ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ, chapter 1

(ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ, chapter 1)

ΑΡΧΗ τοῦ εὐαγγελίου Ιἠσοῦ Χριστοῦ . Καθὼσ γέγραπται ἐν τῷ Ἠσαίᾳ τῷ προφήτῃ Ἰδοὺ ἀποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου, ὃσ κατασκευάσει τὴν ὁδόν σου·

ἐγένετο Ιωἄνησ ὁ βαπτίζων ἐν τῇ ἐρήμῳ κηρύσσων βάπτισμα μετανοίασ εἰσ ἄφεσιν ἁμαρτιῶν.

καὶ ἐξεπορεύετο πρὸσ αὐτὸν πᾶσα ἡ Ιοὐδαία χώρα καὶ οἱ Ιἐροσολυμεῖται πάντεσ, καὶ ἐβαπτίζοντο ὑπ’ αὐτοῦ ἐν τῷ Ιὀρδάνῃ ποταμῷ ἐξομολογούμενοι τὰσ ἁμαρτίασ αὐτῶν.

καὶ ἦν ὁ Ιωἄνησ ἐνδεδυμένοσ τρίχασ καμήλου καὶ ζώνην δερματίνην περὶ τὴν ὀσφὺν αὐτοῦ, καὶ ἔσθων ἀκρίδασ καὶ μέλι ἄγριον.

καὶ ἐκήρυσσεν λέγων Ἔρχεται ὁ ἰσχυρότερόσ μου ὀπίσω [μου], οὗ οὐκ εἰμὶ ἱκανὸσ κύψασ λῦσαι τὸν ἱμάντα τῶν ὑποδημάτων αὐτοῦ·

ἐγὼ ἐβάπτισα ὑμᾶσ ὕδατι, αὐτὸσ δὲ βαπτίσει ὑμᾶσ πνεύματι ἁγίῳ.

ΚΑΙ ΕΓΕΝΕΤΟ ἐν ἐκείναισ ταῖσ ἡμέραισ ἦλθεν Ιἠσοῦσ ἀπὸ Ναζαρὲτ τῆσ Γαλιλαίασ καὶ ἐβαπτίσθη εἰσ τὸν Ιὀρδάνην ὑπὸ Ιωἄνου.

καὶ εὐθὺσ ἀναβαίνων ἐκ τοῦ ὕδατοσ εἶδεν σχιζομένουσ τοὺσ οὐρανοὺσ καὶ τὸ πνεῦμα ὡσ περιστερὰν καταβαῖνον εἰσ αὐτόν·

καὶ φωνὴ [ἐγένετο] ἐκ τῶν οὐρανῶν Σὺ εἶ ὁ υἱόσ μου ὁ ἀγαπητόσ, ἐν σοὶ εὐδόκησα.

Καὶ εὐθὺσ τὸ πνεῦμα αὐτὸν ἐκβάλλει εἰσ τὴν ἔρημον.

καὶ ἦν ἐν τῇ ἐρήμῳ τεσσεράκοντα ἡμέρασ πειραζόμενοσ ὑπὸ τοῦ Σατανᾶ, καὶ ἦν μετὰ τῶν θηρίων, καὶ οἱ ἄγγελοι διηκόνουν αὐτῷ.

Καὶ μετὰ τὸ παραδοθῆναι τὸν Ιωἄνην ἦλθεν ὁ Ιἠσοῦσ εἰσ τὴν Γαλιλαίαν κηρύσσων τὸ εὐαγγέλιον τοῦ θεοῦ [καὶ λέγων] ὅτι Πεπλήρωται ὁ καιρὸσ καὶ ἤγγικεν ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ·

μετανοεῖτε καὶ πιστεύετε ἐν τῷ εὐαγγελίῳ.

Καὶ παράγων παρὰ τὴν θάλασσαν τῆσ Γαλιλαίασ εἶδεν Σίμωνα καὶ Ἀνδρέαν τὸν ἀδελφὸν Σίμωνοσ ἀμφιβάλλοντασ ἐν τῇ θαλάσσῃ, ἦσαν γὰρ ἁλεεῖσ·

καὶ εἶπεν αὐτοῖσ ὁ Ιἠσοῦσ Δεῦτε ὀπίσω μου, καὶ ποιήσω ὑμᾶσ γενέσθαι ἁλεεῖσ ἀνθρώπων.

καὶ εὐθὺσ ἀφέντεσ τὰ δίκτυα ἠκολούθησαν αὐτῷ.

καὶ εὐθὺσ ἐκάλεσεν αὐτούσ.

καὶ ἀφέντεσ τὸν πατέρα αὐτῶν Ζεβεδαῖον ἐν τῷ πλοίῳ μετὰ τῶν μισθωτῶν ἀπῆλθον ὀπίσω αὐτοῦ. Καὶ εἰσπορεύονται εἰσ Καφαρναούμ.

Καὶ εὐθὺσ τοῖσ σάββασιν εἰσελθὼν εἰσ τὴν συναγωγὴν ἐδίδασκεν. καὶ ἐξεπλήσσοντο ἐπὶ τῇ διδαχῇ αὐτοῦ, ἦν γὰρ διδάσκων αὐτοὺσ ὡσ ἐξουσίαν ἔχων καὶ οὐχ ὡσ οἱ γραμματεῖσ.

καὶ εὐθὺσ ἦν ἐν τῇ συναγωγῇ αὐτῶν ἄνθρωποσ ἐν πνεύματι ἀκαθάρτῳ, καὶ ἀνέκραξεν λέγων Τί ἡμῖν καὶ σοί, Ιἠσοῦ Ναζαρηνέ;

ἦλθεσ ἀπολέσαι ἡμᾶσ;

οἶδά σε τίσ εἶ, ὁ ἅγιοσ τοῦ θεοῦ. καὶ ἐπετίμησεν αὐτῷ ὁ Ιἠσοῦσ [λέγων] Φιμώθητι καὶ ἔξελθε ἐξ αὐτοῦ.

καὶ σπαράξαν αὐτὸν τὸ πνεῦμα τὸ ἀκάθαρτον καὶ φωνῆσαν φωνῇ μεγάλῃ ἐξῆλθεν ἐξ αὐτοῦ.

καὶ ἐθαμβήθησαν ἅπαντεσ, ὥστε συνζητεῖν αὐτοὺσ λέγοντασ Τί ἐστιν τοῦτο; διδαχὴ καινή·

κατ’ ἐξουσίαν καὶ τοῖσ πνεύμασι τοῖσ ἀκαθάρτοισ ἐπιτάσσει, καὶ ὑπακούουσιν αὐτῷ. Καὶ ἐξῆλθεν ἡ ἀκοὴ αὐτοῦ εὐθὺσ πανταχοῦ εἰσ ὅλην την περίχωρον τῆσ Γαλιλαίασ.

Καὶ εὐθὺσ ἐκ τῆσ συναγωγῆσ ἐξελθόντεσ ἦλθαν εἰσ τὴν οἰκίαν Σίμωνοσ καὶ Ἀνδρέου μετὰ Ιἀκώβου καὶ Ιωἄνου.

ἡ δὲ πενθερὰ Σίμωνοσ κατέκειτο πυρέσσουσα, καὶ εὐθὺσ λέγουσιν αὐτῷ περὶ αὐτῆσ.

καὶ προσελθὼν ἤγειρεν αὐτὴν κρατήσασ τῆσ χειρόσ· καὶ ἀφῆκεν αὐτὴν ὁ πυρετόσ, καὶ διηκόνει αὐτοῖσ.

Ὀψίασ δὲ γενομένησ, ὅτε ἔδυσεν ὁ ἥλιοσ, ἔφερον πρὸσ αὐτὸν πάντασ τοὺσ κακῶσ ἔχοντασ καὶ τοὺσ δαιμονιζομένουσ·

καὶ ἦν ὅλη ἡ πόλισ ἐπισυνηγμένη πρὸσ τὴν θύραν.

καὶ ἐθεράπευσεν πολλοὺσ κακῶσ ἔχοντασ ποικίλαισ νόσοισ, καὶ δαιμόνια πολλὰ ἐξέβαλεν, καὶ οὐκ ἤφιεν λαλεῖν τὰ δαιμόνια, ὅτι ᾔδεισαν αὐτὸν [Χριστὸν εἶναι].

Καὶ πρωὶ ἔννυχα λίαν ἀναστὰσ ἐξῆλθεν [καὶ ἀπῆλθεν] εἰσ ἔρημον τόπον κἀκεῖ προσηύχετο.

καὶ εὑρ͂ον αὐτὸν καὶ λέγουσιν αὐτῷ ὅτι Πάντεσ ζητοῦσίν σε.

καὶ λέγει αὐτοῖσ Ἄγωμεν ἀλλαχοῦ εἰσ τὰσ ἐχομένασ κωμοπόλεισ, ἵνα καὶ ἐκεῖ κηρύξω, εἰσ τοῦτο γὰρ ἐξῆλθον.

καὶ ἦλθεν κηρύσσων εἰσ τὰσ συναγωγὰσ αὐτῶν εἰσ ὅλην τὴν Γαλιλαίαν καὶ τὰ δαιμόνια ἐκβάλλων.

Καὶ ἔρχεται πρὸσ αὐτὸν λεπρὸσ παρακαλῶν αὐτὸν [καὶ γονυπετῶν] λέγων αὐτῷ ὅτι Εἂν θέλῃσ δύνασαί με καθαρίσαι.

καὶ σπλαγχνισθεὶσ ἐκτείνασ τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἥψατο καὶ λέγει αὐτῷ Θέλω, καθαρίσθητι·

καὶ εὐθὺσ ἀπῆλθεν ἀπ’ αὐτοῦ ἡ λέπρα, καὶ ἐκαθερίσθη.

καὶ λέγει αὐτῷ Ὅρα μηδενὶ μηδὲν εἴπῃσ, ἀλλὰ ὕπαγε σεαυτὸν δεῖξον τῷ ἱερεῖ καὶ προσένεγκε περὶ τοῦ καθαρισμοῦ σου ἃ προσέταξεν Μωυσῆσ εἰσ μαρτύριον αὐτοῖσ.

ὁ δὲ ἐξελθὼν ἤρξατο κηρύσσειν πολλὰ καὶ διαφημίζειν τὸν λόγον, ὥστε μηκέτι αὐτὸν δύνασθαι φανερῶσ εἰσ πόλιν εἰσελθεῖν, ἀλλὰ ἔξω ἐπ’ ἐρήμοισ τόποισ [ἦν]·

καὶ ἤρχοντο πρὸσ αὐτὸν πάντοθεν. Καὶ εἰσελθὼν πάλιν εἰσ Καφαρναοὺμ δι’ ἡμερῶν ἠκούσθη ὅτι ἐν οἴκῳ ἐστίν·

καὶ συνήχθησαν πολλοὶ ὥστε μηκέτι χωρεῖν μηδὲ τὰ πρὸσ τὴν θύραν, καὶ ἐλάλει αὐτοῖσ τὸν λόγον.

καὶ ἔρχονται φέροντεσ πρὸσ αὐτὸν παραλυτικὸν αἰρόμενον ὑπὸ τεσσάρων.

καὶ μὴ δυνάμενοι προσενέγκαι αὐτῷ διὰ τὸν ὄχλον ἀπεστέγασαν τὴν στέγην ὅπου ἦν, καὶ ἐξορύξαντεσ χαλῶσι τὸν κράβαττον ὅπου ὁ παραλυτικὸσ κατέκειτο.

καὶ ἰδὼν ὁ Ιἠσοῦσ τὴν πίστιν αὐτῶν λέγει τῷ παραλυτικῷ Τέκνον, ἀφίενταί σου αἱ ἁμαρτίαι.

ἦσαν δέ τινεσ τῶν γραμματέων ἐκεῖ καθήμενοι καὶ διαλογιζόμενοι ἐν ταῖσ καρδίαισ αὐτῶν Τί οὗτοσ οὕτω λαλεῖ;

βλασφημεῖ·

τίσ δύναται ἀφιέναι ἁμαρτίασ εἰ μὴ εἷσ ὁ θεόσ; καὶ εὐθὺσ ἐπιγνοὺσ ὁ Ιἠσοῦσ τῷ πνεύματι αὐτοῦ ὅτι [οὕτωσ] διαλογίζονται ἐν ἑαυτοῖσ λέγει [αὐτοῖσ] Τί ταῦτα διαλογίζεσθε ἐν ταῖσ καρδίαισ ὑμῶν;

τί ἐστιν εὐκοπώτερον, εἰπεῖν τῷ παραλυτικῷ Ἀφίενταί σου αἱ ἁμαρτίαι, ἢ εἰπεῖν Ἐγείρου [καὶ] ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει;

Σοὶ λέγω, ἔγειρε ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ ὕπαγε εἰσ τὸν οἶκόν σου.

καὶ ἠγέρθη καὶ εὐθὺσ ἄρασ τὸν κράβαττον ἐξῆλθεν ἔμπροσθεν πάντων, ὥστε ἐξίστασθαι πάντασ καὶ δοξάζειν τὸν θεὸν [λέγοντασ] ὅτι Οὕτωσ οὐδέποτε εἴδαμεν.

Καὶ ἐξῆλθεν πάλιν παρὰ τὴν θάλασσαν·

καὶ πᾶσ ὁ ὄχλοσ ἤρχετο πρὸσ αὐτόν, καὶ ἐδίδασκεν αὐτούσ. Καὶ παράγων εἶδεν Λευεὶν τὸν τοῦ Ἁλφαίου καθήμενον ἐπὶ τὸ τελώνιον, καὶ λέγει αὐτῷ Ἀκολούθει μοι.

καὶ ἀναστὰσ ἠκολούθησεν αὐτῷ. Καὶ γίνεται κατακεῖσθαι αὐτὸν ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐτοῦ, καὶ πολλοὶ τελῶναι καὶ ἁμαρτωλοὶ συνανέκειντο τῷ Ιἠσοῦ καὶ τοῖσ μαθηταῖσ αὐτοῦ, ἦσαν γὰρ πολλοὶ καὶ ἠκολούθουν αὐτῷ.

καὶ οἱ γραμματεῖσ τῶν Φαρισαίων ἰδόντεσ ὅτι ἐσθίει μετὰ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ τελωνῶν ἔλεγον τοῖσ μαθηταῖσ αὐτοῦ Ὅτι μετὰ τῶν τελωνῶν καὶ ἁμαρτωλῶν ἐσθίει;

καὶ ἀκούσασ ὁ Ιἠσοῦσ λέγει αὐτοῖσ [ὅτι] Οὐ χρείαν ἔχουσιν οἱ ἰσχύοντεσ ἰατροῦ ἀλλ’ οἱ κακῶσ ἔχοντεσ·

οὐκ ἦλθον καλέσαι δικαίουσ ἀλλὰ ἁμαρτωλούσ. Καὶ ἦσαν οἱ μαθηταὶ Ιωἄνου καὶ οἱ Φαρισαῖοι νηστεύοντεσ.

καὶ ἔρχονται καὶ λέγουσιν αὐτῷ Διὰ τί οἱ μαθηταὶ Ιωἄνου καὶ οἱ μαθηταὶ τῶν Φαρισαίων νηστεύουσιν, οἱ δὲ σοὶ [μαθηταὶ] οὐ νηστεύουσιν; καὶ εἶπεν αὐτοῖσ ὁ Ιἠσοῦσ Μὴ δύνανται οἱ υἱοὶ τοῦ νυμφῶνοσ ἐν ᾧ ὁ νυμφίοσ μετ’ αὐτῶν ἐστὶν νηστεύειν;

ὅσον χρόνον ἔχουσιν τὸν νυμφίον μετ’ αὐτῶν οὐ δύνανται νηστεύειν· ἐλεύσονται δὲ ἡμέραι ὅταν ἀπαρθῇ ἀπ’ αὐτῶν ὁ νυμφίοσ, καὶ τότε νηστεύσουσιν ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ.

οὐδεὶσ ἐπίβλημα ῥάκουσ ἀγνάφου ἐπιράπτει ἐπὶ ἱμάτιον παλαιόν·

εἰ δὲ μή, αἴρει τὸ πλήρωμα ἀπ’ αὐτοῦ τὸ καινὸν τοῦ παλαιοῦ, καὶ χεῖρον σχίσμα γίνεται. καὶ οὐδεὶσ βάλλει οἶνον νέον εἰσ ἀσκοὺσ παλαιούσ·

εἰ δὲ μή, ῥήξει ὁ οἶνοσ τοὺσ ἀσκούσ, καὶ ὁ οἶνοσ ἀπόλλυται καὶ οἱ ἀσκοί· [ἀλλὰ οἶνον νέον εἰσ ἀσκοὺσ καινούσ. Καὶ ἐγένετο αὐτὸν ἐν τοῖσ σάββασιν διαπορεύεσθαι διὰ τῶν σπορίμων, καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἤρξαντο ὁδὸν ποιεῖν τίλλοντεσ τοὺσ στάχυασ.

καὶ οἱ Φαρισαῖοι ἔλεγον αὐτῷ Ἴδε τί ποιοῦσιν τοῖσ σάββασιν ὃ οὐκ ἔξεστιν;

καὶ λέγει αὐτοῖσ Οὐδέποτε ἀνέγνωτε τί ἐποίησεν Δαυεὶδ ὅτε χρείαν ἔσχεν καὶ ἐπείνασεν αὐτὸσ καὶ οἱ μετ’ αὐτοῦ;

[πῶσ] εἰσῆλθεν εἰσ τὸν οἶκον τοῦ θεοῦ ἐπὶ Ἀβιάθαρ ἀρχιερέωσ καὶ τοὺσ ἄρτουσ τῆσ προθέσεωσ ἔφαγεν, οὓσ οὐκ ἔξεστιν φαγεῖν εἰ μὴ τοὺσ ἱερεῖσ, καὶ ἔδωκεν καὶ τοῖσ σὺν αὐτῷ οὖσιν;

καὶ ἔλεγεν αὐτοῖσ Τὸ σάββατον διὰ τὸν ἄνθρωπον ἐγένετο καὶ οὐχ ὁ ἄνθρωποσ διὰ τὸ σάββατον·

ὥστε κύριόσ ἐστιν ὁ υἱὸσ τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ σαββάτου.

Καὶ εἰσῆλθεν πάλιν εἰσ συναγωγήν, καὶ ἦν ἐκεῖ ἄνθρωποσ ἐξηραμμένην ἔχων τὴν χεῖρα·

καὶ παρετήρουν αὐτὸν εἰ τοῖσ σάββασιν θεραπεύσει αὐτόν, ἵνα κατηγορήσωσιν αὐτοῦ.

καὶ λέγει τῷ ἀνθρώπῳ τῷ τὴν χεῖρα ἔχοντι ξηράν Ἔγειρε εἰσ τὸ μέσον.

καὶ λέγει αὐτοῖσ Ἔξεστιν τοῖσ σάββασιν ἀγαθοποιῆσαι ἢ κακοποιῆσαι, ψυχὴν σῶσαι ἢ ἀποκτεῖναι;

οἱ δὲ ἐσιώπων. καὶ περιβλεψάμενοσ αὐτοὺσ μετ’ ὀργῆσ, συνλυπούμενοσ ἐπὶ τῇ πωρώσει τῆσ καρδίασ αὐτῶν, λέγει τῷ ἀνθρώπῳ Ἔκτεινον τὴν χεῖρά σου·

καὶ ἐξέτεινεν, καὶ ἀπεκατεστάθη ἡ χεὶρ αὐτοῦ. Καὶ ἐξελθόντεσ οἱ Φαρισαῖοι εὐθὺσ μετὰ τῶν Ἡρῳδιανῶν συμβούλιον ἐδίδουν κατ’ αὐτοῦ ὅπωσ αὐτὸν ἀπολέσωσιν.

Καὶ ὁ Ιἠσοῦσ μετὰ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ ἀνεχώρησεν πρὸσ τὴν θάλασσαν·

καὶ ἀπὸ τῆσ Ιοὐδαίασ καὶ ἀπὸ Ιἐροσολύμων καὶ ἀπὸ τῆσ Ἰδουμαίασ καὶ πέραν τοῦ Ιὀρδάνου καὶ περὶ Τύρον καὶ Σιδῶνα, πλῆθοσ πολύ, ἀκούοντεσ ὅσα ποιεῖ ἦλθαν πρὸσ αὐτόν.

καὶ εἶπεν τοῖσ μαθηταῖσ αὐτοῦ ἵνα πλοιάριον προσκαρτερῇ αὐτῷ διὰ τὸν ὄχλον ἵνα μὴ θλίβωσιν αὐτόν·

πολλοὺσ γὰρ ἐθεράπευσεν, ὥστε ἐπιπίπτειν αὐτῷ ἵνα αὐτοῦ ἅψωνται ὅσοι εἶχον μάστιγασ.

καὶ τὰ πνεύματα τὰ ἀκάθαρτα, ὅταν αὐτὸν ἐθεώρουν, προσέπιπτον αὐτῷ καὶ ἔκραζον λέγοντα ὅτι Σὺ εἶ ὁ υἱὸσ τοῦ θεοῦ.

καὶ πολλὰ ἐπετίμα αὐτοῖσ ἵνα μὴ αὐτὸν φανερὸν ποιήσωσιν.

Καὶ ἀναβαίνει εἰσ τὸ ὄροσ καὶ προσκαλεῖται οὓσ ἤθελεν αὐτόσ, καὶ ἀπῆλθον πρὸσ αὐτόν.

καὶ ἔχειν ἐξουσίαν ἐκβάλλειν τὰ δαιμόνια·

καὶ Ιοὔδαν Ἰσκαριώθ, ὃσ καὶ παρέδωκεν αὐτόν.

Καὶ ἔρχεται εἰσ οἶκον·

καὶ συνέρχεται πάλιν [ὁ] ὄχλοσ, ὥστε μὴ δύνασθαι αὐτοὺσ μηδὲ ἄρτον φαγεῖν. καὶ ἀκούσαντεσ οἱ παρ’ αὐτοῦ ἐξῆλθον κρατῆσαι αὐτόν, ἔλεγον γὰρ ὅτι ἐξέστη.

καὶ οἱ γραμματεῖσ οἱ ἀπὸ Ιἐροσολύμων καταβάντεσ ἔλεγον ὅτι Βεεζεβοὺλ ἔχει, καὶ ὅτι ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια.

καὶ προσκαλεσάμενοσ αὐτοὺσ ἐν παραβολαῖσ ἔλεγεν αὐτοῖσ Πῶσ δύναται Σατανᾶσ Σατανᾶν ἐκβάλλειν;

καὶ ἐὰν βασιλεία ἐφ’ ἑαυτὴν μερισθῇ, οὐ δύναται σταθῆναι ἡ βασιλεία ἐκείνη·

καὶ ἐὰν οἰκία ἐφ’ ἑαυτὴν μερισθῇ, οὐ δυνήσεται ἡ οἰκία ἐκείνη στῆναι·

καὶ εἰ ὁ Σατανᾶσ ἀνέστη ἐφ’ ἑαυτὸν καὶ ἐμερίσθη, οὐ δύναται στῆναι ἀλλὰ τέλοσ ἔχει.

ἀλλ’ οὐ δύναται οὐδεὶσ εἰσ τὴν οἰκίαν τοῦ ἰσχυροῦ εἰσελθὼν τὰ σκεύη αὐτοῦ διαρπάσαι ἐὰν μὴ πρῶτον τὸν ἰσχυρὸν δήσῃ, καὶ τότε τὴν οἰκίαν αὐτοῦ διαρπάσει.

Ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι πάντα ἀφεθήσεται τοῖσ υἱοῖσ τῶν ἀνθρώπων, τὰ ἁμαρτήματα καὶ αἱ βλασφημίαι ὅσα ἐὰν βλασφημήσωσιν·

ὃσ δ’ ἂν βλασφημήσῃ εἰσ τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον, οὐκ ἔχει ἄφεσιν εἰσ τὸν αἰῶνα, ἀλλὰ ἔνοχόσ ἐστιν αἰωνίου ἁμαρτήματοσ.

ὅτι ἔλεγον Πνεῦμα ἀκάθαρτον ἔχει.

Καὶ ἔρχονται ἡ μήτηρ αὐτοῦ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ καὶ ἔξω στήκοντεσ ἀπέστειλαν πρὸσ αὐτὸν καλοῦντεσ αὐτόν.

καὶ ἐκάθητο περὶ αὐτὸν ὄχλοσ, καὶ λέγουσιν αὐτῷ Ἰδοὺ ἡ μήτηρ σου καὶ οἱ ἀδελφοί σου ἔξω ζητοῦσίν σε.

καὶ ἀποκριθεὶσ αὐτοῖσ λέγει Τίσ ἐστιν ἡ μήτηρ μου καὶ οἱ ἀδελφοί;

καὶ περιβλεψάμενοσ τοὺσ περὶ αὐτὸν κύκλῳ καθημένουσ λέγει Ἴδε ἡ μήτηρ μου καὶ οἱ ἀδελφοί μου·

ὃσ ἂν ποιήσῃ τὸ θέλημα τοῦ θεοῦ, οὗτοσ ἀδελφόσ μου καὶ ἀδελφὴ καὶ μήτηρ ἐστίν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION