APOKALUYIS IWANOU, chapter 5

(APOKALUYIS IWANOU, chapter 5)

Καὶ εἶδον ἐπὶ τὴν δεξιὰν τοῦ καθημένου ἐπὶ τοῦ θρόνου βιβλίον γεγραμμένον ἔσωθεν καὶ ὄπισθεν, κατεσφραγισμένον σφραγῖσιν ἑπτά. καὶ εἶδον ἄγγελον ἰσχυρὸν κηρύσσοντα ἐν φωνῇ μεγάλῃ Τίσ ἄξιοσ ἀνοῖξαι τὸ βιβλίον καὶ λῦσαι τὰσ σφραγῖδασ αὐτοῦ;

καὶ οὐδεὶσ ἐδύνατο ἐν τῷ οὐρανῷ οὐδὲ ἐπὶ τῆσ γῆσ οὐδὲ ὑποκάτω τῆσ γῆσ ἀνοῖξαι τὸ βιβλίον οὔτε βλέπειν αὐτό.

καὶ [ἐγὼ] ἔκλαιον πολὺ ὅτι οὐδεὶσ ἄξιοσ εὑρέθη ἀνοῖξαι τὸ βιβλίον οὔτε βλέπειν αὐτό·

καὶ εἷσ ἐκ τῶν πρεσβυτέρων λέγει μοι Μὴ κλαῖε·

ἰδοὺ ἐνίκησεν ὁ λέων ὁ ἐκ τῆσ φυλῆσ Ιοὔδα, ἡ ῥίζα Δαυείδ, ἀνοῖξαι τὸ βιβλίον καὶ τὰσ ἑπτὰ σφραγῖδασ αὐτοῦ. Καὶ εἶδον ἐν μέσῳ τοῦ θρόνου καὶ τῶν τεσσάρων ζῴων καὶ ἐν μέσῳ τῶν πρεσβυτέρων ἀρνίον ἑστηκὸσ ὡσ ἐσφαγμένον, ἔχων κέρατα ἑπτὰ καὶ ὀφθαλμοὺσ ἑπτά, οἵ εἰσιν τὰ [ἑπτὰ] πνεύματα τοῦ θεοῦ, ἀπεσταλμένοι εἰσ πᾶσαν τὴν γῆν.

καὶ ἦλθεν καὶ εἴληφεν ἐκ τῆσ δεξιᾶσ τοῦ καθημένου ἐπὶ τοῦ θρόνου.

Καὶ ὅτε ἔλαβεν τὸ βιβλίον, τὰ τέσσερα ζῷα καὶ οἱ εἴκοσι τέσσαρεσ πρεσβύτεροι ἔπεσαν ἐνώπιον τοῦ ἀρνίου, ἔχοντεσ ἕκαστοσ κιθάραν καὶ φιάλασ χρυσᾶσ γεμούσασ θυμιαμάτων, αἵ εἰσιν αἱ προσευχαὶ τῶν ἁγίων·

"Ἄξιοσ εἶ λαβεῖν τὸ βιβλίον καὶ ἀνοῖξαι τὰσ σφραγῖδασ αὐτοῦ, ὅτι ἐσφάγησ καὶ ἠγόρασασ τῷ θεῷ ἐν τῷ αἵματί σου ἐκ πάσησ φυλῆσ καὶ γλώσσησ καὶ λαοῦ καὶ ἔθνουσ, καὶ ἐποίησασ αὐτοὺσ τῷ θεῷ ἡμῶν βασιλείαν καὶ ἱερεῖσ, καὶ βασιλεύουσιν ἐπὶ τῆσ γῆσ·

"Ἄξιόν ἐστιν τὸ ἀρνίον τὸ ἐσφαγμένον λαβεῖν τὴν δύναμιν καὶ πλοῦτον καὶ σοφίαν καὶ ἰσχὺν καὶ τιμὴν καὶ δόξαν καὶ εὐλογίαν.

"Τῷ καθημένῳ ἐπὶ τοῦ θρόνου καὶ τῷ ἀρνίῳ ἡ εὐλογία καὶ ἡ τιμὴ καὶ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτοσ εἰσ τοὺσ αἰῶνασ τῶν αἰώνων.

καὶ τὰ τέσσερα ζῷα ἔλεγον Ἀμήν, καὶ οἱ πρεσβύτεροι ἔπεσαν καὶ προσεκύνησαν.

Καὶ εἶδον ὅτε ἤνοιξεν τὸ ἀρνίον μίαν ἐκ τῶν ἑπτὰ σφραγίδων, καὶ ἤκουσα ἑνὸσ ἐκ τῶν τεσσάρων ζῴων λέγοντοσ ὡσ φωνῇ βροντῆσ Ἔρχου.

καὶ εἶδον, καὶ ἰδοὺ ἵπποσ λευκόσ, καὶ ὁ καθήμενοσ ἐπ’ αὐτὸν ἔχων τόξον, καὶ ἐδόθη αὐτῷ στέφανοσ, καὶ ἐξῆλθεν νικῶν καὶ ἵνα νικήσῃ.

Καὶ ὅτε ἤνοιξεν τὴν σφραγῖδα τὴν δευτέραν, ἤκουσα τοῦ δευτέρου ζῴου λέγοντοσ Ἔρχου.

καὶ ἐξῆλθεν ἄλλοσ ἵπποσ πυρρόσ, καὶ τῷ καθημένῳ ἐπ’ αὐτὸν ἐδόθη [αὐτῷ] λαβεῖν τὴν εἰρήνην [ἐκ] τῆσ γῆσ καὶ ἵνα ἀλλήλουσ σφάξουσιν, καὶ ἐδόθη αὐτῷ μάχαιρα μεγάλη.

Καὶ ὅτε ἤνοιξε τὴν σφραγῖδα τὴν τρίτην, ἤκουσα τοῦ τρίτου ζῴου λέγοντοσ Ἔρχου.

καὶ εἶδον, καὶ ἰδοὺ ἵπποσ μέλασ, καὶ ὁ καθήμενοσ ἐπ’ αὐτὸν ἔχων ζυγὸν ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ. καὶ ἤκουσα ὡσ φωνὴν ἐν μέσῳ τῶν τεσσάρων ζῴων λέγουσαν Χοῖνιξ σίτου δηναρίου, καὶ τρεῖσ χοίνικεσ κριθῶν δηναρίου·

καὶ τὸ ἔλαιον καὶ τὸν οἶνον μὴ ἀδικήσῃσ. Καὶ ὅτε ἤνοιξεν τὴν σφραγῖδα τὴν τετάρτην, ἤκουσα φωνὴν τοῦ τετάρτου ζῴου λέγοντοσ Ἔρχου.

καὶ εἶδον, καὶ ἰδοὺ ἵπποσ χλωρόσ, καὶ ὁ καθήμενοσ ἐπάνω [αὐτοῦ] ὄνομα αὐτῷ [Ὁ] Θάνατοσ, καὶ ὁ ᾅδησ ᾐκολούθει μετ’ αὐτοῦ, καὶ ἐδόθη αὐτοῖσ ἐξουσία ἐπὶ τὸ τέταρτον τῆσ γῆσ, ἀποκτεῖναι ἐν ῥομφαίᾳ καὶ ἐν λιμῷ καί ἐν θανάτῳ καὶ ὑπὸ τῶν θηρίων τῆσ γῆσ.

Καὶ ὅτε ἤνοιξεν τὴν πέμπτην σφραγῖδα, εἶδον ὑποκάτω τοῦ θυσιαστηρίου τὰσ ψυχὰσ τῶν ἐσφαγμένων διὰ τὸν λόγον τοῦ θεοῦ καὶ διὰ τὴν μαρτυρίαν ἣν εἶχον.

καὶ ἔκραξαν φωνῇ μεγάλῃ λέγοντεσ Εὥσ πότε, ὁ δεσπότησ ὁ ἅγιοσ καὶ ἀληθινόσ, οὐ κρίνεισ καὶ ἐκδικεῖσ τὸ αἷμα ἡμῶν ἐκ τῶν κατοικούντων ἐπὶ τῆσ γῆσ;

καὶ ἐδόθη αὐτοῖσ ἑκάστῳ στολὴ λευκή, καὶ ἐρρέθη αὐτοῖσ ἵνα ἀναπαύσονται ἔτι χρόνον μικρόν, ἑώσ πληρωθῶσιν καὶ οἱ σύνδουλοι αὐτῶν καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτῶν οἱ μέλλοντεσ ἀποκτέννεσθαι ὡσ καὶ αὐτοί.

καὶ ὁ οὐρανὸσ ἀπεχωρίσθη ὡσ βιβλίον ἑλισσόμενον, καὶ πᾶν ὄροσ καὶ νῆσοσ ἐκ τῶν τόπων αὐτῶν ἐκινήθησαν.

καὶ οἱ βασιλεῖσ τῆσ γῆσ καὶ οἱ μεγιστᾶνεσ καὶ οἱ χιλίαρχοι καὶ οἱ πλούσιοι καὶ οἱ ἰσχυροὶ καὶ πᾶσ δοῦλοσ καὶ ἐλεύθεροσ ἔκρυψαν ἑαυτοὺσ εἰσ τὰ σπήλαια καὶ εἰσ τὰσ πέτρασ τῶν ὀρέων·

ὅτι ἦλθεν ἡ ἡμέρα ἡ μεγάλη τῆσ ὀργῆσ αὐτῶν, καὶ τίσ δύναται σταθῆναι;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION