Plutarch, Agis, chapter 10

(플루타르코스, Agis, chapter 10)

ὁ μὲν οὖν δῆμοσ ἐξεπλάγη τὴν μεγαλοψυχίαν τοῦ νεανίσκου, καὶ περιχαρὴσ ἦν ὡσ δι’ ἐτῶν ὁμοῦ τι διακοσίων πεφηνότοσ ἀξίου τῆσ Σπάρτησ βασιλέωσ· ὁ δὲ Λεωνίδασ τότε δὴ μάλιστα πρὸσ τοὐναντίον ἐφιλονείκησε. λογιζόμενοσ γάρ ὅτι ταὐτὰ μὲν ἀναγκασθήσεται ποιεῖν, οὐ τὴν αὐτὴν δὲ χάριν ἕξει παρὰ τοῖσ πολίταισ, ἀλλὰ πάντων ὁμοίωσ ἃ κέκτηνται κατατιθεμένων μόνῳ τῷ ἀρξαμένῳ προσθήσουσι τὴν τιμήν, ἠρώτα τὸν Ἆγιν εἰ δίκαιον ἄνδρα καὶ σπουδαῖον ἡγεῖται γεγονέναι Λυκοῦργον. "Λυκοῦργοσ ἢ χρεῶν ἀποκοπὰσ ἔδωκεν ἢ ξένουσ κατέταξεν εἰσ τὴν πολιτείαν, ὃσ οὐδὲ ὅλωσ ἐνόμιζεν ὑγιαίνειν τὴν πόλιν μὴ χρωμένην ξενηλασίαισ;

ὁ δὲ Ἆγισ ἀπεκρίνατο μὴ θαυμάζειν τὸν Λεωνίδαν, εἰ τεθραμμένοσ ἐν ξένῃ καὶ πεπαιδοποιημένοσ ἐκ γάμων σατραπικῶν ἀγνοεῖ τὸν Λυκοῦργον, ὅτι τὸ μὲν ὀφείλειν καὶ δανείζειν ἅμα τῷ νομίσματι συνεξέβαλεν ἐκ τῆσ πόλεωσ, τῶν δ’ ἐν ταῖσ πόλεσι ξένων τοὺσ τοῖσ ἐπιτηδεύμασι καὶ ταῖσ διαίταισ ἀσυμφύλουσ μᾶλλον ἐδυσχέραινε· καὶ γὰρ ἐκείνουσ ἤλαυνεν οὐ τοῖσ σώμασι πολεμῶν, ἀλλὰ τοὺσ βίουσ αὐτῶν καὶ τοὺσ τρόπουσ δεδιώσ, μὴ συναναχρωννύμενοι τοῖσ πολίταισ τρυφῆσ καὶ μαλακίασ καὶ πλεονεξίασ ἐντέκωσι ζῆλον·

ἐπεὶ Τέρπανδρόν γε καὶ Θάλητα καὶ Φερεκύδην ξένουσ ὄντασ, ὅτι τὰ αὐτὰ τῷ Λυκούργῳ διετέλουν ᾄδοντεσ καὶ φιλοσοφοῦντεσ, ἐν Σπάρτῃ τιμηθῆναι διαφερόντωσ. "ἐπαινεῖσ, ὃσ ἐφορεύων Φρύνιδοσ τοῦ μουσικοῦ σκεπάρνῳ τὰσ δύο τῶν ἐννέα χορδῶν ἐξέτεμε, καὶ τοὺσ ἐπὶ Τιμοθέῳ πάλιν τὸ αὐτὸ τοῦτο πράξαντασ, ἡμᾶσ δὲ μέμφῃ τρυφὴν καὶ πολυτέλειαν καὶ ἀλαζονείαν ἐκ τῆσ Σπάρτησ ἀναιροῦντασ, ὥσπερ οὐχὶ κἀκείνων τὸ ἐν μουσικῇ σοβαρὸν καὶ περιττὸν ὅπωσ ἐνταῦθα μὴ προέλθῃ φυλαττομένων, ὅπου γενομένων βίων καὶ τρόπων ἀμετρία καὶ πλημμέλεια τὴν πόλιν ἀσύμφωνον καὶ ἀνάρμοστον ἑαυτῇ πεποίηκεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION