호흡부호 보기
강세부호 보기
장단부호 보기
작은 Iota 보기
모든 부호 보기
Ἐπιδαύρου δὲ σταδίουσ ἑκατὸν ἀπέχει Ζάραξ, ἄλλωσ μὲν εὐλίμενον χωρίον, τῶν δὲ Ἐλευθερολακώνων μάλιστα τοῦτο ἐκτετρύχωται, ἐπεὶ καὶ Κλεώνυμοσ ὁ Κλεομένουσ τοῦ Ἀγησιπόλιδοσ μόνον τοῦτο τῶν Λακωνικῶν πολισμάτων ἐποίησεν ἀνάστατον· καί μοι τὰ ἐσ τὸν Κλεώνυμον ἑτέρωθί ἐστιν εἰρημένα. ἐν Ζάρακι δὲ ἄλλο μὲν οὐδέν, πρὸσ δὲ τοῦ λιμένοσ τῷ πέρατι Ἀπόλλωνοσ ναόσ ἐστι καὶ ἄγαλμα κιθάραν ἔχον. προελθόντι δὲ ἀπὸ Ζάρακοσ παρὰ τὴν θάλασσαν ἑκατόν που στάδια καὶ ἐπιστρέψαντι αὐτόθεν ἐσ μεσόγαιαν καὶ ἐπαναβάντι σταδίουσ ὡσ δέκα, Κυφάντων καλουμένων ἐρείπιά ἐστιν, ἐν δὲ αὐτοῖσ σπήλαιον ἱερὸν Ἀσκληπιοῦ, λίθου δὲ τὸ ἄγαλμα.
ἔστι δὲ καὶ ὕδατοσ ψυχροῦ κρουνὸσ ἐκβάλλων ἐκ πέτρασ·
Ἀταλάντην θηρεύουσαν ἐνταῦθά φασιν, ὡσ ἠνιᾶτο ὑπὸ δίψησ, παῖσαι τῇ λόγχῃ τὴν πέτραν καὶ οὕτω ῥυῆναι τὸ ὕδωρ. Βρασιαὶ δὲ ἐσχάτη μὲν ταύτῃ τῶν Ἐλευθερολακώνων πρὸσ θαλάσσῃ ἐστί, Κυφάντων δὲ ἀπέχουσι πλοῦν σταδίων διακοσίων.
οἱ δὲ ἄνθρωποι λέγουσιν <οἱ> ἐνταῦθα, οὐδέσιν ὁμολογοῦντεσ Ἑλλήνων, ὡσ Σεμέλη τέκοι τὸν παῖδα ἐκ Διὸσ καὶ ὑπὸ τοῦ Κάδμου φωραθεῖσα ἐσ λάρνακα αὐτὴ καὶ Διόνυσοσ ἐμβληθείη· καὶ τὴν λάρνακα ὑπὸ τοῦ κλύδωνοσ ἐκπεσεῖν φασιν ἐσ τὴν σφετέραν, καὶ Σεμέλην μὲν ‐ οὐ γὰρ αὐτὴν περιοῦσαν ἔτι εὑρεῖν ‐ ἐπιφανῶσ θάψαι, Διόνυσον δὲ ἀναθρέψαι λέγουσιν. ἐπὶ τούτῳ δὲ αὐτοῖσ καὶ τὴν πόλιν, Ὀρειάτασ ἐσ ἐκεῖνο ὀνομαζομένην, μετονομασθῆναι Βρασιὰσ ἐπὶ τῇ ἐκβολῇ τῇ ἐσ τὴν γῆν τῆσ λάρνακοσ·
ὡσαύτωσ δὲ καὶ ἐφ’ ἡμῶν τὰ ὑπὸ τοῦ κλύδωνοσ ἀπωθούμενα ἐσ τὴν γῆν ἐκβεβράσθαι καλοῦσιν οἱ πολλοί. Βρασιᾶται δὲ καὶ τάδε ἐπιλέγουσιν, Ἰνώ σφισιν ἐσ τὴν χώραν ἀφικέσθαι πλανωμένην, ἐλθοῦσαν δὲ ἐθελῆσαι τοῦ Διονύσου γενέσθαι τροφόν· καὶ ἀποφαίνουσι μὲν τὸ ἄντρον ἔνθα τὸν Διόνυσον ἔθρεψεν Ἰνώ, καλοῦσι δὲ καὶ τὸ πεδίον Διονύσου κῆπον. ἱερὰ δὲ αὐτόθι τὸ μέν ἐστιν Ἀσκληπιοῦ, τὸ δὲ Ἀχιλλέωσ, καὶ ἑορτὴν κατὰ ἔτοσ ἄγουσιν Ἀχιλλεῖ.
ἄκρα δέ ἐστιν ἐν ταῖσ Βρασιαῖσ μικρά, προέχουσα ἠρέμα ἐσ τὴν θάλασσαν, καὶ ἐπ’ αὐτῇ χαλκοῖ ποδιαίων ἑστήκασιν οὐ μείζονεσ, πίλουσ ἐπὶ ταῖσ κεφαλαῖσ ἔχοντεσ, οὐκ οἶδα εἰ Διοσκούρουσ σφᾶσ ἢ Κορύβαντασ νομίζουσι· τρεῖσ δ’ οὖν εἰσί, τέταρτον δὲ Ἀθηνᾶσ ἄγαλμα.
τὰ δὲ ἐν δεξιᾷ Γυθίου Λᾶσ ἐστι, θαλάσσησ μὲν δέκα στάδια, Γυθίου δὲ τεσσαράκοντα ἀπέχουσα.
ᾤκισται δὲ νῦν μὲν Ἰλίου καλουμένου καὶ Ἀσίασ καὶ Κνακαδίου, τῶν ὀρῶν τούτων τὸ μεταξὺ ἐπέχουσα, πρότερον δὲ τῆσ Ἀσίασ τοῦ ὄρουσ ἔκειτο ἐπὶ τῇ κορυφῇ· καὶ νῦν ἔτι τῆσ πόλεώσ ἐστι τῆσ ἀρχαίασ ἐρείπια καὶ πρὸ τῶν τειχῶν ἄγαλμα Ἡρακλέουσ καὶ ἀπὸ τῶν Μακεδόνων τρόπαιον, οἳ μοῖρα τῆσ Φιλίππου στρατιᾶσ ἦσαν, ἡνίκα ἐσ τὴν Λακωνικὴν ἐσέβαλεν, ἀποτραπόμενοι δὲ ἀπὸ τῶν ἄλλων τὰ παραθαλάσσια ἐλεηλάτουν τῆσ χώρασ. ἔστι δὲ ἐν τοῖσ ἐρειπίοισ ναὸσ Ἀθηνᾶσ ἐπίκλησιν Ἀσίασ, ποιῆσαι δὲ Πολυδεύκην καὶ Κάστορά φασιν ἀνασωθέντασ ἐκ Κόλχων·
εἶναι γὰρ καὶ Κόλχοισ Ἀθηνᾶσ Ἀσίασ ἱερόν. μετασχόντασ μὲν οὖν οἶδα Ιἄσονι τοῦ στόλου τοὺσ Τυνδάρεω παῖδασ· ὅτι δὲ Ἀθηνᾶν Ἀσίαν τιμῶσιν οἱ Κόλχοι, παρὰ Λακεδαιμονίων ἀκούσασ γράφω. τῆσ δὲ ἐφ’ ἡμῶν οἰκουμένησ πόλεωσ κρήνη τέ ἐστι πλησίον διὰ τὴν χρόαν τοῦ ὕδατοσ καλουμένη Γαλακὼ καὶ πρὸσ τῇ κρήνῃ γυμνάσιον· Ἑρμοῦ δὲ ἕστηκεν ἄγαλμα ἀρχαῖον. τῶν δὲ ὀρῶν ἐπὶ μὲν τοῦ Ἰλίου Διονύσου τέ ἐστι καὶ ἐπ’ ἄκρασ τῆσ κορυφῆσ Ἀσκληπιοῦ ναόσ, πρὸσ δὲ τῷ Κνακαδίῳ Κάρνειοσ καλούμενοσ Ἀπόλλων.
ἀπὸ δὲ τοῦ Καρνείου σταδίουσ προελθόντι ὡσ τριάκοντα, ἔστιν ἐν χωρίῳ Ὕψοισ ἐν ὁρ́οισ ἤδη Σπαρτιατῶν ἱερὸν Ἀσκληπιοῦ καὶ Ἀρτέμιδοσ ἐπίκλησιν Δαφναίασ.
πρὸσ θαλάσσῃ δὲ ἐπὶ ἄκρασ ναόσ ἐστι Δικτύννησ Ἀρτέμιδοσ, καί οἱ κατὰ ἔτοσ ἕκαστον ἑορτὴν ἄγουσι.
ταύτησ δὲ ἐν ἀριστερᾷ τῆσ ἄκρασ ποταμὸσ ἐκδίδωσιν ἐσ θάλασσαν Σμῆνοσ, ὕδωρ πιεῖν ἡδὺ εἴπερ ἄλλοσ τισ παρασχόμενοσ ποταμόσ· ἔχει δὲ ἐν τῷ ὄρει τῷ Ταϋγέτῳ τὰσ πηγάσ, ἀπέχει δὲ τῆσ πόλεωσ σταδίουσ οὐ πλέον πέντε. ἐν δὲ Ἀραί̈νῳ καλουμένῳ χωρίῳ τάφοσ Λᾶ καὶ ἀνδριὰσ ἐπὶ τῷ μνήματι ἔπεστι.
τοῦτον τὸν Λᾶν οἰκιστὴν εἶναι λέγουσιν οἱ ταύτῃ, καὶ ἀποθανεῖν φασιν ὑπὸ Ἀχιλλέωσ, Ἀχιλλέα δὲ κατᾶραί σφισιν ἐσ τὴν χώραν Ἑλένην παρὰ Τυνδάρεω γυναῖκα αἰτοῦντα. λέγοντι δὲ ἐπ’ ἀληθείᾳ Πάτροκλόσ ἐστιν ὁ τὸν Λᾶν ἀποκτείνασ· οὗτοσ γὰρ καὶ ὁ μνηστευσάμενόσ ἐστιν Ἑλένην. καὶ ὅτι μὲν τῶν Ἑλένησ μνηστήρων Ἀχιλλεὺσ οὐκ ἔστιν ἐν Καταλόγῳ γυναικῶν, μηδὲν τοῦτο ἔστω τεκμήριον οὐκ αἰτῆσαι Ἑλένην αὐτόν· Ὅμηροσ δὲ ἔγραψε μὲν τῆσ ποιήσεωσ ἀρχόμενοσ ὡσ Ἀχιλλεὺσ χαριζόμενοσ τοῖσ Ἀτρέωσ παισὶ καὶ οὐκ ἐνεχόμενοσ τοῖσ ὁρ́κοισ τοῖσ Τυνδάρεω παραγένοιτο ἐσ Τροίαν, ἐποίησε δὲ ἐν ἄθλοισ λέγοντα Ἀντίλοχον ὡσ Ὀδυσσεὺσ πρεσβύτερόσ ἐστιν αὐτοῦ γενεᾷ, τὸν δὲ Ὀδυσσέα πρὸσ Ἀλκίνουν περὶ τῶν ἐν Αἵδου καὶ ἄλλα διηγούμενον καὶ ὅτι Θησέα ἰδεῖν ἐθελήσαι καὶ Πειρίθουν προτέρουσ ἄνδρασ ἢ καθ’ ἡλικίαν τὴν αὑτοῦ·
Θησέα δὲ ἴσμεν ἁρπάσαντα Ἑλένην. οὕτωσ οὐδὲ ἐγχωροῦν ἐστιν ἀρχὴν Ἑλένησ μνηστῆρα Ἀχιλλέα γενέσθαι.
호흡부호 보기
강세부호 보기
장단부호 보기
작은 Iota 보기
모든 부호 보기