Plutarch, Ad principem ineruditum, chapter, section 4 2:

οὐκ ὀρθῶς οὐδ ὠφελίμως τὴν ἐφ οἷς ἥμαρτε μετάνοιαν αὐτοῦ τῷ πρὸς τὰ ὅμοια θαρρύνειν ἰώμενος.? εἰ δὲ δεῖ ταῦτ εἰκάζειν, ὁ μὲν Ζεὺς οὐκ ἔχει τὴν Δίκην πάρεδρον, ἀλλ αὐτὸς Δίκη καὶ Θέμις ἐστὶ καὶ νόμων ὁ πρεσβύτατος καὶ τελειότατος.?