Euripides, Helen, episode 1:

(에우리피데스, Helen, episode 1:)

χώρει σὺ καὶ ναῦν τοῖσδε πεντηκόντορον Σιδωνίαν δὸσ κἀρετμῶν ἐπιστάτασ. οὔκουν ὅδ’ ἄρξει ναὸσ ὃσ κοσμεῖ τάφον; μάλιστ’· ἀκούειν τοῦδε χρὴ ναύτασ ἐμούσ. αὖθισ κέλευσον, ἵνα σαφῶσ μάθωσί σου. αὖθισ κελεύω καὶ τρίτον γ’, εἴ σοι φίλον. ὄναιο· κἀγὼ τῶν ἐμῶν βουλευμάτων. μή νυν ἄγαν σὸν δάκρυσιν ἐκτήξῃσ χρόα. ἥδ’ ἡμέρα σοι τὴν ἐμὴν δείξει χάριν. τὰ τῶν θανόντων οὐδέν, ἀλλ’ ἄλλωσ πόνοσ. ἔστιν τι κἀκεῖ κἀνθάδ’ ὧν ἐγὼ λέγω. οὐδὲν κακίω Μενέλεώ μ’ ἕξεισ πόσιν. οὐδὲν σὺ μεμπτόσ· τῆσ τύχησ με δεῖ μόνον. ἐν σοὶ τόδ’, ἢν σὴν εἰσ ἔμ’ εὔνοιαν διδῷσ. οὐ νῦν διδαξόμεσθα τοὺσ φίλουσ φιλεῖν. βούλῃ ξυνεργῶν αὐτὸσ ἐκπέμψω στόλον; ἥκιστα· μὴ δούλευε σοῖσ δούλοισ, ἄναξ. ἀλλ’ εἰᾶ· τοὺσ μὲν Πελοπιδῶν ἐῶ νόμουσ· καθαρὰ γὰρ ἡμῖν δώματ’· οὐ γὰρ ἐνθάδε ψυχὴν ἀφῆκε Μενέλεωσ· ἴτω δέ τισ φράσων ὑπάρχοισ τοῖσ ἐμοῖσ φέρειν γάμων ἀγάλματ’ οἴκουσ εἰσ ἐμούσ· πᾶσαν δὲ χρὴ γαῖαν βοᾶσθαι μακαρίαισ ὑμνῳδίαισ ὑμέναιον Ἑλένησ κἀμόν, ὡσ ζηλωτὸσ ᾖ. σὺ δ’, ὦ ξέν’, ἐλθών, πελαγίουσ ἐσ ἀγκάλασ τῷ τῆσδε πρίν ποτ’ ὄντι δοὺσ πόσει τάδε, πάλιν πρὸσ οἴκουσ σπεῦδ’ ἐμὴν δάμαρτ’ ἔχων, ὡσ τοὺσ γάμουσ τοὺσ τῆσδε συνδαίσασ ἐμοὶ στέλλῃ πρὸσ οἴκουσ ἢ μένων εὐδαιμονῇσ. ὦ Ζεῦ, πατήρ τε καὶ σοφὸσ κλῄζῃ θεόσ, βλέψον πρὸσ ἡμᾶσ καὶ μετάστησον κακῶν. ἕλκουσι δ’ ἡμῖν πρὸσ λέπασ τὰσ συμφορὰσ σπουδῇ σύναψαι· κἂν ἄκρᾳ θίγῃσ χερί, ἥξομεν ἵν’ ἐλθεῖν βουλόμεσθα τῆσ τύχησ. ἅλισ δὲ μόχθων οὓσ ἐμοχθοῦμεν πάροσ. κέκλησθέ μοι, θεοί, πολλά χρήσθ’ ἐμοῦ κλύειν καὶ λύπρ’· ὀφείλω δ’ οὐκ ἀεὶ πράσσειν κακῶσ, ὀρθῷ δὲ βῆναι ποδί· μίαν δέ μοι χάριν δόντεσ τὸ λοιπὸν εὐτυχῆ με θήσετε.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION