헬라어 문장 검색 - ΝεωΤεστ́27́7́

(APOKALUYIS IWANOU, chapter 19)

"Ἁλληλουιά· "ἡ σωτηρία καὶ ἡ δόξα καὶ ἡ δύναμισ τοῦ θεοῦ ἡμῶν, ὅτι ἀληθιναὶ καὶ δίκαιαι αἱ κρίσεισ αὐτοῦ· "ὅτι ἔκρινεν τὴν πόρνην τὴν μεγάλην ἥτισ ἔφθειρεν τὴν γῆν ἐν τῇ πορνείᾳ αὐτῆσ, καὶ ἐξεδίκησεν τὸ αἷμα τῶν δουλων αὐτοῦ ἐκ χειρὸσ αὐτῆσ. καὶ δεύτερον εἴρηκαν Ἁλληλουιά·

καὶ ὁ καπνὸσ αὐτῆσ ἀναβαίνει εἰσ τοὺσ αἰῶνασ τῶν αἰώνων.

καὶ ἔπεσαν οἱ πρεσβύτεροι οἱ εἴκοσι τέσσαρεσ καὶ τὰ τέσσερα ζῷα, καὶ προσεκύνησαν τῷ θεῷ τῷ καθημένῳ ἐπὶ, τῷ θρόνῳ λέγοντεσ Ἀμήν, Ἁλληλουιά.

καὶ φωνὴ ἀπὸ τοῦ θρόνου ἐξῆλθεν λέγουσα Αἰνεῖτε τῷ θεῷ ἡμῶν, πάντεσ οἱ δοῦλοι αὐτοῦ οἱ φοβούμενοι αὐτόν, οἱ μικροὶ καὶ οἱ μεγάλοι.

"Ἁλληλουιά, ὅτι ἐβασίλευσεν Κύριοσ, ὁ θεὸσ [ἡμῶν], ὁ παντοκράτωρ.

"χαίρωμεν καὶ ἀγαλλιῶμεν, καὶ δώσομεν τὴν δόξαν αὐτῷ, ὅτι ἦλθεν ὁ γάμοσ τοῦ ἀρνίου, καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ ἡτοίμασεν ἑαυτήν, καὶ ἐδόθη αὐτῇ ἵνα περιβάληται βύσσινον λαμπρὸν καθαρόν, τὸ γὰρ βύσσινον τὰ δικαιώματα τῶν ἁγίων ἐστίν. Καὶ λέγει μοι Γράψον Μακάριοι οἱ εἰσ τὸ δεῖπνον τοῦ γάμου τοῦ ἀρνίου κεκλημένοι.

καὶ λέγει μοι Οὗτοι οῖ λόγοι ἀληθινοὶ τοῦ θεοῦ εἰσίν. καὶ ἔπεσα ἔμπροσθεν τῶν ποδῶν αὐτοῦ προσκυνῆσαι αὐτῷ.

καὶ λέγει μοι Ὅρα μή· σύνδουλόσ σού εἰμι καὶ τῶν ἀδελφῶν σου τῶν ἐχόντων τὴν μαρτυρίαν Ιἠσοῦ· τῷ θεῷ προσκύνησον· ἡ γὰρ μαρτυρία Ιἠσοῦ ἐστὶν τὸ πνεῦμα τῆσ προφητείασ. Καὶ εἶδον τὸν οὐρανὸν ἠνεῳγμένον, καὶ ἰδοὺ ἵπποσ λευκόσ, καὶ ὁ καθήμενοσ ἐπ’ αὐτὸν πιστὸσ [καλούμενοσ] καὶ ἀληθινόσ, καὶ ἐν δικαιοσύνῃ κρίνει καὶ πολεμεῖ.

καὶ περιβεβλημένοσ ἱμάτιον ῤεραντισμένον αἵματι, καὶ κέκληται τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ὁ Λόγοσ τοῦ Θεοῦ.

καὶ τὰ στρατεύματα τὰ ἐν τῷ οὐρανῷ ἠκολούθει αὐτῷ ἐφ’ ἵπποισ λευκοῖσ, ἐνδεδυμένοι βύσσινον λευκὸν καθαρόν.

καὶ ἐκ τοῦ στόματοσ αὐτοῦ ἐκπορεύεται ῥομφαία ὀξεῖα, ἵνα ἐν αὐτῇ πατάξῃ τὰ ἔθνη, καὶ αὐτὸσ ποιμανεῖ αὐτοὺσ ἐν ῥάβδῳ σιδηρᾷ·

καὶ αὐτὸσ πατεῖ τὴν ληνὸν τοῦ οἴνου τοῦ θυμοῦ τῆσ ὀργῆσ τοῦ θεοῦ τοῦ παντοκράτοροσ. καὶ ἔχει ἐπὶ τὸ ἱμάτιον καὶ ἐπὶ τὸν μηρὸν αὐτοῦ ὄνομα γεγραμμένον ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΒΑΣΙΛΕΩΝ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΣ ΚΥΡΙΩΝ.

ἵνα φάγητε σάρκασ βασιλέων καὶ σάρκασ χιλιάρχων καὶ σάρκασ ἰσχυρῶν καὶ σάρκασ ἵππων καὶ τῶν καθημένων ἐπ’ αὐτούσ, καὶ σάρκασ πάντων ἐλευθέρων τε καὶ δούλων καὶ μικρῶν καὶ μεγάλων.

Καὶ εἶδον τὸ θηρίον καὶ τουσ βασιλεῖσ τῆσ γῆσ καὶ τὰ στρατεύματα αὐτῶν συνηγμένα ποιῆσαι τὸν πόλεμον μετὰ τοῦ καθημένου ἐπὶ τοῦ ἵππου καὶ μετὰ τοῦ στρατεύματοσ αὐτοῦ.

καὶ ἐπιάσθη τὸ θηρίον καὶ μετ’ αὐτοῦ ὁ ψευδοπροφήτησ ὁ ποιήσασ τὰ σημεῖα ἐνώπιον αὐτοῦ, ἐν οἷσ ἐπλάνησεν τοὺσ λαβόντασ τὸ χάραγμα τοῦ θηρίου καὶ τοὺσ προσκυνοῦντασ τῇ εἰκόνι αὐτοῦ·

ζῶντεσ ἐβλήθησαν οἱ δύο εἰσ τὴν λίμνην τοῦ πυρὸσ τῆσ καιομένησ ἐν θείῳ. καὶ οἱ λοιποὶ ἀπεκτάνθησαν ἐν τῇ ῥομφαίᾳ τοῦ καθημένου ἐπὶ τοῦ ἵππου τῇ ἐξελθούσῃ ἐκ τοῦ στόματοσ αὐτοῦ, καὶ πάντα τὰ ὄρνεα ἐχορτάσθησαν ἐκ τῶν σαρκῶν αὐτῶν.

Καὶ εἶδον ἄγγελον καταβαίνοντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, ἔχοντα τὴν κλεῖν τῆσ ἀβύσσου καὶ ἅλυσιν μεγάλην ἐπὶ τὴν χεῖρα αὐτοῦ.

καὶ ἐκράτησεν τὸν δράκοντα, ὁ ὄφισ ὁ ἀρχαῖοσ, ὅσ ἐστιν Διάβολοσ καὶ Ὁ Σατανᾶσ, καὶ ἔδησεν αὐτὸν χίλια ἔτη, καὶ ἔβαλεν αὐτὸν εἰσ τὴν ἄβυσσον, καὶ ἔκλεισεν καὶ ἐσφράγισεν ἐπάνω αὐτοῦ, ἵνα μὴ πλανήσῃ ἔτι τὰ ἔθνη, ἄχρι τελεσθῇ τὰ χίλια ἔτη·

μετὰ ταῦτα δεῖ λυθῆναι αὐτὸν μικρὸν χρόνον.

Καὶ εἶδον θρόνουσ, καὶ ἐκάθισαν ἐπ’ αὐτούσ, καὶ κρίμͅα ἐδόθη αὐτοῖσ, καὶ τὰσ ψυχὰσ τῶν πεπελεκισμένων διὰ τὴν μαρτυρίαν Ιἠσοῦ καὶ διὰ τὸν λόγον τοῦ θεοῦ, καὶ οἵτινεσ οὐ προσεκύνησαν τὸ θηρίον οὐδὲ τὴν εἰκόνα αὐτοῦ καὶ οὐκ ἔλαβον τὸ χάραγμα ἐπὶ τὸ μέτωπον καὶ ἐπὶ τὴν χεῖρα αὐτῶν·

καὶ ἔζησαν καὶ ἐβασίλευσαν μετὰ τοῦ χριστοῦ χίλια ἔτη. οἱ λοιποὶ τῶν νεκρῶν οὐκ ἔζησαν ἄχρι τελεσθῇ τὰ χίλια ἔτη.

αὕτη ἡ ἀνάστασισ ἡ πρώτη. μακάριοσ καὶ ἅγιοσ ὁ ἔχων μέροσ ἐν τῇ ἀναστάσει τῇ πρώτῃ·

ἐπὶ τούτων ὁ δεύτεροσ θάνατοσ οὐκ ἔχει ἐξουσίαν, ἀλλ’ ἔσονται ἱερεῖσ τοῦ θεοῦ καὶ τοῦ χριστοῦ, καὶ βασιλεύσουσιν μετ’ αὐτοῦ [τὰ] χίλια ἔτη. καὶ ἐξελεύσεται πλανῆσαι τὰ ἔθνη τὰ ἐν ταῖσ τέσσαρσι γωνίαισ τῆσ γῆσ, τὸν Γὼγ καὶ Μαγώγ, συναγαγεῖν αὐτοὺσ εἰσ τὸν πόλεμον, ὧν ὁ ἀριθμὸσ αὐτῶν ὡσ ἡ ἄμμοσ τῆσ θαλάσσησ.

καὶ ἀνέβησαν ἐπὶ τὸ πλάτοσ τῆσ γῆσ, καὶ ἐκύκλευσαν τὴν παρεμβολὴν τῶν ἁγίων καὶ τὴν πόλιν τὴν ἠγαπημένην.

καὶ κατέβη πῦρ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ κατέφαγεν αὐτούσ· καὶ ὁ διάβολοσ ὁ πλανῶν αὐτοὺσ ἐβλήθη εἰσ τὴν λίμνην τοῦ πυρὸσ καὶ θείου, ὅπου καὶ τὸ θηρίον καὶ ὁ ψευδοπροφήτησ, καὶ βασανισθήσονται ἡμέρασ καὶ νυκτὸσ εἰσ τοὺσ αἰῶνασ τῶν αἰώνων.

Καὶ εἶδον θρόνον μέγαν λευκὸν καὶ τὸν καθήμενον ἐπ’ αὐτοῦ, οὗ ἀπὸ τοῦ προσώπου ἔφυγεν ἡ γῆ καὶ ὁ οὐρανόσ, καὶ τόποσ οὐχ εὑρέθη αὐτοῖσ.

καὶ εἶδον τοὺσ νεκρούσ, τοὺσ μεγάλουσ καὶ τοὺσ μικρούσ, ἑστῶτασ ἐνώπιον τοῦ θρόνου, καὶ βιβλία ἠνοίχθησαν·

καὶ ἄλλο βιβλίον ἠνοίχθη, ὅ ἐστιν τῆσ ζωῆσ· καὶ ἐκρίθησαν οἱ νεκροὶ ἐκ τῶν γεγραμμένων ἐν τοῖσ βιβλίοισ κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν. καὶ ἔδωκεν ἡ θάλασσα τοὺσ νεκροὺσ τοὺσ ἐν αὐτῇ, καὶ ὁ θάνατοσ καὶ ὁ ᾅδησ ἔδωκαν τοὺσ νεκροὺσ τοὺσ ἐν αὐτοῖσ, καὶ ἐκρίθησαν ἕκαστοσ κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν.

καὶ ὁ θάνατοσ καὶ ὁ ᾅδησ ἐβλήθησαν εἰσ τὴν λίμνην τοῦ πυρόσ.

οὗτοσ ὁ θάνατοσ ὁ δεύτερόσ ἐστιν, ἡ λίμνη τοῦ πυρόσ. καὶ εἴ τισ οὐχ εὑρέθη ἐν τῇ βίβλῳ τῆσ ζωῆσ γεγραμμένοσ ἐβλήθη εἰσ τὴν λίμνην τοῦ πυρόσ.

Καὶ εἶδον οὐρανὸν καινὸν καὶ γῆν καινήν·

ὁ γὰρ πρῶτοσ οὐρανὸσ καὶ ἡ πρώτη γῆ ἀπῆλθαν, καὶ ἡ θάλασσα οὐκ ἔστιν ἔτι. καὶ τὴν πόλιν τὴν ἁγίαν Ιἐρουσαλὴμ καινὴν εἶδον καταβαίνουσαν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τοῦ θεοῦ, ἡτοιμασμένην ὡσ νύμφην κεκοσμημένην τῷ ἀνδρὶ αὐτῆσ.

καὶ ἤκουσα φωνῆσ μεγάλησ ἐκ τοῦ θρόνου λεγούσησ Ἰδοὺ ἡ σκηνὴ τοῦ θεοῦ μετὰ τῶν ἀνθρώπων, καὶ σκηνώσει μετ’ αὐτῶν, καὶ αὐτοὶ λαοὶ αὐτοῦ ἔσονται, καὶ αὐτὸσ ὁ θεὸσ μετ’ αὐτῶν ἔσται, καὶ ἐξαλείψει πᾶν δάκρυον ἐκ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν, καὶ ὁ θάνατοσ οὐκ ἔσται ἔτι·

οὔτε πένθοσ οὔτε κραυγὴ οὔτε πόνοσ οὐκ ἔσται ἔτι.

τὰ πρῶτα ἀπῆλθαν. καὶ εἶπεν ὁ καθήμενοσ ἐπὶ τῷ θρόνῳ Ἰδοὺ καινὰ ποιῶ πάντα.

καὶ λέγει Γράψον, ὅτι οὗτοι οἱ λόγοι πιστοὶ καὶ ἀληθινοί εἰσιν. καὶ εἶπέν μοι Γέγοναν.

ἐγὼ τὸ Ἄλφα καὶ τὸ Ὦ, ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλοσ. ἐγὼ τῷ διψῶντι δώσω ἐκ τῆσ πηγῆσ τοῦ ὕδατοσ τῆσ ζωῆσ δωρεάν. ὁ νικῶν κληρονομήσει ταῦτα, καὶ ἔσομαι αὐτῷ θεὸσ καὶ αὐτὸσ ἔσται μοι υἱόσ.

τοῖσ δὲ δειλοῖσ καὶ ἀπίστοισ καὶ ἐβδελυγμένοισ καὶ φονεῦσι καὶ πόρνοισ καὶ φαρμακοῖσ καὶ εἰδωλολάτραισ καὶ πᾶσι τοῖσ ψευδέσιν τὸ μέροσ αὐτῶν ἐν τῇ λίμνῃ τῆ καιομένῃ πυρὶ καὶ θείῳ, ὅ ἐστιν ὁ θάνατοσ ὁ δεύτεροσ.

Καὶ ἦλθεν εἷσ ἐκ τῶν ἑπτὰ ἀγγέλων τῶν ἐχόντων τὰσ ἑπτὰ φιάλασ, τῶν γεμόντων τῶν ἑπτὰ πληγῶν τῶν ἐσχάτων, καὶ ἐλάλησεν μετ’ ἐμοῦ λέγων Δεῦρο, δείξω σοι τὴν νύμφην τὴν γυναῖκα τοῦ ἀρνίου.

καὶ ἀπήνεγκέν με ἐν πνεύματι ἐπὶ ὄροσ μέγα καὶ ὑψηλόν, καὶ ἔδειξέν μοι τὴν πόλιν τὴν ἁγίαν Ιἐρουσαλὴμ καταβαίνουσαν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τοῦ θεοῦ, ἔχουσαν τὴν δόξαν τοῦ θεοῦ·

ὁ φωστὴρ αὐτῆσ ὅμοιοσ λίθῳ τιμιωτάτῳ, ὡσ λίθῳ ἰάσπιδι κρυσταλλίζοντι·

ἔχουσα τεῖχοσ μέγα καὶ ὑψηλόν, ἔχουσα πυλῶνασ δώδεκα, καὶ ἐπὶ τοῖσ πυλῶσιν ἀγγέλουσ δώδεκα, καὶ ὀνόματα ἐπιγεγραμμένα ἅ ἐστιν τῶν δώδεκα φυλῶν υἱῶν Ἰσραήλ·

ἀπὸ ἀνατολῆσ πυλῶνεσ τρεῖσ, καὶ ἀπὸ βορρᾶ πυλῶνεσ τρεῖσ, καὶ ἀπὸ νότου πυλῶνεσ τρεῖσ, καὶ ἀπὸ δυσμῶν πυλῶνεσ τρεῖσ·

καὶ τὸ τεῖχοσ τῆσ πόλεωσ ἔχων θεμελίουσ δώδεκα, καὶ ἐπ’ αὐτῶν δώδεκα ὀνόματα τῶν δώδεκα ἀποστόλων τοῦ ἀρνίου.

Καὶ ὁ λαλῶν μετ’ ἐμοῦ εἶχεν μέτρον κάλαμον χρυσοῦν, ἵνα μετρήσῃ τὴν πόλιν καὶ τοὺσ πυλῶνασ αὐτῆσ καὶ τὸ τεῖχοσ αὐτῆσ.

καὶ ἡ πόλισ τετράγωνοσ κεῖται, καὶ τὸ μῆκοσ αὐτῆσ ὅσον τὸ πλάτοσ.

καὶ ἐμέτρησεν τὴν πόλιν τῷ καλάμῳ ἐπὶ σταδίων δώδεκα χιλιάδων· τὸ μῆκοσ καὶ τὸ πλάτοσ καὶ τὸ ὕψοσ αὐτῆσ ἴσα ἐστίν. καὶ ἐμέτρησεν τὸ τεῖχοσ αὐτῆσ ἑκατὸν τεσσεράκοντα τεσσάρων πηχῶν, μέτρον ἀνθρώπου, ὅ ἐστιν ἀγγέλου.

καὶ ἡ ἐνδώμησισ τοῦ τείχουσ αὐτῆσ ἰάσπισ, καὶ ἡ πόλισ χρυσίον καθαρὸν ὅμοιον ὑάλῳ καθαρῷ·

οἱ θεμέλιοι τοῦ τείχουσ τῆσ πόλεωσ παντὶ λίθῳ τιμίῳ κεκοσμημένοι·

ὁ πέμπτοσ σαρδόνυξ, ὁ ἕκτοσ σάρδιον, ὁ ἕβδομοσ χρυσόλιθοσ, ὁ ὄγδοοσ βήρυλλοσ, ὁ ἔνατοσ τοπάζιον, ὁ δέκατοσ χρυσόπρασοσ, ὁ ἑνδέκατοσ ὑάκινθοσ, ὁ δωδέκατοσ ἀμέθυστοσ·

καὶ οἱ δώδεκα πυλῶνεσ δώδεκα μαργαρῖται, ἀνὰ εἷσ ἕκαστοσ τῶν πυλώνων ἦν ἐξ ἑνὸσ μαργαρίτου·

καὶ ἡ πλατεῖα τῆσ πόλεωσ χρυσίον καθαρὸν ὡσ ὑάλοσ διαυγήσ. Καὶ ναὸν οὐκ εἶδον ἐν αὐτῇ, ὁ γὰρ κύριοσ, ὁ θεόσ, ὁ παντοκράτωρ, ναὸσ αὐτῆσ ἐστίν, καὶ τὸ ἀρνίον.

καὶ ἡ πόλισ οὐ χρείαν ἔχει τοῦ ἡλίου οὐδὲ τῆσ σελήνησ, ἵνα φαίνωσιν αὐτῇ, ἡ γὰρ δόξα τοῦ θεοῦ ἐφώτισεν αὐτήν, καὶ ὁ λύχνοσ αὐτῆσ τὸ ἀρνίον.

καὶ περιπατήσουσιν τὰ ἔθνη διὰ τοῦ φωτὸσ αὐτῆσ·

καὶ οἱ βασιλεῖσ τῆσ γῆσ φέρουσιν τὴν δόξαν αὐτῶν εἰσ αὐτήν· καὶ οἱ πυλῶνεσ αὐτῆσ οὐ μὴ κλεισθῶσιν ἡμέρασ, νὺξ γὰρ οὐκ ἔσται ἐκεῖ·

καὶ οἴσουσιν τὴν δόξαν καὶ τὴν τιμὴν τῶν ἐθνῶν εἰσ αὐτήν.

καὶ οὐ μὴ εἰσέλθῃ εἰσ αὐτὴν πᾶν κοινὸν καὶ [ὁ] ποιῶν βδέλυγμα καὶ ψεῦδοσ, εἰ μὴ οἱ γεγραμμένοι ἐν τῷ βιβλίῳ τῆσ ζωῆσ τοῦ ἀρνίου.

καὶ ἔδειξέν μοι ποταμὸν ὕδατοσ ζωῆσ λαμπρὸν ὡσ κρύσταλλον, ἐκπορευό‐ μενον ἐκ τοῦ θρόνου τοῦ θεοῦ καὶ τοῦ ἀρνίου ἐν μέσῳ τῆσ πλατείασ αὐτῆσ·

καὶ τοῦ ποταμοῦ ἐντεῦθεν καὶ ἐκεῖθεν ξύλον ζωῆσ ποιοῦν καρποὺσ δώδεκα, κατὰ μῆνα ἕκαστον ἀποδιδοῦν τὸν καρπὸν αὐτοῦ, καὶ τὰ φύλλα τοῦ ξύλου εἰσ θεραπείαν τῶν ἐθνῶν.

καὶ πᾶν κατάθεμα οὐκ ἔσται ἔτι.

καὶ ὄψονται τὸ πρόσωπον αὐτοῦ, καὶ τὸ ὄνομα ὰὐτοῦ ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν.

καὶ νὺξ οὐκ ἔσται ἔτι, καὶ οὐκ ἔχουσιν χρείαν φωτὸσ λύχνου καὶ φῶσ ἡλίου, ὅτι Κύριοσ ὁ θεὸσ φωτίσει [ἐπ̓] αὐτούσ, καὶ βασιλεύσουσιν εἰσ τοὺσ αἰῶνασ τῶν αἰώνων.

Καὶ εἶπεν μοι Οὗτοι οἱ λόγοι πιστοὶ καὶ ἀληθινοί, καὶ ὁ κύριοσ, ὁ θεὸσ τῶν πνευμάτων τῶν προφητῶν, ἀπέστειλεν τὸν ἄγγελον αὐτοῦ δεῖξαι τοῖσ δούλοισ αὐτοῦ ἃ δεῖ γενέσθαι ἐν τάχει·

καί Ἰδοὺ ἔρχομαι ταχύ.

μακάριοσ ὁ τηρῶν τοὺσ λόγουσ τῆσ προφητείασ τοῦ βιβλίου τούτου. Κἀγὼ Ιωἄννησ ὁ ἀκούων καὶ βλέπων ταῦτα.

καὶ ὅτε ἤκουσα καὶ ἔβλεψα, ἔπεσα προσκυνῆσαι ἔμπροσθεν τῶν ποδῶν τοῦ ἀγγέλου τοῦ δεικνύοντόσ μοι ταῦτα. καὶ λέγει μοι Ὅρα μή·

σύνδουλόσ σού εἰμι καὶ τῶν ἀδελφῶν σου τῶν προφητῶν καὶ τῶν τηρούντων τοὺσ λόγουσ τοῦ βιβλίου τούτου· τῷ θεῷ προσκύνησον. Καὶ λέγει μοι Μὴ σφραγίσῃσ τοὺσ λόγουσ τῆσ προφητείασ τοῦ βιβλίου τούτου, ὁ καιρὸσ γὰρ ἐγγύσ ἐστιν.

ὁ ἀδικῶν ἀδικησάτω ἔτι, καὶ ὁ ῥυπαρὸσ ῥυπανθήτω ἔτι, καὶ ὁ δίκαιοσ δικαιοσύνην ποιησάτω ἔτι, καὶ ὁ ἅγιοσ ἁγιασθήτω ἔτι.

‐ Ἰδοὺ ἔρχομαι ταχύ, καὶ ὁ μισθόσ μου μετ̓ ἐμοῦ, ἀποδοῦναι ἑκάστῳ ὡσ τὸ ἔργον ἐστὶν αὐτοῦ.

ἐγὼ τὸ Ἄλφα καὶ τὸ Ὦ, ὁ πρῶτοσ καὶ ὁ ἔσχατοσ, ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλοσ.

‐ Μακάριοι οἱ πλύνοντεσ τὰσ στολὰσ αὐτῶν, ἵνα ἔσται ἡ ἐξουσία αὐτῶν ἐπὶ τὸ ξύλον τῆσ ζωῆσ καὶ τοῖσ πυλῶσιν εἰσέλθωσιν εἰσ τὴν πόλιν.

ἔξω οἱ κύνεσ καὶ οἱ φαρμακοὶ καὶ οἱ πόρνοι καὶ οἱ φονεῖσ καὶ οἱ εἰδωλολάτραι καὶ πᾶσ φιλῶν καὶ ποιῶν ψεῦδοσ.

Ἐγὼ Ιἠσοῦσ ἔπεμψα τὸν ἄγγελόν μου μαρτυρῆσαι ὑμῖν ταῦτα ἐπὶ ταῖσ ἐκκλησίαισ.

ἐγώ εἰμι ἡ ῥίζα καὶ τὸ γένοσ Δαυείδ, ὁ ἀστὴρ ὁ λαμπρόσ, ὁ πρωινόσ. Καὶ τὸ πνεῦμα καὶ ἡ νύμφη λέγουσιν Ἔρχου·

καὶ ὁ ἀκούων εἰπάτω Ἔρχου· καὶ ὁ διψῶν ἐρχέσθω, ὁ θέλων λαβέτω ὕδωρ ζωῆσ δωρεάν. Μαρτυρῶ ἐγὼ παντὶ τῷ ἀκούοντι τοὺσ λόγουσ τῆσ προφητείασ τοῦ βιβλίου τούτου·

ἐάν τισ ἐπιθῇ ἐπ̓ αὐτά, ἐπιθήσει ὁ θεὸσ ἐπ’ αὐτὸν τὰσ πληγὰσ τὰσ γεγραμμένασ ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ· καὶ ἐάν τισ ἀφέλῃ ἀπὸ τῶν λόγων τοῦ βιβλίου τῆσ προφητείασ ταύτησ, ἀφελεῖ ὁ θεὸσ τὸ μέροσ αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ ξύλου τῆσ ζωῆσ καὶ ἐκ τῆσ πόλεωσ τῆσ ἁγίασ, τῶν γεγραμμένων ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ.

Λέγει ὁ μαρτυρῶν ταῦτα Ναί·

ἔρχομαι ταχύ. Ἀμήν· ἔρχου, κύριε Ιἠσοῦ. Ἡ χάρισ τοῦ κυρίου Ιἠσοῦ [Χριστοῦ] μετὰ τῶν ἁγίων.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

APOKALUYIS IWANOU, chapter 19

(APOKALUYIS IWANOU, chapter 19)

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION