Euripides, Rhesus, episode, antistrophe 1 1:

ἦ πολλὰ μὲν ζῶν, πολλὰ δ’ εἰσ Αἵδου μολών, Φιλάμμονοσ παῖ, τῆσ ἐμῆσ ἥψω φρενόσ· ὕβρισ γάρ, ἥ σ’ ἔσφηλε, καὶ Μουσῶν ἔρισ τεκεῖν μ’ ἔθηκε τόνδε δύστηνον γόνον. περῶσα γὰρ δὴ ποταμίουσ διὰ ῥοὰσ λέκτροισ ἐπλάθην Στρυμόνοσ φυταλμίοισ, ὅτ’ ἤλθομεν γῆσ χρυσόβωλον ἐσ λέπασ Πάγγαιον ὀργάνοισιν ἐξησκημέναι Μοῦσαι μεγίστην εἰσ ἔριν μελῳδίασ κείνῳ σοφιστῇ Θρῃκί, κἀκτυφλώσαμεν Θάμυριν, ὃσ ἡμῶν πόλλ’ ἐδέννασεν τέχνην.