Euripides, Ion, episode, iambics 3:

(에우리피데스, Ion, episode, iambics 3:)

φεῦ φεῦ· κατ’ ὄσσων ὡσ ὑγρὸν βάλλω δάκρυ, ἐκεῖσε τὸν νοῦν δούσ, ὅθ’ ἡ τεκοῦσά με κρυφαῖα νυμφευθεῖσ’ ἀπημπόλα λάθρα καὶ μαστὸν οὐκ ὑπέσχεν· ἀλλ’ ἀνώνυμοσ ἐν θεοῦ μελάθροισ εἶχον οἰκέτην βίον. τὰ τοῦ θεοῦ μὲν χρηστά, τοῦ δὲ δαίμονοσ βαρέα· χρόνον γὰρ ὅν με χρῆν ἐν ἀγκάλαισ μητρὸσ τρυφῆσαι καί τι τερφθῆναι βίου, ἀπεστερήθην φιλτάτησ μητρὸσ τροφῆσ. τλήμων δὲ χἡ τεκοῦσά μ’· ὡσ ταὐτὸν πάθοσ πέπονθε, παιδὸσ ἀπολέσασα χαρμονάσ. καὶ νῦν λαβὼν τήνδ’ ἀντίπηγ’ οἴσω θεῷ ἀνάθημ’, ἵν’ εὑρ́ω μηδὲν ὧν οὐ βούλομαι. εἰ γάρ με δούλη τυγχάνει τεκοῦσά τισ, εὑρεῖν κάκιον μητέρ’ ἢ σιγῶντ’ ἐᾶν. ὦ Φοῖβε, ναοῖσ ἀνατίθημι τήνδε σοῖσ ‐ καίτοι τί πάσχω; τοῦ θεοῦ προθυμίᾳ πολεμῶ, τὰ μητρὸσ σύμβολ’ ὃσ σέσωκέ μοι. ἀνοικτέον τάδ’ ἐστὶ καὶ τολμητέον· τὰ γὰρ πεπρωμέν’ οὐχ ὑπερβαίην ποτ’ ἄν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION