Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 1, section 11 1:

ἰδεῖν γοῦν ἔστιν ἐν Ἀλεξάνδρῳ τὸ μὲν πολεμικὸν φιλάνθρωπον, τὸ δὲ πρᾶον ἀνδρῶδεσ, τὸ δὲ χαριστικὸν οἰκονομικόν, τὸ δὲ θυμικὸν εὐδιάλλακτον, τὸ δ’ ἐρωτικὸν σῶφρον, τὸ δ’ ἀνειμένον οὐκ ἀργόν, τὸ δ’ ἐπίπονον οὐκ ἀπαραμύθητον, τίσ ἔμειξε πολέμοισ ἑορτάσ; τίσ δὲ κώμοισ στρατείασ; τίσ δὲ πολιορκίαισ καὶ παρατάξεσι βακχείασ καὶ γάμουσ καὶ ὑμεναίουσ; τίσ ἀδικοῦσιν ἐχθρότεροσ ἢ δυστυχοῦσιν ἡμερώ τεροσ;