PROS EBRAIOUS, chapter 13

(PROS EBRAIOUS, chapter 13)

Ἡ φιλαδελφία μενέτω. τῆσ φιλοξενίασ μὴ ἐπιλανθάνεσθε, διὰ ταύτησ γὰρ ἔλαθόν τινεσ ξενίσαντεσ ἀγγέλουσ.

μιμνήσκεσθε τῶν δεσμίων ὡσ συνδεδεμένοι, τῶν κακουχουμένων ὡσ καὶ αὐτοὶ ὄντεσ ἐν σώματι.

Τίμιοσ ὁ γάμοσ ἐν πᾶσιν καὶ ἡ κοίτη ἀμίαντοσ, πόρνουσ γὰρ καὶ μοιχοὺσ κρινεῖ ὁ θεόσ.

Ἀφιλάργυροσ ὁ τρόποσ·

ἀρκούμενοι τοῖσ παροῦσιν· αὐτὸσ γὰρ εἴρηκεν Οὐ μή σε ἀνῶ οὐδ’ οὐ μή σε ἐγκαταλίπω· ὥστε θαρροῦντασ ἡμᾶσ λέγειν Κύριοσ ἐμοὶ βοηθόσ, οὐ φοβηθήσομαι·

τί ποιήσει μοι ἄνθρωποσ; Μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων ὑμῶν, οἵτινεσ ἐλάλησαν ὑμῖν τὸν λόγον τοῦ θεοῦ, ὧν ἀναθεωροῦντεσ τὴν ἔκβασιν τῆσ ἀναστροφῆσ μιμεῖσθε τὴν πίστιν.

Ιἠσοῦσ Χριστὸσ ἐχθὲσ καὶ σήμερον ὁ αὐτόσ, καὶ εἰσ τοὺσ αἰῶνασ.

διδαχαῖσ ποικίλαισ καὶ ξέναισ μὴ παραφέρεσθε· καλὸν γὰρ χάριτι βεβαιοῦσθαι τὴν καρδίαν, οὐ βρώμασιν, ἐν οἷσ οὐκ ὠφελήθησαν οἱ περιπατοῦντεσ.

ἔχομεν θυσιαστήριον ἐξ οὗ φαγεῖν οὐκ ἔχουσιν [ἐξουσίαν] οἱ τῇ σκηνῇ λατρεύοντεσ.

ὧν γὰρ εἰσφέρεται ζῴων τὸ αἷμα περὶ ἁμαρτίασ εἰσ τὰ ἅγια διὰ τοῦ ἀρχιερέωσ, τούτων τὰ σώματα κατα καίεται ἔξω τῆσ παρεμβολῆσ·

διὸ καὶ Ιἠσοῦσ, ἵνα ἁγιάσῃ διὰ τοῦ ἰδίου αἵματοσ τὸν λαόν, ἔξω τῆσ πύλησ ἔπαθεν.

οὐ γὰρ ἔχομεν ὧδε μένουσαν πόλιν, ἀλλὰ τὴν μέλλουσαν ἐπιζητοῦμεν·

δι’ αὐτοῦ ἀναφέρωμεν θυσίαν αἰνέσεωσ διὰ παντὸσ τῷ θεῷ, τοῦτ’ ἔστιν καρπὸν χειλέων ὁμολογούντων τῷ ὀνόματι αὐτοῦ.

τῆσ δὲ εὐποιίασ καὶ κοινωνίασ μὴ ἐπιλανθάνεσθε, τοιαύταισ γὰρ θυσίαισ εὐαρεστεῖται ὁ θεόσ.

Πείθεσθε τοῖσ ἡγουμένοισ ὑμῶν καὶ ὑπείκετε, αὐτοὶ γὰρ ἀγρυπνοῦσιν ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ὑμῶν ὡσ λόγον ἀποδώσοντεσ, ἵνα μετὰ χαρᾶσ τοῦτο ποιῶσιν καὶ μὴ στενάζοντεσ, ἀλυσιτελὲσ γὰρ ὑμῖν τοῦτο.

Προσεύχεσθε περὶ ἡμῶν, πειθόμεθα γὰρ ὅτι καλὴν συνείδησιν ἔχομεν, ἐν πᾶσιν καλῶσ θέλοντεσ ἀναστρέφεσθαι.

περισσοτέρωσ δὲ παρακαλῶ τοῦτο ποιῆσαι ἵνα τάχειον ἀποκατασταθῶ ὑμῖν.

Ὁ δὲ θεὸσ τῆσ εἰρήνησ, ὁ ἀναγαγὼν ἐκ νεκρῶν τὸν ποιμένά τῶν προβάτων τὸν μέγαν ἐν αἵματι διαθήκησ αἰωνίου, τὸν κύριον ἡμῶν Ιἠσοῦν, καταρτίσαι ὑμᾶσ ἐν παντὶ ἀγαθῷ εἰσ τὸ ποιῆσαι τὸ θέλημα αὐτοῦ, ποιῶν ἐν ἡμῖν τὸ εὐάρεστον ἐνώπιον αὐτοῦ διὰ Ιἠσοῦ Χριστοῦ, ᾧ ἡ δόξα εἰσ τοὺσ αἰῶνασ τῶν αἰώνων·

ἀμήν.

Παρακαλῶ δὲ ὑμᾶσ, ἀδελφοί, ἀνέχεσθε τοῦ λόγου τῆσ παρακλήσεωσ, καὶ γὰρ διὰ βραχέων ἐπέστειλα ὑμῖν.

Γινώσκετε τὸν ἀδελφὸν ἡμῶν Τιμόθεον ἀπολελυμένον, μεθ’ οὗ ἐὰν τάχειον ἔρχηται ὄψομαι ὑμᾶσ.

Ἀσπάσασθε πάντασ τοὺσ ἡγουμένουσ ὑμῶν καὶ πάντασ τοὺσ ἁγίουσ.

Ἀσπάζονται ὑμᾶσ οἱ ἀπὸ τῆσ Ἰταλίασ. Ἡ χάρισ μετὰ πάντων ὑμῶν.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION