Euripides, The Trojan Women, episode, anapests 3:

(에우리피데스, The Trojan Women, episode, anapests 3:)

ὦ φίλταθ’, ὥσ σοι θάνατοσ ἦλθε δυστυχήσ. εἰ μὲν γὰρ ἔθανεσ πρὸ πόλεωσ, ἥβησ τυχὼν γάμων τε καὶ τῆσ ἰσοθέου τυραννίδοσ, μακάριοσ ἦσθ’ ἄν, εἴ τι τῶνδε μακάριον· νῦν δ’ αὔτ’ ἰδὼν μὲν γνούσ τε σῇ ψυχῇ, τέκνον, οὐκ οἶσθ’, ἐχρήσω δ’ οὐδὲν ἐν δόμοισ ἔχων. δύστηνε, κρατὸσ ὥσ σ’ ἔκειρεν ἀθλίωσ τείχη πατρῷα, Λοξίου πυργώματα, ὃν πόλλ’ ἐκήπευσ’ ἡ τεκοῦσα βόστρυχον φιλήμασίν τ’ ἔδωκεν, ἔνθεν ἐκγελᾷ ὀστέων ῥαγέντων φόνοσ, ἵν’ αἰσχρὰ μὴ λέγω. ὦ χεῖρεσ, ὡσ εἰκοὺσ μὲν ἡδείασ πατρὸσ κέκτησθ’, ἐν ἄρθροισ δ’ ἔκλυτοι πρόκεισθέ μοι. ὦ πολλὰ κόμπουσ ἐκβαλὸν φίλον στόμα, ὄλωλασ, ἐψεύσω μ’, ὅτ’ ἐσπίπτων πέπλουσ, Ὦ μῆτερ, ηὔδασ, ἦ πολύν σοι βοστρύχων πλόκαμον κεροῦμαι, πρὸσ τάφον θ’ ὁμηλίκων κώμουσ ἀπάξω, φίλα διδοὺσ προσφθέγματα. σὺ δ’ οὐκ ἔμ’, ἀλλ’ ἐγὼ σὲ τὸν νεώτερον, γραῦσ ἄπολισ ἄτεκνοσ, ἄθλιον θάπτω νεκρόν. οἴμοι, τὰ πόλλ’ ἀσπάσμαθ’ αἵ τ’ ἐμαὶ τροφαὶ ὕπνοι τ’ ἐκεῖνοι φροῦδά μοι. τί καί ποτε γράψειεν ἄν σε μουσοποιὸσ ἐν τάφῳ; Τὸν παῖδα τόνδ’ ἔκτειναν Ἀργεῖοί ποτε δείσαντεσ; ‐ αἰσχρὸν τοὐπίγραμμά γ’ Ἑλλάδι. ἀλλ’ οὖν πατρῴων οὐ λαχὼν ἕξεισ ὅμωσ ἐν ᾗ ταφήσῃ χαλκόνωτον ἰτέαν. ὦ καλλίπηχυν Ἕκτοροσ βραχίονα σῴζουσ’, ἄριστον φύλακ’ ἀπώλεσασ σέθεν. ὡσ ἡδὺσ ἐν πόρπακι σῷ κεῖται τύποσ ἴτυόσ τ’ ἐν εὐτόρνοισι περιδρόμοισ ἱδρώσ, ὃν ἐκ μετώπου πολλάκισ πόνουσ ἔχων ἔσταζεν Ἕκτωρ προστιθεὶσ γενειάδι. φέρετε, κομίζετ’ ἀθλίῳ κόσμον νεκρῷ ἐκ τῶν παρόντων· οὐ γὰρ ἐσ κάλλοσ τύχασ δαίμων δίδωσιν· ὧν δ’ ἔχω, λήψῃ τάδε. θνητῶν δὲ μῶροσ ὅστισ εὖ πράσσειν δοκῶν βέβαια χαίρει· τοῖσ τρόποισ γὰρ αἱ τύχαι, ἔμπληκτοσ ὡσ ἄνθρωποσ, ἄλλοτ’ ἄλλοσε πηδῶσι, κοὐδεὶσ αὐτὸσ εὐτυχεῖ ποτε. καὶ μὴν πρόχειρον αἵδε σοι σκυλευμάτων Φρυγίων φέρουσι κόσμον ἐξάπτειν νεκρῷ. ὦ τέκνον, οὐχ ἵπποισι νικήσαντά σε οὐδ’ ἥλικασ τόξοισιν, οὓσ Φρύγεσ νόμουσ τιμῶσιν, οὐκ ἐσ πλησμονὰσ θηρωμένη, μήτηρ πατρόσ σοι προστίθησ’ ἀγάλματα τῶν σῶν ποτ’ ὄντων· νῦν δέ σ’ ἡ θεοστυγὴσ ἀφείλεθ’ Ἑλένη, πρὸσ δὲ καὶ ψυχὴν σέθεν ἔκτεινε καὶ πάντ’ οἶκον ἐξαπώλεσεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION