Plutarch, De Herodoti malignitate, section 27

(플루타르코스, De Herodoti malignitate, section 27)

οὐ μὴν ἀλλὰ τοῦτ’ ἐάσαντεσ, ἴδωμεν τὰ μετὰ τὴν μάχην· "οἱ βάρβαροι ἐξανακρουσάμενοι καὶ ἀναλαβόντεσ ἐκ τῆσ νήσου, ἐν τῇ ἔλιπον τὰ ἐξ Ἐρετρίησ ἀνδράποδα; "περιέπλεον Σούνιον, βουλόμενοι φθῆναι τοὺσ Ἀθηναίουσ ἀφικόμενοι εἰσ τὸ ἂστυ· "αἰτίην δ’ ἔσχε Ἀθηναίοισι ἐξ Ἀλκμεωνιδέων μηχανῆσ αὐτοὺσ ταῦτα ἐπινοηθῆναι· "τούτουσ γὰρ συνθεμένουσ τοῖσι Πέρσῃσι ἀναδεῖξαι ἀσπίδα ἐοῦσι ἤδη ἐν τῇσι νηυσὶ · Ἐρετριέασ ἀνδράποδα προσειπεῖν, οὔτε τόλμαν Ἑλλήνων οὐδενὸσ οὔτε φιλοτιμίαν ἐνδεεστέραν παρασχομένουσ καὶ παθόντασ ἀνάξια τῆσ ἀρετῆσ, ἀφείσθω διαβεβλημένων δὲ τῶν Ἀλκμεωνιδῶν, ἐν οἷσ οἱ μέγιστοὶ τε τῶν οἴκων καὶ δοκιμώτατοι τῶν ἀνδρῶν ἦσαν, ἐλάττων λόγοσ·

τοῖσ βαρβάροισ ἀποβᾶσιν, ὥσπερ οἱ διασύροντεσ καὶ βασκαίνοντεσ λέγουσιν, εἰ μετὰ τὴν μάχην οὐ φεύγουσι κόψαντεσ τὰ πείσματα τῶν νεῶν, τῷ φέροντι προσωτάτω τῆσ Ἀττικῆσ ἀνέμῳ παραδόντεσ αὑτοὺσ ·

ἀλλ’ αἴρεται μὲν ἀσπὶσ αὐτοῖσ προδοσίασ σημεῖον, ἐπιπλέουσι δὲ ταῖσ Ἀθήναισ ἐλπίζοντεσ αἱρήσειν καὶ καθ’ ἡσυχίαν Σούνιον κάμψαντεσ ὑπεραιωροῦνται Φαλήρων, οἱ δὲ πρῶτοι καὶ δοκιμώτατοι τῶν ἀνδρῶν προδιδόασιν ἀπεγνωκότεσ τὴν πόλιν·

"ἀνεδείχθη μὲν γὰρ ἀσπίσ, καὶ τοῦτο οὐκ ἔστιν ἄλλωσ εἰπεῖν" φησὶν αὐτὸσ ἰδών.

τοῦτο δ’ ἀμήχανον μὲν· ἦν γενέσθαι, νενικηκότων κατὰ κράτοσ τοσ τῶν Ἀθηναίων ·

γενόμενον δ’ οὐκ ἂν ὑπὸ τῶν βαρβάρων συνώφθη, φυγῇ καὶ πόνῳ, πολλῷ καὶ τραύμασι καὶ βέλεσιν εἰσ τὰσ ναῦσ ἐλαυνομένων καὶ ἀπολιπόντων τὸ χωρίον, ὡσ ἕκαστοσ τάχουσ εἶχεν. "θῶμα δέ μοι καὶ οὐκ ἐνδέχομαι τὸν λόγον, Ἀλκμεωνίδασ ἄν ποτε ἀναδεῖξαι Πέρσῃσι ἐκ συνθήματοσ ἀσπίδα, βουλομένουσ γε εἶναι Ἀθηναίουσ ὑπὸ Ἱππίῃ·

κόμματόσ τινοσ ἀναμιμνήσκομαι παροιμιακοῦ μένε, καρκίνε, καί σε μεθήσω· τί γὰρ ἐσπούδακασ καταλαβεῖν, εἰ καταλαβὼν μεθιέναι μέλλεισ;

καὶ σὺ κατηγορεῖσ, εἶτ’ ἀπολογῇ · καὶ γράφεισ κατ’ ἐπιφανῶν ἀνδρῶν διαβολάσ, ἃσ πάλιν ἀναιρεῖσ, ἀπιστῶν δὲ σεαυτῷ δηλονότι·

"μᾶλλον ἢ ὁμοίωσ Καλλίῃ τῷ Φαινίππου, Ἱππονίκου δὲ πατρὶ , φαίνονται μισοτύραννοι ἐόντεσ" ὡσ ἐνταῦθα γράφεισ Ἀλκμεωνίδαι, ποῦ θήσεισ αὐτῶν ἐκείνην τὴν συνωμοσίαν, ἣν ἐν τοῖσ πρώτοισ γέγραφασ;

ὡσ ἐπιγαμίαν ποιησόμενοι Πεισιστράτῳ κατήγαγον αὐτὸν ἀπὸ τῆσ φυγῆσ ἐπὶ τὴν·

τυραννίδα καὶ οὐκ ἂν ἐξήλασαν αὖθισ, ἑώσ διεβλήθη παρανόμωσ τῇ γυναικὶ μιγνύμενοσ.

ταῦτα μὲν οὖν τοιαύτασ ἔχει ταραχάσ·

ἐν τοῖσ πλουσιωτάτοισ Ἀθηναίων, ὡμολόγησεν, ὅτι μηδὲν τῶν πραγμάτων δεομένων, .

ἀλλὰ θεραπείᾳ καὶ χάριτι τοῦ Ἱππονίκου τὸν Καλλίαν παρενέβαλεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION