Euripides, The Trojan Women, episode, anapests

(에우리피데스, The Trojan Women, episode, anapests)

ἰὼ ἰώ· μελέα μήτηρ, ἣ τὰσ μεγάλασ ἐλπίδασ ἐν σοὶ κατέκναψε βίου. μέγα δ’ ὀλβισθεὶσ ὡσ ἐκ πατέρων ἀγαθῶν ἐγένου, δεινῷ θανάτῳ διόλωλασ. ἐά ἐά· τίνασ Ἰλιάσιν ταῖσδ’ ἐν κορυφαῖσ λεύσσω φλογέασ δαλοῖσι χέρασ διερέσσοντασ; μέλλει Τροίᾳ καινόν τι κακὸν προσέσεσθαι. αὐδῶ λοχαγοῖσ, οἳ τέταχθ’ ἐμπιμπράναι Πριάμου τόδ’ ἄστυ, μηκέτ’ ἀργοῦσαν φλόγα ἐν χειρὶ σῴζειν, ἀλλὰ πῦρ ἐνιέναι, ὡσ ἂν κατασκάψαντεσ Ἰλίου πόλιν στελλώμεθ’ οἴκαδ’ ἄσμενοι Τροίασ ἄπο. ὑμεῖσ δ’, ἵν’ αὑτὸσ λόγοσ ἔχῃ μορφὰσ δύο, χωρεῖτε, Τρώων παῖδεσ, ὀρθίαν ὅταν σάλπιγγοσ ἠχὼ δῶσιν ἀρχηγοὶ στρατοῦ, πρὸσ ναῦσ Ἀχαιῶν, ὡσ ἀποστέλλησθε γῆσ. σύ τ’, ὦ γεραιὰ δυστυχεστάτη γύναι, ἕπου. μεθήκουσίν σ’ Ὀδυσσέωσ πάρα οἵδ’, ᾧ σε δούλην κλῆροσ ἐκπέμπει πάτρασ. οἲ ’γὼ τάλαινα· τοῦτο δὴ τὸ λοίσθιον καὶ τέρμα πάντων τῶν ἐμῶν ἤδη κακῶν· ἔξειμι πατρίδοσ, πόλισ ὑφάπτεται πυρί. ἀλλ’, ὦ γεραιὲ πούσ, ἐπίσπευσον μόλισ, ὡσ ἀσπάσωμαι τὴν ταλαίπωρον πόλιν. ὦ μεγάλα δή ποτ’ ἀμπνέουσ’ ἐν βαρβάροισ Τροία, τὸ κλεινὸν ὄνομ’ ἀφαιρήσῃ τάχα. πιμπρᾶσί σ’, ἡμᾶσ δ’ ἐξάγουσ’ ἤδη χθονὸσ δούλασ· ἰὼ θεοί. καὶ τί τοὺσ θεοὺσ καλῶ; καὶ πρὶν γὰρ οὐκ ἤκουσαν ἀνακαλούμενοι. φέρ’ ἐσ πυρὰν δράμωμεν· ὡσ κάλλιστά μοι σὺν τῇδε πατρίδι κατθανεῖν πυρουμένῃ. ἐνθουσιᾷσ, δύστηνε, τοῖσ σαυτῆσ κακοῖσ. ἀλλ’ ἄγετε, μὴ φείδεσθ’· Ὀδυσσέωσ δὲ χρὴ ἐσ χεῖρα δοῦναι τήνδε καὶ πέμπειν γέρασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION