헬라어 문장 검색 - ΦλαϝιύΔεβελλό3́

(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον γ.)

στρατηγῶν μὲν ῥᾳστώνῃ μᾶλλον ἢ ταῖσ τῶν πολεμίων ἀρεταῖσ γεγονέναι τὰ συμβάντα λέγων, πρέπειν δ’ ἡγούμενοσ ἑαυτῷ διὰ τὸν ὄγκον τῆσ ἡγεμονίασ κατασοβαρεύεσθαι τῶν σκυθρωπῶν καὶ δοκεῖν δεινοῦ παντὸσ ἐπάνω τὴν ψυχὴν ἔχειν. διηλέγχετό γε μὴν ὁ τῆσ ψυχῆσ θόρυβοσ ὑπὸ τῶν φροντίδων σκεπτομένου τίνι πιστεύσει κινουμένην τὴν ἀνατολήν, ὃσ τιμωρήσεται μὲν τὴν τῶν Ιοὐδαίων ἐπανάστασιν, προκαταλήψεται δ’ αὐτοῖσ ἤδη καὶ τὰ πέριξ ἔθνη συννοσοῦντα.

ὅθεν αὐτοῦ καὶ τῷ πατρὶ Κλαυδίῳ παρέσχε χωρὶσ ἱδρῶτοσ ἰδίου θρίαμβον καταγαγεῖν.

πέμπει τὸν ἄνδρα ληψόμενον τὴν ἡγεμονίαν τῶν ἐπὶ Συρίασ στρατευμάτων, πολλὰ πρὸσ τὸ ἐπεῖγον οἱᾶ κελεύουσιν αἱ ἀνάγκαι μειλιξάμενόσ τε καὶ προθεραπεύσασ.

ὁ δ’ ἀπὸ τῆσ Ἀχαί̈ασ, ἔνθα συνῆν τῷ Νέρωνι, τὸν μὲν υἱὸν Τίτον ἀπέστειλεν ἐπ’ Ἀλεξανδρείασ τὸ πέμπτον καὶ δέκατον ἐκεῖθεν ἀναστήσοντα τάγμα, περάσασ δ’ αὐτὸσ τὸν Ἑλλήσποντον πεζὸσ εἰσ Συρίαν ἀφικνεῖται κἀκεῖ τάσ τε Ῥωμαϊκὰσ δυνάμεισ συνήγαγε καὶ συχνοὺσ παρὰ τῶν γειτνιώντων βασιλέων συμμάχουσ.

Ιοὐδαῖοι δὲ μετὰ τὴν Κεστίου πληγὴν ἐπηρμένοι ταῖσ ἀδοκήτοισ εὐπραγίαισ ἀκρατεῖσ ἦσαν ὁρμῆσ καὶ ὥσπερ ἐκριπιζόμενοι τῇ τύχῃ προσωτέρω τὸν πόλεμον ἐξῆγον·

πᾶν γοῦν εὐθέωσ ὅσον ἦν μαχιμώτατον αὐτοῖσ ἀθροισθέντεσ ὡρ́μησαν ἐπ’ Ἀσκάλωνα. πόλισ ἐστὶν ἀρχαία τῶν Ιἑροσολύμων εἴκοσι πρὸσ τοῖσ πεντακοσίοισ ἀπέχουσα σταδίουσ ἀεὶ διὰ μίσουσ Ιοὐδαίοισ γεγενημένη, διὸ καὶ τότε ταῖσ πρώταισ ὁρμαῖσ ἐγγίων ἔδοξεν.

ἐξηγοῦντο δὲ τῆσ καταδρομῆσ τρεῖσ ἄνδρεσ ἀλκήν τε κορυφαῖοι καὶ συνέσει, Νίγερ τε ὁ Περαί̈τησ καὶ ὁ Βαβυλώνιοσ Σίλασ, πρὸσ οἷσ Ιωἄννησ ὁ Ἐσσαῖοσ.

ἡ δὲ Ἀσκάλων ἐτετείχιστο μὲν καρτερῶσ, βοηθείασ δὲ ἦν σχεδὸν ἔρημοσ·

ἐφρουρεῖτο γὰρ ὑπό τε σπείρασ πεζῶν καὶ ὑπὸ μιᾶσ ἴλησ ἱππέων, ἧσ ἐπῆρχεν Ἀντώνιοσ. Οἱ μὲν οὖν πολὺ ταῖσ ὁρμαῖσ συντονώτερον ὁδεύσαντεσ ὡσ ἐγγύθεν ὡρμημένοι καὶ δὴ παρῆσαν·

ὁ δὲ Ἀντώνιοσ, οὐ γὰρ ἠγνόει μέλλουσαν ἔτι τὴν ἔφοδον αὐτῶν, προεξήγαγε τοὺσ ἱππεῖσ καὶ οὐδὲν οὔτε πρὸσ τὸ πλῆθοσ οὔτε τὴν τόλμαν ὑποδείσασ τῶν πολεμίων καρτερῶσ τὰσ πρώτασ ὁρμὰσ ἀνεδέξατο καὶ τοὺσ ἐπὶ τὸ τεῖχοσ ὠθουμένουσ ἀνέστειλεν.

οἱ δὲ πρὸσ ἐμπείρουσ πολέμων ἄπειροι καὶ πεζοὶ πρὸσ ἱππεῖσ, ἀσύντακτοί τε πρὸσ ἡνωμένουσ καὶ πρὸσ ὁπλίτασ ἐξηρτυμένουσ εἰκαιότερον ὡπλισμένοι, θυμῷ τε πλέον ἢ βουλῇ στρατηγούμενοι πρὸσ εὐπειθεῖσ καὶ νεύματι πάντα πράττοντασ ἀντιτασσόμενοι πονοῦσιν ῥᾳδίωσ·

ὡσ γὰρ αὐτῶν ἅπαξ ἤδη συνεταράχθησαν αἱ πρῶται φάλαγγεσ, ὑπὸ τῆσ ἵππου τρέπονται, καὶ τοῖσ κατόπιν αὐτῶν ἐπὶ τὸ τεῖχοσ βιαζομένοισ περιπίπτοντεσ ἀλλήλων ἦσαν πολέμιοι, μέχρι πάντεσ ταῖσ τῶν ἱππέων ἐμβολαῖσ εἴξαντεσ ἐσκεδάσθησαν ἀνὰ πᾶν τὸ πεδίον·

τὸ δὲ ἦν πολὺ καὶ πᾶν ἱππάσιμον. ὃ δὴ καὶ τοῖσ Ῥωμαίοισ συνεργῆσαν πλεῖστον εἰργάσατο τῶν Ιοὐδαίων φόνον·

τούσ τε γὰρ φεύγοντασ αὐτῶν φθάνοντεσ ἐπέστρεφον καὶ τῶν ὑπὸ τοῦ δρόμου συνειλουμένων διεκπαίοντεσ ἀπείρουσ ἀνῄρουν, ἄλλοι δὲ ἄλλουσ ὅπῃ τρέποιντο κυκλούμενοι καὶ περιελαύνοντεσ κατηκόντιζον ῥᾳδίωσ. καὶ τοῖσ μὲν Ιοὐδαίοισ τὸ ἴδιον πλῆθοσ ἐρημία παρὰ τὰσ ἀμηχανίασ κατεφαίνετο, Ῥωμαῖοι δὲ ἐν ταῖσ εὐπραγίαισ καίπερ ὄντεσ ὀλίγοι τῷ πολέμῳ καὶ περισσεύειν σφᾶσ αὐτοὺσ ὑπελάμβανον.

καὶ τῶν μὲν προσφιλονεικούντων τοῖσ πταίσμασιν αἰδοῖ τε φυγῆσ ταχείασ καὶ μεταβολῆσ ἐλπίδι, τῶν δὲ μὴ κοπιώντων ἐν οἷσ εὐτύχουν, παρέτεινεν ἡ μάχη μέχρι δείλησ, ἑώσ ἀνῃρέθησαν μὲν μύριοι τῶν Ιοὐδαίων τὸν ἀριθμὸν ἄνδρεσ καὶ δύο τῶν ἡγεμόνων, Ιωἄννησ τε καὶ Σίλασ·

οἱ λοιποὶ δὲ τραυματίαι τὸ πλέον σὺν τῷ περιλειπομένῳ τῶν ἡγεμόνων Νίγερι τῆσ Ἰδουμαίασ εἰσ πολίχνην τινά, Χάαλλισ καλεῖται, συνέφυγον.

ὀλίγοι δέ τινεσ καὶ τῶν Ῥωμαίων ἐπὶ τῆσδε τῆσ παρατάξεωσ ἐτρώθησαν.

Οὐ μὴν οἱ Ιοὐδαῖοι τηλικαύτῃ συμφορᾷ κατεστάλησαν τὰ φρονήματα, μᾶλλον δ’ αὐτῶν τὸ πάθοσ ἤγειρε τὰσ τόλμασ, ὑπερορῶντέσ τε τοὺσ ἐν ποσὶ νεκροὺσ ἐδελεάζοντο τοῖσ προτέροισ κατορθώμασιν ἐπὶ πληγὴν δευτέραν.

διαλιπόντεσ γοῦν οὐδ’ ὅσον ἰάσασθαι τὰ τραύματα καὶ τὴν δύναμιν πᾶσαν ἐπισυλλέξαντεσ ὀργιλώτερον καὶ πολλῷ πλείουσ ἐπαλινδρόμουν ἐπὶ τὴν Ἀσκάλωνα.

παρείπετο δ’ αὐτοῖσ μετά τε τῆσ ἀπειρίασ καὶ τῶν ἄλλων πρὸσ πόλεμον ἐλασσωμάτων ἡ προτέρα τύχη·

τοῦ γὰρ Ἀντωνίου τὰσ παρόδουσ προλοχίσαντοσ ἀδόκητοι ταῖσ ἐνέδραισ ἐμπεσόντεσ καὶ ὑπὸ τῶν ἱππέων πρὶν εἰσ μάχην συντάξασθαι κυκλωθέντεσ, πάλιν πίπτουσι μὲν ὑπὲρ ὀκτακισχιλίουσ, οἱ λοιποὶ δὲ πάντεσ ἔφυγον, σὺν οἷσ καὶ Νίγερ, πολλὰ κατὰ τὴν φυγὴν εὐτολμίασ ἐπιδειξάμενοσ ἔργα, συνελαύνονταί τε προσκειμένων τῶν πολεμίων εἴσ τινα πύργον ὀχυρὸν κώμησ Βελζεδὲκ καλουμένησ.

οἱ δὲ περὶ τὸν Ἀντώνιον ὡσ μήτε τρίβοιντο περὶ τὸν πύργον ὄντα δυσάλωτον μήτε ζῶντα τὸν ἡγεμόνα καὶ γενναιότατον τῶν πολεμίων περιίδοιεν, ὑποπιμπρᾶσι τὸ τεῖχοσ.

φλεγομένου δὲ τοῦ πύργου Ῥωμαῖοι μὲν ἀναχωροῦσι γεγηθότεσ ὡσ διεφθαρμένου καὶ Νίγεροσ, ὁ δὲ εἰσ τὸ μυχαίτατον τοῦ φρουρίου σπήλαιον καταπηδήσασ ἐκ τοῦ πύργου διασώζεται, καὶ μεθ’ ἡμέρασ τρεῖσ τοῖσ μετ’ ὀλοφυρμοῦ πρὸσ κηδείαν αὐτὸν ἐρευνῶσιν ὑποφθέγγεται.

προελθὼν δὲ χαρᾶσ ἀνελπίστου πάντασ ἐπλήρωσεν Ιοὐδαίουσ ὡσ προνοίᾳ θεοῦ σωθεὶσ αὐτοῖσ στρατηγὸσ εἰσ τὰ μέλλοντα.

Οὐεσπασιανὸσ δὲ τὰσ δυνάμεισ ἀναλαβὼν ἐκ τῆσ Ἀντιοχείασ, ἣ μητρόπολίσ ἐστι τῆσ Συρίασ, μεγέθουσ τε ἕνεκα καὶ τῆσ ἄλλησ εὐδαιμονίασ τρίτον ἀδηρίτωσ ἐπὶ τῆσ ὑπὸ Ῥωμαίοισ οἰκουμένησ ἔχουσα τόπον, ἔνθα μετὰ πάσησ τῆσ ἰδίασ ἰσχύοσ ἐκδεχόμενον αὐτοῦ τὴν ἄφιξιν καὶ Ἀγρίππαν τὸν βασιλέα κατειλήφει, ἐπὶ Πτολεμαί̈δοσ ἠπείγετο.

καὶ κατὰ ταύτην ὑπαντῶσιν αὐτῷ τὴν πόλιν οἱ τῆσ Γαλιλαίασ Σέπφωριν νεμόμενοι πόλιν, μόνοι τῶν τῇδε εἰρηνικὰ φρονοῦντεσ·

οἳ καὶ τῆσ ἑαυτῶν σωτηρίασ καὶ τῆσ Ῥωμαίων ἰσχύοσ οὐκ ἀπρονόητοι πρὶν ἀφικέσθαι Οὐεσπασιανὸν Καισεννίῳ Γάλλῳ πίστεισ τε ἔδοσαν καὶ δεξιὰσ ἔλαβον καὶ παρεδέξαντο φρουράν.

τότε γε μὴν φιλοφρόνωσ ἐκδεξάμενοι τὸν ἡγεμόνα προθύμωσ σφᾶσ αὐτοὺσ ὑπέσχοντο κατὰ τῶν ὁμοφύλων συμμάχουσ·

οἷσ ὁ στρατηγὸσ ἀξιώσασι τέωσ πρὸσ ἀσφάλειαν ἱππεῖσ τε καὶ πεζοὺσ παραδίδωσιν ὅσουσ ἀνθέξειν ταῖσ καταδρομαῖσ, εἴ τι Ιοὐδαῖοι παρακινοῖεν, ὑπελάμβανον·

καὶ γὰρ οὐ μικρὸν ἐδόκει τὸ κινδύνευμα πρὸσ τὸν μέλλοντα πόλεμον ἀφαιρεθῆναι τὴν Σέπφωριν, μεγίστην μὲν οὖσαν τῆσ Γαλιλαίασ πόλιν, ἐρυμνοτάτῳ δ’ ἐπιτετειχισμένην χωρίῳ καὶ φρουρὰν ὅλου τοῦ ἔθνουσ ἐσομένην.

Δύο δ’ οὔσασ τὰσ Γαλιλαίασ, τήν τε ἄνω καὶ τὴν κάτω προσαγορευομένην, περιίσχει μὲν ἡ Φοινίκη τε καὶ Συρία, διορίζει δὲ ἀπὸ μὲν δύσεωσ ἡλίου Πτολεμαὶ̈σ τοῖσ τῆσ χώρασ τέρμασι καὶ Κάρμηλοσ, τὸ πάλαι μὲν Γαλιλαίων, νῦν δὲ Τυρίων ὄροσ·

ᾧ προσίσχει Γαβαά, πόλισ ἱππέων, οὕτω προσαγορευομένη διὰ τὸ τοὺσ ὑφ’ Ἡρώδου βασιλέωσ ἀπολυομένουσ ἱππεῖσ ἐν αὐτῇ κατοικεῖν·

ἀπὸ δὲ μεσημβρίασ Σαμαρεῖτίσ τε καὶ Σκυθόπολισ μέχρι τῶν Ιὀρδάνου ναμάτων.

πρὸσ ἑώ δὲ Ἱππηνῇ τε καὶ Γαδάροισ ἀποτέμνεται καὶ τῇ Γαυλωνίτιδι· ταύτῃ καὶ τῆσ Ἀγρίππα βασιλείασ ὁρ́οι. τὰ προσάρκτια δ’ αὐτῆσ Τύρῳ τε καὶ τῇ Τυρίων χώρᾳ περατοῦται.

καὶ τῆσ μὲν κάτω καλουμένησ Γαλιλαίασ ἀπὸ Τιβεριάδοσ μέχρι Χαβουλών, ἧσ ἐν τοῖσ παραλίοισ Πτολεμαὶ̈σ γείτων, τὸ μῆκοσ ἐκτείνεται. πλατύνεται δ’ ἀπὸ τῆσ ἐν τῷ μεγάλῳ πεδίῳ κειμένησ κώμησ, Ἐξαλὼθ καλεῖται, μέχρι Βηρσάβησ, ἣ καὶ τῆσ ἄνω Γαλιλαίασ εἰσ εὖροσ ἀρχὴ μέχρι Βακὰ κώμησ·

αὕτη δὲ τὴν Τυρίων γῆν ὁρίζει. μηκύνεται δὲ μέχρι Μηρὼθ ἀπὸ Θελλᾶ κώμησ Ιὀρδάνου γείτονοσ.

Τηλικαῦται δ’ οὖσαι τὸ μέγεθοσ καὶ τοσούτοισ ἔθνεσιν ἀλλοφύλοισ κεκυκλωμέναι πρὸσ πᾶσαν ἀεὶ πολέμου πεῖραν ἀντέσχον·

μάχιμοί τε γὰρ ἐκ νηπίων καὶ πολλοὶ Γαλιλαῖοι πάντοτε, καὶ οὔτε δειλία ποτὲ τοὺσ ἄνδρασ οὔτε λιπανδρία τὴν χώραν κατέσχεν, ἐπειδὴ πίων τε πᾶσα καὶ εὔβοτοσ καὶ δένδρεσι παντοίοισ κατάφυτοσ, ὡσ ὑπὸ τῆσ εὐπετείασ προκαλέσασθαι καὶ τὸν ἥκιστα γῆσ φιλόπονον.

προσησκήθη γοῦν ὑπὸ τῶν οἰκητόρων πᾶσα, καὶ μέροσ αὐτῆσ ἀργὸν οὐδέν, ἀλλὰ καὶ πόλεισ πυκναὶ καὶ τὸ τῶν κωμῶν πλῆθοσ πανταχοῦ πολυάνθρωπον διὰ τὴν εὐθηνίαν, ὡσ τὴν ἐλαχίστην ὑπὲρ πεντακισχιλίουσ πρὸσ τοῖσ μυρίοισ ἔχειν οἰκήτορασ.

Καθόλου δέ, εἰ καὶ τῷ μεγέθει τισ ἐλαττώσειε τῆσ Περαίασ τὴν Γαλιλαίαν, προέλοιτο δ’ ἂν τῇ δυνάμει·

τό γε μὴν μαλθακὸν αὐτῆσ καὶ πάμφορον, καὶ τὰ πεδία δένδρεσι ποικίλοισ κατάφυτα τὸ πλεῖστόν τε ἐλαίαν [τε] καὶ ἄμπελον καὶ φοινικῶνασ ἤσκηται, διαρδομένη χειμάρροισ τε τοῖσ ἀπὸ τῶν ὀρῶν καὶ πηγαῖσ ἀεννάοισ ἅλισ, εἴ ποτ’ ἐκεῖνοι σειρίῳ φθίνοιεν.

μῆκοσ μὲν [οὖν] αὐτῆσ ἀπὸ Μαχαιροῦντοσ εἰσ Πέλλαν, εὖροσ δ’ ἀπὸ Φιλαδελφείασ μέχρι Ιὀρδάνου.

καὶ Πέλλῃ μέν, ἣν προειρήκαμεν, τὰ πρὸσ ἄρκτον ὁρίζεται, πρὸσ ἑσπέραν δὲ Ιὀρδάνῃ·

μεσημβρινὸν δ’ αὐτῆσ πέρασ ἡ Μωαβῖτισ, καὶ πρὸσ ἀνατολὴν Ἀραβίᾳ τε καὶ Σιλωνίτιδι, πρὸσ δὲ Φιλαδελφηνῇ καὶ Γεράσοισ ἀποτέμνεται. Ἡ δὲ Σαμαρεῖτισ χώρα μέση μὲν τῆσ Γαλιλαίασ ἐστὶ καὶ τῆσ Ιοὐδαίασ·

ἀρχομένη γὰρ ἀπὸ τῆσ ἐν τῷ πεδίῳ κειμένησ Γηνεὼσ ὄνομα κώμησ ἐπιλήγει τῆσ Ἀκραβετηνῶν τοπαρχίασ· φύσιν δὲ τῆσ Ιοὐδαίασ κατ’ οὐδὲν διάφοροσ. ἀμφότεραι γὰρ ὀρειναὶ καὶ πεδιάδεσ, εἴσ τε γεωργίαν μαλθακαὶ καὶ πολύφοροι κατάδενδροί τε καὶ ὀπώρασ ὀρεινῆσ καὶ ἡμέρου μεσταί, παρ’ ὅσον οὐδαμοῦ φύσει διψάδεσ, ὑόνται δὲ τὸ πλέον·

γλυκὺ δὲ νᾶμα πᾶν διαφόρωσ ἐν αὐταῖσ, καὶ διὰ πλῆθοσ πόασ ἀγαθῆσ τὰ κτήνη πλέον ἢ παρ’ ἄλλοισ γαλακτοφόρα.

μέγιστόν γε μὴν τεκμήριον ἀρετῆσ καὶ εὐθηνίασ τὸ πληθύειν ἀνδρῶν ἑκατέραν. Μεθόριοσ δ’ αὐτῶν ἡ Ἀνουάθου Βόρκαιοσ προσαγορευομένη κώμη·

πέρασ αὕτη τῆσ Ιοὐδαίασ τὰ πρὸσ βορέαν, τὰ νότια δ’ αὐτῆσ ἐπὶ μῆκοσ μετρουμένησ ὁρίζει προσκυροῦσα τοῖσ Ἀράβων ὁρ́οισ κώμη, καλοῦσι δ’ αὐτὴν Ιὀρδὰν οἱ τῇδε Ιοὐδαῖοι. εὖρόσ γε μὴν ἀπὸ Ιὀρδάνου ποταμοῦ μέχρισ Ιὄππησ ἀναπέπταται. μεσαιτάτη δ’ αὐτῆσ πόλισ τὰ Ιἑροσόλυμα κεῖται, παρ’ ὃ καί τινεσ οὐκ ἀσκόπωσ ὀμφαλὸν τὸ ἄστυ τῆσ χώρασ ἐκάλεσαν.

ἀφῄρηται δ’ οὐδὲ τῶν ἐκ θαλάσσησ τερπνῶν ἡ Ιοὐδαία τοῖσ παραλίοισ κατατείνουσα μέχρι Πτολεμαί̈δοσ.

μερίζεται δ’ εἰσ ἕνδεκα κληρουχίασ, ὧν ἄρχει μὲν βασίλειον τὰ Ιἑροσόλυμα προανίσχουσα τῆσ περιοίκου πάσησ ὥσπερ ἡ κεφαλὴ σώματοσ·

αἱ λοιπαὶ δὲ μετ’ αὐτὴν διῄρηνται τὰσ τοπαρχίασ. μεθ’ ἃσ Ιἄμνεια καὶ Ιὄππη τῶν περιοίκων ἀφηγοῦνται, κἀπὶ ταύταισ ἥ τε Γαμαλιτικὴ καὶ Γαυλανῖτισ Βαταναία τε καὶ Τραχωνῖτισ, αἳ καὶ τῆσ Ἀγρίππα βασιλείασ εἰσὶ μοῖραι.

ἀρχομένη δὲ ἀπὸ Λιβάνου ὄρουσ καὶ τῶν Ιὀρδάνου πηγῶν ἡ χώρα μέχρι τῆσ πρὸσ Τιβεριάδα λίμνησ εὐρύνεται, ἀπὸ δὲ κώμησ καλουμένησ Ἀρφᾶσ μέχρισ Ιοὐλιάδοσ ἐκτείνεται τὸ μῆκοσ.

οἰκοῦσι δ’ αὐτὴν μιγάδεσ Ιοὐδαῖοί τε καὶ Σύροι. τὰ μὲν δὴ περὶ τῆσ Ιοὐδαίων τε καὶ πέριξ χώρασ ὡσ ἐνῆν μάλιστα συντόμωσ ἀπηγγέλκαμεν.

Ἡ δ’ ὑπὸ Οὐεσπασιανοῦ πεμφθεῖσα Σεπφωρίταισ βοήθεια, χίλιοι μὲν ἱππεῖσ ἑξακισχίλιοι δὲ πεζοί, Πλακίδου χιλιαρχοῦντοσ αὐτῶν ἐν τῷ μεγάλῳ πεδίῳ στρατοπεδευσάμενοι διαιροῦνται, καὶ τὸ μὲν πεζὸν ἐν τῇ πόλει πρὸσ φυλακὴν αὐτῆσ, τὸ δ’ ἱππικὸν ἐπὶ τῆσ παρεμβολῆσ αὐλίζεται.

προϊόντεσ δὲ ἑκατέρωθεν συνεχῶσ καὶ τὰ πέριξ τῆσ χώρασ κατατρέχοντεσ μεγάλα τοὺσ περὶ τὸν Ιὤσηπον ἐκάκουν ἀτρεμοῦντα τάσ τε πόλεισ ἔξωθεν λῃζόμενοι καὶ προθέοντασ ὁπότε θαρρήσειαν ἀνακόπτοντεσ.

ὡρ́μησέ γε μὴν Ιὤσηποσ ἐπὶ τὴν πόλιν αἱρήσειν ἐλπίσασ, ἣν αὐτὸσ πρὶν ἀποστῆναι Γαλιλαίων ἐτείχισεν ὡσ καὶ Ῥωμαίοισ δυσάλωτον εἶναι·

διὸ καὶ τῆσ ἐλπίδοσ ἀφήμαρτεν τοῦ τε βιάζεσθαι καὶ τοῦ μεταπείθειν Σεπφωρίτασ ἀσθενέστεροσ εὑρεθείσ. παρώξυνεν δὲ μᾶλλον τὸν πόλεμον ἐπὶ τὴν χώραν, καὶ οὔτε νύκτωρ οὔτε μεθ’ ἡμέραν ὀργῇ τῆσ ἐπιβολῆσ οἱ Ῥωμαῖοι διέλιπον δῃοῦντεσ αὐτῶν τὰ πεδία καὶ διαρπάζοντεσ τὰ ἐπὶ τῆσ χώρασ κτήματα, καὶ κτείνοντεσ μὲν ἀεὶ τὸ μάχιμον, ἀνδραποδιζόμενοι δὲ τοὺσ ἀσθενεῖσ.

πυρὶ δὲ ἡ Γαλιλαία καὶ αἵματι πεπλήρωτο πᾶσα πάθουσ τε οὐδενὸσ ἢ συμφορᾶσ ἀπείρατοσ ἦν·

μία γὰρ καταφυγὴ διωκομένοισ αἱ ὑπὸ τοῦ Ιὠσήπου τειχισθεῖσαι πόλεισ ἦσαν. Ὁ δὲ Τίτοσ περαιωθεὶσ ἀπὸ τῆσ Ἀχαί̈ασ εἰσ τὴν Ἀλεξάνδρειαν ὠκύτερον ἢ κατὰ χειμῶνοσ ὡρ́αν, παραλαμβάνει μὲν ἐφ’ ἣν ἔσταλτο δύναμιν, συντόνῳ δὲ χρώμενοσ πορείᾳ διὰ τάχουσ εἰσ Πτολεμαί̈δα ἀφικνεῖται.

κἀκεῖ καταλαβὼν τὸν πατέρα δυσὶ τοῖσ ἅμα αὐτῷ τάγμασιν, ἦν δὲ τὰ ἐπισημότατα τὸ πέμπτον καὶ τὸ δέκατον, ζεύγνυσι τὸ ἀχθὲν ὑπ’ αὐτοῦ πεντεκαιδέκατον.

τούτοισ εἵποντο ὀκτωκαίδεκα σπεῖραι·

προσεγένοντο δὲ καὶ ἀπὸ Καισαρείασ πέντε καὶ ἱππέων ἴλη μία, πέντε δ’ ἕτεραι τῶν ἀπὸ Συρίασ ἱππέων. τῶν δὲ σπειρῶν αἱ δέκα μὲν εἶχον ἀνὰ χιλίουσ πεζούσ, αἱ δὲ λοιπαὶ δεκατρεῖσ ἀνὰ ἑξακοσίουσ μὲν πεζούσ, ἱππεῖσ δὲ ἑκατὸν εἴκοσιν.

ὡσ τὴν πᾶσαν δύναμιν συνεξαριθμουμένων τῶν βασιλικῶν ἱππέασ τε καὶ πεζοὺσ εἰσ ἓξ ἀθροίζεσθαι μυριάδασ δίχα θεραπόντων, οἳ παμπληθεῖσ μὲν εἵποντο, διὰ δὲ συνάσκησιν πολεμικὴν οὐκ ἂν ἀποτάσσοιντο τοῦ μαχίμου, κατὰ μὲν εἰρήνην ἐν ταῖσ μελέταισ τῶν δεσποτῶν ἀεὶ στρεφόμενοι, συγκινδυνεύοντεσ δ’ ἐν πολέμοισ, ὡσ μήτ’ ἐμπειρίᾳ μήτ’ ἀλκῇ τινοσ πλὴν τῶν δεσποτῶν ἐλαττοῦσθαι.

Κἀν τούτῳ μὲν οὖν θαυμάσαι τισ ἂν Ῥωμαίων τὸ προμηθὲσ κατασκευαζομένων ἑαυτοῖσ τὸ οἰκετικὸν οὐ μόνον εἰσ τὰσ τοῦ βίου διακονίασ ἀλλὰ καὶ πρὸσ τοὺσ πολέμουσ χρήσιμον.

εἰ δέ τισ αὐτῶν καὶ εἰσ τὴν ἄλλην σύνταξιν τῆσ στρατιᾶσ ἀπίδοι, γνώσεται τὴν τοσήνδε ἡγεμονίαν αὐτοὺσ ἀρετῆσ κτῆμα ἔχοντασ, οὐ δῶρον τύχησ.

οὐ γὰρ αὐτοῖσ ἀρχὴ τῶν ὅπλων πόλεμοσ, οὐδ’ ἐπὶ μόνασ τὰσ χρείασ τὼ χεῖρε κινοῦσιν ἐν εἰρήνῃ προηργηκότεσ, ἀλλ’ ὥσπερ συμπεφυκότεσ τοῖσ ὅπλοισ οὐδέποτε τῆσ ἀσκήσεωσ λαμβάνουσιν ἐκεχειρίαν οὐδὲ ἀναμένουσιν τοὺσ καιρούσ.

αἱ μελέται δ’ αὐτοῖσ οὐδὲν τῆσ κατὰ ἀλήθειαν εὐτονίασ ἀποδέουσιν, ἀλλ’ ἕκαστοσ ὁσημέραι στρατιώτησ πάσῃ προθυμίᾳ καθάπερ ἐν πολέμῳ γυμνάζεται.

διὸ κουφότατα τὰσ μάχασ διαφέρουσιν·

οὔτε γὰρ ἀταξία διασκίδνησιν αὐτοὺσ ἀπὸ τῆσ ἐν ἔθει συντάξεωσ οὔτε δέοσ ἐξίστησιν οὔτε δαπανᾷ πόνοσ, ἕπεται δὲ τὸ κρατεῖν ἀεὶ κατὰ τῶν οὐχ ὁμοίων βέβαιον. καὶ οὐκ ἂν ἁμάρτοι τισ εἰπὼν τὰσ μὲν μελέτασ αὐτῶν χωρὶσ αἵματοσ παρατάξεισ, τὰσ παρατάξεισ δὲ μεθ’ αἵματοσ μελέτασ.

οὐδὲ γὰρ ἐξ ἐπιδρομῆσ εὐάλωτοι πολεμίοισ·

ὅπῃ δ’ ἂν ἐμβάλωσιν εἰσ ἐχθρῶν γῆν, οὐ πρὶν ἅπτονται μάχησ ἢ τειχίσαι στρατόπεδον. τὸ δὲ οὐκ εἰκαῖον οὐδὲ ἀνώμαλον ἐγείρουσιν οὐδὲ πάντεσ ἢ ἀτάκτωσ διαλαβόντεσ, ἀλλ’ εἰ μὲν ἀνώμαλοσ ὢν τύχοι χῶροσ, ἐξομαλίζεται·

διαμετρεῖται δὲ παρεμβολὴ τετράγωνοσ αὐτοῖσ. καὶ τεκτόνων πλῆθοσ ἕπεται τῶν τε πρὸσ τὴν δόμησιν ἐργαλείων.

Καὶ τὸ μὲν ἔνδον εἰσ σκηνὰσ διαλαμβάνουσιν, ἔξωθεν δ’ ὁ κύκλοσ τείχουσ ὄψιν ἐπίχει πύργοισ ἐξ ἴσου διαστήματοσ κεκοσμημένοσ.

ἐπὶ δὲ τῶν μεταπυργίων τούσ τε ὀξυβελεῖσ καὶ καταπέλτασ καὶ λιθοβόλα καὶ πᾶν ἀφετήριον ὄργανον τιθέασιν, πάντα πρὸσ τὰσ βολὰσ ἕτοιμα.

πύλαι δὲ ἐνοικοδομοῦνται τέσσαρεσ καθ’ ἕκαστον τοῦ περιβόλου κλίμα, πρόσ τε εἰσόδουσ τῶν ὑποζυγίων εὐμαρεῖσ καὶ πρὸσ τὰσ ἐκδρομὰσ αὐτῶν, εἰ κατεπείγοι, πλατεῖαι.

ῥυμοτομοῦσι δ’ εὐδιαθέτωσ εἴσω τὸ στρατόπεδον, καὶ μέσασ μὲν τὰσ τῶν ἡγεμόνων σκηνὰσ τίθενται, μεσαίτατον δὲ τούτων τὸ στρατήγιον ναῷ παραπλήσιον·

ὥσπερ δὲ ἐν σχεδίῳ πόλισ καὶ ἀγορά τισ ἀποδείκνυται καὶ χειροτέχναισ χωρίον θῶκοί τε λοχαγοῖσ καὶ ταξιάρχοισ, ὅπῃ δικάζοιεν, εἴ τινεσ διαφέροιντο.

τειχίζεται δὲ ὁ περίβολοσ καὶ τὰ ἐν αὐτῷ πάντα θᾶττον ἐπινοίασ πλήθει καὶ ἐπιστήμῃ τῶν πονούντων·

εἰ δ’ ἐπείγοι, καὶ τάφροσ ἔξωθεν περιβάλλεται βάθοσ τετράπηχυσ καὶ εὖροσ ἴση. Φραξάμενοι δ’ αὐλίζονται κατὰ συντάξεισ ἕκαστοι μεθ’ ἡσυχίασ τε καὶ κόσμου.

πάντα δ’ αὐτοῖσ καὶ τὰ ἄλλα μετ’ εὐταξίασ ἀνύεται καὶ ἀσφαλείασ, ξυλεία τε καὶ ἐπισιτισμόσ, εἰ δέοιντο, καὶ ὑδρεία κατὰ συντάξεισ ἑκάστοισ. οὐδὲ γὰρ δεῖπνον ἢ ἄριστον ὁπότε θελήσειαν αὐτεξούσιον ἑκάστῳ, πᾶσιν δ’ ὁμοῦ, τούσ τε ὕπνουσ αὐτοῖσ καὶ τὰσ φυλακὰσ καὶ τὰσ ἐξεγέρσεισ σάλπιγγεσ προσημαίνουσιν, οὐδ’ ἔστιν ὅ τι γίνεται δίχα παραγγέλματοσ.

ὑπὸ δὲ τὴν ἑώ τὸ στρατιωτικὸν μὲν ἐπὶ τοὺσ ἑκατοντάρχασ ἕκαστοι, πρὸσ δὲ τοὺσ χιλιάρχουσ οὗτοι συνίασιν ἀσπασόμενοι, μεθ’ ὧν πρὸσ τὸν ἡγεμόνα τῶν ὅλων οἱ ταξίαρχοι πάντεσ.

ὁ δ’ αὐτοῖσ τό τε ἐξ ἔθουσ σημεῖον καὶ τἆλλα παραγγέλματα δίδωσιν διαφέρειν εἰσ τοὺσ ὑποτεταγμένουσ·

ὃ δὴ κἀπὶ παρατάξεωσ πράττοντεσ ἐπιστρέφονταί τε ταχέωσ, ἵνα δέοι, καὶ πρὸσ τὰσ ἐφόδουσ αὐτοῖσ καὶ πρὸσ τὰσ ἀνακλήσεισ ὑποχωροῦσιν ἀθρόοι. Ἐξιέναι δὲ τοῦ στρατοπέδου δέον ὑποσημαίνει μὲν ἡ σάλπιγξ, ἠρεμεῖ δ’ οὐδείσ, ἀλλ’ ἅμα νεύματι τὰσ μὲν σκηνὰσ ἀναιροῦσιν, πάντα δ’ ἐξαρτύονται πρὸσ τὴν ἔξοδον.

καὶ πάλιν αἱ σάλπιγγεσ ὑποσημαίνουσιν παρεσκευάσθαι.

οἱ δ’ ἐν τάχει τοῖσ τε ὀρεῦσιν καὶ τοῖσ ὑποζυγίοισ ἐπιθέντεσ τὴν ἀποσκευὴν ἑστᾶσιν ὥσπερ ἐφ’ ὕσπληγοσ ἐξορμᾶν ἕτοιμοι, ὑποπιμπρᾶσίν τε ἤδη τὴν παρεμβολὴν ὡσ αὐτοῖσ μὲν ὂν ῥᾴδιον ἐκεῖ πάλιν τειχίσασθαι, μὴ γένοιτο δ’ ἐκεῖνό ποτε τοῖσ πολεμίοισ χρήσιμον. καὶ τρίτον δ’ ὅμωσ αἱ σάλπιγγεσ προσημαίνουσιν τὴν ἔξοδον ἐπισπέρχουσαι τοὺσ δι’ αἰτίαν τινὰ βραδύναντασ, ὡσ μή τισ ἀπολειφθείη τάξεωσ.

ὅ τε κῆρυξ δεξιὸσ τῷ πολεμάρχῳ παραστάσ, εἰ πρὸσ πόλεμόν εἰσιν ἕτοιμοι, τῇ πατρίῳ γλώσσῃ τρὶσ ἀναπυνθάνεται.

κἀκεῖνοι τοσαυτάκισ ἀντιβοῶσιν μέγα τι καὶ πρόθυμον ἕτοιμοι λέγοντεσ εἶναι, φθάνουσιν δὲ τὸν ἐπερωτῶντα, καί τινοσ ἀρηί̈ου πνεύματοσ ὑποπιμπλάμενοι τῇ βοῇ συνεξαίρουσιν τὰσ δεξιάσ. Ἔπειτα προϊόντεσ ὁδεύουσιν ἡσυχῇ καὶ μετὰ κόσμου πάντεσ, ὥσπερ ἐν πολέμῳ τὴν ἰδίαν τάξιν ἕκαστοσ φυλάσσων, οἱ μὲν πεζοὶ θώραξιν πεφραγμένοι καὶ κράνεσιν καὶ μαχαιροφοροῦντεσ ἀμφοτέρωθεν.

μακρότερον δ’ αὐτῶν τὸ λαιὸν ξίφοσ πολλῷ·

τὸ γὰρ κατὰ τὸ δεξιὸν σπιθαμῆσ οὐ πλέον ἔχει τὸ μῆκοσ. φέρουσι δ’ οἱ μὲν περὶ τὸν στρατηγὸν ἐπίλεκτοι πεζοὶ λόγχην καὶ ἀσπίδα, ἡ δὲ λοιπὴ φάλαγξ ξυστόν τε καὶ θυρεὸν ἐπιμήκη, πρὸσ οἷσ πρίονα καὶ κόφινον ἄμην τε καὶ πέλεκυν, πρὸσ δὲ ἱμάντα καὶ δρέπανον καὶ ἅλυσιν, ἡμερῶν τε τριῶν ἐφόδιον·

ὡσ ὀλίγον ἀποδεῖν τῶν ἀχθοφορούντων ὀρέων τὸν πεζόν. τοῖσ δὲ ἱππεῦσιν μάχαιρα μὲν ἐκ δεξιῶν μακρὰ καὶ κοντὸσ ἐπιμήκησ ἐν χειρί, θυρεὸσ δὲ παρὰ πλευρὸν ἵππου πλάγιοσ, καὶ κατὰ γωρυτοῦ παρήρτηνται τρεῖσ ἢ πλείουσ ἄκοντεσ, πλατεῖσ μὲν αἰχμάσ, οὐκ ἀποδέοντεσ δὲ δοράτων μέγεθοσ·

κράνη δὲ καὶ θώρακεσ ὁμοίωσ τοῖσ πεζοῖσ ἅπασιν.

οὐδενὶ δὲ ὅπλων διαλλάττουσιν οἱ περὶ τὸν στρατηγὸν ἔκκριτοι τῶν ἐν ταῖσ ἴλαισ ἱππέων. κλήρῳ δὲ τῶν ταγμάτων ἀεὶ τὸ λαχὸν ἡγεῖται. Τοιαῦται μὲν οὖν αἱ Ῥωμαίων πορεῖαί τε καὶ καταλύσεισ, πρὸσ δὲ ὅπλων διαφοραί, οὐδὲν δὲ ἀπροβούλευτον ἐν ταῖσ μάχαισ οὐδὲ αὐτοσχέδιον, ἀλλὰ γνώμη μὲν ἀεὶ παντὸσ ἔργου προάγει, τοῖσ δοχθεῖσι δὲ ἕπεται τὰ ἔργα·

παρ’ ὃ καὶ σφάλλονται μὲν ἥκιστα, κἂν πταίσωσι δέ, ῥᾳδίωσ ἀναλαμβάνουσι τὰ σφάλματα.

ἡγοῦνταί τε τῶν ἀπὸ τύχησ ἐπιτευγμάτων ἀμείνουσ τὰσ ἐπὶ τοῖσ προβουλευθεῖσιν διαμαρτίασ, ὡσ τοῦ μὲν αὐτομάτου καλοῦ δελεάζοντοσ εἰσ ἀπρομήθειαν, τῆσ σκέψεωσ δέ, κἂν ἀτυχήσῃ ποτέ, πρὸσ τὸ μὴ αὖθισ καλὴν ἐχούσησ μελέτην·

καὶ τῶν μὲν αὐτομάτων ἀγαθῶν οὐ τὸν λαβόντα αἴτιον εἶναι, τῶν δὲ παρὰ γνώμην προσπεσόντων σκυθρωπῶν παραμυθίαν τό γε προσηκόντωσ βεβουλεῦσθαι.

Παρασκευάζουσι μὲν οὖν ἐν ταῖσ μελέταισ τῶν ὅπλων οὐ τὰ σώματα μόνον ἀλλὰ καὶ τὰσ ψυχὰσ ἀλκίμουσ, προσασκοῦνται δὲ καὶ τῷ φόβῳ.

οἵ τε γὰρ νόμοι παρ’ αὐτοῖσ οὐ λιποταξίου μόνον ἀλλὰ καὶ ῥᾳστώνησ ὀλίγησ θανατικοὶ οἵ τε στρατηγοὶ τῶν νόμων φοβερώτεροι·

ταῖσ γὰρ πρὸσ τοὺσ ἀγαθοὺσ τιμαῖσ ῥύονται τὸ δοκεῖν ὠμοὶ πρὸσ τοὺσ κολαζομένουσ. τοσοῦτον δ’ αὐτῶν τὸ πρὸσ τοὺσ ἡγεμόνασ πειθήνιον, ὡσ ἔν τε εἰρήνῃ κόσμον εἶναι καὶ ἐπὶ παρατάξεωσ ἓν σῶμα τὴν ὅλην στρατιάν.

οὕτωσ αὐτῶν ἀσφαλεῖσ μὲν αἱ τάξεισ, εὔστροφοι δ’ εἰσὶν αἱ περιαγωγαί, ὀξεῖαι δ’ ἀκοαὶ μὲν παραγγέλμασιν, ὄψεισ δὲ σημείοισ, ἔργοισ δὲ χεῖρεσ.

ὅθεν δρᾶσαι μὲν ἀεὶ ταχεῖσ, βραδύτατοι δὲ παθεῖν εἰσιν, οὐδ’ ἔστιν ὅπου σταθέντεσ ἢ πλήθουσ ἡσσήθησαν ἢ στρατηγημάτων ἢ δυσχωρίασ, ἀλλ’ οὐδὲ τύχησ·

καὶ γὰρ ταύτησ αὐτοῖσ τὸ κρατεῖν βεβαιότερον. οἷσ οὖν βουλὴ μὲν ἄρχει παρατάξεωσ, ἕπεται δὲ τοῖσ βεβουλευμένοισ στρατὸσ οὕτω δραστήριοσ, τί θαυμαστόν, εἰ πρὸσ ἑώ μὲν Εὐφράτησ, ὠκεανὸσ δὲ πρὸσ ἑσπέραν, μεσημβρινὸν δὲ Λιβύησ τὸ πιότατον καὶ πρὸσ ἄρκτον Ἴστροσ τε καὶ Ῥῆνοσ τῆσ ἡγεμονίασ ὁρ́οι;

δεόντωσ γὰρ ἄν τισ εἴποι τὸ κτῆμα τῶν κτησαμένων ἔλασσον. Ταῦτα μὲν οὖν διεξῆλθον οὐ Ῥωμαίουσ ἐπαινέσαι προαιρούμενοσ τοσοῦτον, ὅσον εἴσ τε παραμυθίαν τῶν κεχειρωμένων καὶ εἰσ ἀποτροπὴν τῶν νεωτεριζόντων·

εἰή δ’ ἂν τοῖσ ἀγνοοῦσιν τῶν φιλοκαλούντων καὶ πρὸσ ἐμπειρίασ ἡ ἀγωγὴ τῆσ Ῥωμαίων στρατιᾶσ.

ἐπάνειμι δ’ ὅθεν ἐπὶ ταῦτ’ ἐξέβην. Οὐεσπασιανὸσ μὲν ἅμα τῷ παιδὶ Τίτῳ διατρίβων τέωσ ἐν τῇ Πτολεμαί̈δι συνέτασσεν τὰσ δυνάμεισ, ὁ δὲ τὴν Γαλιλαίαν κατατρέχων Πλάκιδοσ ἐπεὶ πολὺ μὲν πλῆθοσ ἀνῃρήκει τῶν καταλαμβανομένων, τοῦτο δ’ ἦν τὸ ἀσθενέστερον Γαλιλαίων καὶ ταῖσ φυγαῖσ ἐναποκάμνον, ὁρῶν δὲ συμφεῦγον ἀεὶ τὸ μάχιμον εἰσ τὰσ ὑπὸ τοῦ Ιὠσήπου τειχισθείσασ πόλεισ ὡρ́μησεν ἐπὶ τὴν ὀχυρωτάτην αὐτῶν Ιὠταπάταν, οἰόμενοσ ἐξ ἐφόδου μὲν αἱρήσειν ῥᾳδίωσ, μέγα δὲ κλέοσ αὐτῷ παρὰ τοῖσ ἡγεμόσιν κἀκείνοισ ὄφελοσ εἰσ τὰ λοιπὰ παρέξειν·

προσχωρήσειν γὰρ δέει τὰσ ἄλλασ πόλεισ τῆσ καρτερωτάτησ ἐχομένησ.

πολύ γε μὴν διήμαρτεν τῆσ ἐλπίδοσ·

ἐπιόντα γὰρ αὐτὸν οἱ Ιὠταπατηνοὶ προαισθόμενοι πρὸ τῆσ πόλεωσ ἐκδέχονται, καὶ τοῖσ Ῥωμαίοισ συρραγέντεσ ἀδοκήτοισ πολλοὶ καὶ πρὸσ μάχην ἕτοιμοι πρόθυμοί τε ὡσ ἂν ὑπὲρ κινδυνευούσησ πατρίδοσ καὶ γυναικῶν καὶ τέκνων, τρέπονται ταχέωσ. καὶ πολλοὺσ μὲν τιτρώσκουσι τῶν Ῥωμαίων, ἑπτὰ δὲ ἀναιροῦσιν διὰ τὸ μήτε ἄτακτον αὐτῶν τὴν ὑποχώρησιν γενέσθαι καὶ τὰσ πληγὰσ ἐπιπολαίουσ πεφραγμένων πάντοθεν τῶν σωμάτων, τούσ τε Ιοὐδαίουσ πόρρωθεν βάλλειν πλέον ἢ συμπλέκεσθαι θαρρεῖν γυμνῆτασ ὁπλίταισ.

ἔπεσον δὲ καὶ τῶν Ιοὐδαίων τρεῖσ ἄνδρεσ καὶ ἐτρώθησαν ὀλίγοι.

Πλάκιδοσ μὲν οὖν τῆσ ἐπὶ τὴν πόλιν ὁρμῆσ ἀτονώτεροσ εὑρεθεὶσ φεύγει. Οὐεσπασιανὸσ δὲ ὡρμημένοσ αὐτὸσ ἐμβαλεῖν εἰσ τὴν Γαλιλαίαν ἐξελαύνει τῆσ Πτολεμαί̈δοσ διατάξασ τὴν στρατιὰν ὁδεύειν καθὰ Ῥωμαίοισ ἔθοσ.

τοὺσ μέν γε ψιλοὺσ τῶν ἐπικούρων καὶ τοξότασ προάγειν ἐκέλευσεν, ὡσ ἀνακόπτοιεν τὰσ ἐξαπιναίουσ τῶν πολεμίων ἐπιδρομὰσ καὶ διερευνῷεν τὰσ ὑπόπτουσ καὶ λοχᾶσθαι δυναμένασ ὕλασ, οἷσ εἵπετο καὶ Ῥωμαίων ὁπλιτικὴ μοῖρα πεζοί τε καὶ ἱππεῖσ.

καὶ μετ’ αὐτοὺσ ὁδοποιοί, τά τε σκολιὰ τῆσ λεωφόρου κατευθύνειν καὶ χθαμαλοῦν τὰ δύσβατα καὶ τὰσ ἐμποδίουσ ὕλασ προανακόπτειν, ὡσ μὴ ταλαιπωροῖτο δυσποροῦν τὸ στράτευμα.

κατόπιν δὲ τούτων τάσ τε ἰδίασ καὶ τὰσ τῶν ὑπ’ αὐτὸν ἡγεμόνων ἔταξεν ἀποσκευὰσ καὶ συχνοὺσ ἐπὶ τούτοισ πρὸσ ἀσφάλειαν τῶν ἱππέων.

μεθ’ οὓσ αὐτὸσ ἐξήλαυνεν τούσ τε ἐπιλέκτουσ τῶν πεζῶν καὶ ἱππέων καὶ τοὺσ λογχοφόρουσ ἔχων.

εἵπετο δ’ αὐτῷ τὸ ἴδιον τοῦ τάγματοσ ἱππικόν· ἴδιοι γὰρ ἑκάστου τάγματοσ εἴκοσι πρὸσ τοῖσ ἑκατὸν ἱππεῖσ. τούτοισ δ’ ἠκολούθουν οἱ τὰσ ἑλεπόλεισ φέροντεσ ὀρεῖσ καὶ τὰ λοιπὰ μηχανήματα.

μετὰ τούτουσ ἡγεμόνεσ τε καὶ σπειρῶν ἔπαρχοι σὺν χιλιάρχοισ, ἐπιλέκτουσ περὶ σφᾶσ στρατιώτασ ἔχοντεσ·

ἔπειτα αἱ σημαῖαι περιίσχουσαι τὸν ἀετόν, ὃσ παντὸσ ἄρχει Ῥωμαίοισ τάγματοσ, βασιλεύσ τε οἰωνῶν ἁπάντων καὶ ἀλκιμώτατοσ ὤν·

ὃ δὴ καὶ τῆσ ἡγεμονίασ τεκμήριον αὐτοῖσ καὶ κλῃδών, ἐφ’ οὓσ ἂν ἰώσιν, τοῦ κρατήσειν δοκεῖ. τοῖσ δὲ ἱεροῖσ ἠκολούθουν οἱ σαλπιγκταί, καὶ κατόπιν αὐτῶν ἡ φάλαγξ τὸ στῖφοσ εἰσ ἓξ πλατύνασα.

τούτοισ παρείπετό τισ ἑκατόνταρχοσ ἐξ ἔθουσ τὴν τάξιν ἐπισκοπούμενοσ. τὸ δ’ οἰκετικὸν ἑκάστου τάγματοσ ἅπαν τοῖσ πεζοῖσ εἵπετο, τὰσ ἀποσκευὰσ τῶν στρατιωτῶν ἐπὶ τοῖσ ὀρεῦσιν καὶ τοῖσ ὑποζυγίοισ ἄγοντεσ·

κατόπιν δὲ πάντων [τῶν ταγμάτων] ὁ μίσθιοσ ὄχλοσ, οἷσ οὐραγοὶ πρὸσ ἀσφάλειαν ἠκολούθουν πεζοί τε καὶ ὁπλῖται καὶ τῶν ἱππέων συχνοί.

Οὕτωσ ὁδεύσασ Οὐεσπασιανὸσ μετὰ τῆσ δυνάμεωσ εἰσ τοὺσ ὁρ́ουσ ἀφικνεῖται τῆσ Γαλιλαίασ, ἔνθα καταστρατοπεδευσάμενοσ ὡρμημένουσ εἰσ πόλεμον τοὺσ στρατιώτασ κατεῖχεν, ἐπιδεικνύμενοσ τὴν στρατιὰν εἰσ κατάπληξιν τοῖσ πολεμίοισ καὶ μετανοίασ καιρὸν διδούσ, εἰ πρὸ μάχησ μεταβάλοιντο·

ἅμα δὲ καὶ πρὸσ πολιορκίαν τῶν ἐρυμάτων ἐξηρτύετο. μετάνοιαν μὲν οὖν τῆσ ἀποστάσεωσ ὀφθεὶσ ὁ στρατηγὸσ πολλοῖσ ἐνειργάσατο, κατάπληξιν δὲ πᾶσιν·

οἱ μὲν γὰρ περὶ τὸν Ιὤσηπον ἐστρατοπεδευκότεσ οὐκ ἄπωθεν τῆσ Σεπφώρεωσ παρὰ πόλιν Γαρὶν καλουμένην ἐπεὶ πλησιάζοντα τὸν πόλεμον ἤκουσαν ὅσον τε οὔπω τοὺσ Ῥωμαίουσ συμμίξοντασ σφίσιν, οὐ μόνον πρὸ μάχησ, ἀλλὰ καὶ πρὶν ἰδεῖν τοὺσ ἐχθροὺσ διασκίδνανται φυγῇ.

καταλείπεται δ’ ὁ Ιὤσηποσ μετ’ ὀλίγων, καὶ κατιδὼν ὡσ οὔτε δέχεσθαι τοὺσ πολεμίουσ ἀρκετὴν ἔχει δύναμιν καὶ πεπτώκοι τὰ φρονήματα τῶν Ιοὐδαίων ἄσμενοί τ’ ἄν, εἰ πιστεύοιντο, χωροῖεν οἱ πλείουσ ἐπὶ σπονδάσ, ἐδεδίει μὲν ἤδη περὶ παντὸσ τοῦ πολέμου, τότε δ’ ὡσ πορρωτάτω χωρίζεσθαι τῶν κινδύνων ἔκρινεν.

ἀναλαβὼν δὲ τοὺσ συμμείναντασ εἰσ Τιβεριάδα καταφεύγει.

καὶ παρελθὼν εἴσω πάντασ ἡβηδὸν ἀναιρεῖ μηδεμιᾶσ τῶν Ῥωμαίων ἡλικίασ ἔλεον ποιουμένων μίσει πρὸσ τὸ ἔθνοσ καὶ μνήμῃ τῆσ κατὰ τὸν Κέστιον αὐτῶν παρανομίασ.

ἐμπίμπρησιν δὲ οὐ μόνον αὐτὴν τὴν πόλιν, ἀλλὰ καὶ τὰσ πέριξ κώμασ πάσασ τε καὶ πολίχνασ, ἃσ μὲν παντελῶσ ἐκλελειμμένασ, ἔστιν δ’ ἃσ αὐτὸσ ἐξανδραποδιζόμενοσ.

Ὁ δ’ Ιὤσηποσ ἣν πρὸσ ἀσφάλειαν εἵλετο πόλιν αὐτὸσ ἐνέπλησεν δέουσ καταφυγών.

οἱ δὲ ἀπὸ τῆσ Τιβεριάδοσ οὐκ ἄν, εἰ μὴ πρὸσ τὸ πᾶν ἀπεγνώκει τὸν πόλεμον, τραπῆναί ποτε αὐτὸν ᾤοντο. καὶ κατὰ τοῦτό γε οὐ διημάρτανον αὐτοῦ τῆσ γνώμησ·

ἑώρα μὲν γάρ, ποῖ ῥέψει τὰ Ιοὐδαίων τέλουσ, καὶ μίαν αὐτῶν ᾔδει σωτηρίαν, εἰ μεταβάλοιντο. αὐτὸσ δὲ καίπερ συγγνωσθήσεσθαι παρὰ Ῥωμαίοισ προσδοκῶν, ὅμωσ τεθνάναι μᾶλλον εἵλετο πολλάκισ ἢ καταπροδοὺσ τὴν πατρίδα καὶ τὴν ἐμπιστευθεῖσαν αὐτῷ στρατηγίαν ὑβρίσασ εὐτυχεῖν παρ’ οἷσ πολεμήσων ἐπέμφθη.

ἵνα τε ἢ σπονδὰσ αἱρούμενοι ταχέωσ ἀντιγράψωσιν ἢ πολεμεῖν ἐγνωκότεσ πρὸσ Ῥωμαίουσ ἀξιόμαχον αὐτῷ πέμψωσι δύναμιν.

ὁ μὲν οὖν ταῦτ’ ἐπιστείλασ πέμπει διὰ τάχουσ ἐπὶ Ιἑροσολύμων τοὺσ τὰ γράμματα κομίζοντασ.

Οὐεσπασιανὸσ δὲ ὡρμημένοσ ἐξαιρεῖν τὴν Ιὠταπάταν, πέπυστο γὰρ εἰσ αὐτὴν πλείστουσ τῶν πολεμίων συμπεφευγέναι καὶ ἄλλωσ ὁρμητήριον ἰσχυρὸν οὖσαν αὐτῶν, πέμπει πεζούσ τε καὶ ἱππεῖσ τοὺσ προεξομαλιοῦντασ τὴν ὁδὸν ὀρεινὴν ὑπάρχουσαν καὶ πετρώδη, δύσβατον δὲ καὶ πεζοῖσ, ἱππεῦσιν δ’ ἀμήχανον.

οἱ μὲν οὖν τέσσαρσιν ἡμέραισ ἐξειργάσαντο καὶ πλατεῖαν ἤνοιξαν τῇ στρατιᾷ λεωφόρον·

τῇ πέμπτῃ δ’ ὁ Ιὤσηποσ, αὕτη δ’ ἦν Ἀρτεμισίου μηνὸσ μία καὶ εἰκάσ, φθάνει παρελθὼν εἰσ τὴν Ιὠταπάταν ἐκ τῆσ Τιβεριάδοσ καὶ πεπτωκότα τοῖσ Ιοὐδαίοισ ἐγείρει τὰ φρονήματα. Οὐεσπασιανῷ δέ τισ εὐαγγελίζεται τὴν μετάβασιν τοῦ ἀνδρὸσ αὐτόμολοσ καὶ κατήπειγεν ἐπὶ τὴν πόλιν ὡσ μετ’ ἐκείνησ αἱρήσοντα πᾶσαν Ιοὐδαίαν, εἰ λάβοι τὸν Ιὤσηπον ὑποχείριον.

ὁ δ’ ἁρπάσασ ὥσπερ μέγιστον εὐτύχημα τὴν ἀγγελίαν, καὶ προνοίᾳ θεοῦ τὸν συνετώτατον εἶναι δοκοῦντα τῶν πολεμίων οἰόμενοσ εἰσ εἱρκτὴν αὐθαίρετον παρελθεῖν, εὐθέωσ μὲν σὺν χιλίοισ ἱππεῦσιν πέμπει Πλάκιδον καὶ δεκαδάρχην Αἰβούτιον, ἄνδρα τῶν ἐπισήμων κατὰ χεῖρα καὶ σύνεσιν, περικατασχεῖν κελεύσασ τὴν πόλιν, ὡσ μὴ λάθοι διαδρὰσ ὁ Ιὤσηποσ.

Αὐτὸσ δὲ μετὰ μίαν ἡμέραν ἀναλαβὼν πᾶσαν τὴν δύναμιν εἵπετο καὶ μέχρι δείλησ ὁδεύσασ πρὸσ τὴν Ιὠταπάταν ἀφικνεῖται.

ἀναλαβὼν δὲ τὴν στρατιὰν εἰσ τὸ προσάρκτιον αὐτῆσ μέροσ ἔν τινι λόφῳ στρατοπεδεύεται διέχοντι σταδίουσ ἑπτὰ τῆσ πόλεωσ, πειρώμενοσ ὡσ μάλιστα τοῖσ πολεμίοισ εὐσύνοπτοσ εἶναι πρὸσ ἔκπληξιν·

ἣ καὶ παραχρῆμα τοσαύτη τοὺσ Ιοὐδαίουσ κατέσχεν, ὡσ μηδένα τοῦ τείχουσ τολμῆσαι προελθεῖν.

Ῥωμαῖοι δ’ εὐθὺσ μὲν ἀπώκνησαν προσβαλεῖν δι’ ὅλησ ὡδευκότεσ ἡμέρασ, διπλῇ δὲ τῇ φάλαγγι κυκλοῦνται τὴν πόλιν καὶ τρίτην ἔξωθεν περιιστᾶσιν τὴν ἵππον, πάσασ ἀποφράσσοντεσ αὐτοῖσ τὰσ ἐξόδουσ.

τοῦτ’ ἐν ἀπογνώσει σωτηρίασ παρώξυνε τοὺσ Ιοὐδαίουσ πρὸσ τόλμαν·

οὐδὲν γὰρ ἀνάγκησ ἐν πολέμῳ μαχιμώτερον. Γενομένησ δὲ μεθ’ ἡμέραν προσβολῆσ τὸ μὲν πρῶτον Ιοὐδαῖοι κατὰ χώραν μένοντεσ ἀντεῖχον ἀντικρὺ τῶν Ῥωμαίων ἐστρατοπεδευκότεσ πρὸ τοῦ τείχουσ·

ὡσ δὲ Οὐεσπασιανὸσ τούτοισ μὲν τοὺσ τοξότασ καὶ σφενδονήτασ καὶ πᾶν τὸ τῶν ἑκηβόλων πλῆθοσ ἐπιστήσασ ἐπέτρεψεν βάλλειν, αὐτὸσ δὲ μετὰ τῶν πεζῶν εἰσ τὸ πρόσαντεσ ἀνώθει καθ’ ὃ τὸ τεῖχοσ ἦν εὐάλωτον, δείσασ ὁ Ιὤσηποσ περὶ τῇ πόλει προπηδᾷ καὶ σὺν αὐτῷ πᾶν τὸ τῶν Ιοὐδαίων πλῆθοσ.

συμπεσόντεσ δὲ τοῖσ Ῥωμαίοισ ἀθρόοι τοῦ μὲν τείχουσ ἀνέστειλαν αὐτούσ, πολλὰ δ’ ἐπεδείκνυντο χειρῶν ἔργα καὶ τόλμησ.

οὐκ ἔλασσόν γε μὴν ὧν ἔδρων ἀντέπασχον·

ὅσον γὰρ αὐτοὺσ ἡ τῆσ σωτηρίασ ἀπόγνωσισ, τοσοῦτο τοὺσ Ῥωμαίουσ αἰδὼσ παρεκρότει, καὶ τοὺσ μὲν ἐμπειρία μετ’ ἀλκῆσ, τοὺσ δὲ θράσοσ ὥπλιζε τῷ θυμῷ στρατηγουμένουσ. παραταξάμενοι δὲ δι’ ὅλησ ἡμέρασ νυκτὶ διαλύονται, τρώσαντεσ μὲν πλείστουσ Ῥωμαίων, δεκατρεῖσ δ’ ἀνελόντεσ·

αὐτῶν δ’ ἔπεσον μὲν δεκαεπτά, τραυματίαι δ’ ἐγένοντο ἑξακόσιοι. Τῇ δ’ ὑστεραίᾳ πάλιν προσβάλλουσι τοῖσ Ῥωμαίοισ ἐπεξελθόντεσ καὶ πολὺ καρτερώτερον ἀντιπαρετάξαντο, θαρραλεώτεροι μὲν ἐκ τοῦ παρὰ λόγον ἀντισχεῖν τῇ προτέρᾳ γεγενημένοι, χρώμενοι δὲ καὶ τοῖσ Ῥωμαίοισ μαχιμωτέροισ·

ὑπὸ γὰρ αἰδοῦσ εἰσ ὀργὴν ἐξεκαίοντο τὸ μὴ ταχέωσ νικᾶν ἧτταν ἡγούμενοι.

καὶ μέχρι πέμπτησ ἡμέρασ προσβολαὶ μὲν ἐγίνοντο τῶν Ῥωμαίων ἀδιάλειπτοι, ἐκδρομαὶ δὲ τῶν Ιὠταπατηνῶν καὶ τειχομαχίαι καρτερώτεραι, καὶ οὔτε Ιοὐδαῖοι τὴν τῶν πολεμίων ἰσχὺν κατωρρώδουν οὔτε Ῥωμαῖοι πρὸσ τὸ τῆσ πόλεωσ δυσάλωτον ἀπέκαμνον.

Ἔστιν δ’ Ιὠταπάτα πλὴν ὀλίγου πᾶσα κρημνόσ, ἐκ μὲν τῶν ἄλλων μερῶν πάντοθεν φάραγξιν ἀπείροισ ἀπότομοσ, ὡσ τῶν κατιδεῖν πειρωμένων τὰσ ὄψεισ προεξασθενεῖν τοῦ βάθουσ, ἀπὸ βορέου δὲ προσιτὴ μόνον, καθ’ ὃ λήγοντι τῷ ὄρει πλαγίῳ προσέκτισται.

καὶ τοῦτο δ’ ὁ Ιὤσηποσ ἐμπεριειλήφει τειχίζων τὴν πόλιν, ὡσ ἀκατάληπτον εἶναι πολεμίοισ τὴν ὑπὲρ αὐτῆσ ἀκρώρειαν.

κυκλόθεν δ’ ἄλλοισ ὄρεσιν καλυπτομένη, πρὶν εἰσαφίκοιτό τισ εἰσ αὐτήν, παντελῶσ ἀόρατοσ ἦν.

εἶχε μὲν οὖν οὕτωσ ὀχυρότητοσ Ιὠταπάτη· Οὐεσπασιανὸσ δὲ τῇ τε φύσει τοῦ χωρίου καὶ ταῖσ τόλμαισ τῶν Ιοὐδαίων ἀντιφιλονεικῶν ἔγνω καρτερώτερον ἅπτεσθαι τῆσ πολιορκίασ, καὶ προσκαλεσάμενοσ τοὺσ ὑπ’ αὐτὸν ἡγεμόνασ ἐβουλεύετο περὶ τῆσ προσβολῆσ.

οἱ μὲν πρὸσ ἀλεωρὰν τῶν ὕπερθεν ἀφιεμένων βελῶν γέρρα διατείναντεσ ὑπὲρ χαρακωμάτων ἔχουν ὑπ’ αὐτοῖσ οὐδὲν ἢ μικρὰ βλαπτόμενοι ταῖσ ἀπὸ τοῦ τείχουσ βολαῖσ·

οἱ δὲ τοὺσ πλησίον ὄχθουσ ἀνασπῶντεσ γῆν αὐτοῖσ ἀδιαλείπτωσ ἔφερον, καὶ τριχῆ διῃρημένων ἀργὸσ ἦν οὐδείσ.

οἱ δὲ Ιοὐδαῖοι πέτρασ τε μεγάλασ ἀπὸ τῶν τειχῶν τοῖσ σκεπάσμασιν αὐτῶν ἐπηφίεσαν καὶ πᾶν εἶδοσ βελῶν·

ἦν δὲ καὶ μὴ διικνουμένων πολὺσ ὁ ψόφοσ καὶ φοβερὸσ ἐμπόδιον τοῖσ ἐργαζομένοισ. Οὐεσπασιανὸσ δὲ ἐν κύκλῳ τὰσ ἀφετηρίουσ μηχανὰσ ἐπιστήσασ, τὰ πάντα δ’ ἦν ἑκατὸν ἑξήκοντα ὄργανα, βάλλειν ἐκέλευσεν τοὺσ ἐπὶ τοῦ τείχουσ.

ὁμοῦ δὲ οἵ τε καταπέλται τὰσ λόγχασ ἀνερροίζουν καὶ ταλαντιαῖοι λίθοι μέγεθοσ ἐκ τῶν πετροβόλων ἐβάλλοντο πῦρ τε καὶ πλῆθοσ ἀθρόων οἰστῶν, ἅπερ οὐ μόνον τὸ τεῖχοσ ἀνεπίβατον τοῖσ Ιοὐδαίοισ ἐποίησεν, ἀλλὰ καὶ τὴν ἐντὸσ ὅσησ ἐφικνεῖτο χώρασ·

καὶ γὰρ καὶ τὸ τῶν Ἀράβων τοξοτῶν πλῆθοσ ἀκοντισταί τε καὶ σφενδονῆται πάντεσ ἅμα τοῖσ μηχανήμασιν ἔβαλλον.

οὐ μὴν εἰργόμενοι τῆσ καθύπερθεν ἀμύνησ ἠρέμουν·

μέχρι συνεὶσ Οὐεσπασιανὸσ τὴν διαίρεσιν τῶν ἔργων αἰτίαν εἶναι τῆσ βλάβησ, τὰ γὰρ διαστήματα τοῖσ Ιοὐδαίοισ προσβολῆσ παρεῖχεν τόπον, ἑνοῖ τὰ σκεπάσματα, καὶ συναφθείσησ ἅμα αὐτοῖσ τῆσ δυνάμεωσ ἀνείρχθησαν αἱ τῶν Ιοὐδαίων παραδύσεισ.

Ἐγειρομένου δὲ τοῦ χώματοσ ἤδη καὶ ταῖσ ἐπάλξεσιν ὅσον οὔπω πλησιάζοντοσ δεινὸν ὁ Ιὤσηποσ νομίσασ, εἰ μηδὲν ἀντιμηχανήσαιτο τῇ πόλει σωτήριον, συναθροίζει τέκτονασ καὶ τὸ τεῖχοσ ἐκέλευσεν ὑψοῦν.

τῶν δ’ ἀδύνατον εἶναι φαμένων οἰκοδομεῖν τοσούτοισ βέλεσι βαλλομένουσ, σκέπην αὐτοῖσ ἐπινοεῖ τοιάνδε·

δρυφάκτουσ πήξασθαι κελεύσασ ἐμπετάσαι τε βύρσασ νεοδόρουσ βοῶν, ὡσ ἀναδέχοιντο μὲν τοὺσ ἀπὸ τῶν πετροβόλων λίθουσ κολπούμεναι, περιολισθάνοι δὲ ἀπ’ αὐτῶν καὶ τὰ λοιπὰ βέλη καὶ τὸ πῦρ ὑπὸ τῆσ ἰκμάδοσ εἴργοιτο, προανίστησιν τῶν τεκτόνων.

ὑφ’ οἷσ ἀσφαλῶσ ἐργαζόμενοι δι’ ἡμέρασ τε καὶ νυκτὸσ τὸ τεῖχοσ ἤγειραν εἰσ εἴκοσι πήχεισ τὸ ὕψοσ, καὶ συχνοὺσ μὲν πύργουσ ἐνῳκοδόμησαν αὐτῷ, καρτερὰν δὲ ἔπαλξιν ἐφηρμόσαντο.

τοῦτο τοῖσ Ῥωμαίοισ ἤδη τῆσ πόλεωσ ἐντὸσ οἰομένοισ εἶναι πολλὴν ἐποίησεν ἀθυμίαν, καὶ πρόσ τε τὴν ἐπίνοιαν τοῦ Ιὠσήπου καὶ τὸ παράστημα τῶν ἐπὶ τῆσ πόλεωσ κατεπλάγησαν.

Οὐεσπασιανὸσ δὲ καὶ πρὸσ τὸ πανοῦργον τοῦ στρατηγήματοσ καὶ πρὸσ τὰσ τόλμασ παρωξύνετο τῶν Ιὠταπατηνῶν·

ἑώσ Οὐεσπασιανὸσ ἀναπαύσασ τὴν στρατιὰν μάχησ διέγνω προσκαθεζόμενοσ σπάνει τῶν ἐπιτηδείων αἱρεῖν τὴν πόλιν·

ἢ γὰρ ἀναγκαζομένουσ ταῖσ ἀπορίαισ ἱκετεύσειν αὐτὸν ἢ μέχρι παντὸσ ἀπαυθαδισαμένουσ διαφθαρήσεσθαι λιμῷ.

πολύ τε ῥᾴοσιν αὐτοῖσ ἠξίου χρήσεσθαι κατὰ τὴν μάχην, εἰ διαλιπὼν αὖθισ ἐκτετρυχωμένοισ ἐπιπέσοι.

φρουρεῖν δὴ πάσασ αὐτῶν ἐκέλευσεν τὰσ ἐξόδουσ. Τοῖσ δὲ σίτου μὲν πλῆθοσ ἦν ἔνδον καὶ τῶν ἄλλων πλὴν ἁλὸσ ἁπάντων, ἔνδεια δὲ ὕδατοσ ὡσ ἂν πηγῆσ μὲν οὐκ οὔσησ κατὰ τὴν πόλιν, τῷ δ’ ὀμβρίῳ διαρκουμένων τῶν ἐν αὐτῇ·

σπάνιον δ’ εἴ ποτε τὸ κλίμα θέρουσ ὑέται. καὶ κατὰ ταύτην τὴν ὡρ́αν πολιορκουμένων ἀθυμία δεινὴ πρὸσ τὴν τοῦ δίψουσ ἐπίνοιαν ἦν, ἀσχαλλόντων ἤδη ὡσ καθάπαν ἐπιλελοιπότοσ ὕδατοσ·

ὁ γὰρ Ιὤσηποσ τήν τε πόλιν ὁρῶν τῶν ἄλλων ἐπιτηδείων εὔπορον καὶ τὰ φρονήματα γενναῖα τῶν ἀνδρῶν, βουλόμενόσ τε παρ’ ἐλπίδα τοῖσ Ῥωμαίοισ ἐκτεῖναι τὴν πολιορκίαν, μέτρῳ τὸ ποτὸν αὐτοῖσ διένειμεν εὐθέωσ.

οἱ δὲ τὸ ταμιεύεσθαι χαλεπώτερον ἐνδείασ ὑπελάμβανον, καὶ τὸ μὴ αὐτεξούσιον αὐτῶν πλέον ἐκίνει τὴν ὄρεξιν, καὶ καθάπερ εἰσ ἔσχατον ἤδη δίψουσ προήκοντεσ ἀπέκαμνον.

διακείμενοι δὲ οὕτωσ οὐκ ἐλάνθανον τοὺσ Ῥωμαίουσ· ἀπὸ γὰρ τοῦ κατάντουσ ἑώρων αὐτοὺσ ὑπὲρ τὸ τεῖχοσ ἐφ’ ἕνα συρρέοντασ τόπον καὶ μετρουμένουσ τὸ ὕδωρ, ἐφ’ ὃν καὶ τοῖσ ὀξυβελέσιν ἐξικνούμενοι πολλοὺσ ἀνῄρουν.

Καὶ Οὐεσπασιανὸσ μὲν οὐκ εἰσ μακρὰν τῶν ἐκδοχείων κενωθέντων ἤλπιζεν ὑπὸ τῆσ ἀνάγκησ αὐτῷ παραδοθήσεσθαι τὴν πόλιν·

ὁ δὲ Ιὤσηποσ κλάσαι τὴν ἐλπίδα ταύτην αὐτῷ προαιρούμενοσ ἐμβρέξαι κελεύει πλείστουσ τὰ ἱμάτια καὶ κατακρεμάσαι περὶ τὰσ ἐπάλξεισ, ὥστε περιρρεῖσθαι πᾶν ἐξαπίνησ τὸ τεῖχοσ.

πρὸσ τοῦτ’ ἀθυμία τῶν Ῥωμαίων καὶ κατάπληξισ ἦν θεασαμένων εἰσ χλεύην τοσοῦτον παραναλίσκοντασ ὕδατοσ οὓσ οὐδὲ ποτὸν ἔχειν ὑπελάμβανον, ὥστε καὶ τὸν στρατηγὸν ἀπογνόντα τὴν δι’ ἐνδείασ ἅλωσιν τρέπεσθαι πάλιν πρὸσ ὅπλα καὶ βίαν.

ὃ δὴ τοῖσ Ιοὐδαίοισ δι’ ἐπιθυμίασ ἦν·

ἀπεγνωκότεσ γὰρ ἑαυτοὺσ καὶ τὴν πόλιν πρὸ λιμοῦ καὶ δίψησ τὸν ἐν πολέμῳ θάνατον ᾑροῦντο. Ὁ μέντοι γε Ιὤσηποσ πρὸσ τῷδε τῷ στρατηγήματι καὶ ἕτερον ἐπενόησεν εἰσ περιουσίαν αὐτῷ·

ἑρ́πειν τὰ πολλὰ παρὰ τὰσ φυλακὰσ κελεύσασ τοῖσ ἐξιοῦσιν καὶ τὰ νῶτα καλύπτειν νάκεσιν, ὡσ εἰ καὶ κατίδοι τισ αὐτοὺσ νύκτωρ, φαντασίαν παρέχοιεν κυνῶν, μέχρι συναισθόμενοι τὴν ἐπίνοιαν οἱ φρουροὶ περιίσχουσιν τὴν χαράδραν.

Καὶ τόθ’ ὁ Ιὤσηποσ μὲν τὴν πόλιν οὐκ εἰσ μακρὰν ὁρῶν ἀνθέξειν, ἐν ἀπόρῳ δὲ τὴν ἑαυτῶν σωτηρίαν εἰ μένοι, δρασμὸν ἅμα τοῖσ δυνατοῖσ ἐβουλεύετο.

συναισθόμενοι δὲ τὸ πλῆθοσ καὶ περιχυθὲν αὐτῷ κατηντιβόλουν μὴ σφᾶσ περιιδεῖν ἐπ’ αὐτῷ μόνῳ κειμένουσ· εἶναι γὰρ τῇ πόλει καὶ σωτηρίασ μὲν ἐλπὶσ παραμένων, παντὸσ ἀγωνισομένου δι’ αὐτὸν προθύμωσ, κἂν ἁλῶσιν δέ, παραμυθίαν.

πρέπειν δ’ αὐτῷ μήτε φυγεῖν τοὺσ ἐχθροὺσ μήτ’ ἐγκαταλιπεῖν τοὺσ φίλουσ μήτ’ ἀποπηδᾶν ὥσπερ χειμαζομένησ νεώσ, εἰσ ἣν ἐν γαλήνῃ παρῆλθεν·

ἐπιβαπτίσειν γὰρ αὐτοῖσ τὴν πόλιν μηδενὸσ ἔτι τοῖσ πολεμίοισ τολμῶντοσ ἀνθίστασθαι δι’ ὃν ἂν θαρσοῖεν οἰχομένου.

Ὁ δὲ Ιὤσηποσ τὸ κατ’ αὐτὸν ἀσφαλὲσ ὑποστελλόμενοσ ὑπὲρ αὐτῶν ἔφασκεν ποιεῖσθαι τὴν ἔξοδον·

μένων μὲν γὰρ οὔτ’ ἂν ὠφελῆσαί τι μέγα σωζομένουσ, κἂν ἁλίσκωνται, συναπολεῖσθαι περιττῶσ, ἐκδὺσ δὲ τῆσ πολιορκίασ ἔξωθεν αὐτοὺσ ὠφελήσειν μέγιστα·

τούσ τε γὰρ ἐκ τῆσ χώρασ Γαλιλαίουσ συναθροίσειν ᾗ τάχοσ καὶ Ῥωμαίουσ ἑτέρῳ πολέμῳ τῆσ πόλεωσ αὐτῶν ἀντιπερισπάσειν.

οὐχ ὁρᾶν δέ, τί παρακαθεζόμενοσ αὐτοῖσ χρήσιμοσ εἰή νῦν, πλὴν εἰ μὴ Ῥωμαίουσ παροξύνων μᾶλλον ἐπὶ τὴν πολιορκίαν, οὓσ περὶ πλείστου ποιεῖσθαι λαβεῖν αὐτόν·

εἰ δ’ ἐκδράντα πύθοιντο, πολὺ τῆσ ἐπὶ τὴν πόλιν ὁρμῆσ ἀνήσειν. οὐκ ἔπειθεν δὲ τούτοισ, ἀλλὰ μᾶλλον ἐξέκαυσεν τὸ πλῆθοσ αὐτοῦ περιέχεσθαι·

παιδία γοῦν καὶ γέροντεσ καὶ γύναια μετὰ νηπίων ὀδυρόμενα προσέπιπτον αὐτῷ καὶ τοῖσ ποσὶν ἐμπλεκόμενοι πάντεσ εἴχοντο, καὶ μετὰ κωκυτῶν κοινωνὸν σφίσι τῆσ τύχησ μένειν ἱκέτευον, οὐ φθόνῳ τῆσ ἐκείνου σωτηρίασ, ἔμοιγε δοκεῖν, ἀλλ’ ἐλπίδι τῆσ ἑαυτῶν· οὐδὲν γὰρ ἠξίουν πείσεσθαι δεινὸν Ιὠσήπου μένοντοσ.

Ὁ δὲ πειθομένῳ μὲν ἱκετηρίαν ταῦτα νομίσασ, βιαζομένῳ δὲ φρουράν, πολὺ δ’ αὐτοῦ τῆσ εἰσ τὴν ἀπόλειψιν ὁρμῆσ καὶ ὁ τῶν ὀδυρομένων ἔκλασεν οἶκτοσ, μένειν τε ἔγνω, καὶ τὴν κοινὴν τῆσ πόλεωσ ἀπόγνωσιν ὁπλισάμενοσ, "νῦν καιρόσ, εἰπών, ἄρχεσθαι μάχησ, ὅτ’ ἐλπὶσ οὐκ ἔστι σωτηρίασ·

καλὸν εὔκλειαν ἀντικαταλλαξάμενον τοῦ βίου καὶ δράσαντά τι γενναῖον εἰσ μνήμην ὀψιγενῶν πεσεῖν" , ἐπ’ ἔργα τρέπεται.

καὶ προελθὼν μετὰ τῶν μαχιμωτάτων διεσκίδνα τε τοὺσ φρουροὺσ καὶ μέχρι τοῦ στρατοπέδου τῶν Ῥωμαίων κατέτρεχεν, καὶ τὰσ μὲν ἐπὶ τῶν χωμάτων δέρρεισ, αἷσ ὑπεσκήνουν, διέσπα, τοῖσ δὲ ἔργοισ ἐνέβαλλεν πῦρ.

τῇ τε ἑξῆσ ὁμοίωσ καὶ τῇ τρίτῃ καὶ ἐπὶ συχνὰσ ἡμέρασ καὶ νύκτασ πολεμῶν οὐκ ἔκαμνεν.

τοῖσ μὲν ὁπλίταισ τὰσ ὁρμὰσ αὐτῶν ἐκκλίνειν ἐκέλευσεν καὶ μὴ συμπλέκεσθαι θανατῶσιν ἀνθρώποισ·

οὐδὲν γὰρ ἀλκιμώτερον εἶναι τῆσ ἀπογνώσεωσ, περισβέννυσθαι δὲ αὐτῶν τὰσ ὁρμὰσ σκοπῶν ἀπορουμένασ ὥσπερ ὕλησ τὸ πῦρ·

προσήκειν γε μὴν καὶ Ῥωμαίοισ μετὰ ἀσφαλείασ καὶ τὸ νικᾶν, ὡσ ἂν οὐκ ἐξ ἀνάγκησ πολεμοῦσιν, ἀλλὰ προσκτωμένοισ.

τοῖσ δὲ τῶν Ἀράβων τοξόταισ καὶ τοῖσ ἀπὸ τῆσ Συρίασ σφενδονήταισ καὶ λιθοβόλοισ τὰ πολλὰ τοὺσ Ιοὐδαίουσ ἀνέστελλεν·

ἠρέμει δὲ οὐδὲ τῶν ἀφετηρίων ὀργάνων τὸ πλῆθοσ. οἱ δὲ τούτοισ μὲν εἶκον κακούμενοι, τῶν δὲ πόρρω βαλλομένων ἐνδοτέρω γινόμενοι προσέκειντο τοῖσ Ῥωμαίοισ χαλεποὶ καὶ ψυχῆσ καὶ σώματοσ ἀφειδοῦντεσ ἐμάχοντο, ἐκ διαδοχῆσ ἑκάτεροι τὸ κεκμηκὸσ ἑαυτῶν ἀναλαμβάνοντεσ.

Οὐεσπασιανὸσ δὲ ἡγούμενοσ τῷ μήκει τοῦ χρόνου καὶ ταῖσ ἐκδρομαῖσ ἀντιπολιορκεῖσθαι, τῶν χωμάτων ἤδη τοῖσ τείχεσι πελαζόντων προσάγειν ἔγνω τὸν κριόν.

ὁ δ’ ἐστὶν ὑπερμεγέθησ δοκὸσ ἱστῷ νηὸσ παραπλήσιοσ·

ἐστόμωται δὲ παχεῖ σιδήρῳ κατ’ ἄκρον εἰσ κριοῦ προτομήν, ἀφ’ οὗ καὶ καλεῖται, τετυπωμένῳ. καταιωρεῖται δὲ κάλοισ μέσοσ ὥσπερ ἀπὸ πλάστιγγοσ ἑτέρασ δοκοῦ, σταυροῖσ ἑκατέρωθεν ἑδραίοισ ὑπεστηριγμένησ.

ἀνωθούμενοσ δὲ ὑπὸ πλήθουσ ἀνδρῶν εἰσ τὸ κατόπιν, τῶν αὐτῶν ἀθρόωσ πάλιν εἰσ τοὔμπροσθεν ἐπιβρισάντων τύπτει τὰ τείχη τῷ προανέχοντι σιδήρῳ.

καὶ οὐδεὶσ οὕτωσ καρτερὸσ πύργοσ ἢ περίβολοσ πλατύσ, ὃσ κἂν τὰσ πρώτασ πληγὰσ ἐνέγκῃ κατίσχυσεν τῆσ ἐπιμονῆσ.

ἐπὶ ταύτην τὴν πεῖραν ὁ στρατηγὸσ τῶν Ῥωμαίων μετέβαινεν βίᾳ τὴν πόλιν ἑλεῖν σπεύδων, ὡσ τὸ προσκαθέζεσθαι βλαβερὸν ἦν Ιοὐδαίων οὐκ ἠρεμούντων.

οἱ μὲν οὖν τούσ τε καταπέλτασ καὶ τὰ λοιπὰ τῶν ἀφετηρίων, ὡσ ἐξικνοῖτο τῶν ἐπὶ τοῦ τείχουσ κωλύειν πειρωμένων, ἔγγιον προσαγαγόντεσ ἔβαλλον·

ὁμοίωσ δὲ συνήγγιζον οἱ τοξόται καὶ σφενδονῆται. διὰ δὲ ταῦτα μηδενὸσ τῶν περιβόλων ἐπιβῆναι τολμῶντοσ προσῆγον ἕτεροι τὸν κριὸν γέρροισ τε διηνεκέσι καὶ καθύπερθεν πεφραγμένον δέρρει πρόσ τε αὐτῶν καὶ τοῦ μηχανήματοσ ἀσφάλειαν.

καὶ κατὰ τὴν πρώτην πληγὴν διεσείσθη μὲν τὸ τεῖχοσ, κραυγὴ δὲ μεγίστη παρὰ τῶν ἔνδον ἤρθη καθάπερ ἑαλωκότων ἤδη.

Πολλάκισ δὲ εἰσ τὸν αὐτὸν παίοντασ τόπον ὁ Ιὤσηποσ ὁρῶν ὅσον οὔπω καταρριφθησόμενον τὸ τεῖχοσ, σοφίζεται κατ’ ὀλίγον τὴν βίαν τοῦ μηχανήματοσ.

σάκκουσ ἀχύρων πληρώσαντασ ἐκέλευσεν καθιμᾶν καθ’ ὃ φερόμενον ἀεὶ τὸν κριὸν ὁρῷεν, ὡσ πλάζοιτό τε ἡ ἐμβολή, καὶ δεχόμενοι τὰσ πληγὰσ ἐκκενοῖεν τῇ χαυνότητι.

τοῦτο πλείστην διατριβὴν παρέσχεν τοῖσ Ῥωμαίοισ, καθ’ ὃ μὲν τρέποιεν τὴν μηχανὴν ἀντιπαραγόντων τοὺσ σάκκουσ τῶν ὕπερθεν, ὑποβαλλόντων δὲ ταῖσ ἐμβολαῖσ, ὡσ μηδὲν κατ’ ἀντιτυπίαν βλάπτεσθαι τὸ τεῖχοσ·

ἑώσ ἀντεπινοήσαντεσ κοντοὺσ οἱ Ῥωμαῖοι μακροὺσ καὶ δρέπανα δήσαντεσ ἐπ’ ἄκρων τοὺσ σάκουσ ἀπέτεμνον.

ἐνεργοῦσ δὲ οὕτω τῆσ ἑλεπόλεωσ γενομένησ καὶ τοῦ τείχουσ, νεοπαγὲσ γὰρ ἦν, ἐνδιδόντοσ ἤδη, τὸ λοιπὸν ἐπὶ τὴν ἐκ πυρὸσ ἄμυναν οἱ περὶ τὸν Ιὤσηπον ὡρ́μησαν.

ἁψάμενοι δὲ ὅσον αὐήσ εἶχον ὕλησ τριχόθεν ἐπεκθέουσιν, καὶ τά τε μηχανήματα καὶ τὰ γέρρα καὶ τὰ χώματα τῶν Ῥωμαίων ὑπεπίμπρασαν.

οἱ δὲ κακῶσ ἐπεβοήθουν πρόσ τε τὴν τόλμαν αὐτῶν καταπεπληγότεσ καὶ ὑπὸ τῆσ φλογὸσ τὰσ ἀμύνασ φθανόμενοι·

ξηρᾶσ γὰρ ὕλησ, πρὸσ δὲ ἀσφάλτου τε καὶ πίσσησ, ἔτι δὲ θείου διίπτατο τὸ πῦρ ἐπινοίασ τάχιον, καὶ τὰ πολλῷ καμάτῳ πεπονημένα τοῖσ Ῥωμαίοισ ἐπὶ μιᾶσ ὡρ́ασ ἐνέμετο. Ἔνθα καὶ ἀνήρ τισ ἐξεφάνη Ιοὐδαίων λόγου καὶ μνήμησ ἄξιοσ·

Σαμίου μὲν παῖσ ἦν, Ἐλεάζαροσ δὲ ἐκαλεῖτο, Σαβὰ δὲ πατρὶσ αὐτῷ τῆσ Γαλιλαίασ· ὑπερμεγέθη δὲ πέτραν ἀράμενοσ ἀφίησιν ἀπὸ τοῦ τείχουσ ἐπὶ τὴν ἑλέπολιν μετὰ τοσαύτησ βίασ, ὥστε ἀπορρῆξαι τὴν κεφαλὴν τοῦ μηχανήματοσ, ἣν καὶ καταπηδήσασ ἐκ μέσων αἴρεται τῶν πολεμίων καὶ μετὰ πολλῆσ ἀδείασ ἐπὶ τὸ τεῖχοσ ἔφερεν.

πρὸσ οὐδὲν δὲ τούτων ἐπιστραφείσ, ὅτε τὸ τεῖχοσ ἀνέβη καὶ περίοπτοσ πᾶσιν τῆσ εὐτολμίασ ἔστη, τότε ἰλυσπώμενοσ ὑπὸ τῶν τραυμάτων μετὰ τοῦ κριοῦ κατέπεσεν.

ἄριστοι μετ’ αὐτὸν ἐφάνησαν ἀδελφοὶ δύο Νετείρασ καὶ Φίλιπποσ, ἀπὸ Ῥούμασ κώμησ, Γαλιλαῖοι καὶ αὐτοί, οἳ προπηδῶσι μὲν εἰσ τοὺσ ἀπὸ τοῦ δεκάτου τάγματοσ, τοσούτῳ δὲ ῥοίζῳ καὶ βίᾳ τοῖσ Ῥωμαίοισ συνέπεσον, ὡσ διαρρῆξαί τε τὰσ τάξεισ καὶ τρέψασθαι καθ’ οὓσ ἐφορμήσειαν ἅπαντασ.

Μετὰ τούτουσ ὅ τε Ιὤσηποσ καὶ τὸ λοιπὸν πλῆθοσ ἀράμενοι πῦρ πάλιν τὰ μηχανήματα καὶ τὰσ ὑποδύσεισ ἅμα τοῖσ ἔργοισ ὑφῆψαν τοῦ τε πέμπτου καὶ τοῦ δεκάτου τραπέντοσ τάγματοσ, οἱ λοιποὶ δὲ φθάσαντεσ καὶ τὰ ὄργανα καὶ πᾶσαν ὕλην κατέχωσαν.

περὶ δὲ δείλην πάλιν ἀναστήσαντεσ προσῆγον τὸν κριὸν ᾗ προπεπονήκει τυπτόμενον τὸ τεῖχοσ.

ἔνθα τισ τῶν ἀμυνομένων ἀπ’ αὐτοῦ βάλλει τὸν Οὐεσπασιανὸν βέλει κατὰ τὸν ταρσὸν τοῦ ποδὸσ καὶ τιτρώσκει μὲν ἐπιπολαίωσ προεκλύσαντοσ τὸ βληθὲν τοῦ διαστήματοσ, μέγιστον δὲ θόρυβον ἐνεποίησεν τοῖσ Ῥωμαίοισ·

πρὸσ γὰρ τὸ αἷμα ταραχθέντων τῶν πλησίον φήμη διὰ παντὸσ ἐπῄει τοῦ στρατοῦ, καὶ τῆσ πολιορκίασ οἱ πλείουσ ἀφέμενοι μετ’ ἐκπλήξεωσ καὶ δέουσ ἐπὶ τὸν στρατηγὸν συνέθεον.

πρὸ δὲ πάντων Τίτοσ δείσασ περὶ τῷ πατρὶ παρῆν, ὡσ τὸ πλῆθοσ καὶ τῇ πρὸσ τὸν ἡγούμενον εὐνοίᾳ καὶ τῇ τοῦ παιδὸσ ἀγωνίᾳ συγχυθῆναι.

ῥᾷστα μέντοι τόν τε υἱὸν ὁ πατὴρ δεδιότα καὶ τὴν στρατιὰν ἔπαυσεν τοῦ θορύβου· τῶν γὰρ ἀλγηδόνων ἐπάνω γενόμενοσ καὶ πᾶσιν τοῖσ ἐπτοημένοισ δι’ αὐτὸν ὀφθῆναι σπουδάσασ χαλεπώτερον Ιοὐδαίοισ ἐπῆρεν τὸν πόλεμον·

ἕκαστοσ γὰρ ὡσ τιμωρὸσ τοῦ στρατηγοῦ προκινδυνεύειν ἤθελεν, καὶ βοῇ παρακροτοῦντεσ ἀλλήλουσ ἐπὶ τὸ τεῖχοσ ὡρ́μων. Οἱ δὲ περὶ τὸν Ιὤσηπον καίπερ ἐπ’ ἀλλήλοισ πίπτοντεσ ὑπὸ τῶν καταπελτικῶν καὶ τῶν πετροβόλων, ὅμωσ οὐκ ἀπετρέποντο τοῦ τείχουσ, ἀλλὰ πυρὶ καὶ σιδήρῳ καὶ πέτροισ τοὺσ ἐπὶ τὰ γέρρα τὸν κριὸν ἐπιβρίθοντασ ἔβαλλον.

καὶ ἤνυον μὲν οὐδὲν ἢ μικρόν, αὐτοὶ δὲ ἀδιαλείπτωσ ἔπιπτον ὑπὸ μὴ βλεπομένων καθορώμενοι·

αὐτοί τε γὰρ ὑπὸ τῆσ σφετέρασ περιλαμπόμενοι φλογὸσ σκοπὸσ ἦσαν τοῖσ πολεμίοισ εὐσύνοπτοσ ὥσπερ ἐν ἡμέρᾳ, καὶ τῶν ὀργάνων πόρρωθεν μὴ βλεπομένων δυσφύλακτον ἦν τὸ βαλλόμενον.

ἥ τε οὖν τῶν ὀξυβελῶν καὶ καταπελτῶν βία πολλοὺσ ἅμα διήλαυνεν, καὶ τῶν ὑπὸ τῆσ μηχανῆσ ἀφιεμένων πετρῶν ὁ ῥοῖζοσ ἐπάλξεισ τε ἀπέσυρεν καὶ γωνίασ ἀπέθρυπτε πύργων.

ἀνδρῶν μὲν γὰρ οὕτωσ ἰσχυρὸν στῖφοσ, ὃ μὴ μέχρισ ἐσχάτησ στρώννυται φάλαγγοσ βίᾳ τε καὶ μεγέθει τοῦ λίθου.

μάθοι δ’ ἄν τισ τὴν τοῦ μηχανήματοσ ἀλκὴν ἐκ τῶν ἐπὶ τῆσδε τῆσ νυκτὸσ γενομένων·

πληγεὶσ γάρ τισ ἀπ’ αὐτοῦ τῶν περὶ τὸν Ιὤσηπον ἑστώτων ἀνὰ τὸ τεῖχοσ ἀπαράσσεται τὴν κεφαλὴν ὑπὸ τῆσ πέτρασ, καὶ τὸ κρανίον ἀπὸ τριῶν ἐσφενδονήθη σταδίων. γυναικόσ τε μεθ’ ἡμέραν ἐγκύμονοσ πληγείσησ τὴν γαστέρα, προῄει δὲ νέον ἐξ οἰκίασ, ἐξέσεισεν ἐφ’ ἡμιστάδιον τὸ βρέφοσ·

τοσαύτη ἦν ἡ τοῦ λιθοβόλου βία. τῶν οὖν ὀργάνων φοβερώτεροσ ὁ ῥοῖζοσ, τῶν δὲ βαλλομένων ἦν [ὁ] ψόφοσ.

ἐπάλληλοι δὲ ἐκτύπουν οἱ νεκροὶ κατὰ τοῦ τείχουσ ῥιπτόμενοι, καὶ δεινὴ μὲν ἔνδοθεν κραυγὴ γυναικῶν ἠγείρετο, συνήχουν δ’ ἔξωθεν οἰμωγαὶ φονευομένων.

αἵματι δ’ ἐρρεῖτο πᾶσ ὁ πρὸ τῆσ μάχησ περίβολοσ, καὶ προσβατὸν ὑπὸ πτωμάτων τὸ τεῖχοσ ἐγίνετο.

φοβερωτέραν δὲ ἐποίουν τὴν βοὴν περιηχοῦντα τὰ ὄρη, καὶ οὐδὲν ἐπ’ ἐκείνησ τῆσ νυκτὸσ οὔτε εἰσ ἀκοῆσ οὔτε εἰσ ὄψεωσ κατάπληξιν ἀπελείπετο.

πλεῖστοι μέν γε τῶν ἐπὶ τῆσ Ιὠταπάτησ ἀγωνιζόμενοι γενναίωσ ἔπεσον, πλεῖστοι δ’ ἐγένοντο τραυματίαι, καὶ μόλισ περὶ τὴν ἑωθινὴν φυλακὴν ἐνδίδωσι τοῖσ μηχανήμασι τὸ τεῖχοσ ἀδιαλείπτωσ τυπτόμενον·

οἱ δὲ φραξάμενοι τοῖσ σώμασι καὶ τοῖσ ὅπλοισ τὸ καταρριφθὲν ἀντωχύρωσαν πρὶν βληθῆναι τὰσ ἐπιβατηρίουσ ὑπὸ τῶν Ῥωμαίων μηχανάσ.

Ὑπὸ δὲ τὴν ἑώ Οὐεσπασιανὸσ ἐπὶ τὴν κατάληψιν τῆσ πόλεωσ συνῆγεν τὴν στρατιὰν ὀλίγον ἀπὸ τοῦ νυκτερινοῦ πόνου διαναπαύσασ.

βουλόμενοσ δ’ ἀπὸ τῶν καταρριφθέντων περισπάσαι τοὺσ εἴργοντασ τοὺσ μὲν γενναιοτάτουσ τῶν ἱππέων ἀποβήσασ [τῶν ἵππων] τριχῇ διέταξεν κατὰ τὰ πεπτωκότα τοῦ τείχουσ, πάντοθεν πεφραγμένουσ τοῖσ ὅπλοισ καὶ τοὺσ κοντοὺσ προί̈σχοντασ, ὡσ ὁπότε τὰσ ἐπιβατηρίουσ βάλλοιεν μηχανὰσ κατάρχοιντο τῆσ εἰσόδου·

κατόπιν δὲ αὐτῶν ἔταξεν τοῦ πεζοῦ τὸ ἀκμαιότατον, τὸ δὲ λοιπὸν ἱππικὸν ἀντιπαρεξέτεινεν τῷ τείχει κατὰ πᾶσαν τὴν ὀρεινὴν πρὸσ τὸ μηδένα τῶν ἀναφευγόντων ἐκ τῆσ ἁλώσεωσ διαλαθεῖν.

ἑτέρουσ δὲ κλίμακασ ἀραμένουσ προσφέρειν ἐπάνω τοῖσ ἀκεραίοισ τείχεσιν, ἵν’ οἱ μὲν τούτουσ κωλύειν πειρώμενοι καταλίποιεν τὴν ἐπὶ τοῖσ καταρριφθεῖσιν φυλακήν, οἱ λοιποὶ δὲ ὑπ’ ἀθρόων βιαζόμενοι τῶν βελῶν εἴξωσιν τῆσ εἰσόδου.

Ιὤσηποσ δὲ συνιεὶσ τὴν ἐπίνοιαν ἐπὶ μὲν τοῦ μένοντοσ τείχουσ σὺν τοῖσ κεκμηκόσιν ἵστησι τοὺσ γηραιοὺσ ὡσ μηδὲν ταύτῃ βλαβησομένουσ, εἰσ δὲ τὰ παρερρωγότα τοῦ τείχουσ τοὺσ δυνατωτάτουσ καὶ πρὸ πάντων ἀνὰ ἓξ ἄνδρασ, μεθ’ ὧν καὶ αὐτὸσ εἰσ τὸ προκινδυνεύειν ἐκληρώσατο.

ἐκέλευσέν τε πρὸσ μὲν τὸν ἀλαλαγμὸν τῶν ταγμάτων ἀποφράξαι τὰσ ἀκοάσ, ὡσ ἂν μὴ καταπλαγεῖεν, πρὸσ δὲ τὸ πλῆθοσ τῶν βελῶν συνοκλάσαντασ καλύψασθαι καθύπερθεν τοῖσ θυρεοῖσ ὑποχωρῆσαί τε πρὸσ ὀλίγον, ἑώσ τὰσ φαρέτρασ κενώσωσιν οἱ τοξόται.

λαμβάνειν τε πρὸ ὀφθαλμῶν σφαγησομένουσ γέροντασ καὶ τέκνα καὶ γυναῖκασ ἀναιρεθησομένασ ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν ὅσον οὐδέπω, καὶ τὸν ἐπὶ ταῖσ μελλούσαισ συμφοραῖσ θυμὸν προαλίσαντασ ἐναφεῖναι τοῖσ δράσουσιν αὐτάσ.

Ἔταξεν μὲν οὖν οὕτωσ ἑκάτερον·

τὸ δ’ ἀργὸν ἀπὸ τῆσ πόλεωσ· πλῆθοσ, γύναια καὶ παῖδεσ, ὡσ ἐθεάσαντο τριπλῇ μὲν φάλαγγι τὴν πόλιν ἐζωσμένην, οὐδὲν γὰρ εἰσ τὴν μάχην μετακεκίνητο τῶν πάλαι φυλακῶν, πρὸσ δὲ τοῖσ βεβλημένοισ τείχεσιν τοὺσ πολεμίουσ ξιφήρεισ καὶ τὴν καθύπερθεν ὀρεινὴν λαμπομένην ὅπλοισ, τά τε βέλη τοῖσ τοξόταισ ἐπανέχοντα τῶν Ἀράβων, ὕστατόν τινα κωκυτὸν ἁλώσεωσ συνήχησαν ὡσ οὐκ ἀπειλουμένων ἔτι τῶν κακῶν ἀλλ’ ἤδη παρόντων. ὁ δὲ Ιὤσηποσ τὰσ μὲν γυναῖκασ, ὡσ μὴ θηλύνοιεν οἴκτῳ τὰσ ὁρμὰσ τῶν σφετέρων, κατακλείει ταῖσ οἰκίαισ μετ’ ἀπειλῆσ ἡσυχάζειν κελεύσασ·

αὐτὸσ δὲ ἐπὶ τῶν ἐρειφθέντων ᾗ ἔλαχεν παρῄει. τοῖσ μὲν οὖν καθ’ ἕτερα προσφέρουσι τὰσ κλίμακασ οὐ προσεῖχεν, ἀπεκαραδόκει δὲ τὴν ὁρμὴν τῶν βελῶν.

Ὁμοῦ δ’ οἵ τε σαλπικταὶ τῶν ταγμάτων ἁπάντων συνήχησαν καὶ δεινὸν ἐπηλάλαξεν ἡ στρατιά, καὶ πάντοθεν ἀφιεμένων ἀπὸ συνθήματοσ τῶν βελῶν τὸ φῶσ ὑπετέμνετο.

συμπλεκόμενοί τε τοῖσ ἀνιοῦσιν παντοῖα καὶ χειρῶν ἔργα καὶ ψυχῆσ ἐναπεδείκνυντο, πειρώμενοι παρὰ τὰσ ἐσχάτασ συμφορὰσ μὴ χείρουσ φαίνεσθαι τῶν ἐν ἀκινδύνῳ τῷ κατὰ σφᾶσ ἀνδριζομένων·

ὥστε οὐ πρότερον ἀπερρήγνυντο τῶν Ῥωμαίων πρὶν ἢ πεσεῖν ἢ διαφθεῖραι.

ὡσ δ’ οἱ μὲν ἔκαμνον διηνεκῶσ ἀμυνόμενοι καὶ τοὺσ προμάχουσ ἀμείβειν οὐκ ἔχοντεσ, τὸ κεκμηκὸσ δὲ τῶν Ῥωμαίων ἀκραιφνεῖσ διεδέχοντο καὶ ταχέωσ ἀντὶ τῶν ἀποβιασθέντων ἐπέβαινον ἕτεροι, παρακελευσάμενοί τε ἀλλήλοισ καὶ πλευρὰν μὲν ἑνώσαντεσ, τοῖσ δὲ θυρεοῖσ καθύπερθεν φραξάμενοι στῖφοσ ἄρρηκτον ἐγένοντο καὶ καθάπερ ἑνὶ σώματι πάσῃ τῇ φάλαγγι τοὺσ Ιοὐδαίουσ ἀνωθοῦντεσ ἤδη τοῦ τείχουσ ἐπέβαινον.

Ὁ δὲ Ιὤσηποσ ἐν ταῖσ ἀμηχανίαισ σύμβουλον λαβὼν τὴν ἀνάγκην, ἡ δέ ἐστιν δεινὴ πρὸσ ἐπίνοιαν, ὅταν αὐτὴν ἀπόγνωσισ ἐρεθίζῃ, ζέον ἔλαιον ἐκέλευσεν καταχέειν τῶν συνησπικότων.

οἱ δ’ ὡσ παρεσκευασμένον ἔχοντεσ μετὰ τάχουσ πολλοὶ καὶ πολὺ πάντοθεν τῶν Ῥωμαίων κατέχεον συνεπαφιέντεσ καὶ τὰ ἀγγεῖα βρασσόμενα τῇ θέρμῃ.

τοῦτο καιομένων τῶν Ῥωμαίων διεσκέδασεν τὴν τάξιν, καὶ μετὰ δεινῶν ἀλγηδόνων ἀπεκυλινδοῦντο τοῦ τείχουσ·

ῥᾷστα μὲν γὰρ τὸ ἔλαιον ἀπὸ κορυφῆσ μέχρι ποδῶν ὑπὸ τὰσ πανοπλίασ διέρρει τοῦ σώματοσ ὅλου καὶ τὴν σάρκα φλογὸσ οὐδὲν ἔλασσον ἐπεβόσκετο, θερμαινόμενόν τε φύσει ταχέωσ καὶ ψυχόμενον βραδέωσ διὰ τὴν πιότητα.

τοῖσ δὲ θώραξιν καὶ τοῖσ κράνεσιν ἐνδεδεμένων ἀπαλλαγὴ τῆσ καύσεωσ οὐκ ἦν, πηδῶντεσ δὲ καὶ συνειλούμενοι ταῖσ ἀλγηδόσιν ἀπὸ τῶν γεφυρωμάτων ἔπιπτον·

οἱ δὲ τραπέντεσ εἰσ τοὺσ σφετέρουσ πρόσω βιαζομένουσ εὐχείρωτοι τοῖσ κατόπιν τιτρώσκουσιν ἦσαν. Ἐπέλιπεν δὲ οὔτε Ῥωμαίουσ ἐν ταῖσ κακοπραγίαισ ἰσχὺσ οὔτε τοὺσ Ιοὐδαίουσ σύνεσισ, ἀλλ’ οἱ μὲν καίπερ οἰκτρὰ πάσχοντασ ὁρῶντεσ τοὺσ καταχυθέντασ ὅμωσ εἰσ τοὺσ καταχέοντασ ἐφέροντο τὸν πρὸ αὐτοῦ κακίζων ἕκαστοσ ὡσ ἐμπόδιον ὄντα τῆσ ῥώμησ·

οἱ δὲ Ιοὐδαῖοι δόλῳ δευτέρῳ τὰσ προσβάσεισ αὐτῶν ἐπέσφαλλον τῆλιν ἑφθὴν ὑποχέοντεσ ταῖσ σανίσιν, ἧσ ἐπολισθάνοντεσ ὑπεσύροντο;

καὶ οὔτε τῶν τρεπομένων οὔτε τῶν προσβαινόντων τισ ὀρθὸσ ἔμενεν, ἀλλ’ οἱ μὲν ἐπ’ αὐτῶν ὑπτιαζόμενοι τῶν ἐπιβατηρίων μηχανῶν συνεπατοῦντο, πολλοὶ δὲ ἐπὶ τὸ χῶμα κατέπιπτον.

ἐπαίοντο δ’ ὑπὸ τῶν Ιοὐδαίων οἱ πεσόντεσ·

ἐσφαλμένων γὰρ τῶν Ῥωμαίων οὗτοι τῆσ κατὰ χεῖρα συμπλοκῆσ ἐλευθερωθέντεσ εἰσ τὰσ βολὰσ εὐσχόλουν. πολλὰ δὲ κακουμένουσ ἐν τῇ προσβολῇ τοὺσ στρατιώτασ ὁ στρατηγὸσ περὶ δείλην ἀνεκάλει.

ἔπεσον δὲ τούτων μὲν οὐκ ὀλίγοι καὶ πλείουσ ἐτρώθησαν, τῶν δ’ ἀπὸ τῆσ Ιὠταπάτησ ἀπέθανον μὲν ἓξ ἄνδρεσ, τραυματίαι δ’ ὑπὲρ τριακοσίουσ ἀνεκομίσθησαν.

εἰκάδι μὲν Δαισίου μηνὸσ ἡ παράταξισ ἦν.

τῶν χωμάτων ἐπέστησεν, συνεπιβήσασ αὐτοῖσ ἀκοντιστάσ τε καὶ τοξότασ καὶ τῶν ἀφετηρίων ὀργάνων τὰ κουφότερα, πρὸσ δὲ τοὺσ ῥωμαλεωτάτουσ σφενδονήτασ·

οἳ μὴ καθορώμενοι διὰ τὸ ὕψοσ καὶ τὰ θωράκια τῶν πύργων εἰσ καθορωμένουσ τοὺσ ἐπὶ τοῦ τείχουσ ἔβαλλον.

οἱ δὲ μήτε κατὰ κόρσησ φερομένων τῶν βελῶν ἐκκλίνειν ῥᾳδίωσ δυνάμενοι μήτε τοὺσ ἀφανεῖσ ἀμύνεσθαι, καὶ τὸ μὲν ὕψοσ τῶν πύργων δυσέφικτον ὁρῶντεσ ἐκ χειρὸσ βέλει, πυρὶ δὲ τὸν περὶ αὐτοῖσ σίδηρον ἀνάλωτον, ἔφευγον ἀπὸ τοῦ τείχουσ καὶ προσβάλλειν πειρωμένοισ ἐπεξέθεον.

καὶ οἱ μὲν ἐπὶ τῆσ Ιὠταπάτησ ἀντεῖχον οὕτωσ, ἀναιρούμενοί τε καθ’ ἡμέραν πολλοὶ καὶ μηδὲν ἀντικακοῦν τοὺσ πολεμίουσ, ὅτι μὴ μετὰ κινδύνων ἀνείργειν ἔχοντεσ.

Κατὰ δὲ τὰσ αὐτὰσ ἡμέρασ Οὐεσπασιανὸσ ἐπί τινα τῶν τῆσ Ιὠταπάτησ ἀστυγειτόνων πόλιν, Ιἄφα καλεῖται, νεωτερίζουσαν καὶ τῶν Ιὠταπατηνῶν παρὰ δόξαν ἀντεχόντων ἐπαιρομένην, Τραϊανὸν ὄντα τοῦ δεκάτου τάγματοσ ἡγεμόνα ἐκπέμπει παραδοὺσ αὐτῷ χιλίουσ μὲν ἱππεῖσ πεζοὺσ δὲ δισχιλίουσ.

ὁ δὲ τὴν μὲν πόλιν δυσάλωτον καταλαβών, πρὸσ γὰρ τῷ φύσει καρτερὰ τυγχάνειν οὖσα καὶ διπλῷ περιβόλῳ τετείχιστο, προαπηντηκότασ δὲ τοὺσ ἐξ αὐτῆσ ἑτοίμουσ εἰσ μάχην ἰδὼν συμβάλλει καὶ πρὸσ ὀλίγον ἀντισχόντασ ἐδίωκεν.

συμφυγόντων δὲ εἰσ τὸ πρῶτον τεῖχοσ οἱ Ῥωμαῖοι κατὰ πόδασ προσκείμενοι συνεισέπεσον.

ὁρμήσαντασ δὲ πάλιν εἰσ τὸ δεύτερον τεῖχοσ ἀποκλείουσιν τῆσ πόλεωσ οἱ σφέτεροι δείσαντεσ μὴ συνεισβάλωσιν οἱ πολέμιοι.

θεὸσ δ’ ἦν ἄρα ὁ Ῥωμαίοισ τὰ Γαλιλαίων πάθη χαριζόμενοσ, ὃσ καὶ τότε τὸν τῆσ πόλεωσ λαὸν αὔτανδρον χερσὶν οἰκείαισ ἐκκλεισθέντα πρὸσ ἀπώλειαν ἔκδοτον φονῶσιν ἐχθροῖσ παρέστησεν.

ἐμπίπτοντεσ γὰρ ἀθρόοι ταῖσ πύλαισ καὶ πολλὰ τοὺσ ἐπ’ αὐτῶν ὀνομαστὶ καλοῦντεσ ἐν μέσαισ ἀπεσφάττοντο ταῖσ ἱκεσίαισ.

καὶ τὸ μὲν πρῶτον αὐτοῖσ τεῖχοσ οἱ πολέμιοι, τὸ δεύτερον δ’ ἔκλεισαν οἱ σφέτεροι, μέσοι δὲ τοῖν δυοῖν κατειλούμενοι περιβόλων βύζην, πολλοὶ μὲν τοῖσ ἀλλήλων, πολλοὶ δὲ τοῖσ ἰδίοισ περιεπείροντο ξίφεσιν, ἄπειροι δὲ ὑπὸ Ῥωμαίων ἔπιπτον οὐδὲ ὅσον εἰσ ἄμυναν ἀναθαρροῦντεσ·

πρὸσ γὰρ τῷ καταπεπλῆχθαι τοὺσ πολεμίουσ τὰσ ψυχὰσ αὐτῶν ἔκλασεν ἡ τῶν οἰκείων προδοσία.

πέρασ ἔθνησκον οὐ Ῥωμαίοισ ἀλλὰ τοῖσ ἰδίοισ καταρώμενοι, μέχρι πάντεσ ἀπώλοντο μύριοι καὶ δισχίλιοι τὸν ἀριθμὸν ὄντεσ.

κενὴν δὲ μαχίμων λογιζόμενοσ εἶναι τὴν πόλιν ὁ Τραϊανόσ, εἰ δὲ καί τινεσ ἔνδον εἰε͂ν, οἰόμενοσ μηδὲν αὐτοὺσ τολμήσειν ὑπὸ δέουσ, ἀνετίθει τῷ στρατηγῷ τὴν ἅλωσιν, καὶ στείλασ ἀγγέλουσ πρὸσ Οὐεσπασιανὸν ᾐτεῖτο πέμψαι τὸν υἱὸν αὐτῷ Τίτον ἐπιθήσοντα τῇ νίκῃ τέλοσ.

ὁ δὲ συμβαλὼν ὑπολείπεσθαί τινα πόνον μετὰ στρατιᾶσ τὸν υἱὸν ἐπιπέμπει πεντακοσίων μὲν ἱππέων χιλίων δὲ πεζῶν.

ὁ δὲ πρὸσ τὴν πόλιν ἐλθὼν διὰ τάχουσ καὶ διατάξασ τὴν στρατιὰν ἐπὶ μὲν τοῦ λαιοῦ κέρωσ τὸν Τραϊανὸν ἵστησιν, αὐτὸσ δὲ τὸ δεξιὸν ἔχων ἐξηγεῖτο πρὸσ τὴν πολιορκίαν.

ἐπιπηδήσαντεσ δὲ οἱ περὶ τὸν Τίτον τῆσ μὲν πόλεωσ ἐκράτησαν ταχέωσ, πρὸσ δὲ τοὺσ ἔνδον αὐτοῖσ συστραφέντασ καρτερὰ μάχη συρρήγνυται·

καὶ γὰρ ἐν τοῖσ στενωποῖσ οἱ δυνατοὶ προσέπιπτον καὶ ἀπὸ τῶν οἰκιῶν αἱ γυναῖκεσ ἔβαλλον πᾶν τὸ προστυχὸν αὐταῖσ.

καὶ μέχρι μὲν ἓξ ὡρῶν ἀντεῖχον μαχόμενοι, δαπανηθέντων δὲ τῶν μαχίμων τὸ λοιπὸν πλῆθοσ ἔν τε τοῖσ ὑπαίθροισ καὶ κατὰ τὰσ οἰκίασ ἀπεσφάττοντο νέοι τε ὁμοῦ καὶ γέροντεσ·

οὐδὲν γὰρ ἄρρεν ὑπελείφθη δίχα νηπίων, ἃ μετὰ γυναικῶν ἐξηνδραποδίσαντο. τῶν μὲν οὖν ἀναιρεθέντων ἀνά τε τὴν πόλιν κἀπὶ τῆσ προτέρασ παρατάξεωσ ἀριθμὸσ μύριοι πρὸσ τοῖσ πεντακισχιλίοισ ἦν, τὰ δ’ αἰχμάλωτα δισχίλια ἑκατὸν καὶ τριάκοντα.

τοῦτο συνέβη τὸ πάθοσ Γαλιλαίοισ πέμπτῃ καὶ εἰκάδι Δαισίου μηνόσ.

Ἔμειναν δὲ οὐδὲ Σαμαρεῖσ ἀπείρατοι συμφορῶν·

ἀθροισθέντεσ γὰρ ἐπὶ τὸ Γαριζεὶν καλούμενον ὄροσ, ὅπερ αὐτοῖσ ἐστιν ἅγιον, κατὰ χώραν μὲν ἔμενον, πολέμου δ’ εἶχεν ἀπειλὴν ἥ τε σύνοδοσ αὐτῶν καὶ τὰ φρονήματα. καὶ οὐδὲ τοῖσ γειτνιῶσι κακοῖσ ἐσωφρονίζοντο, πρὸσ δὲ τὰσ Ῥωμαίων εὐπραγίασ ἐν ἀλογίστῳ τὴν κατὰ σφᾶσ ἀσθένειαν ᾤδουν καὶ μετέωροι πρὸσ ταραχὴν ὑπῆρχον.

ἐδόκει δὲ Οὐεσπασιανῷ φθάσαι τὸ κίνημα καὶ τὰσ ὁρμὰσ αὐτῶν ὑποτέμνεσθαι·

καὶ γὰρ φρουραῖσ ἡ Σαμαρεῖτισ ὅλη διείληπτο τό τε πλῆθοσ τῶν ἐληλυθότων καὶ ἡ σύνταξισ ἦν φοβερά. Κερεάλιον οὖν ἔπαρχον ὄντα τοῦ πέμπτου τάγματοσ μετὰ ἑξακοσίων ἱππέων καὶ πεζῶν τρισχιλίων πέμπει.

τούτῳ προσβαίνειν μὲν τὸ ὄροσ καὶ συνάπτειν μάχην οὐκ ἀσφαλὲσ ἔδοξεν πολλῶν καθύπερθεν τῶν πολεμίων ὄντων, κυκλωσάμενοσ δὲ τῇ δυνάμει πᾶσαν τὴν ὑπόρειον δι’ ὅλησ αὐτοὺσ ἐφρούρει τῆσ ἡμέρασ.

ὡσ τοὺσ μὲν αὐθημερὸν ὑπὸ τοῦ δίψουσ ἀποθανεῖν, πολλοὺσ δὲ τῆσ τοιαύτησ ἀπωλείασ τὸ δουλεύειν προαιρουμένουσ Ῥωμαίοισ προσφυγεῖν.

ἐξ ὧν συνεὶσ ὁ Κερεάλιοσ καὶ τοὺσ ἔτι συμμένοντασ ὑπὸ τῶν δεινῶν κατεαγότασ ἐπαναβαίνει τῷ ὄρει, καὶ τὴν δύναμιν ἐν κύκλῳ περιστήσασ τοῖσ πολεμίοισ τὸ μὲν πρῶτον ἐπὶ δεξιὰσ προυκαλεῖτο καὶ σώζεσθαι παρεκάλει διαβεβαιούμενοσ ἀσφάλειαν τὰ ὅπλα ῥίψασιν·

ὡσ δ’ οὐκ ἔπειθεν, προσπεσὼν ἀπέκτεινεν πάντασ, χιλίουσ ἑξακοσίουσ ἐπὶ μυρίοισ ὄντασ·

ἑβδόμῃ καὶ εἰκάδι Δαισίου μηνὸσ ἐπράχθη. καὶ τοιαύταισ μὲν συμφοραῖσ Σαμαρεῖται ἐχρήσαντο. καὶ ὡσ ἀγρυπνίᾳ διηνεκεῖ καὶ μάχαισ ἐπαλλήλοισ δεδαπανημένοι δυνατοὶ μὲν εἰε͂ν οὐδὲ βιαζομένουσ ἔτι φέρειν, καὶ δόλῳ δ’ ἂν ἁλοῖεν, εἴ τισ ἐπιθοῖτο·

περὶ γὰρ τὴν ἐσχάτην φυλακήν, καθ’ ἣν ἄνεσίν τε τῶν δεινῶν ἐδόκουν ἔχειν καὶ καθάπτεται μάλιστα κεκοπωμένων ἑωθινὸσ ὕπνοσ, καταδαρθάνειν ἔφασκεν τοὺσ φύλακασ συνεβούλευέν τε κατὰ ταύτην τὴν ὡρ́αν ἐπελθεῖν.

ἐπειδὴ καὶ πρότερον ληφθείσ τισ τῶν ἀπὸ τῆσ Ιὠταπάτησ πρὸσ πᾶσαν αἰκίαν βασάνων ἀντέσχεν καὶ μηδὲν διὰ πυρὸσ ἐξερευνῶσι τοῖσ πολεμίοισ περὶ τῶν ἔνδον εἰπὼν ἀνεσταυρώθη τοῦ θανάτου καταμειδιῶν·

τά γε μὴν εἰκότα πιστὸν ἐποίει τὸν προδότην, καὶ τάχα μὲν ἀληθεύειν ἐκεῖνον, μηδὲν δ’ αὐτὸσ ἐξ ἐνέδρασ πείσεσθαι μέγα προσδοκῶν, τὸν μὲν φυλάσσειν ἐκέλευσεν, ἐπὶ δὲ τὴν κατάληψιν τῆσ πόλεωσ παρεσκεύαζε τὴν στρατιάν.

Κατὰ δὲ τὴν μηνυθεῖσαν ὡρ́αν ᾔεσαν ἡσυχῆ πρὸσ τὸ τεῖχοσ.

καὶ πρῶτοσ ἐπιβαίνει Τίτοσ σὺν ἑνὶ τῶν χιλιάρχων Δομετίῳ Σαβίνῳ τῶν ἀπὸ τοῦ πέμπτου καὶ δεκάτου τάγματοσ ὀλίγουσ ἄγων·

ἀποσφάξαντεσ δὲ τοὺσ φύλακασ εἰσίασιν εἰσ τὴν πόλιν, μεθ’ οὓσ Σέκστοσ τισ Καλουάριοσ χιλίαρχοσ καὶ Πλάκιδοσ τοὺσ ὑπὸ σφίσι τεταγμένουσ εἰσῆγον.

κατειλημμένησ δὲ τῆσ ἄκρασ καὶ τῶν πολεμίων ἐν μέσῳ στρεφομένων, ἤδη δὲ καὶ ἡμέρασ οὔσησ, ὅμωσ οὔπω τῆσ ἁλώσεωσ τοῖσ κρατουμένοισ αἴσθησισ ἦν·

μέχρι πάσησ τῆσ στρατιᾶσ εἰσπεσούσησ πρὸσ μόνην τὴν τῶν κακῶν αἴσθησιν ἐξανέστησαν καὶ τὴν ἅλωσιν ἐπίστευον ἀναιρούμενοι.

Ῥωμαίουσ δὲ κατὰ μνήμην ὧν ἐκ τῆσ πολιορκίασ ἔπαθον οὔτε φειδὼ εἰσῄει τινὸσ οὔτ’ ἔλεοσ, ἀλλ’ εἰσ τὸ κάταντεσ ἀπὸ τῆσ ἄκρασ τὸν λεὼ συνωθοῦντεσ ἐφόνευον.

ἔνθα καὶ τοὺσ ἔτι μάχεσθαι δυναμένουσ ἡ δυσχωρία τὴν ἄμυναν ἀφείλετο·

θλιβόμενοι γὰρ ἐν τοῖσ στενωποῖσ καὶ κατὰ τοῦ πρανοῦσ ὑπολισθάνοντεσ ῥέοντι κατ’ ἄκρασ ἐκαλύπτοντο τῷ πολέμῳ. τοῦτο πολλοὺσ καὶ τῶν περὶ τὸν Ιὤσηπον ἐπιλέκτων ἐπ’ αὐτοχειρίαν παρώξυνεν·

κατιδόντεσ γάρ, ὡσ οὐδένα τῶν Ῥωμαίων ἀνελεῖν δύνανται, τό γε πεσεῖν αὐτοὺσ ὑπὸ Ῥωμαίων προέλαβον καὶ συναθροισθέντεσ ἐπὶ τὰ καταλήγοντα τῆσ πόλεωσ σφᾶσ αὐτοὺσ ἀνεῖλον. Ὅσοι γε μὴν ὑπὸ πρώτην τῆσ καταλήψεωσ αἴσθησιν τῶν φυλάκων διαφυγεῖν ἔφθασαν ἀναβάντεσ εἴσ τινα τῶν προσαρκτίων πύργων μέχρι μέν τινοσ ἀπημύναντο, περισχεθέντεσ δὲ πλήθει τῶν πολεμίων ὀψὲ παρεῖσαν τὰσ δεξιὰσ καὶ τοῖσ ἐφεστῶσιν τὴν σφαγὴν εὔθυμοι παρέσχον.

ἀναίμακτον δ’ ἂν ἦν αὐχῆσαι Ῥωμαίοισ τὸ τέλοσ τῆσ πολιορκίασ, εἰ μὴ κατὰ τὴν ἅλωσιν εἷσ ἔπεσέν τισ·

ἑκατοντάρχησ ἦν Ἀντώνιοσ, θνήσκει δ’ ἐξ ἐνέδρασ. τῶν γὰρ εἰσ τὰ σπήλαιά τισ συμπεφευγότων, πολλοὶ δ’ οὗτοι πλῆθοσ ἦσαν, ἱκετεύει τὸν Ἀντώνιον ὀρέξαι δεξιὰν αὐτῷ πίστιν τε σωτηρίασ καὶ βοήθειαν πρὸσ ἄνοδον·

ὁ δ’ ἀφυλάκτωσ ὤρεγε τὴν χεῖρα, καὶ φθάσασ αὐτὸν ἐκεῖνοσ νύττει κάτωθεν ὑπὸ τὸν βουβῶνα δόρατι καὶ παραχρῆμα διεργάζεται.

Κατ’ ἐκείνην μὲν οὖν τὴν ἡμέραν τὸ φανερὸν πλῆθοσ ἀνεῖλον οἱ Ῥωμαῖοι, ταῖσ δ’ ἐπιούσαισ ἀνερευνώμενοι τὰσ καταδύσεισ τοὺσ ἐν τοῖσ ὑπονόμοισ καὶ τοῖσ σπηλαίοισ ἐπεξῄεσαν καὶ διὰ πάσησ ἐχώρουν ἡλικίασ πλὴν νηπίων καὶ γυναικῶν.

καὶ τὰ μὲν αἰχμάλωτα χίλια πρὸσ τοῖσ διακοσίοισ συνήχθη, νεκροὶ δὲ κατὰ τὴν ἅλωσιν καὶ τὰσ πρότερον μάχασ συνηριθμήθησαν τετρακισμύριοι.

Οὐεσπασιανὸσ δὲ τήν τε πόλιν κατασκάψαι κελεύει καὶ τὰ φρούρια πάντα προσεμπίπρησιν αὐτῆσ.

Ιὠτάπατα μὲν οὖν οὕτωσ ἑάλω τρεισκαιδεκάτῳ τῆσ Νέρωνοσ ἡγεμονίασ ἔτει Πανέμου νουμηνίᾳ.

Ῥωμαῖοι δὲ τὸν Ιὤσηπον ἀναζητοῦντεσ κατά τε ὀργὴν σφετέραν καὶ σφόδρα τοῦ στρατηγοῦ φιλοτιμουμένου, μεγίστη γὰρ ἦν μοῖρα τοῦ πολέμου ληφθείσ, τούσ τε νεκροὺσ διηρεύνων καὶ τοὺσ ἀποκρύφουσ.

ὁ δὲ τῆσ πόλεωσ ἁλισκομένησ δαιμονίῳ τινὶ συνεργίᾳ χρησάμενοσ μέσον μὲν ἑαυτὸν ἐκκλέπτει τῶν πολεμίων, καθάλλεται δὲ εἴσ τινα βαθὺν λάκκον, ᾧ πλατὺ σπήλαιον διέζευκτο κατὰ πλευρὰν τοῖσ ἄνωθεν ἀόρατον.

ἔνθα τεσσαράκοντα μὲν τῶν ἐπισήμων ἄνδρασ καταλαμβάνει λανθάνοντασ, παρασκευὴν δ’ ἐπιτηδείων οὐκ ὀλίγαισ ἡμέραισ διαρκεῖν δυναμένην.

μεθ’ ἡμέραν μὲν οὖν ὑπεστέλλετο τῶν πολεμίων πάντα διειληφότων, νυκτὸσ δ’ ἀνιὼν ἐζήτει δρασμοῦ διάδυσιν καὶ τὰσ φυλακὰσ κατεσκέπτετο.

φρουρουμένων δὲ πανταχόθεν πάντων δι’ αὐτὸν ὡσ λαθεῖν οὐκ ἦν, αὖθισ εἰσ τὸ σπήλαιον κατῄει. δύο μὲν οὖν ἡμέραισ διαλανθάνει, τῇ δὲ τρίτῃ γυναικὸσ ἁλούσησ τῶν ἅμα αὐτοῖσ μηνύεται, καὶ Οὐεσπασιανὸσ αὐτίκα μετὰ σπουδῆσ πέμπει δύο χιλιάρχουσ Παυλῖνον καὶ Γαλλικανόν, δεξιάσ τε τῷ Ιὠσήπῳ δοῦναι κελεύσασ καὶ προτρεψομένουσ ἀνελθεῖν.

Ἀφικόμενοι γοῦν παρεκάλουν οὗτοι τὸν ἄνδρα καὶ πίστεισ περὶ σωτηρίασ ἐδίδοσαν, οὐ μὴν ἔπειθον·

ἐκ γὰρ ὧν εἰκὸσ ἦν τοσαῦτα δράσαντα παθεῖν, οὐκ ἐκ τοῦ φύσει τῶν παρακαλούντων ἡμέρου τὰσ ὑποψίασ συνέλεγεν ἐδεδίει τε ὡσ ἐπὶ τιμωρίαν προκαλουμένουσ, ἑώσ Οὐεσπασιανὸσ τρίτον ἐπιπέμπει χιλίαρχον Νικάνορα γνώριμον τῷ Ιὠσήπῳ καὶ συνήθη πάλαι.

σπουδάζειν τε τὸν στρατηγὸν οὐκ ἐπὶ τιμωρίαν ἀναγαγεῖν αὐτόν, εἶναι γὰρ ταύτην καὶ παρὰ μὴ προϊόντοσ λαβεῖν, ἀλλὰ σῶσαι προαιρούμενον ἄνδρα γενναῖον.

προσετίθει δ’ ὡσ οὔτ’ ἂν Οὐεσπασιανὸσ ἐνεδρεύων φίλον ἔπεμπεν, ἵνα τοῦ κακίστου πράγματοσ προστήσηται τὸ κάλλιστον, ἀπιστίασ φιλίαν, οὐδ’ ἂν αὐτὸσ ἀπατήσων ἄνδρα φίλον ὑπήκουσεν ἐλθεῖν.

Ἐνδοιάζοντοσ δὲ τοῦ Ιὠσήπου καὶ πρὸσ τὸν Νικάνορα τὸ μὲν στρατιωτικὸν ὑπ’ ὀργῆσ ἐκκαίειν τὸ σπήλαιον ὡρ́μητο, κατεῖχεν δ’ αὐτοὺσ ὁ πολέμαρχοσ ζωγρῆσαι τὸν ἄνδρα φιλοτιμούμενοσ.

ὡσ δ’ ὅ τε Νικάνωρ προσέκειτο λιπαρῶν καὶ τὰσ ἀπειλὰσ τοῦ πολεμίου πλήθουσ ὁ Ιὤσηποσ ἔμαθεν, ἀνάμνησισ αὐτὸν τῶν διὰ νυκτὸσ ὀνείρων εἰσέρχεται, δι’ ὧν ὁ θεὸσ τάσ τε μελλούσασ αὐτῷ συμφορὰσ προεσήμαινεν Ιοὐδαίων καὶ τὰ περὶ τοὺσ Ῥωμαίων βασιλεῖσ ἐσόμενα.

ἦν δὲ καὶ περὶ κρίσεισ ὀνείρων ἱκανὸσ συμβαλεῖν τὰ ἀμφιβόλωσ ὑπὸ τοῦ θείου λεγόμενα, τῶν γε μὴν ἱερῶν βίβλων οὐκ ἠγνόει τὰσ προφητείασ ὡσ ἂν αὐτόσ τε ὢν ἱερεὺσ καὶ ἱερέων ἔγγονοσ·

κἀπειδὴ τὸ Ιοὐδαίων, ἔφη, φῦλον ὀκλάσαι δοκεῖ σοι τῷ κτίσαντι, μετέβη δὲ πρὸσ Ῥωμαίουσ ἡ τύχη πᾶσα, καὶ τὴν ἐμὴν ψυχὴν ἐπελέξω τὰ μέλλοντα εἰπεῖν, δίδωμι μὲν Ῥωμαίοισ τὰσ χεῖρασ ἑκὼν καὶ ζῶ, μαρτύρομαι δὲ ὡσ οὐ προδότησ, ἀλλὰ σὸσ εἶμι διάκονοσ.

Ταῦτ’ εἰπὼν ἐνεδίδου τῷ Νικάνορι.

ἀθρόοι περιστάντεσ, "ἦ μεγάλα γ’ ἂν στενάξειαν, ἐβόων, οἱ πάτριοι νόμοι, οὓσ κατέφησεν θεὸσ Ιοὐδαίοισ ὁ κτίσασ ψυχὰσ θανάτου καταφρονούσασ.

φιλοζωεῖσ, ὦ Ιὤσηπε, καὶ φῶσ ὑπομένεισ ὁρᾶν δοῦλον;

ὡσ ταχέωσ ἐπελάθου σαυτοῦ. πόσουσ ὑπὲρ ἐλευθερίασ ἀποθνήσκειν ἔπεισασ. ψευδῆ μὲν ἄρα δόξαν ἀνδρείασ, ψευδῆ δὲ καὶ συνέσεωσ εἶχεσ, εἴ γε σωτηρίαν μὲν ἔχειν ἐλπίζεισ παρ’ οἷσ οὕτωσ ἐπολέμησασ, σώζεσθαι δὲ ὑπ’ ἐκείνων, κἂν ᾖ βέβαιον, θέλεισ.

ἀλλ’ εἰ καὶ σοὶ λήθην σεαυτοῦ κατέχεεν ἡ Ῥωμαίων τύχη, προνοητέον ἡμῖν τοῦ πατρίου κλέουσ.

χρήσομέν σοι δεξιὰν καὶ ξίφοσ· τεθνήξῃ.

" ταῦθ’ ἅμα λέγοντεσ ἐπανετείναντο τὰ ξίφη καὶ διηπείλουν ἀναιρήσειν αὐτόν, εἰ τοῖσ Ῥωμαίοισ ἐνδιδοίη. Δείσασ δὲ τὴν ἔφοδον ὁ Ιὤσηποσ καὶ προδοσίαν ἡγούμενοσ εἶναι τῶν τοῦ θεοῦ προσταγμάτων, εἰ προαποθάνοι τῆσ διαγγελίασ, ἤρχετο πρὸσ αὐτοὺσ φιλοσοφεῖν ἐπὶ τῆσ ἀνάγκησ·

"τί γὰρ τοσοῦτον, ἔφη, σφῶν αὐτῶν, ἑταῖροι, φονῶμεν;

ἢ τί τὰ φίλτατα διαστασιάζομεν, σῶμα καὶ ψυχήν; ἠλλάχθαι τισ ἐμέ φησιν. ἀλλ’ οἴδασιν Ῥωμαῖοι τοῦτό γε.

καλὸν ἐν πολέμῳ θνήσκειν, ἀλλὰ πολέμου νόμῳ, τουτέστιν ὑπὸ τῶν κρατούντων. εἰ μὲν οὖν τὸν Ῥωμαίων ἀποστρέφομαι σίδηρον, ἄξιοσ ἀληθῶσ εἰμι τοὐμοῦ ξίφουσ καὶ χειρὸσ τῆσ ἐμῆσ·

εἰ δ’ ἐκείνουσ εἰσέρχεται φειδὼ πολεμίου, πόσῳ δικαιότερον ἂν ἡμᾶσ ἡμῶν αὐτῶν εἰσέλθοι; καὶ γὰρ ἠλίθιον ταῦτα δρᾶν σφᾶσ αὐτούσ, περὶ ὧν πρὸσ ἐκείνουσ διιστάμεθα. καλὸν γὰρ ὑπὲρ τῆσ ἐλευθερίασ ἀποθνήσκειν·

φημὶ κἀγώ, μαχομένουσ μέντοι, καὶ ὑπὸ τῶν ἀφαιρουμένων αὐτήν. νῦν δ’ οὔτ’ εἰσ μάχην ἀντιάζουσιν ἡμῖν οὔτ’ ἀναιροῦσιν ἡμᾶσ· δειλὸσ δὲ ὁμοίωσ ὅ τε μὴ βουλόμενοσ θνήσκειν ὅταν δέῃ καὶ ὁ βουλόμενοσ, ὅταν μὴ δέῃ. τί δὲ καὶ δεδοικότεσ πρὸσ Ῥωμαίουσ οὐκ ἄνιμεν;

ἆρ’ οὐχὶ θάνατον;

εἶθ’ ὃν δεδοίκαμεν ἐκ τῶν ἐχθρῶν ὑποπτευόμενον ἑαυτοῖσ βέβαιον ἐπιστήσομεν; ἀλλὰ δουλείαν, ἐρεῖ τισ. πάνυ γοῦν νῦν ἐσμὲν ἐλεύθεροι. γενναῖον γὰρ ἀνελεῖν ἑαυτόν, φήσει τισ.

οὐ μὲν οὖν, ἀλλ’ ἀγενέστατον, ὡσ ἔγωγε καὶ κυβερνήτην ἡγοῦμαι δειλότατον, ὅστισ χειμῶνα δεδοικὼσ πρὸ τῆσ θυέλλησ ἐβάπτισεν ἑκὼν τὸ σκάφοσ. ἀλλὰ μὴν ἡ αὐτοχειρία καὶ τῆσ κοινῆσ ἁπάντων ζῴων φύσεωσ ἀλλότριον καὶ πρὸσ τὸν κτίσαντα θεὸν ἡμᾶσ ἐστιν ἀσέβεια.

τῶν μέν γε ζῴων οὐδέν ἐστιν ὃ θνήσκει μετὰ προνοίασ ἢ δι’ αὐτοῦ·

φύσεωσ γὰρ νόμοσ ἰσχυρὸσ ἐν ἅπασιν τὸ ζῆν ἐθέλειν· διὰ τοῦτο καὶ τοὺσ φανερῶσ ἀφαιρουμένουσ ἡμᾶσ τούτου πολεμίουσ ἡγούμεθα καὶ τοὺσ ἐξ ἐνέδρασ τιμωρούμεθα. τὸν δὲ θεὸν οὐκ οἰέσθε ἀγανακτεῖν, ὅταν ἄνθρωποσ αὐτοῦ τὸ δῶρον ὑβρίζῃ;

καὶ γὰρ εἰλήφαμεν παρ’ ἐκείνου τὸ εἶναι καὶ τὸ μηκέτι εἶναι πάλιν ἐκείνῳ δίδομεν. τὰ μέν γε σώματα θνητὰ πᾶσιν καὶ ἐκ φθαρτῆσ ὕλησ δεδημιούργηται, ψυχὴ δὲ ἀθάνατοσ ἀεὶ καὶ θεοῦ μοῖρα τοῖσ σώμασιν ἐνοικίζεται·

εἶτ’ ἐὰν μὲν ἀφανίσῃ τισ ἀνθρώπου παρακαταθήκην ἢ διαθῆται κακῶσ, πονηρὸσ εἶναι δοκεῖ καὶ ἄπιστοσ, εἰ δέ τισ τοῦ σφετέρου σώματοσ ἐκβάλλει τὴν παρακαταθήκην τοῦ θεοῦ, λεληθέναι δοκεῖ τὸν ἀδικούμενον; καὶ κολάζειν μὲν τοὺσ ἀποδράντασ οἰκέτασ δίκαιον νενόμισται κἂν πονηροὺσ καταλείπωσι δεσπότασ, αὐτοὶ δὲ κάλλιστον δεσπότην ἀποδιδράσκοντεσ τὸν θεὸν οὐ δοκοῦμεν ἀσεβεῖν;

ἆρ’ οὐκ ἴστε ὅτι τῶν μὲν ἐξιόντων τοῦ βίου κατὰ τὸν τῆσ φύσεωσ νόμον καὶ τὸ ληφθὲν παρὰ τοῦ θεοῦ χρέοσ ἐκτινύντων, ὅταν ὁ δοὺσ κομίσασθαι θέλῃ, κλέοσ μὲν αἰώνιον, οἶκοι δὲ καὶ γενεαὶ βέβαιοι, καθαραὶ δὲ καὶ ἐπήκοοι μένουσιν αἱ ψυχαί, χῶρον οὐράνιον λαχοῦσαι τὸν ἁγιώτατον, ἔνθεν ἐκ περιτροπῆσ αἰώνων ἁγνοῖσ πάλιν ἀντενοικίζονται σώμασιν·

ὅσοισ δὲ καθ’ ἑαυτῶν ἐμάνησαν αἱ χεῖρεσ, τούτων ᾅδησ μὲν δέχεται τὰσ ψυχὰσ σκοτεινότεροσ, ὁ δὲ τούτων πατὴρ θεὸσ εἰσ ἐγγόνουσ τιμωρεῖται τοὺσ τῶν πατέρων ὑβριστάσ.

διὰ τοῦτο μεμίσηται παρὰ θεῷ τοῦτο καὶ παρὰ τῷ σοφωτάτῳ κολάζεται νομοθέτῃ·

παρ’ ἑτέροισ δὲ καὶ τὰσ δεξιὰσ τῶν τοιούτων νεκρῶν ἀποκόπτειν ἐκέλευσαν, αἷσ ἐστρατεύσαντο καθ’ ἑαυτῶν, ἡγούμενοι καθάπερ τὸ σῶμα τῆσ ψυχῆσ ἀλλότριον, οὕτωσ καὶ τὴν χεῖρα τοῦ σώματοσ.

καλὸν οὖν, ἑταῖροι, δίκαια φρονεῖν καὶ μὴ ταῖσ ἀνθρωπίναισ συμφοραῖσ προσθεῖναι τὴν εἰσ τὸν κτίσαντα ἡμᾶσ δυσσέβειαν.

εἰ σώζεσθαι δοκεῖ, σωζώμεθα·

καὶ γὰρ οὐκ ἄδοξοσ ἡ σωτηρία παρ’ οἷσ διὰ τοσούτων ἔργων ἐπεδειξάμεθα τὰσ ἀρετάσ· εἰ τεθνάναι, καλὸν ὑπὸ τῶν ἑλόντων. οὐ μεταβήσομαι δ’ ἐγὼ εἰσ τὴν τῶν πολεμίων τάξιν, ἵν’ ἐμαυτοῦ προδότησ γένωμαι·

καὶ γὰρ ἂν εἰήν πολὺ τῶν αὐτομολούντων πρὸσ τοὺσ πολεμίουσ ἠλιθιώτεροσ, εἴ γ’ ἐκεῖνοι μὲν ἐπὶ σωτηρίᾳ τοῦτο πράττουσιν, ἐγὼ δὲ ἐπὶ ἀπωλείᾳ, καί γε τῇ ἐμαυτοῦ. τὴν μέντοι Ῥωμαίων ἐνέδραν εὔχομαι·

μετὰ γὰρ δεξιὰν ἀναιρούμενοσ ὑπ’ αὐτῶν εὔθυμοσ τεθνήξομαι, τὴν τῶν ψευσαμένων ἀπιστίαν νίκησ μείζονα ἀποφέρων παραμυθίαν. Ὁ μὲν οὖν Ιὤσηποσ πολλὰ τοιαῦτα πρὸσ ἀποτροπὴν τῆσ αὐτοχειρίασ ἔλεγεν·

οἱ δὲ πεφραγμένασ ἀπογνώσει τὰσ ἀκοὰσ ἔχοντεσ ὡσ ἂν πάλαι καθοσιώσαντεσ ἑαυτοὺσ τῷ θανάτῳ παρωξύνοντο πρὸσ αὐτόν, καὶ προστρέχων ἄλλοσ ἄλλοθεν ξιφήρεισ ἐκάκιζόν τε εἰσ ἀνανδρίαν καὶ ὡσ ἕκαστοσ αὐτίκα πλήξων δῆλοσ ἦν.

ὁ δὲ τὸν μὲν ὀνομαστὶ καλῶν, τῷ δὲ στρατηγικώτερον ἐμβλέπων, τοῦ δὲ δρασσόμενοσ τῆσ δεξιᾶσ, ὃν δὲ δεήσει δυσωπῶν, καὶ ποικίλοισ διαιρούμενοσ πάθεσιν ἐπὶ τῆσ ἀνάγκησ εἶργεν ἀπὸ τῆσ σφαγῆσ πάντων τὸν σίδηρον, ὥσπερ τὰ κυκλωθέντα τῶν θηρίων ἀεὶ πρὸσ τὸν καθαπτόμενον ἀντιστρεφόμενοσ.

τῶν δὲ καὶ παρὰ τὰσ ἐσχάτασ συμφορὰσ ἔτι τὸν στρατηγὸν αἰδουμένων παρελύοντο μὲν αἱ δεξιαί, περιωλίσθανεν δὲ τὰ ξίφη, καὶ πολλοὶ τὰσ ῥομφαίασ ἐπιφέροντεσ αὐτομάτωσ παρεῖσαν.

κἀπεὶ δέδοκται τὸ θνήσκειν, ἔφη, φέρε κλήρῳ τὰσ ἀλλήλων σφαγὰσ ἐπιτρέψωμεν, ὁ λαχὼν δ’ ὑπὸ τοῦ μετ’ αὐτὸν πιπτέτω, καὶ διοδεύσει πάντων οὕτωσ ἡ τύχη, μηδ’ ἐπὶ τῆσ ἰδίασ κείσθω δεξιᾶσ ἕκαστοσ·

ἄδικον γὰρ οἰχομένων τινὰ τῶν ἄλλων μετανοήσαντα σωθῆναι.

" πιστὸσ ἔδοξεν ταῦτα εἰπὼν καὶ συνεκληροῦτο πείσασ. ἑτοίμην δ’ ὁ λαχὼν τῷ μεθ’ αὑτὸν παρεῖχεν τὴν σφαγὴν ὡσ αὐτίκα τεθνηξομένου καὶ τοῦ στρατηγοῦ·

ζωῆσ γὰρ ἡδίω τὸν μετὰ [τοῦ] Ιὠσήπου θάνατον ἡγοῦντο. καταλείπεται δ’ οὗτοσ εἴτε ὑπὸ τύχησ χρὴ λέγειν, εἴτε ὑπὸ θεοῦ προνοίασ σὺν ἑτέρῳ, καὶ σπουδάζων μήθ’ ὑπὸ τοῦ κλήρου καταδικασθῆναι μήτε, εἰ τελευταῖοσ λείποιτο, μιᾶναι τὴν δεξιὰν ὁμοφύλῳ φόνῳ πείθει κἀκεῖνον ἐπὶ πίστει ζῆν.

Ὁ μὲν οὖν οὕτωσ τόν τε Ῥωμαίων καὶ τὸν οἰκείων διαφυγὼν πόλεμον ἐπὶ Οὐεσπασιανὸν ἤγετο ὑπὸ [τοῦ] Νικάνοροσ.

οἱ δὲ Ῥωμαῖοι πάντεσ ἐπὶ θέαν αὐτοῦ συνέτρεχον, καὶ τοῦ πλήθουσ συνθλιβομένου περὶ τῷ στρατηγῷ θόρυβοσ ἦν ποικίλοσ, τῶν μὲν γεγηθότων ἐπὶ τῷ ληφθέντι, τῶν δ’ ἀπειλούντων, τῶν δ’ ἐγγύθεν ἰδεῖν βιαζομένων.

τῶν τε ἡγεμόνων οὐδεὶσ ἦν, ὃσ εἰ καὶ πρότερον ὠργίζετο, τότε πρὸσ τὴν ὄψιν οὐκ ἐνέδωκεν αὐτοῦ.

μάλιστα δὲ τὸν Τίτον ἐξαιρέτωσ τό τε καρτερικὸν ἐν ταῖσ συμφοραῖσ ᾕρει τοῦ Ιὠσήπου καὶ πρὸσ τὴν ἡλικίαν ἔλεοσ, ἀναμιμνησκομένῳ τε τὸν πάλαι μαχόμενον καὶ τὸν ἐν χερσὶν ἐχθρῶν ἄρτι κείμενον ὁρῶντι παρῆν [δὲ] νοεῖν, ὅσον δύναται τύχη, καὶ ὡσ ὀξεῖα μὲν πολέμου ῥοπή, τῶν δ’ ἀνθρωπίνων οὐδὲν βέβαιον·

παρὸ καὶ τότε συνδιέθηκεν μὲν πλείστουσ ἑαυτῷ καὶ πρὸσ οἶκτον τοῦ Ιὠσήπου, πλείστη δ’ αὐτῷ καὶ παρὰ τῷ πατρὶ μοῖρα σωτηρίασ ἐγένετο.

ὁ μέντοι Οὐεσπασιανὸσ φρουρεῖν αὐτὸν μετὰ πάσησ ἀσφαλείασ προσέταττεν ὡσ ἀναπέμψων αὐτίκα Νέρωνι.

Τοῦτο ἀκούσασ ὁ Ιὤσηποσ μόνῳ τι διαλεχθῆναι θέλειν ἔλεγεν αὐτῷ.

μεταστησαμένου δ’ ἐκείνου πλὴν τοῦ παιδὸσ Τίτου καὶ δυοῖν φίλων τοὺσ ἄλλουσ ἅπαντασ "σὺ μέν, ἔφη, Οὐεσπασιανέ, νομίζεισ αἰχμάλωτον αὐτὸ μόνον εἰληφέναι Ιὤσηπον, ἐγὼ δὲ ἄγγελοσ ἥκω σοι μειζόνων. μὴ γὰρ ὑπὸ θεοῦ προπεμπόμενοσ ᾔδειν τὸν Ιοὐδαίων νόμον, καὶ πῶσ στρατηγοῖσ ἀποθνήσκειν πρέπει.

Νέρωνί με πέμπεισ·

τί γάρ; οἱ μετὰ Νέρωνα μέχρι σοῦ διάδοχοι μενοῦσιν. σὺ Καῖσαρ, Οὐεσπασιανέ, καὶ αὐτοκράτωρ, σὺ καὶ παῖσ ὁ σὸσ οὗτοσ. δέσμει δέ με νῦν ἀσφαλέστερον, καὶ τήρει σεαυτῷ·

εἰ κατασχεδιάζω καὶ θεοῦ.

κατὰ μικρὸν δὲ εἰσ πίστιν ὑπήγετο τοῦ θεοῦ διεγείροντοσ αὐτὸν εἰσ τὴν ἡγεμονίαν ἤδη καὶ τὰ σκῆπτρα δι’ ἑτέρων σημείων προδεικνύντοσ.

ἀτρεκῆ δὲ τὸν Ιὤσηπον καὶ ἐν ἄλλοισ κατελάμβανεν·

τῶν γὰρ τοῖσ ἀπορρήτοισ παρατυχόντων φίλων ὁ ἕτεροσ θαυμάζειν ἔφη πῶσ οὔτε τοῖσ ἐπὶ τῶν Ιὠταπάτων περὶ ἁλώσεωσ, οὔθ’ ἑαυτῷ προμαντεύσαιτο αἰχμαλωσίαν, εἰ μὴ ταῦτα λῆροσ εἰή διακρουομένου τὰσ ἐπ’ αὐτὸν ὀργάσ. ὁ δὲ Ιὤσηποσ καὶ τοῖσ Ιὠταπατηνοῖσ ὅτι μετὰ τεσσαρακοστὴν ἑβδόμην ἡμέραν ἁλώσονται προειπεῖν ἔφη, καὶ ὅτι πρὸσ Ῥωμαίων αὐτὸσ ζωγρηθήσεται.

ταῦτα παρὰ τῶν αἰχμαλώτων κατ’ ἰδίαν ὁ Οὐεσπασιανὸσ ἐκπυθόμενοσ ὡσ εὑρ́ισκεν ἀληθῆ, οὕτω πιστεύειν περὶ τῶν κατ’ αὐτὸν ἦρκτο.

φρουρᾶσ μὲν οὖν καὶ δεσμῶν οὐκ ἀνίει τὸν Ιὤσηπον, ἐδωρεῖτο δ’ ἐσθῆτι καὶ τοῖσ ἄλλοισ κειμηλίοισ φιλοφρονούμενόσ τε καὶ περιέπων διετέλει τὰ πολλὰ Τίτου τῇ τιμῇ συνεργοῦντοσ.

Τετάρτῃ δὲ Πανέμου μηνὸσ ἀναζεύξασ εἰσ Πτολεμαί̈δα κἀκεῖθεν εἰσ τὴν παράλιον ἀφικνεῖται Καισάρειαν, μεγίστην τῆσ τε Ιοὐδαίασ πόλιν καὶ τὸ πλέον ὑφ’ Ἑλλήνων οἰκουμένην.

ἐδέχοντο δὲ καὶ τὴν στρατιὰν καὶ τὸν στρατηγὸν μετὰ πάσησ εὐφημίασ καὶ φιλοφροσύνησ οἱ ἐπιχώριοι, καὶ κατ’ εὔνοιαν μὲν τὴν πρὸσ Ῥωμαίουσ, τὸ δὲ πλέον ἔχθει τῶν κατεστραμμένων·

διὸ καὶ τὸν Ιὤσηπον ἀθρόοι καταβοῶντεσ ἠξίουν κολάζειν. Οὐεσπασιανὸσ δὲ τὴν περὶ τούτου δέησιν ὡσ ὑπ’ ἀκρίτου γινομένην πλήθουσ ἐξέλυσεν ἡσυχίᾳ·

τῶν δὲ ταγμάτων τὰ μὲν δύο χειμερίσοντα ἐκάθισεν ἐπὶ τῆσ Καισαρείασ ἐπιτήδειον ὁρῶν τὴν πόλιν, τὸ δέκατον δὲ καὶ πέμπτον εἰσ Σκυθόπολιν, ὡσ μὴ θλίβοι παντὶ τῷ στρατῷ τὴν Καισάρειαν.

ἀλεεινὴ δ’ ἦν κἀκείνη χειμῶνοσ ὡρ́ᾳ καθ’ ὅσον πνιγώδησ θέρουσ ὑπὸ καυμάτων, πεδιὰσ οὖσα καὶ παράλιοσ.

καὶ τῆσ χώρασ ἐκπεπολεμωμένησ ἀνειργόμενοι μεταβαίνειν ἔγνωσαν εἰσ τὴν θάλασσαν.

πηξάμενοί τε πειρατικὰ σκάφη πλεῖστα τόν τε Συρίασ καὶ Φοινίκησ καὶ τὸν ἐπ’ Αἰγύπτου πόρον ἐλῄστευον, ἄπλωτά τε πᾶσιν ἐποίουν τὰ τῇδε πελάγη.

Οὐεσπασιανὸσ δὲ ὡσ ἔγνω τὴν σύνταξιν αὐτῶν, πέμπει πεζούσ τε καὶ ἱππεῖσ ἐπὶ τὴν Ιὄππην, οἳ νύκτωρ ὡσ ἀφύλακτον εἰσέρχονται τὴν πόλιν.

οἱ δ’ ἐν αὐτῇ προῄσθοντο μὲν τὴν εἰσβολὴν καὶ καταδείσαντεσ τοῦ μὲν εἴργειν τοὺσ Ῥωμαίουσ ἀπετρέποντο, συμφυγόντεσ δὲ εἰσ τὰσ ναῦσ ἐξωτέρω βέλουσ διενυκτέρευσαν.

Ἀλιμένου δ’ οὔσησ φύσει τῆσ Ιὄππησ, αἰγιαλῷ γὰρ ἐπιλήγει τραχεῖ καὶ τὸ μὲν ἄλλο πᾶν ὀρθίῳ, βραχὺ δὲ συννεύοντι κατὰ τὰσ κεραίασ ἑκατέρωθεν·

τύπτων δὲ τὸν αἰγιαλὸν ἐναντίοσ βορέασ καὶ πρὸσ ταῖσ δεχομέναισ πέτραισ ὑψηλὸν ἀναπέμπων τὸ κῦμα σφαλερώτερον ἐρημίασ τὸν ὁρ́μον ἀπεργάζεται·

κατὰ τοῦτον σαλεύουσιν τοῖσ ἀπὸ τῆσ Ιὄππησ ὑπὸ τὴν ἑώ πνεῦμα βίαιον ἐπιπίπτει·

μελαμβόριον ὑπὸ τῶν ταύτῃ πλοϊζομένων καλεῖται· καὶ τὰσ μὲν ἀλλήλαισ τῶν νεῶν αὐτόθι συνήραξεν, τὰσ δὲ πρὸσ ταῖσ πέτραισ, πολλὰσ δὲ πρὸσ ἀντίον κῦμα βιαζομένασ εἰσ τὸ πέλαγοσ, τόν τε γὰρ αἰγιαλὸν ὄντα πετρώδη καὶ τοὺσ ἐπ’ αὐτοῦ πολεμίουσ ἐδεδοίκεσαν, μετέωροσ ὑπεραρθεὶσ ὁ κλύδων ἐβάπτιζεν.

ἦν δ’ οὔτε φυγῆσ τόποσ οὔτε μένουσιν σωτηρία, βίᾳ μὲν ἀνέμου τῆσ θαλάσσησ ἐξωθουμένοισ, Ῥωμαίων δὲ τῆσ πόλεωσ.

καὶ πολλὴ μὲν οἰμωγὴ συρρηγνυμένων ἐγίνετο τῶν σκαφῶν, πολὺσ δ’ ἀγνυμένων ὁ ψόφοσ. καὶ τοῦ πλήθουσ οἱ μὲν ὑπὸ τῶν κυμάτων καλυπτόμενοι διεφθείροντο, πολλοὶ δὲ τοῖσ ναυαγίοισ ἐμπλεκόμενοι·

τινὲσ δὲ ὡσ κουφοτέρῳ τὴν θάλατταν ἔφθανον τῷ σιδήρῳ σφᾶσ αὐτοὺσ ἀναιροῦντεσ. τό γε μὴν πλεῖστον ὑπὸ τῶν κυμάτων ἐκφερόμενον περιεξαίνετο ταῖσ ἀπορρῶξιν, ὡσ αἱμαχθῆναι μὲν ἐπὶ πλεῖστον τὸ πέλαγοσ, πληρωθῆναι δὲ νεκρῶν τὴν παράλιον·

καὶ γὰρ τοὺσ ἐπὶ τὸν αἰγιαλὸν ἐκφερομένουσ ἐφεστῶτεσ οἱ Ῥωμαῖοι διέφθειρον. ἀριθμὸσ δὲ τῶν ἐκβρασθέντων σωμάτων τετρακισχίλιοι πρὸσ τοῖσ διακοσίοισ ἦν.

Ῥωμαῖοι δὲ λαβόντεσ ἀμαχητὶ τὴν πόλιν κατασκάπτουσιν. Ιὄππη μὲν οὖν ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ δεύτερον ὑπὸ Ῥωμαίοισ ἑάλω.

ἵν’ οὗτοι μὲν κατὰ χώραν μένοντεσ φρουρῶσι τὸ στρατόπεδον, οἱ δ’ ἱππεῖσ προνομεύωσι τὴν πέριξ καὶ τὰσ περιοίκουσ κώμασ τε καὶ πολίχνασ ἐξαιρῶσιν τῆσ Ιὄππησ.

οἱ μὲν οὖν κατὰ τὰ προσταχθέντα τὴν χώραν κατατρέχοντεσ καθ’ ἡμέραν ἔτεμνόν τε καὶ ἠρήμουν ἅπασαν.

Ὡσ δὲ εἰσ τὰ Ιἑροσόλυμα τὸ κατὰ τὴν Ιὠταπάτην πάθοσ ἠγγέλη, τὸ μὲν πρῶτον ἠπίστουν οἱ πολλοὶ καὶ διὰ τὸ μέγεθοσ τῆσ συμφορᾶσ καὶ διὰ τὸ μηδένα τῶν λεγομένων αὐτόπτην παρεῖναι·

διεσώθη γὰρ οὐδὲ ἄγγελοσ, ἀλλ’ αὐτοματὶ διεκήρυσσεν φήμη τὴν ἅλωσιν οἰκεία φύσει τῶν σκυθρωποτέρων.

κατ’ ὀλίγον δὲ διὰ τῶν προσχώρων ὥδευε τἀληθὲσ καὶ παρὰ πᾶσιν ἀμφιβολίασ ἦν ἤδη βεβαιότερον, προσεσχεδιάζετό γε μὴν τοῖσ πεπραγμένοισ καὶ τὰ μὴ γενόμενα·

τεθνεὼσ γὰρ ἐπὶ τῆσ ἁλώσεωσ καὶ ὁ Ιὤσηποσ ἠγγέλλετο. τοῦτο μεγίστου τὰ Ιἑροσόλυμα πένθουσ ἐπλήρωσεν·

ὡσ ἐπὶ τριακοστὴν μὲν ἡμέραν μὴ διαλιπεῖν τὰσ ὀλοφύρσεισ ἐν τῇ πόλει, πλείστουσ δὲ μισθοῦσθαι τοὺσ αὐλητάσ, οἳ θρήνων αὐτοῖσ ἐξῆρχον.

Ὡσ δὲ τἀληθῆ διεκαλύπτετο τῷ χρόνῳ καὶ τὰ μὲν κατὰ τὴν Ιὠταπάτην ὥσπερ εἶχεν, ἐσχεδιασμένον δὲ τὸ κατὰ τὸν Ιὤσηπον πάθοσ εὑρίσκετο, ζῆν δ’ αὐτὸν ἔγνωσαν καὶ παρὰ Ῥωμαίοισ ὄντα καὶ πρὸσ τῶν ἡγεμόνων πλέον ἢ κατ’ αἰχμαλώτου τύχην περιέπεσθαι, τοσοῦτον ὀργῆσ ἐπὶ ζῶντοσ ὅσον εὐνοίασ ἐπὶ τεθνάναι δοκοῦντοσ πρότερον ἀνελάμβανον.

καὶ παρ’ οἷσ μὲν εἰσ ἀνανδρίαν, παρ’ οἷσ δὲ εἰσ προδοσίαν ἐκακίζετο, πλήρησ τε ἀγανακτήσεωσ ἦν καὶ τῶν κατ’ αὐτοῦ βλασφημιῶν ἡ πόλισ.

παρωξύνοντο δὲ ταῖσ πληγαῖσ καὶ προσεξεκαίοντο ταῖσ κακοπραγίαισ·

τό γε μὴν πταίειν, ὃ γίνεται τοῖσ εὖ φρονοῦσιν ἀσφαλείασ καὶ τῶν ὁμοίων φυλακῆσ αἴτιον, ἐκείνοισ κέντρον ἑτέρων ἐγίνετο συμφορῶν· καὶ τὸ τέλοσ ἀεὶ τῶν κακῶν αὖθισ ἀρχή· μᾶλλον γοῦν ὡρ́μων ἐπὶ τοὺσ Ῥωμαίουσ ὡσ καὶ Ιὤσηπον ἐν αὐτοῖσ ἀμυνούμενοι.

τοὺσ μὲν οὖν ἐπὶ τῶν Ιἑροσολύμων τοιοῦτοι θόρυβοι κατεῖχον.

Οὐεσπασιανὸσ δὲ καθ’ ἱστορίαν τῆσ Ἀγρίππα βασιλείασ, ἐνῆγεν γὰρ βασιλεὺσ αὐτόν, ἅμα καὶ δεξιώσασθαι τὸν ἡγεμόνα σὺν τῇ στρατιᾷ τῷ κατὰ τὸν οἶκον ὄλβῳ προαιρούμενοσ καὶ καταστεῖλαι δι’ αὐτῶν τὰ νοσοῦντα τῆσ ἀρχῆσ, ἄρασ ἀπὸ τῆσ παράλου Καισαρείασ εἰσ τὴν Φιλίππου καλουμένην μεταβαίνει Καισάρειαν.

ἔνθα μέχρι μὲν ἡμερῶν εἴκοσι τὴν στρατιὰν διαναπαύων καὶ αὐτὸσ ἐν εὐωχίαισ ἦν, ἀποδιδοὺσ τῷ θεῷ χαριστήρια τῶν κατωρθωμένων.

ὡσ δ’ αὐτῷ Τιβεριὰσ μὲν νεωτερίζειν, ἀφεστάναι δὲ ἠγγέλλοντο Ταριχέαι, μοῖρα δὲ τῆσ Ἀγρίππα βασιλείασ ἦσαν ἀμφότεραι, πανταχόθεν τοὺσ Ιοὐδαίουσ καταστρέφεσθαι διεγνωκὼσ τὴν ἐπὶ τούτουσ στρατείαν εὔκαιρον ἡγεῖτο καὶ δι’ Ἀγρίππαν, ὡσ εἰσ ξενίασ ἀμοιβὴν σωφρονίσων αὐτῷ τὰσ πόλεισ.

πέμπει δὴ τὸν υἱὸν Τίτον εἰσ Καισάρειαν μετάξοντα τὴν ἐκεῖθεν στρατιὰν εἰσ Σκυθόπολιν·

ἡ δ’ ἐστὶν μεγίστη τῆσ δεκαπόλεωσ καὶ γείτων τῆσ Τιβεριάδοσ. ἔνθα καὶ αὐτὸσ παραγενόμενοσ ἐκδέχεται τὸν υἱὸν καὶ μετὰ τριῶν ταγμάτων προελθὼν στρατοπεδεύεται μὲν ἀπὸ τριάκοντα τῆσ Τιβεριάδοσ σταδίων κατά τινα σταθμὸν εὐσύνοπτον τοῖσ νεωτερίζουσιν·

Ἔνναβρισ ὀνομάζεται.

πέμπει δὲ δεκαδάρχην Οὐαλεριανὸν σὺν ἱππεῦσιν πεντήκοντα διαλεχθησόμενον εἰρηνικὰ τοῖσ κατὰ τὴν πόλιν καὶ προτρεψόμενον ἐπὶ πίστεισ· ἀκηκόει γάρ, ὡσ ἐπιθυμοίη μὲν εἰρήνησ ὁ δῆμοσ, καταστασιάζοιτο δ’ ὑπό τινων πολεμεῖν βιαζομένων. προσελάσασ δὲ Οὐαλεριανὸσ ἐπεὶ πλησίον ἦν τοῦ τείχουσ, αὐτόσ τε καταβαίνει καὶ τοὺσ σὺν αὐτῷ τῶν ἱππέων ἀπέβησεν, ὡσ μὴ δοκοῖεν ἀκροβολιζόμενοι παρεῖναι.

καὶ πρὶν εἰσ λόγουσ ἐλθεῖν ἐπεκθέουσιν αὐτῷ τῶν στασιαστῶν οἱ δυνατώτατοι μεθ’ ὅπλων. ἐξηγεῖτο δ’ αὐτῶν Ιἠσοῦσ τισ ὄνομα παῖσ Τοῦφα τοῦ λῃστρικοῦ στίφουσ ὁ κορυφαιότατοσ.

καὶ ἄλλωσ ἐκπλαγεὶσ τὴν ἀδόκητον τῶν Ιοὐδαίων τόλμαν, φεύγει πεζόσ, ἕτεροί τε ὁμοίωσ πέντε τοὺσ ἵππουσ ἀπέλιπον, οὓσ οἱ περὶ τὸν Ιἠσοῦν ἀπήγαγον εἰσ τὴν πόλιν γεγηθότεσ ὡσ μάχῃ ληφθέντασ οὐκ ἐνέδρᾳ.

ἐπαγόμενοι δὲ τὸν βασιλέα προσπίπτουσιν ἱκέται Οὐεσπασιανῷ, μὴ σφᾶσ περιιδεῖν δεόμενοι, μηδὲ τὴν ὀλίγων ἀπόνοιαν ἡγήσασθαι τῆσ πόλεωσ ὅλησ·

φείσασθαι δὲ τοῦ δήμου Ῥωμαίοισ φίλα φρονοῦντοσ ἀεί, καὶ τοὺσ αἰτίουσ τιμωρήσασθαι τῆσ ἀποστάσεωσ, ὑφ’ ὧν αὐτοὶ φρουρηθῆναι μέχρι νῦν ἐπὶ δεξιὰσ ἐπειγόμενοι πάλαι.

ταύταισ ἐνεδίδου ταῖσ ἱκεσίαισ ὁ στρατηγὸσ καίτοι διὰ τὴν ἁρπαγὴν τῶν ἵππων ἐφ’ ὅλην ὠργισμένοσ τὴν πόλιν·

καὶ γὰρ ἀγωνιῶντα περὶ αὐτῆσ τὸν Ἀγρίππαν ἑώρα. λαβόντων δὲ τούτων τῷ δήμῳ δεξιὰσ οἱ περὶ τὸν Ιἠσοῦν οὐκέτι ἀσφαλὲσ ἡγούμενοι μένειν ἐπὶ τῆσ Τιβεριάδοσ εἰσ Ταριχέασ ἀποδιδράσκουσιν.

καὶ μεθ’ ἡμέραν Οὐεσπασιανὸσ σὺν ἱππεῦσιν προπέμπει πρὸσ τὴν ἀκρώρειαν Τραϊανὸν ἀποπειραθῆναι τοῦ πλήθουσ, εἰ πάντεσ εἰρηνικὰ φρονοῖεν.

ὡσ δ’ ἔγνω τὸν δῆμον ὁμοφρονοῦντα τοῖσ ἱκέταισ, ἀναλαβὼν τὴν δύναμιν ᾔει πρὸσ τὴν πόλιν.

οἱ δὲ τάσ τε πύλασ ἀνοίγουσιν αὐτῷ καὶ μετ’ εὐφημιῶν ὑπήντων σωτῆρα καὶ εὐεργέτην ἀνακαλοῦντεσ. τῆσ δὲ στρατιᾶσ τριβομένησ περὶ τὴν τῶν εἰσόδων στενότητα παραρρῆξαι τοῦ κατὰ μεσημβρίαν τείχουσ Οὐεσπασιανὸσ κελεύσασ πλατύνει τὴν εἰσβολὴν αὐτοῖσ.

ἁρπαγῆσ μέντοι καὶ ὕβρεωσ ἀπέχεσθαι παρήγγειλεν τῷ βασιλεῖ χαριζόμενοσ, τῶν τε τειχῶν διὰ τοῦτον ἐφείσατο συμμενεῖν πρὸσ τὸ λοιπὸν ἐγγυωμένου τοὺσ ἐν αὐτοῖσ, καὶ πολλὰ κεκακωμένην τὴν πόλιν ἐκ τῆσ στάσεωσ ἀνελάμβανεν.

Ἔπειτα προελθὼν αὐτῆσ τε μεταξὺ καὶ Ταριχεῶν στρατοπεδεύεται, τειχίζει τε τὴν παρεμβολὴν ὀχυρωτέραν ὑφορώμενοσ ἐκεῖ πολέμου τριβὴν αὐτῷ γενησομένην·

συνέρρει γὰρ εἰσ τὰσ Ταριχέασ πᾶν τὸ νεωτερίζον, τῇ τε τῆσ πόλεωσ ὀχυρότητι καὶ τῇ λίμνῃ πεποιθότεσ, ἣ καλεῖται Γεννησὰρ πρὸσ τῶν ἐπιχωρίων.

ἡ μὲν γὰρ πόλισ, ὥσπερ ἡ Τιβεριὰσ ὑπόρειοσ οὖσα, καθὰ μὴ τῇ λίμνῃ προσεκλύζετο πάντοθεν ὑπὸ τοῦ Ιὠσήπου τετείχιστο καρτερῶσ, ἔλασσον μέντοι τῆσ Τιβεριάδοσ·

τὸν μὲν γὰρ ἐκεῖ περίβολον ἐν ἀρχῇ τῆσ ἀποστάσεωσ δαψιλείᾳ χρημάτων καὶ δυνάμεωσ ἐκρατύνατο, Ταριχέαι δ’ αὐτοῦ τὰ λείψανα τῆσ φιλοτιμίασ μετέλαβον.

σκάφη δ’ ἦν αὐτοῖσ ἐπὶ τῆσ λίμνησ παρεσκευασμένα πολλὰ πρόσ τε τὸ συμφεύγειν ἐπὶ γῆσ ἡττωμένουσ, κἂν εἰ δέοι, διαναυμαχεῖν ἐξηρτυμένα.

περιβαλλομένων δὲ τῶν Ῥωμαίων τὸ στρατόπεδον οἱ περὶ τὸν Ιἠσοῦν οὔτε πρὸσ τὸ πλῆθοσ οὔτε πρὸσ τὴν εὐταξίαν τῶν πολεμίων ὑποδείσαντεσ προθέουσιν, καὶ πρὸσ τὴν πρώτην ἔφοδον τῶν τειχοποιῶν σκεδασθέντων ὀλίγα τῆσ δομήσεωσ σπαράξαντεσ, ὡσ ἑώρων τοὺσ ὁπλίτασ ἀθροιζομένουσ, πρίν τι παθεῖν εἰσ τοὺσ σφετέρουσ ἀνέφευγον·

ἐπιδιώξαντεσ δὲ Ῥωμαῖοι συνελαύνουσιν αὐτοὺσ εἰσ τὰ σκάφη.

καὶ οἱ μὲν ἀναχθέντεσ εἰσ ὅσον ἐξικνεῖσθαι τῶν Ῥωμαίων βάλλοντεσ δύναιντο τάσ τε ἀγκύρασ ἔβαλλον καὶ πυκνώσαντεσ ὥσπερ φάλαγγα τὰσ ναῦσ ἐπαλλήλουσ τοῖσ ἐπὶ γῆσ πολεμίοισ διεναυμάχουν·

Οὐεσπασιανὸσ δὲ τὸ πολὺ πλῆθοσ αὐτῶν ἠθροισμένον ἀκούων ἐν τῷ πρὸ τῆσ πόλεωσ πεδίῳ πέμπει τὸν υἱὸν σὺν ἱππεῦσιν ἑξακοσίοισ ἐπιλέκτοισ.

Ὁ δ’ ὑπέρογκον εὑρὼν τὴν τῶν πολεμίων πληθὺν πρὸσ μὲν τὸν πατέρα πέμπει πλείονοσ δυνάμεωσ αὐτῷ δεῖν λέγων.

αὐτὸσ δὲ τοὺσ μὲν πλείουσ τῶν ἱππέων ὡρμημένουσ ὁρῶν καὶ πρὶν ἀφικέσθαι βοήθειαν, ἔστιν δ’ οὓσ ἡσυχῆ πρὸσ τὸ πλῆθοσ τῶν Ιοὐδαίων καταπεπληγότασ, ἐν ἐπηκόῳ στὰσ ἔλεξεν ὧδε· "ἄνδρεσ, ἔφη, Ῥωμαῖοι, καλὸν γὰρ ἐν ἀρχῇ τῶν λόγων ὑπομνῆσαι τοῦ γένουσ ὑμᾶσ, ἵν’ εἰδῆτε, τίνεσ ὄντεσ πρὸσ τίνασ μάχεσθαι μέλλομεν.

τὰσ μέν γε ἡμετέρασ χεῖρασ οὐδὲν εἰσ τοῦτο τῶν ἐπὶ τῆσ οἰκουμένησ διαπέφευγεν, Ιοὐδαῖοι δέ, ἵν’ εἴπωμεν καὶ ὑπὲρ αὐτῶν, μέχρι νῦν οὐ κοπιῶσιν ἡττώμενοι.

καὶ δεινὸν ἐκείνων ἑστώτων ἐν ταῖσ κακοπραγίαισ ἡμᾶσ τοῖσ εὐτυχήμασιν ἐγκάμνειν. προθυμίασ μὲν εἰσ τὸ φανερὸν ὑμᾶσ εὖ ἔχοντασ χαίρω βλέπων, δέδοικα δὲ μή τινι τῶν πολεμίων τὸ πλῆθοσ κατάπληξιν λεληθυῖαν ἐνεργάσηται.

λογισάσθω δὴ πάλιν οἱο͂σ πρὸσ οἱούσ παρατάξεται, καὶ διότι Ιοὐδαῖοι μέν, εἰ καὶ σφόδρα τολμηταὶ καὶ θανάτου καταφρονοῦντεσ, ἀλλ’ ἀσύντακτοί τε καὶ πολέμων ἄπειροι καὶ ὄχλοσ ἂν ἄλλωσ, οὐ στρατιὰ λέγοιντο·

τὰ δὲ τῆσ ἡμετέρασ ἐμπειρίασ καὶ τάξεωσ τί δεῖ καὶ λέγειν; ἐπὶ τοῦτο μέντοι γε μόνοι καὶ κατ’ εἰρήνην ἀσκούμεθα τοῖσ ὅπλοισ, ἵν’ ἐν πολέμῳ μὴ πρὸσ τὸ ἀντίπαλον ἀριθμῶμεν ἑαυτούσ. ἐπεὶ τίσ ὄνησισ τῆσ διηνεκοῦσ στρατείασ, ἂν ἴσοι πρὸσ ἀστρατεύτουσ ἀντιτασσώμεθα;

λογίζεσθε δέ, ὅτι καὶ πρὸσ γυμνῆτασ ὁπλῖται καὶ ἱππεῖσ πρὸσ πεζοὺσ καὶ στρατηγούμενοι πρὸσ ἀστρατηγήτουσ διαγωνίζεσθε, καὶ ὡσ ὑμᾶσ μὲν ταῦτα πολλαπλασίουσ ποιεῖ τὰ πλεονεκτήματα, πολὺ δὲ τοῦ τῶν πολεμίων ἀριθμοῦ [παραιρεῖται τὰ ἐλαττώματα].

κατορθοῖ δὲ τοὺσ πολέμουσ οὐ πλῆθοσ ἀνθρώπων, κἂν ᾖ μάχιμον, ἀνδρεία δέ, κἂν ἐν ὀλίγοισ·

οἱ μέν γε καὶ τάξασθαι ῥᾴδιοι καὶ προσαμύνειν ἑαυτοῖσ, αἱ δ’ ὑπέρογκοι δυνάμεισ ὑφ’ ἑαυτῶν βλάπτονται πλέον ἢ τῶν πολεμίων. Ιοὐδαίων μὲν οὖν τόλμα καὶ θράσοσ ἡγεῖται καὶ ἀπόνοια, πάθη κατὰ μὲν τὰσ εὐπραγίασ εὔτονα, σβεννύμενα δὲ ἐν ἐλαχίστοισ σφάλμασιν·

ἡμῶν δ’ ἀρετὴ καὶ εὐπείθεια καὶ τὸ γενναῖον, ὃ κἀν τοῖσ ἄλλοισ εὐτυχήμασιν ἀκμάζει κἀν τοῖσ πταίσμασιν οὐ μέχρι τέλουσ σφάλλεται. καὶ ὑπὲρ μειζόνων δὲ ἢ Ιοὐδαῖοι διαγωνιεῖσθε·

καὶ γὰρ εἰ περὶ ἐλευθερίασ καὶ πατρίδων ἐκείνοισ ὁ πόλεμοσ κινδυνεύεται, τί μεῖζον ἡμῖν εὐδοξίασ καὶ τοῦ μὴ δοκεῖν μετὰ τὴν τῆσ οἰκουμένησ ἡγεμονίαν ἐν ἀντιπάλῳ τὰ Ιοὐδαίων τίθεσθαι; σκεπτέον δ’ ὅτι καὶ παθεῖν μὲν οὐδὲν ἀνήκεστον ἡμῖν φόβοσ·

πολλοὶ γὰρ οἱ βοηθήσοντεσ καὶ πλησίον· ἁρπάσαι δὲ τὴν νίκην δυνάμεθα, καὶ χρὴ τοὺσ ὑπὸ τοῦ πατρὸσ πεμπομένουσ ἡμῖν συμμάχουσ φθάνειν, ἵν’ ἀκοινώνητόν τε ᾖ τὸ κατόρθωμα καὶ μεῖζον. νομίζω δ’ ἔγωγε ἐπὶ τῆσδε τῆσ ὡρ́ασ καὶ τὸν πατέρα τὸν ἐμὸν κρίνεσθαι κἀμὲ καὶ ὑμᾶσ, εἰ τῶν μὲν προκατωρθωμένων ἄξιοσ ἐκεῖνοσ, ἐγὼ δ’ ἐκείνου παῖσ, στρατιῶται δ’ ὑμεῖσ ἐμοῦ·

καὶ γὰρ ἐκείνῳ τὸ νικᾶν ἔθοσ, κἀγὼ πρὸσ αὐτὸν ὑποστρέφειν οὐκ ἂν ὑπομείναιμι λειφθείσ. ὑμεῖσ δὲ πῶσ οὐκ ἂν αἰσχύνοισθε προκινδυνεύοντοσ ἡγεμόνοσ ἡττώμενοι;

προκινδυνεύσω γάρ, εὖ ἴστε, καὶ πρῶτοσ εἰσ τοὺσ πολεμίουσ ἐμβαλῶ. μὴ λείπεσθε δ’ ὑμεῖσ ἐμοῦ πεπεισμένοι τὴν ἐμὴν ὁρμὴν παρακροτεῖσθαι θεῷ συμμάχῳ, καὶ προγινώσκετε σαφῶσ, ὅτι τῆσ ἔξω μάχησ πλέον τι κατορθώσομεν.

Ταῦτα τοῦ Τίτου διεξιόντοσ προθυμία δαιμόνιοσ ἐμπίπτει τοῖσ ἀνδράσιν, καὶ προσγενομένου πρὶν συμβαλεῖν Τραϊανοῦ μετὰ τετρακοσίων ἱππέων ἤσχαλλον ὡσ μειουμένησ τῆσ νίκησ αὐτοῖσ διὰ τὴν κοινωνίαν.

ἔπεμψεν δὲ Οὐεσπασιανὸσ καὶ Ἀντώνιον Σίλωνα σὺν δισχιλίοισ τοξόταισ κελεύσασ καταλαβόντασ τὸ ἀντικρὺ τῆσ πόλεωσ ὄροσ τοὺσ ἐπὶ τοῦ τείχουσ ἀνείργειν.

καὶ οἱ μὲν ὡσ προσετέτακτο τοὺσ ταύτῃ πειρωμένουσ ἐκβοηθεῖν περιέσχον, ὁ δὲ Τίτοσ πρῶτοσ τὸν ἵππον ἤλαυνεν εἰσ τοὺσ πολεμίουσ καὶ σὺν κραυγῇ μετ’ αὐτὸν οἱ λοιποὶ παρεκτείναντεσ ἑαυτοὺσ εἰσ ὅσον ἐπεῖχον οἱ πολέμιοι τὸ πεδίον·

παρὸ καὶ πολὺ πλείουσ ἔδοξαν. οἱ δὲ Ιοὐδαῖοι καίτοι τήν τε ὁρμὴν καὶ τὴν εὐταξίαν αὐτῶν καταπλαγέντεσ πρὸσ ὀλίγον μὲν ἀντέσχον ταῖσ ἐμβολαῖσ, νυσσόμενοι δὲ τοῖσ κοντοῖσ καὶ τῷ ῥοίζῳ τῶν ἱππέων ἀνατρεπόμενοι συνεπατοῦντο.

πολλῶν δὲ πανταχοῦ φονευομένων διασκίδνανται καὶ πρὸσ τὴν πόλιν ὡσ ἕκαστοσ εἶχεν τάχουσ ἔφευγον.

πᾶσιν δὲ τὰσ πρὸσ τὸ τεῖχοσ φυγὰσ ὑπετέμνετο καὶ πρὸσ τὸ πεδίον ἀπέστρεφεν, ἑώσ τῷ πλήθει βιασάμενοι καὶ διεκπεσόντεσ εἰσ τὴν πόλιν συνέφευγον.

Ἐκδέχεται δὲ αὐτοὺσ πάλιν στάσισ ἔσω χαλεπή·

τοῖσ μὲν γὰρ ἐπιχωρίοισ διά τε τὰσ κτήσεισ καὶ τὴν πόλιν οὐκ ἐδόκει πολεμεῖν ἀπ’ ἀρχῆσ καὶ τότε διὰ τὴν ἧτταν πλέον· ὁ δ’ ἔπηλυσ πολὺσ ὢν πλεῖον ἐβιάζετο, καὶ διωργισμένων ἐπ’ ἀλλήλοισ κραυγή τε ἦν καὶ θόρυβοσ ὡσ ὅσον οὔπω φερομένων εἰσ ὅπλα.

κατακούσασ δὲ τῆσ ταραχῆσ Τίτοσ, οὐ γὰρ ἦν ἄπωθεν τοῦ τείχουσ, "οὗτοσ ἦν ὁ καιρόσ, ἐκβοᾷ, καὶ τί, συστρατιῶται, μέλλομεν ἐκδιδόντοσ ἡμῖν Ιοὐδαίουσ θεοῦ;

δέξασθε τὴν νίκην. οὐκ ἀκούετε βοῆσ;

στασιάζουσιν οἱ τὰσ χεῖρασ ἡμῶν διεκφυγόντεσ. ἔχομεν τὴν πόλιν, ἐὰν ταχύνωμεν· δεῖ δὲ πόνου πρὸσ τῷ τάχει καὶ λήματοσ· οὐδὲν γὰρ τῶν μεγάλων φιλεῖ δίχα κινδύνου κατορθοῦσθαι. φθάνειν δ’ οὐ μόνον χρὴ τὴν τῶν πολεμίων ὁμόνοιαν, οὓσ ἀνάγκη διαλλάξει ταχέωσ, ἀλλὰ καὶ τὴν τῶν ἡμετέρων βοήθειαν, ἵνα πρὸσ τῷ νικῆσαι τοσοῦτον πλῆθοσ ὀλίγοι καὶ τὴν πόλιν ἕλωμεν μόνοι.

Ταῦθ’ ἅμα λέγων ἐπὶ τὸν ἵππον ἀνεπήδα καὶ καθηγεῖται πρὸσ τὴν λίμνην, δι’ ἧσ ἐλάσασ πρῶτοσ εἰσ τὴν πόλιν εἰσέρχεται καὶ μετ’ αὐτὸν οἱ λοιποί.

δέοσ δὲ πρὸσ τὴν τόλμαν αὐτοῦ τοῖσ ἐπὶ τῶν τειχῶν ἐνέπεσεν, καὶ μάχεσθαι μὲν ἢ διακωλύειν οὐδεὶσ ὑπέμεινεν, λιπόντεσ δὲ τὴν φρουρὰν οἱ μὲν περὶ τὸν Ιἠσοῦν διὰ τῆσ χώρασ ἔφευγον, οἱ δ’ ἐπὶ τὴν λίμνην καταθέοντεσ ὑπαντιάζουσιν τοῖσ πολεμίοισ περιέπιπτον·

ἐκτείνοντο δ’ οἱ μὲν ἐπιβαίνοντεσ τῶν σκαφῶν, οἱ δὲ τοῖσ ἀναχθεῖσιν προσπίπτειν πειρώμενοι.

πολὺσ δὲ τῶν κατὰ τὴν πόλιν ἦν φόνοσ, τῶν μὲν ἐπηλύδων ὅσοι μὴ διαφυγεῖν ἔφθασαν ἀντιτασσομένων, ἀμαχητὶ δὲ τῶν ἐπιχωρίων· μέχρι Τίτοσ τοὺσ μὲν αἰτίουσ ἀνελών, οἰκτείρασ δὲ τοὺσ ἐπιχωρίουσ ἀνεπαύσατο φόνου.

καὶ οἱ μὲν εἰσ τὴν λίμνην καταφυγόντεσ ἐπεὶ τὴν πόλιν εἶδον ἑαλωκυῖαν, ὡσ πορρωτάτω τῶν πολεμίων ἀνήχθησαν·

Τίτοσ δ’ ἐκπέμψασ τινὰ τῶν ἱππέων εὐαγγελίζεται τῷ πατρὶ τὸ ἔργον.

ὁ δ’, ὡσ εἰκόσ, ὑπερησθεὶσ τῇ τε τοῦ παιδὸσ ἀρετῇ καὶ τῷ κατορθώματι, μεγίστη γὰρ ἐδόκει καθῃρῆσθαι μοῖρα τοῦ πολέμου, τότε μὲν ἐλθὼν περισχόντασ τὴν πόλιν φρουρεῖν ἐκέλευσεν, ὡσ μὴ διαλάθοι τισ ἐξ αὐτῆσ, καὶ κτείνειν προσέταξεν τῇ δ’ ὑστεραίᾳ πρὸσ τὴν λίμνην καταβὰσ σχεδίασ ἐκέλευσεν πήσσειν ἐπὶ τοὺσ καταπεφευγότασ·

αἱ δ’ ἐγίνοντο ταχέωσ ἀφθονίᾳ τε ὕλησ καὶ πλήθει τεχνιτῶν.

Ἡ δὲ λίμνη Γεννησὰρ μὲν ἀπὸ τῆσ προσεχοῦσ χώρασ καλεῖται, σταδίων δ’ εὖροσ οὖσα τεσσαράκοντα καὶ πρὸσ τούτοισ ἑτέρων ἑκατὸν τὸ μῆκοσ γλυκεῖά τε ὅμωσ ἐστὶ καὶ ποτιμωτάτη·

καὶ γὰρ τῆσ ἑλώδουσ παχύτητοσ ἔχει τὸ νᾶμα λεπτότερον καθαρά τ’ ἐστὶν πάντοθεν αἰγιαλοῖσ ἐπιλήγουσα καὶ ψάμμῳ, πρὸσ δὲ εὔκρατοσ ἀρύσασθαι, ποταμοῦ μὲν ἢ κρήνησ προσηνεστέρα, ψυχροτέρα δὲ ἢ κατὰ λίμνησ διάχυσιν ἀεὶ μένουσα.

τὸ μὲν γὰρ ὕδωρ οὐκ ἀπᾴδει χιόνοσ ἐξαιθριασθέν, ὅπερ θέρουσ νυκτὸσ ποιεῖν ἔθοσ τοῖσ ἐπιχωρίοισ, γένη δὲ ἰχθύων ἐν αὐτῇ διάφορα πρὸσ τοὺσ ἀλλαχοῦ γεῦσίν τε καὶ ἰδέαν.

μέση δ’ ὑπὸ τοῦ Ιὀρδάνου τέμνεται.

καὶ δοκεῖ μὲν Ιὀρδάνου πηγὴ τὸ Πάνειον, φέρεται δ’ ὑπὸ γῆν εἰσ τοῦτο κρυπτῶσ ἐκ τῆσ καλουμένησ Φιάλησ· ἡ δ’ ἐστὶν ἀνιόντων εἰσ τὴν Τραχωνῖτιν ἀπὸ σταδίων ἑκατὸν εἴκοσι Καισαρείασ τῆσ ὁδοῦ κατὰ τὸ δεξιὸν μέροσ οὐκ ἄπωθεν.

ἐκ μὲν οὖν τῆσ περιφερείασ ἐτύμωσ Φιάλη καλεῖται τροχοειδὴσ οὖσα λίμνη, μένει δ’ ἐπὶ χείλουσ αὐτῆσ ἀεὶ τὸ ὕδωρ μήθ’ ὑπονοστοῦν μήθ’ ὑπερχεόμενον.

ἀγνοούμενοσ δὲ τέωσ ὁ Ιὀρδάνησ ἐντεῦθεν ἄρχεσθαι διὰ τοῦ τετραρχήσαντοσ Τραχωνιτῶν ἠλέγχθη Φιλίππου·

βαλὼν γὰρ οὗτοσ εἰσ τὴν Φιάλην ἄχυρα κατὰ τὸ Πάνειον, ἔνθεν ἐδόκουν οἱ παλαιοὶ γεννᾶσθαι τὸν ποταμόν, εὑρ͂εν ἀνενεχθέντα.

τοῦ μὲν οὖν Πανείου τὸ φυσικὸν κάλλοσ ὑπὸ τῆσ βασιλικῆσ προσεξήσκηται πολυτελείασ τῷ Ἀγρίππα πλούτῳ κεκοσμημένον·

ἀρχόμενοσ δὲ φανεροῦ ῥεύματοσ ὁ Ιὀρδάνησ ἀπὸ τοῦδε τοῦ ἄντρου κόπτει μὲν τὰ τῆσ Σεμεχωνίτιδοσ λίμνησ ἕλη καὶ τέλματα, διαμείψασ δ’ ἑτέρουσ ἑκατὸν εἴκοσι σταδίουσ μετὰ πόλιν Ιοὐλιάδα διεκπαίει τὴν Γεννησὰρ μέσην, ἔπειτα πολλὴν ἀναμετρούμενοσ ἐρημίαν εἰσ τὴν Ἀσφαλτῖτιν ἔξεισι λίμνην.

Παρατείνει δὲ τὴν Γεννησὰρ ὁμώνυμοσ χώρα θαυμαστὴ φύσιν τε καὶ κάλλοσ·

οὔτε γὰρ αὐτή τι φυτὸν ἀρνεῖται διὰ τὴν πιότητα, καὶ πᾶν πεφυτεύκασιν οἱ νεμόμενοι, τοῦ δ’ ἀέροσ τὸ εὔκρατον ἁρμόζει καὶ τοῖσ διαφόροισ. καρύαι μέν γε φυτῶν τὸ χειμεριώτατον ἄπειροι τεθήλασιν ἔνθα φοίνικεσ, οἳ καύματι τρέφονται, συκαῖ δὲ καὶ ἐλαῖαι πλησίον τούτων, αἷσ μαλθακώτεροσ ἀὴρ ἀποδέδεικται.

φιλοτιμίαν ἄν τισ εἴποι τῆσ φύσεωσ βιασαμένησ εἰσ ἓν συναγαγεῖν τὰ μάχιμα καὶ τῶν ὡρῶν ἀγαθὴν ἔριν ἑκάστησ ὥσπερ ἀντιποιουμένησ τοῦ χωρίου·

καὶ γὰρ οὐ μόνον τρέφει παρὰ δόξαν τὰσ διαφόρουσ ὀπώρασ ἀλλὰ καὶ διαφυλάσσει. τὰ μέν γε βασιλικώτατα σταφυλήν τε καὶ σῦκον δέκα μησὶν ἀδιαλείπτωσ χορηγεῖ, τοὺσ δὲ λοιποὺσ καρποὺσ δι’ ἔτουσ ὅλου περιγηράσκοντασ ἑαυτοῖσ·

πρὸσ γὰρ τῇ τῶν ἀέρων εὐκρασίᾳ καὶ πηγῇ διάρδεται γονιμωτάτῃ, Καφαρναοὺμ αὐτὴν οἱ ἐπιχώριοι καλοῦσιν. ταύτην φλέβα τινὲσ τοῦ Νείλου ἔδοξαν, ἐπεὶ γεννᾷ τῷ κατὰ τὴν Ἀλεξανδρέων λίμνην κορακίνῳ παραπλήσιον.

μῆκοσ δὲ τοῦ χωρίου παρατείνει κατὰ τὸν αἰγιαλὸν τῆσ ὁμωνύμου λίμνησ ἐπὶ σταδίουσ τριάκοντα, καὶ εὖροσ εἴκοσι.

ταῦτα μὲν οὕτωσ φύσεωσ ἔχει. Οὐεσπασιανὸσ δέ, ἐπεὶ παρεσκευάσθησαν αἱ σχεδίαι, τῆσ δυνάμεωσ ἐπιβήσασ ὅσον ᾤετο τοῖσ κατὰ τὴν λίμνην ἀνταρκέσειν ἐπανήγετο.

τοῖσ δὲ συνελαυνομένοισ οὔτ’ ἐπὶ γῆν διαφεύγειν ἦν ἐκπεπολεμωμένων πάντων οὔτ’ ἐξ ἴσου διαναυμαχεῖν· τά τε γὰρ σκάφη μικρὰ ὄντα καὶ λῃστρικὰ πρὸσ τὰσ σχεδίασ ἦν ἀσθενῆ, καὶ καθ’ ἕκαστον ἐμπλέοντεσ ὀλίγοι πρὸσ ἀθρόουσ ἐφεστῶτασ τοὺσ Ῥωμαίουσ ἐγγίζειν ἐδεδοίκεισαν.

ὅμωσ δ’ οὖν ἐκπεριπλέοντεσ τὰσ σχεδίασ, ἔστιν δ’ ὅπου καὶ πλησιάζοντεσ, πόρρωθεν τοὺσ Ῥωμαίουσ ἔβαλλον λίθοισ καὶ παραξύοντεσ ἐγγύθεν ἔπαιον.

ἐκακοῦντο δ’ αὐτοὶ πλέον κατ’ ἀμφότερα·

ταῖσ τε γὰρ χερμάσιν οὐδὲν δρῶντεσ ὅτι μὴ κτύπον ἐπάλληλον, εἰσ γὰρ πεφραγμένουσ ἔβαλλον, ἐφικτοὶ τοῖσ Ῥωμαίων ἐγίνοντο βέλεσιν, καὶ πλησιάζειν τολμῶντεσ πρὶν δρᾶσαί τι παθεῖν ἔφθανον καὶ σὺν αὐτοῖσ ἐβαπτίζοντο τοῖσ σκάφεσιν. τῶν δὲ διεκπαίειν πειρωμένων πολλοὺσ μὲν ἐφικνούμενοι κοντοῖσ διέπειρον, οὓσ δὲ ξιφήρεισ ἐπιπηδῶντεσ εἰσ τὰ σκάφη, τινὰσ δὲ συντρεχούσαισ ταῖσ σχεδίαισ ἐναποληφθέντασ μέσουσ εἷλον ἅμα ταῖσ ἁλιάσιν.

τῶν δὲ βαπτισθέντων τοὺσ ἀνανεύοντασ ἢ βέλοσ ἔφθανεν ἢ σχεδία κατελάμβανεν, καὶ προσβαίνειν ὑπ’ ἀμηχανίασ εἰσ τοὺσ ἐχθροὺσ πειρωμένων ἢ κεφαλὰσ ἢ χεῖρασ ἀπέκοπτον οἱ Ῥωμαῖοι.

πολλή τε ἦν αὐτῶν καὶ ποικίλη φθορὰ πανταχοῦ, μέχρι τραπέντεσ εἰσ γῆν ἐξεώσθησαν οἱ λοιποὶ κεκυκλωμένων αὐτοῖσ τῶν ἁλιάδων.

ἐκχεόμενοι δὲ πολλοὶ μὲν ἐν αὐτῇ κατηκοντίζοντο τῇ λίμνῃ, πολλοὺσ δ’ ἐκπηδήσαντασ οἱ Ῥωμαῖοι διέφθειραν ἐπὶ γῆσ.

ἦν δ’ ἰδεῖν κεκερασμένην μὲν αἵματι, πεπληρωμένην δὲ νεκρῶν τὴν λίμνην ἅπασαν· διεσώθη γὰρ οὐδείσ. δεινὴ δὲ ταῖσ ἑξῆσ ἡμέραισ περιεῖχε τὴν χώραν ὀδμή τε καὶ ὄψισ·

οἱ μὲν γὰρ αἰγιαλοὶ ναυαγίων ἅμα καὶ διοιδούντων ἔγεμον σωμάτων, ἐκκαιόμενοι δὲ καὶ μυδῶντεσ οἱ νεκροὶ τὸν ἀέρα διέφθειρον, ὡσ μὴ μόνον οἰκτρὸν Ιοὐδαίοισ γενέσθαι τὸ πάθοσ, ἀλλὰ καὶ διὰ μίσουσ τοῖσ δράσασιν ἐλθεῖν. τοῦτο μὲν ἐκείνησ τῆσ ναυμαχίασ τὸ τέλοσ, ἀπέθανον δὲ σὺν τοῖσ ἐπὶ τῆσ πόλεωσ πρότερον πεσοῦσιν ἑξακισχίλιοι ἑπτακόσιοι.

Οὐεσπασιανὸσ δὲ μετὰ τὴν μάχην καθίζει μὲν ἐπὶ βήματοσ ἐν Ταριχέαισ, διακρίνων δ’ ἀπὸ τῶν ἐπιχωρίων τὸν ἔπηλυν λεώ, κατάρξαι γὰρ οὗτοσ ἐδόκει πολέμου, μετὰ τῶν ἡγεμόνων εἰ χρὴ καὶ τούτουσ σώζειν ἐσκέπτετο.

Οὐεσπασιανὸσ ὡσ μὲν οὔτ’ ἄξιοι σωτηρίασ εἰε͂ν καὶ διαφεύξονται κατὰ τῶν ἀφέντων ἐγίνωσκεν, τὸν δὲ τρόπον αὐτῶν τῆσ ἀναιρέσεωσ διενοεῖτο.

καὶ γὰρ αὐτόθι κτείνων ἐκπολεμώσειν ὑφωρᾶτο τοὺσ ἐπιχωρίουσ, οὐ γὰρ ἀνέξεσθαι φονευομένων ἱκετῶν τοσούτων παρ’ αὐτοῖσ, καὶ μετὰ πίστεισ ἐπιθέσθαι προελθοῦσιν οὐχ ὑπέμενεν.

ἐξενίκων δ’ οἱ φίλοι μηδὲν κατὰ Ιοὐδαίων ἀσεβὲσ εἶναι λέγοντεσ καὶ χρῆναι τὸ συμφέρον αἱρεῖσθαι πρὸ τοῦ πρέποντοσ, ὅταν ᾖ μὴ δυνατὸν ἄμφω.

κατανεύσασ οὖν αὐτοῖσ ἄδειαν ἀμφίβολον ἐπέτρεψεν ἐξιέναι διὰ μόνησ τῆσ ἐπὶ Τιβεριάδα φερούσησ ὁδοῦ.

τῶν δὲ ταχέωσ πιστευσάντων οἷσ ἤθελον καὶ μετὰ φανερῶν ἐν ἀσφαλεῖ τῶν χρημάτων ᾗπερ ἐπετράπη χωρούντων, διαλαμβάνουσιν μὲν οἱ Ῥωμαῖοι τὴν μέχρι Τιβεριάδοσ πᾶσαν, ὡσ μή τισ ἀποκλίνειεν, συγκλείουσι δ’ αὐτοὺσ εἰσ τὴν πόλιν.

τῶν δὲ νέων ἐπιλέξασ τοὺσ ἰσχυροτάτουσ ἑξακισχιλίουσ ἔπεμψεν εἰσ τὸν ἰσθμὸν Νέρωνι, καὶ τὸ λοιπὸν πλῆθοσ εἰσ τρισμυρίουσ καὶ τετρακοσίουσ ὄντασ πιπράσκει χωρὶσ τῶν Ἀγρίππᾳ χαρισθέντων·

τοὺσ γὰρ ἐκ τῆσ τούτου βασιλείασ ἐπέτρεψεν αὐτῷ ποιεῖν εἴ τι βούλοιτο·

πιπράσκει δὲ καὶ τούτουσ ὁ βασιλεύσ. ὁ μέντοι γε ἄλλοσ ὄχλοσ Τραχωνῖται καὶ Γαυλανῖται καὶ Ἱππηνοὶ καὶ ἐκ τῆσ Γαδαρίτιδοσ τὸ πλέον ὡσ στασιασταὶ καὶ φυγάδεσ καὶ οἷσ τὰ τῆσ εἰρήνησ ὀνείδη τὸν πόλεμον προυξένει ἑάλωσαν δὲ Γορπιαίου μηνὸσ ὀγδόῃ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον γ.

(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον γ.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION