PROS KORINQIOUS A, chapter 7

(PROS KORINQIOUS A, chapter 7)

Περὶ δὲ ὧν ἐγράψατε, καλὸν ἀνθρώπῳ γυναικὸσ μὴ ἅπτεσθαι· διὰ δὲ τὰσ πορνείασ ἕκαστοσ τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα ἐχέτω, καὶ ἑκάστη τὸν ἴδιον ἄνδρα ἐχέτω.

τῇ γυναικὶ ὁ ἀνὴρ τὴν ὀφειλὴν ἀποδιδότω, ὁμοίωσ δὲ καὶ ἡ γυνὴ τῷ ἀνδρί.

ἡ γυνὴ τοῦ ἰδίου σώματοσ οὐκ ἐξουσιάζει ἀλλὰ ὁ ἀνήρ·

ὁμοίωσ δὲ καὶ ὁ ἀνὴρ τοῦ ἰδίου σώματοσ οὐκ ἐξουσιάζει ἀλλὰ ἡ γυνή. μὴ ἀποστερεῖτε ἀλλήλουσ, εἰ μήτι [ἂν] ἐκ συμφώνου πρὸσ καιρὸν ἵνα σχολάσητε τῇ προσευχῇ καὶ πάλιν ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἦτε, ἵνα μὴ πειράζῃ ὑμᾶσ ὁ Σατανᾶσ διὰ τὴν ἀκρασίαν [ὑμῶν].

τοῦτο δὲ λέγω κατὰ συνγνώμην, οὐ κατ’ ἐπιταγήν.

θέλω δὲ πάντασ ἀνθρώπουσ εἶναι ὡσ καὶ ἐμαυτόν·

ἀλλὰ ἕκαστοσ ἴδιον ἔχει χάρισμα ἐκ θεοῦ, ὁ μὲν οὕτωσ, ὁ δὲ οὕτωσ. Λέγω δὲ τοῖσ ἀγάμοισ καὶ ταῖσ χήραισ, καλὸν αὐτοῖσ ἐὰν μείνωσιν ὡσ κἀγώ·

εἰ δὲ οὐκ ἐγκρατεύονται, γαμησάτωσαν, κρεῖττον γάρ ἐστιν γαμεῖν ἢ πυροῦσθαι.

ἐὰν δὲ καὶ χωρισθῇ, μενέτω ἄγαμοσ ἢ τῷ ἀνδρὶ καταλλαγήτω, ‐ καὶ ἄνδρα γυναῖκα μὴ ἀφιέναι.

Τοῖσ δὲ λοιποῖσ λέγω ἐγώ, οὐχ ὁ κύριοσ·

εἴ τισ ἀδελφὸσ γυναῖκα ἔχει ἄπιστον, καὶ αὕτη συνευδοκεῖ οἰκεῖν μετ’ αὐτοῦ, μὴ ἀφιέτω αὐτήν· καὶ γυνὴ ἥτισ ἔχει ἄνδρα ἄπιστον, καὶ οὗτοσ συνευδοκεῖ οἰκεῖν μετ’ αὐτῆσ, μὴ ἀφιέτω τὸν ἄνδρα.

ἡγίασται γὰρ ὁ ἀνὴρ ὁ ἄπιστοσ ἐν τῇ γυναικί, καὶ ἡγίασται ἡ γυνὴ ἡ ἄπιστοσ ἐν τῷ ἀδελφῷ·

ἐπεὶ ἄρα τὰ τέκνα ὑμῶν ἀκάθαρτά ἐστιν, νῦν δὲ ἅγιά ἐστιν. εἰ δὲ ὁ ἄπιστοσ χωρίζεται, χωριζέσθω·

οὐ δεδούλωται ὁ ἀδελφὸσ ἢ ἡ ἀδελφὴ ἐν τοῖσ τοιούτοισ, ἐν δὲ εἰρήνῃ κέκληκεν ὑμᾶσ ὁ θεόσ. τί γὰρ οἶδασ, γύναι, εἰ τὸν ἄνδρα σώσεισ;

ἢ τί οἶδασ, ἄνερ, εἰ τὴν γυναῖκα σώσεισ; Εἰ μὴ ἑκάστῳ ὡσ μεμέρικεν ὁ κύριοσ, ἕκαστον ὡσ κέκληκεν ὁ θεόσ, οὕτωσ περιπατείτω·

καὶ οὕτωσ ἐν ταῖσ ἐκκλησίαισ πάσαισ διατάσσομαι. περιτετμημένοσ τισ ἐκλήθη;

μὴ ἐπισπάσθω· ἐν ἀκροβυστίᾳ κέκληταί τισ; μὴ περιτεμνέσθω. ἡ περιτομὴ οὐδέν ἐστιν, καὶ ἡ ἀκροβυστία οὐδέν ἐστιν, ἀλλὰ τήρησισ ἐντολῶν θεοῦ.

ἕκαστοσ ἐν τῇ κλήσει ᾗ ἐκλήθη ἐν ταύτῃ μενέτω.

δοῦλοσ ἐκλήθησ;

μή σοι μελέτω· ἀλλ’ εἰ καὶ δύνασαι ἐλεύθεροσ γενέσθαι, μᾶλλον χρῆσαι. ὁ γὰρ ἐν κυρίῳ κληθεὶσ δοῦλοσ ἀπελεύθεροσ κυρίου ἐστίν·

ὁμοίωσ ὁ ἐλεύθεροσ κληθεὶσ δοῦλόσ ἐστιν Χριστοῦ. τιμῆσ ἠγοράσθητε·

μὴ γίνεσθε δοῦλοι ἀνθρώπων. ἕκαστοσ ἐν ᾧ ἐκλήθη, ἀδελφοί, ἐν τούτῳ μενέτω παρὰ θεῷ.

Περὶ δὲ τῶν παρθένων ἐπιταγὴν κυρίου οὐκ ἔχω, γνώμην δὲ δίδωμι ὡσ ἠλεημένοσ ὑπὸ κυρίου πιστὸσ εἶναι.

Νομίζω οὖν τοῦτο καλὸν ὑπάρχειν διὰ τὴν ἐνεστῶσαν ἀνάγκην, ὅτι καλὸν ἀνθρώπῳ τὸ οὕτωσ εἶναι.

δέδεσαι γυναικί;

μὴ ζήτει λύσιν· λέλυσαι ἀπὸ γυναικόσ;

μὴ ζήτει γυναῖκα· ἐὰν δὲ καὶ γαμήσῃσ, οὐχ ἥμαρτεσ. καὶ ἐὰν γήμῃ [ἡ] παρθένοσ, οὐχ ἥμαρτεν. θλίψιν δὲ τῇ σαρκὶ ἕξουσιν οἱ τοιοῦτοι, ἐγὼ δὲ ὑμῶν φείδομαι. Τοῦτο δέ φημι, ἀδελφοί, ὁ καιρὸσ συνεσταλμένοσ ἐστίν·

καὶ οἱ χρώμενοι τὸν κόσμον ὡσ μὴ καταχρώμενοι·

παράγει γὰρ τὸ σχῆμα τοῦ κόσμου τούτου.

θέλω δὲ ὑμᾶσ ἀμερίμνουσ εἶναι. ὁ ἄγαμοσ μεριμνᾷ τὰ τοῦ κυρίου, πῶσ ἀρέσῃ τῷ κυρίῳ· ὁ δὲ γαμήσασ μεριμνᾷ τὰ τοῦ κόσμου, πῶσ ἀρέσῃ τῇ γυναικί, καὶ μεμέρισται.

καὶ ἡ γυνὴ ἡ ἄγαμοσ καὶ ἡ παρθένοσ μεριμνᾷ τὰ τοῦ κυρίου, ἵνα ᾖ ἁγία [καὶ] τῷ σώματι καὶ τῷ πνεύματι· ἡ δὲ γαμήσασα μεριμνᾷ τὰ τοῦ κόσμου, πῶσ ἀρέσῃ τῷ ἀνδρί.

τοῦτο δὲ πρὸσ τὸ ὑμῶν αὐτῶν σύμφορον λέγω, οὐχ ἵνα βρόχον ὑμῖν ἐπιβάλω, ἀλλὰ πρὸσ τὸ εὔσχημον καὶ εὐπάρεδρον τῷ κυρίῳ ἀπερισπάστωσ.

Εἰ δέ τισ ἀσχημονεῖν ἐπὶ τὴν παρθένον αὐτοῦ νομίζει ἐὰν ᾖ ὑπέρακμοσ, καὶ οὕτωσ ὀφείλει γίνεσθαι, ὃ θέλει ποιείτω·

οὐχ ἁμαρτάνει· γαμείτωσαν. ὃσ δὲ ἕστηκεν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ ἑδραῖοσ, μὴ ἔχων ἀνάγκην, ἐξουσίαν δὲ ἔχει περὶ τοῦ ἰδίου θελήματοσ, καὶ τοῦτο κέκρικεν ἐν τῇ ἰδίᾳ καρδίᾳ, τηρεῖν τὴν ἑαυτοῦ παρθένον, καλῶσ ποιήσει·

ὥστε καὶ ὁ γαμίζων τὴν ἑαυτοῦ παρθένον καλῶσ ποιεῖ, καὶ ὁ μὴ γαμίζων κρεῖσσον ποιήσει.

Γυνὴ δέδεται ἐφ’ ὅσον χρόνον ζῇ ὁ ἀνὴρ αὐτῆσ·

ἐὰν δὲ κοιμηθῇ ὁ ἀνήρ, ἐλευθέρα ἐστὶν ᾧ θέλει γαμηθῆναι, μόνον ἐν κυρίῳ· μακαριωτέρα δέ ἐστιν ἐὰν οὕτωσ μείνῃ, κατὰ τὴν ἐμὴν γνώμην, δοκῶ γὰρ κἀγὼ πνεῦμα θεοῦ ἔχειν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION