헬라어 문장 검색 - Πινδαρ́ΟδεσΓρέ3́07́

(핀다르, Odes, nemean odes, nemean 7 ΣΩΓΕΝΕΙ ΑΙΓΙΝΗΤῌ ΠΑΙΔΙ ΠΕΝΤΑΘΛῼ)

Ἐλείθυια, πάρεδρε Μοιρᾶν βαθυφρόνων, παῖ μεγαλοσθενέοσ, ἄκουσον, Ἥρασ, γενέτειρα τέκνων· ἄνευ σέθεν οὐ φάοσ, οὐ μέλαιναν δρακέντεσ εὐφρόναν τεὰν ἀδελφεὰν ἐλάχομεν ἀγλαόγυιον Ἥβαν. ἀναπνέομεν δ’ οὐχ ἅπαντεσ ἐπὶ ἴσα· εἴργει δὲ πότμῳ ζυγένθ’ ἕτερον ἕτερα. καὶ παῖσ ὁ Θεαρίωνοσ ἀρετᾷ κριθεὶσ εὔδοξοσ ἀείδεται Σωγένησ μετὰ πενταέθλοισ.

πόλιν γὰρ φιλόμολπον οἰκεῖ δορικτύπων Αἰακιδᾶν·

μάλα δ’ ἐθέλοντι σύμπειρον ἀγωνίᾳ θυμὸν ἀμφέπειν. εἰ δὲ τύχῃ τισ ἔρδων, μελίφρον’ αἰτίαν ῥοαῖσι Μοισᾶν ἐνέβαλε· ταὶ μεγάλαι γὰρ ἀλκαὶ σκότον πολὺν ὕμνων ἔχοντι δεόμεναι· ἔργοισ δὲ καλοῖσ ἔσοπτρον ἴσαμεν ἑνὶ σὺν τρόπῳ, εἰ Μναμοσύνασ ἕκατι λιπαράμπυκοσ εὑρ́ηται ἄποινα μόχθων κλυταῖσ ἐπέων ἀοιδαῖσ.

σοφοὶ δὲ μέλλοντα τριταῖον ἄνεμον ἔμαθον, οὐδ’ ὑπὸ κέρδει βλάβεν·

ἀφνεὸσ πενιχρόσ τε θανάτου πέρασ ἅμα νέονται. λόγον Ὀδυσσέοσ ἢ πάθαν διὰ τὸν ἁδυεπῆ γενέσθ’ Ὅμηρον·

ἐπεὶ ψεύδεσί οἱ ποτανᾷ <τε> μαχανᾷ σεμνὸν ἔπεστί τι·

σοφία δὲ κλέπτει παράγοισα μύθοισ· τυφλὸν δ’ ἔχει ἦτορ ὅμιλοσ ἀνδρῶν ὁ πλεῖστοσ. εἰ γὰρ ἦν ἓ τὰν ἀλάθειαν ἰδέμεν, οὔ κεν ὅπλων χολωθεὶσ ὁ καρτερὸσ Αἰάσ ἔπαξε διὰ φρενῶν λευρὸν ξίφοσ· ὃν κράτιστον Ἀχιλέοσ ἄτερ μάχᾳ ξανθῷ Μενέλᾳ δάμαρτα κομίσαι θοαῖσ ἐν ναυσὶ πόρευσαν εὐθυπνόου Ζεφύροιο πομπαὶ πρὸσ Ἴλου πόλιν.

ἀλλὰ κοινὸν γὰρ ἔρχεται κῦμ’ Αἴ̈δα, πέσε δ’ ἀδόκητον ἐν καὶ δοκέοντα·

τιμὰ δὲ γίνεται ὧν θεὸσ ἁβρὸν αὔξει λόγον τεθνακότων βοαθόων, τοὶ παρὰ μέγαν ὀμφαλὸν εὐρυκόλπου μόλον χθονόσ· ἐν Πυθίοισι δὲ δαπέδοισ κεῖται, Πριάμου πόλιν Νεοπτόλεμοσ ἐπεὶ πράθεν, τᾷ καὶ Δαναοὶ πόνησαν·

ὁ δ’ ἀποπλέων Σκύρου μὲν ἅμαρτε, πλαγχθέντεσ δ’ εἰσ Ἐφύραν ἵκοντο· Μολοσσίᾳ δ’ ἐμβασίλευεν ὀλίγον χρόνον·

ἀτὰρ γένοσ αἰεὶ φέρεν τοῦτό οἱ γέρασ. ᾤχετο δὲ πρὸσ θεόν, κτέαν’ ἄγων Τρωί̈αθεν ἀκροθινίων· ἵνα κρεῶν νιν ὑπὲρ μάχασ ἔλασεν ἀντιτυχόντ’ ἀνὴρ μαχαίρᾳ.

βάρυνθεν δὲ περισσὰ Δελφοὶ ξεναγέται.

ἀλλὰ τὸ μόρσιμον ἀπέδωκεν· ἐχρῆν δέ τιν’ ἔνδον ἄλσει παλαιτάτῳ Αἰακιδᾶν κρεόντων τὸ λοιπὸν ἔμμεναι θεοῦ παρ’ εὐτειχέα δόμον, ἡρωί̈αισ δὲ πομπαῖσ θεμισκόπον οἰκεῖν ἐόντα πολυθύτοισ. εὐώνυμον ἐσ δίκαν τρία ἔπεα διαρκέσει·

οὐ ψεῦδισ ὁ μάρτυσ ἔργμασιν ἐπιστατεῖ, Αἴγινα, τεῶν Διόσ τ’ ἐκγόνων. θρασύ μοι τόδ’ εἰπεῖν φαενναῖσ ἀρεταῖσ ὁδὸν κυρίαν λόγων οἴκοθεν· ἀλλὰ γὰρ ἀνάπαυσισ ἐν παντὶ γλυκεῖα ἔργῳ·

κόρον δ’ ἔχει καὶ μέλι καὶ τὰ τέρπν’ ἄνθε’ Ἀφροδίσια. φυᾷ δ’ ἕκαστοσ διαφέρομεν βιοτὰν λαχόντεσ, ὁ μὲν τά, τὰ δ’ ἄλλοι·

τυχεῖν δ’ ἕν’ ἀδύνατον εὐδαιμονίαν ἅπασαν ἀνελόμενον· οὐκ ἔχω εἰπεῖν, τίνι τοῦτο Μοῖρα τέλοσ ἔμπεδον ὤρεξε. δίδωσι, τόλμαν τε καλῶν ἀρομένῳ σύνεσιν οὐκ ἀποβλάπτει φρενῶν.

ξεῖνόσ εἰμι·

σκοτεινὸν ἀπέχων ψόγον, ὕδατοσ ὥτε ῥοὰσ φίλον ἐσ ἄνδρ’ ἄγων κλέοσ ἐτήτυμον αἰνέσω· ποτίφοροσ δ’ ἀγαθοῖσι μισθὸσ οὗτοσ. ἐὼν δ’ ἐγγὺσ Ἀχαιὸσ οὐ μέμψεταί μ’ ἀνὴρ Ιὀνίασ ὑπὲρ ἁλὸσ οἰκέων·

προξενίᾳ πέποιθ’· ἔν τε δαμόταισ ὄμματι δέρκομαι λαμπρόν, οὐχ ὑπερβαλών, βίαια πάντ’ ἐκ ποδὸσ ἐρύσαισ, ὁ δὲ λοιπὸσ εὔφρων ποτὶ χρόνοσ ἑρ́ποι. μαθὼν δέ τισ ἀνερεῖ, εἰ πὰρ μέλοσ ἔρχομαι ψάγιον ὀάρον ἐννέπων.

θοὰν γλῶσσαν, ὃσ ἐξέπεμψεν παλαισμάτων αὐχένα καὶ σθένοσ ἀδίαντον, αἴθωνι πρὶν ἁλίῳ γυῖον ἐμπεσεῖν.

εἰ πόνοσ ἦν, τὸ τερπνὸν πλέον πεδέρχεται. ἐά με·

νικῶντί γε χάριν, εἴ τι πέραν ἀερθεὶσ ἀνέκραγον, οὐ τραχύσ εἰμι καταθέμεν. εἴρειν στεφάνουσ ἐλαφρόν· ἀναβάλεο· Μοῖσά τοι κολλᾷ χρυσὸν ἔν τε λευκὸν ἐλέφανθ’ ἁμᾷ καὶ λείριον ἄνθεμον ποντίασ ὑφελοῖσ’ ἐέρσασ. Διὸσ δὲ μεμναμένοσ ἀμφὶ Νεμέᾳ πολύφατον θρόον ὕμνων δόνει ἡσυχᾷ.

βασιλῆα δὲ θεῶν πρέπει δάπεδον ἂν τόδε γαρυέμεν ἁμέρᾳ ὀπί· ἐμᾷ μὲν πολίαρχον εὐωνύμῳ πάτρᾳ, Ἡράκλεεσ, σέο δὲ προπράον’ ἔμεν ξεῖνον ἀδελφεόν τ’.

εἰ δὲ γεύεται ἀνδρὸσ ἀνήρ τι, φαῖμέν κε γείτον’ ἔμμεναι νόῳ φιλήσαντ’ ἀτενέϊ γείτονι χάρμα πάντων ἐπάξιον· εἰ δ’ αὐτὸ καὶ θεὸσ ἀνέχοι, ἐν τίν κ’ ἐθέλοι, Γίγαντασ ὃσ ἐδάμασασ, εὐτυχῶσ ναίειν πατρὶ Σωγένησ ἀταλὸν ἀμφέπων θυμὸν προγόνων ἐϋκτήμονα ζαθέαν ἀγυιάν·

ἐπεὶ τετραόροισιν ὥθ’ ἁρμάτων ζυγοῖσ ἐν τεμένεσσι δόμον ἔχει τεοῖσ, ἀμφοτέρασ ἰὼν χειρόσ.

ὦ μάκαρ, τὶν δ’ ἐπέοικεν Ἥρασ πόσιν τε πειθέμεν κόραν τε Γλαυκώπιδα· δύνασαι δὲ βροτοῖσιν ἀλκὰν ἀμαχανιᾶν δυσβάτων θαμὰ διδόμεν.

εἰ γάρ σφισιν ἐμπεδοσθενέα βίοτον ἁρμόσαισ ἥβᾳ λιπαρῷ τε γήραϊ διαπλέκοισ εὐδαίμον’ ἐόντα, παίδων δὲ παῖδεσ ἔχοιεν αἰεὶ γέρασ τό περ νῦν καὶ ἄρειον ὄπιθεν. τὸ δ’ ἐμὸν οὔ ποτε φάσει κέαρ ἀτρόποισι Νεοπτόλεμον ἑλκύσαι ἔπεσι·

ταὐτὰ δὲ τρὶσ τετράκι τ’ ἀμπολεῖν ἀπορία τελέθει, τέκνοισιν ἅτε μαψυλάκασ, "Διὸσ Κόρινθοσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Pindar, Odes, nemean odes, nemean 7 ΣΩΓΕΝΕΙ ΑΙΓΙΝΗΤῌ ΠΑΙΔΙ ΠΕΝΤΑΘΛῼ

(핀다르, Odes, nemean odes, nemean 7 ΣΩΓΕΝΕΙ ΑΙΓΙΝΗΤῌ ΠΑΙΔΙ ΠΕΝΤΑΘΛῼ)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION