헬라어 문장 검색 - ΝεωΤεστ́01́3́

(ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ, chapter 24)

Καὶ ἐξελθὼν ὁ Ιἠσοῦσ ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ ἐπορεύετο, καὶ προσῆλθον οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐπιδεῖξαι αὐτῷ τὰσ οἰκοδομὰσ τοῦ ἱεροῦ· ὁ δὲ ἀποκριθεὶσ εἶπεν αὐτοῖσ Οὐ βλέπετε ταῦτα πάντα;

ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐ μὴ ἀφεθῇ ὧδε λίθοσ ἐπὶ λίθον ὃσ οὐ καταλυθήσεται. Καθημένου δὲ αὐτοῦ ἐπὶ τοῦ Ὄρουσ τῶν Ἐλαιῶν προσῆλθον αὐτῷ οἱ μαθηταὶ κατ’ ἰδίαν λέγοντεσ Εἰπὸν ἡμῖν πότε ταῦτα ἔσται, καὶ τί τὸ σημεῖον τῆσ σῆσ παρουσίασ καὶ συντελείασ τοῦ αἰῶνοσ.

καὶ ἀποκριθεὶσ ὁ Ιἠσοῦσ εἶπεν αὐτοῖσ Βλέπετε μή τισ ὑμᾶσ πλανήσῃ·

πολλοὶ γὰρ ἐλεύσονται ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου λέγοντεσ Ἐγώ εἰμι ὁ χριστόσ, καὶ πολλοὺσ πλανήσουσιν.

μελλήσετε δὲ ἀκούειν πολέμουσ καὶ ἀκοὰσ πολέμων·

ὁρᾶτε, μὴ θροεῖσθε· Δεῖ γὰρ γενέσθαι, ἀλλ’ οὔπω ἐστὶν τὸ τέλοσ. ἐγερθήσεται γὰρ ἔθνοσ ἐπὶ ἔθνοσ καὶ βασιλεία ἐπὶ βασιλείαν, καὶ ἔσονται λιμοὶ καὶ σεισμοὶ κατὰ τόπουσ·

πάντα δὲ ταῦτα ἀρχὴ ὠδίνων.

τότε παραδώσουσιν ὑμᾶσ εἰσ θλίψιν καὶ ἀποκτενοῦσιν ὑμᾶσ, καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων τῶν ἐθνῶν διὰ τὸ ὄνομά μου.

καὶ τότε σκανδαλισθήσονται πολλοὶ καὶ ἀλλήλουσ παραδώσουσιν καὶ μισήσουσιν ἀλλήλουσ·

καὶ πολλοὶ ψευδοπροφῆται ἐγερθήσονται καὶ πλανήσουσιν πολλούσ·

καὶ διὰ τὸ πληθυνθῆναι τὴν ἀνομίαν ψυγήσεται ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν.

ὁ δὲ ὑπομείνασ εἰσ τέλοσ οὗτοσ σωθήσεται.

καὶ κηρυχθήσεται τοῦτο τὸ εὐαγγέλιον τῆσ βασιλείασ ἐν ὅλῃ τῇ οἰκουμένῃ εἰσ μαρτύριον πᾶσιν τοῖσ ἔθνεσιν, καὶ τότε ἥξει τὸ τέλοσ.

οὐαὶ δὲ ταῖσ ἐν γαστρὶ ἐχούσαισ καὶ ταῖσ θηλαζούσαισ ἐν ἐκείναισ ταῖσ ἡμέραισ.

προσεύχεσθε δὲ ἵνα μὴ γένηται ἡ φυγὴ ὑμῶν χειμῶνοσ μηδὲ σαββάτῳ·

ἔσται γὰρ τότε θλίψισ μεγάλη οἱά οὐ γέγονεν ἀπ’ ἀρχῆσ κόσμου ἑώσ τοῦ νῦν οὐδ’ οὐ μὴ γένηται.

καὶ εἰ μὴ ἐκολοβώθησαν αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι, οὐκ ἂν ἐσώθη πᾶσα σάρξ·

διὰ δὲ τοὺσ ἐκλεκτοὺσ κολοβωθήσονται αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι. Τότε ἐάν τισ ὑμῖν εἴπῃ Ἰδοὺ ὧδε ὁ χριστόσ Ἤ ὧδε, μὴ πιστεύσητε·

ἐγερθήσονται γὰρ ψευδόχριστοι καὶ ψευδοπροφῆται, καὶ δώσουσιν σημεῖα μεγάλα καὶ τέρατα ὥστε πλανᾶσθαι εἰ δυνατὸν καὶ τοὺσ ἐκλεκτούσ·

ἰδοὺ προείρηκα ὑμῖν.

ἐὰν οὖν εἴπωσιν ὑμῖν Ἰδοὺ ἐν τῇ ἐρήμῳ ἐστίν, μὴ ἐξέλθητε·

Ἰδοὺ ἐν τοῖσ ταμείοισ, μὴ πιστεύσητε· ὥσπερ γὰρ ἡ ἀστραπὴ ἐξέρχεται ἀπὸ ἀνατολῶν καὶ φαίνεται ἑώσ δυσμῶν, οὕτωσ ἔσται ἡ παρουσία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου·

ὅπου ἐὰν ᾖ τὸ πτῶμα, ἐκεῖ συναχθήσονται οἱ ἀετοί.

Εὐθέωσ δὲ μετὰ τὴν θλίψιν τῶν ἡμερῶν ἐκείνων ὁ ἥλιοσ σκοτισθήσεται, καὶ ἡ σελήνη οὐ δώσει τὸ φέγγοσ αὐτῆσ, καὶ οἱ ἀστέρεσ πεσοῦνται ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ καὶ αἱ δυνάμεισ τῶν οὐρανῶν σαλευθήσονται.

καὶ τότε φανήσεται τὸ σημεῖον τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου ἐν οὐρανῷ, καὶ τότε κόψονται πᾶσαι αἱ φυλαὶ τῆσ γῆσ καὶ ὄψονται τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐπὶ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ μετὰ δυνάμεωσ καὶ δόξησ πολλῆσ·

καὶ ἀποστελεῖ τοὺσ ἀγγέλουσ αὐτοῦ μετὰ σάλπιγγοσ μεγάλησ, καὶ ἐπισυνάξουσιν τοὺσ ἐκλεκτοὺσ αὐτοῦ ἐκ τῶν τεσσάρων ἀνέμων ἀπ’ ἄκρων οὐρανῶν ἑώσ [τῶν] ἄκρων αὺτῶν.

Ἀπὸ δὲ τῆσ συκῆσ μάθετε τὴν παραβολήν·

ὅταν ἤδη ὁ κλάδοσ αὐτῆσ γένηται ἁπαλὸσ καὶ τὰ φύλλα ἐκφύῃ, γινώσκετε ὅτι ἐγγὺσ τὸ θέροσ· οὕτωσ καὶ ὑμεῖσ, ὅταν ἴδητε πάντα ταῦτα, γινώσκετε ὅτι ἐγγύσ ἐστιν ἐπὶ θύραισ.

ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οὐ μὴ παρέλθῃ ἡ γενεὰ αὕτη ἑώσ [ἂν] πάντα ταῦτα γένηται.

ὸ οὐρανὸσ καὶ ἡ γῆ παρελεύσεται, οἱ δὲ λόγοι μου οὐ μὴ παρέλθωσιν.

Περὶ δὲ τῆσ ἡμέρασ ἐκείνησ καὶ ὡρ́ασ οὐδεὶσ οἶδεν, οὐδὲ οἱ ἄγγελοι τῶν οὐρανῶν οὐδὲ ὁ υἱόσ, εἰ μὴ ὁ πατὴρ μόνοσ.

ὥσπερ γὰρ αἱ ἡμέραι τοῦ Νῶε, οὕτωσ ἔσται ἡ παρουσία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου·

καὶ οὐκ ἔγνωσαν ἑώσ ἦλθεν ὁ κατακλυσμὸσ καὶ ἦρεν ἅπαντασ, οὕτωσ ἔσται ἡ παρουσία τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου.

τότε ἔσονται δύο ἐν τῷ ἀγρῷ, εἷσ παραλαμβάνεται καὶ εἷσ ἀφίεται·

δύο ἀλήθουσαι ἐν τῷ μύλῳ, μία παραλαμβάνεται καὶ μία ἀφίεται.

γρηγορεῖτε οἶν, ὅτι οὐκ οἴδατε ποίᾳ ἡμέρᾳ ὁ κύριοσ ὑμῶν ἔρχεται.

ἐκεῖνο δὲ γινώσκετε ὅτι εἰ ᾔδει ὁ οἰκοδεσπότησ ποίᾳ φυλακῇ ὁ κλέπτησ ἔρχεται, ἐγρηγόρησεν ἂν καὶ οὐκ ἂν εἰάσεν διορυχθῆναι τὴν οὶκίαν αὐτοῦ.

διὰ τοῦτο καὶ ὑμεῖσ γίνεσθε ἕτοιμοι, ὅτι ᾗ οὐ δοκεῖτε ὡρ́ᾳ ὁ υἱὸσ τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεται.

Τίσ ἄρα ἐστὶν ὁ πιστὸσ δοῦλοσ καὶ φρόνιμοσ ὃν κατέστησεν ὁ κύριοσ ἐπὶ τῆσ οἰκετείασ αὐτοῦ τοῦ δοῦναι αὐτοῖσ τὴν τροφὴν ἐν καιρῷ;

μακάριοσ ὁ δοῦλοσ ἐκεῖνοσ ὃν ἐλθὼν ὁ κύριοσ αὐτοῦ εὑρήσει οὕτωσ ποιοῦντα·

ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἐπὶ πᾶσιν τοῖσ ὑπάρχουσιν αὐτοῦ καταστήσει αὐτόν.

ἥξει ὁ κύριοσ τοῦ δούλου ἐκείνου ἐν ἡμέρᾳ ᾗ οὐ προσδοκᾷ καὶ ἐν ὡρ́ᾳ ᾗ οὐ γινώσκει, καὶ διχοτομήσει αὐτὸν καὶ τὸ μέροσ αὐτοῦ μετὰ τῶν ὑποκριτῶν θήσει·

ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸσ καὶ ὁ βρυγμὸσ τῶν ὀδόντων.

Τότε ὁμοιωθήσεται ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν δέκα παρθένοισ, αἵτινεσ λαβοῦσαι τὰσ λαμπάδασ ἑαυτῶν ἐξῆλθον εἰσ ὑπάντησιν τοῦ νυμφίου.

πέντε δὲ ἐξ αὐτῶν ἦσαν μωραὶ καὶ πέντε φρόνιμοι·

αἱ γὰρ μωραὶ λαβοῦσαι τὰσ λαμπάδασ [αὐτῶν] οὐκ ἔλαβον μεθ’ ἑαυτῶν ἔλαιον·

αἱ δὲ φρόνιμοι ἔλαβον ἔλαιον ἐν τοῖσ ἀγγείοισ μετὰ τῶν λαμπάδων ἑαυτῶν.

χρονίζοντοσ δὲ τοῦ νυμφίου ἐνύσταξαν πᾶσαι καὶ ἐκάθευδον.

μέσησ δὲ νυκτὸσ κραυγὴ γέγονεν Ἰδοὺ ὁ νυμφίοσ, ἐξέρχεσθε εἰσ ἀπάντησιν.

τότε ἠγέρθησαν πᾶσαι αἱ παρθένοι ἐκεῖναι καὶ ἐκόσμησαν τὰσ λαμπάδασ ἑαυτῶν.

αἱ δὲ μωραὶ ταῖσ φρονίμοισ εἶπαν Δότε ἡμῖν ἐκ τοῦ ἐλαίου ὑμῶν, ὅτι αἱ λαμπάδεσ ἡμῶν σβέννυνται.

ἀπεκρίθησαν δὲ αἱ φρόνιμοι λέγουσαι Μήποτε οὐ μὴ ἀρκέσῃ ἡμῖν καὶ ὑμῖν·

πορεύεσθε μᾶλλον πρὸσ τοὺσ πωλοῦντασ καὶ ἀγοράσατε ἑαυταῖσ. ἀπερχομένων δὲ αὐτῶν ἀγοράσαι ἦλθεν ὁ νυμφίοσ, καὶ αἱ ἕτοιμοι εἰσῆλθον μετ’ αὐτοῦ εἰσ τοὺσ γάμουσ, καὶ ἐκλείσθη ἡ θύρα.

ὕστερον δὲ ἔρχονται καὶ αἱ λοιπαὶ παρθένοι λέγουσαι Κύριε κύριε, ἄνοιξον ἡμῖν·

ὁ δὲ ἀποκριθεὶσ εἶπεν Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐκ οἶδα ὑμᾶσ.

Γρηγορεῖτε οὖν, ὅτι οὐκ οἴδατε τὴν ἡμέραν οὐδὲ τὴν ὡρ́αν.

καὶ ᾧ μὲν ἔδωκεν πέντε τάλαντα ᾧ δὲ δύο ᾧ δὲ ἕν, ἑκάστῳ κατὰ τὴν ἰδίαν δύναμιν, καὶ ἀπεδήμησεν.

εὐθέωσ πορευθεὶσ ὁ τὰ πέντε τάλαντα λαβὼν ἠργάσατο ἐν αὐτοῖσ καὶ ἐκέρδησεν ἄλλα πέντε·

ὡσαύτωσ ὁ τὰ δύο ἐκέρδησεν ἄλλα δύο·

ὁ δὲ τὸ ἓν λαβὼν ἀπελθὼν ὤρυξεν γῆν καὶ ἔκρυψεν τὸ ἀργύριον τοῦ κυρίου αὐτοῦ.

μετὰ δὲ πολὺν χρόνον ἔρχεται ὁ κύριοσ τῶν δούλων ἐκείνων καὶ συναίρει λόγον μετ’ αὐτῶν.

καὶ προσελθὼν ὁ τὰ πέντε τάλαντα λαβὼν προσήνεγκεν ἄλλα πέντε τάλαντα λέγων Κύριε, πέντε τάλαντά μοι παρέδωκασ·

ἴδε ἄλλα πέντε τάλαντα ἐκέρδησα. ἔφη αὐτῷ ὁ κύριοσ αὐτοῦ Εὖ, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ, ἐπὶ ὀλίγα ἦσ πιστόσ, ἐπὶ πολλῶν σε καταστήσω·

εἴσελθε εἰσ τὴν χαρὰν τοῦ κυρίου σου. προσελθὼν καὶ ὁ τὰ δύο τάλαντα εἶπεν Κύριε, δύο τάλαντά μοι παρέδωκασ·

ἴδε ἄλλα δύο τάλαντα ἐκέρδησα. ἔφη αὐτῷ ὁ κύριοσ αὐτοῦ Εὖ, δοῦλε ἀγαθὲ καὶ πιστέ, ἐπὶ ὀλίγα ἦσ πιστόσ, ἐπὶ πολλῶν σε καταστήσω·

εἴσελθε εἰσ τὴν χαρὰν τοῦ κυρίου σου. προσελθὼν δὲ καὶ ὁ τὸ ἓν τάλαντον εἰληφὼσ εἶπεν Κύριε, ἔγνων σε ὅτι σκληρὸσ εἶ ἄνθρωποσ, θερίζων ὅπου οὐκ ἔσπειρασ καὶ συνάγων ὅθεν οὐ διεσκόρπισασ·

καὶ φοβηθεὶσ ἀπελθὼν ἔκρυψα τὸ τάλαντόν σου ἐν τῇ γῇ·

ἴδε ἔχεισ τὸ σόν. ἀποκριθεὶσ δὲ ὁ κύριοσ αὐτοῦ εἶπεν αὐτῷ Πονηρὲ δοῦλε καὶ ὀκνηρέ, ᾔδεισ ὅτι θερίζω ὅπου οὐκ ἔσπειρα καὶ συνάγω ὅθεν οὐ διεσκόρπισα;

ἔδει σε οὖν βαλεῖν τὰ ἀργύριά μου τοῖσ τραπεζείταισ, καὶ ἐλθὼν ἐγὼ ἐκομισάμην ἂν τὸ ἐμὸν σὺν τόκῳ.

ἄρατε οὖν ἀπ’ αὐτοῦ τὸ τάλαντον καὶ δότε τῷ ἔχοντι τὰ δέκα τάλαντα·

τῷ γὰρ ἔχοντι παντὶ δοθήσεται καὶ περισσευθήσεται·

τοῦ δὲ μὴ ἔχοντοσ καὶ ὃ ἔχει ἀρθήσεται ἀπ’ αὐτοῦ. καὶ τὸν ἀχρεῖον δοῦλον ἐκβάλετε εἰσ τὸ σκότοσ τὸ ἐξώτερον·

ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸσ καὶ ὁ βρυγμὸσ τῶν ὀδόντων. καὶ στήσει τὰ μὲν πρόβατα ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ τὰ δὲ ἐρίφια ἐξ εὐωνύμων.

τότε ἐρεῖ ὁ βασιλεὺσ τοῖσ ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ Δεῦτε, οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρόσ μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆσ κόσμου·

γυμνὸσ καὶ περιεβάλετέ με, ἠσθένησα καὶ ἐπεσκέψασθέ με, ἐν φυλακῇ ἤμην καὶ ἤλθατε πρόσ με.

τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ οἱ δίκαιοι λέγοντεσ Κύριε, πότε σε εἴδαμεν πεινῶντα καὶ ἐθρέψαμεν, ἢ διψῶντα καὶ ἐποτίσαμεν;

πότε δέ σε εἴδαμεν ξένον καὶ συνηγάγομεν, ἢ γυμνὸν καὶ περιεβάλομεν;

πότε δέ σε εἴδομεν ἀσθενοῦντα ἢ ἐν φυλακῇ καὶ ἤλθομεν πρόσ σε;

καὶ ἀποκριθεὶσ ὁ βασιλεὺσ ἐρεῖ αὐτοῖσ Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ’ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε.

τότε ἐρεῖ καὶ τοῖσ ἐξ εὐωνύμων Πορεύεσθε ἀπ’ ἐμοῦ κατηραμένοι εἰσ τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον τὸ ἡτοιμασμένον τῷ διαβόλῳ καὶ τοῖσ ἀγγέλοισ αὐτοῦ·

ξένοσ ἤμην καὶ οὐ συνηγάγετέ με, γυμνὸσ καὶ οὐ περιεβάλετέ με, ἀσθενὴσ καὶ ἐν φυλακῇ καὶ οὐκ ἐπεσκέψασθέ με.

τότε ἀποκριθήσονται καὶ αὐτοὶ λέγοντεσ Κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα ἢ διψῶντα ἢ ξένον ἢ γυμνὸν ἢ ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ καὶ οὐ διηκονήσαμέν σοι;

τότε ἀποκριθήσεται αὐτοῖσ λέγων Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ’ ὅσον οὐκ ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἐλαχίστων, οὐδὲ ἐμοὶ ἐποιήσατε.

καὶ ἀπελεύσονται οὗτοι εἰσ κόλασιν αἰώνιον, οἱ δὲ δίκαιοι εἰσ ζωὴν αἰώνιον.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ, chapter 24

(ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ, chapter 24)

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION