Plutarch, Ad principem ineruditum, chapter, section 3

(플루타르코스, Ad principem ineruditum, chapter, section 3)

ὁ νόμοσ ὁ πάντων βασιλεὺσ; θνατῶν τε καὶ ἀθανάτων·

ὡσ ἔφη Πίνδαροσ, οὐκ ἐν βιβλίοισ ἔξω γεγραμμένοσ οὐδέ τισι ξύλοισ, ἀλλ’ ἔμψυχοσ ὢν ἐν αὐτῷ λόγοσ, ἀεὶ συνοικῶν καὶ παραφυλάττων καὶ μηδέποτε τὴν ψυχὴν ἐῶν ἔρημον ἡγεμονίασ. "ἀνάστα, ὦ βασιλεῦ, καὶ φρόντιζε πραγμάτων, ὧν σε φροντίζειν ὁ μέγασ Ὠρομάσδησ ἠθέλησε·

"θεῶν ὑπηρεσίαν εἰσ νέων ἐπιμέλειαν καὶ σωτηρίαν.

ἀληθέστερον δ’ ἄν τισ εἴποι τοὺσ ἄρχοντασ ὑπηρετεῖν θεῷ πρὸσ ἀνθρώπων ἐπιμέλειαν καὶ σωτηρίαν; ὅπωσ ὧν θεὸσ δίδωσιν ἀνθρώποισ καλῶν καὶ ἀγαθῶν τὰ μὲν νέμωσι τὰ δὲ φυλάττωσιν. ὁρᾷσ τὸν ὑψοῦ τόνδ’ ἄπειρον αἰθέρα, καὶ γῆν πέριξ ἔχονθ’ ὑγραῖσ ἐν ἀγκάλαισ; ὁ μὲν καθίησιν ἀρχὰσ σπερμάτων προσηκόντων γῆ δ’ ἀναδίδωσιν, αὔξεται δὲ τὰ μὲν ὄμβροισ τὰ δ’ ἀνέμοισ τὰ δ’ ἄστροισ ἐπιθαλπόμενα καὶ σελήνῃ, κοσμεῖ δ’ ἥλιοσ ἅπαντα καὶ πᾶσι τοῦτο δὴ τὸ παρ’ αὑτοῦ φίλτρον ἐγκεράννυσιν.

ἀλλὰ τῶν τοιούτων καὶ τηλικούτων ἃ θεοὶ χαρίζονται δώρων καὶ ἀγαθῶν οὐκ ἔστιν ἀπόλαυσισ οὐδὲ χρῆσισ ὀρθὴ δίχα νόμου καὶ δίκησ καὶ ἄρχοντοσ.

πλάττοντοσ οὐδὲ Πολυκλείτου καὶ Μύρωνοσ, ἀλλ’ αὐτὸσ αὑτὸν εἰσ ὁμοιότητα θεῷ δι’ ἀρετῆσ καθιστὰσ;

καὶ δημιουργῶν ἀγαλμάτων τὸ ἣδιστον ὀφθῆναι καὶ θεοπρεπέστατον.

οἱο͂ν δ’ ἣλιον ἐν οὐρανῷ περικαλλὲσ εἴδωλον ἑαυτοῦ καὶ σελήνην ὁ. θεὸσ ἐνίδρυσε, τοιοῦτον ἐν πόλεσι μίμημα καὶ φέγγοσ ἄρχων ὅστε θεουδὴσ εὐδικίασ; τοὺσ δὲ τὴν ἀρετὴν ζηλοῦντασ αὐτοῦ καὶ πρὸσ τὸ καλὸν καὶ φιλάνθρωπον ἀφομοιοῦντασ ἑαυτοὺσ ἡδόμενοσ αὔξει καὶ μεταδίδωσι τῆσ περὶ αὐτὸν εὐνομίασ καὶ δίκησ καὶ ἀληθείασ καὶ πραότητοσ·

ὧν θειότερον οὐ πῦρ ἐστιν οὐ φῶσ οὐχ ἡλίου δρόμοσ οὐκ ἀνατολαὶ καὶ δύσεισ ἄστρων οὐ τὸ ἀίδιον καὶ ἀθάνατον.

καλὸν δ’ αὐτῆσ καὶ τὸ ἀρχόμενον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION