Plutarch, Cato the Younger, chapter 48

(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 48)

οὕτω δ’ ἀποδειχθεὶσ ὕπατοσ ὁ Πομπήϊοσ ἐδεήθη τοῦ Κάτωνοσ ἐλθεῖν πρὸσ αὐτὸν εἰσ τὸ προάστειον. ἐλθόντα δὲ δεξάμενοσ φιλοφρόνωσ ἀσπασμοῖσ καὶ δεξιώσεσι καὶ χάριν ὁμολογήσασ παρεκάλει σύμβουλον αὑτῷ καὶ πάρεδρον εἶναι τῆσ ἀρχῆσ. ὁ δὲ Κάτων ἀπεκρίνατο μήτε τὰ πρῶτα πρὸσ ἀπέχθειαν εἰπεῖν Πομπηϊού μήτε ταῦτα πρὸσ χάριν, ἀλλ’ ἐπὶ συμφέροντι πάντα τῆσ πόλεωσ·

ἰδίᾳ μὲν οὖν αὐτῷ παρακαλοῦντι σύμβουλοσ ἔσεσθαι, δημοσίᾳ, δέ, κἂν μὴ παρακαλῆται, πάντωσ ἐρεῖν τὸ φαινόμενον. καὶ ταῦτα ἔπραττεν ὡσ εἶπε.

πρῶτον μὲν γὰρ ἐπὶ τοὺσ δεκάσαντασ ἤδη τὸν δῆμον ἐπιτίμια καινὰ καὶ δίκασ μεγάλασ τοῦ Πομπηϊού νομοθετοῦντοσ ἀμελεῖν ἐκέλευσε τῶν γεγονότων καὶ προσέχειν τοῖσ μέλλουσιν· οὔτε γὰρ ὅπου στήσεται τὸ τὰ προημαρτημένα ζητεῖν ὁρίσαι ῥᾴδιον, ἐάν τε νεώτερα γράφηται τῶν ἀδικημάτων ἐπιτίμια, δεινὰ πείσεσθαι τοὺσ, ὃν οὐ παρέβαινον ὅτ’ ἠδίκουν νόμον, κατὰ τοῦτον κολαζομένουσ· ἔπειτα πολλῶν κρινομένων ἐπιφανῶν ἀνδρῶν, ἐνίων δὲ καὶ φίλων τοῦ Πομπηϊού καὶ οἰκείων, ὁρῶν αὐτὸν ἐνδιδόντα ἐν πολλοῖσ καὶ καμπτόμενον ἐπετίμα σφοδρῶσ καὶ διήγειρεν.

ἐπεὶ δὲ νόμῳ τοὺσ εἰωθότασ λέγεσθαι περὶ τῶν κρινομένων ἐπαίνουσ αὐτὸσ ἀφελών, Μουνατίῳ Πλάγκῳ συγγράψασ ἔπαινον ἐπὶ τῆσ δίκησ ἔδωκεν, ἐπισχόμενοσ ὁ Κάτων τὰ ὦτα ταῖσ χερσὶν ἑ̓́τυχε γὰρ δικάζων’ ἐκώλυεν ἀναγινώσκεσθαι τὴν μαρτυρίαν. ὁ δὲ Πλάγκοσ ἀπέλεξεν αὐτὸν ἐκ τῶν δικαστῶν μετὰ τοὺσ λόγουσ, καὶ οὐδὲν ἧττον ἥλω.

καὶ ὅλωσ ἄπορον ἦν πρᾶγμα καὶ δυσμεταχείριστον ὁ Κάτων τοῖσ φεύγουσι, μήτε βουλομένοισ αὐτὸν ἀπολιπεῖν δικαστήν μήτε ἀπολέγειν τολμῶσιν. ἥλωσαν γὰρ οὐκ ὀλίγοι τῷ Κάτωνα φεύγειν δόξαντεσ οὐ θαρρεῖν τοῖσ δικαίοισ· ἐνίοισ δὲ καὶ προὔφερον οἱ λοιδοροῦντεσ ὡσ ὄνειδοσ μέγα τὸ μὴ δέξασθαι κριτὴν Κάτωνα προτεινόμενον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION