

Ἀθηναῖοι δὲ καὶ Λακεδαιμόνιοι τί παθόντεσ εὐθὺσ τότε πρὸσ μὲν ἀλλήλουσ ὀλίγον ἐδέησαν εἰσ χεῖρασ ἐλθεῖν περὶ τοῦ τροπαίου τῆσ ἀναστάσεωσ ·

τοῦτο γράφοντεσ ἐνεχάραξαν τόνδε ποθ’ Ἕλληνεσ Νίκησ κράτει, ἔργῳ Ἄρηοσ, εὐτόλμῳ ψυχῆσ λήματι πειθόμενοι, Πέρσασ ἐξελάσαντεσ, ἐλευθέρᾳ Ἑλλάδι κοινὸν ἱδρύσαντο Διὸσ βωμὸν Ἐλευθερίου;

μὴ καὶ τοῦτο Κλεάδασ ἤ τισ ἄλλοσ, ὦ Ἡρόδοτε, κολακεύων τὰσ πόλεισ ἐπέγραψε;

ῥᾳδιουργεῖν χώματα καὶ μνήματα τῶν ἐπιγινομένων ἕνεκ’ ἀνθρώπων κατασκευάζοντεσ, ἐν τοῖσ ἐπιφανεστάτοισ καὶ μεγίστοισ ἀναθήμασι τὴν δόξαν αὑτῶν καθιερουμένην ὁρῶντεσ;

Παυσανίασ, Φοίβῳ μνῆμ’ ἀνέθηκε τόδε, κοινούμενοσ ἁμωσγέπωσ τοῖσ Ἕλλησι τὴν δόξαν ὧν ἑαυτὸν ἀνηγόρευσεν ἡγεμόνα τῶν δ’ Ἑλλήνων οὐκ ἀνασχομένων ἀλλ’ ἐγκαλούντων, πέμψαντεσ εἰσ Δελφοὺσ Λακεδαιμόνιοι τοῦτο μὲν ἐξεκόλαψαν, τὰ δ’ ὀνόματα τῶν πόλεων, ὥσπερ ἦν δίκαιον, ἐνεχάραξαν.

καίτοι πῶσ εἰκόσ ἐστιν ἢ τοὺσ Ἕλληνασ ἀγανακτεῖν τῆσ ἐπιγραφῆσ μὴ μετασχόντασ, εἰ συνῄδεσαν ἑαυτοῖσ τὴν ἀπόλειψιν τῆσ μάχησ, ἢ Λακεδαιμονίουσ τὸν ἡγεμόνα καὶ στρατηγὸν ἐκχαράξαντασ, ἐπιγράψαι τοὺσ ἐγκαταλιπόντασ καὶ περιιδόντασ τὸν κίνδυνον;

ὡσ δεινότατόν ἐστιν, εἰ Σωφάνησ μὲν καὶ Αεἴμνηστοσ καὶ πάντεσ οἱ διαπρεπῶσ ἀγωνισάμενοι τὴν μάχην ἐκείνην οὐδὲ Κυθνίων ἐπιγραφομένων τοῖσ τροπαίοισ οὐδὲ Μηλίων ἠχθέσθησαν Ἡρόδοτοσ·

δὲ τρισὶ μόναισ πόλεσιν ἀναθεὶσ τὸν ἀγῶνα τὰσ ἄλλασ πάσασ ἐκχαράττει τῶν τροπαίων καὶ τῶν ἱερῶν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION