Euripides, episode

(에우리피데스, episode)

ὦ γῆσ παλαιὸν ἄργοσ, Ἰνάχου ῥοαί, ὅθεν ποτ’ ἄρασ ναυσὶ χιλίαισ Ἄρη ἐσ γῆν ἔπλευσε Τρῳάδ’ Ἀγαμέμνων ἄναξ. κτείνασ δὲ τὸν κρατοῦντ’ ἐν Ἰλιάδι χθονὶ Πρίαμον, ἑλών τε Δαρδάνου κλεινὴν πόλιν, ἀφίκετ’ ἐσ τόδ’ Ἄργοσ, ὑψηλῶν δ’ ἐπὶ ναῶν ἔθηκε σκῦλα πλεῖστα βαρβάρων. κἀκεῖ μὲν εὐτύχησεν· ἐν δὲ δώμασι θνῄσκει γυναικὸσ πρὸσ Κλυταιμήστρασ δόλῳ καὶ τοῦ Θυέστου παιδὸσ Αἰγίσθου χερί. χὣ μὲν παλαιὰ σκῆπτρα Ταντάλου λιπὼν ὄλωλεν, Αἴγισθοσ δὲ βασιλεύει χθονόσ, ἄλοχον ἐκείνου Τυνδαρίδα κόρην ἔχων. οὓσ δ’ ἐν δόμοισιν ἔλιφ’ ὅτ’ ἐσ Τροίαν ἔπλει, ἄρσενά τ’ Ὀρέστην θῆλύ τ’ Ἠλέκτρασ θάλοσ, τὸν μὲν πατρὸσ γεραιὸσ ἐκκλέπτει τροφεὺσ μέλλοντ’ Ὀρέστην χερὸσ ὑπ’ Αἰγίσθου θανεῖν Στροφίῳ τ’ ἔδωκε Φωκέων ἐσ γῆν τρέφειν· ἣ δ’ ἐν δόμοισ ἔμεινεν Ἠλέκτρα πατρόσ, ταύτην ἐπειδὴ θαλερὸσ εἶχ’ ἥβησ χρόνοσ, μνηστῆρεσ ᾔτουν Ἑλλάδοσ πρῶτοι χθονόσ. δείσασ δὲ μή τῳ παῖδ’ ἀριστέων τέκοι Ἀγαμέμνονοσ ποινάτορ’, εἶχεν ἐν δόμοισ Αἴγισθοσ οὐδ’ ἡρ́μοζε νυμφίῳ τινί. ἐπεὶ δὲ καὶ τοῦτ’ ἦν φόβου πολλοῦ πλέων, μή τῳ λαθραίωσ τέκνα γενναίῳ τέκοι, κτανεῖν σφε βουλεύσαντοσ, ὠμόφρων ὅμωσ μήτηρ νιν ἐξέσῳσεν Αἰγίσθου χερόσ.

στένω δὲ τὸν λόγοισι κηδεύοντ’ ἐμοὶ ἄθλιον Ὀρέστην, εἴ ποτ’ εἰσ Ἄργοσ μολὼν γάμουσ ἀδελφῆσ δυστυχεῖσ ἐσόψεται. ἐσ μὲν γὰρ ἄνδρα σκῆψιν εἶχ’ ὀλωλότα, παίδων δ’ ἔδεισε μὴ φθονηθείη φόνῳ. ἐκ τῶνδε δὴ τοιόνδ’ ἐμηχανήσατο Αἴγισθοσ· ὃσ μὲν γῆσ ἀπηλλάχθη φυγὰσ Ἀγαμέμνονοσ παῖσ, χρυσὸν εἶφ’ ὃσ ἂν κτάνῃ, ἡμῖν δὲ δὴ δίδωσιν Ἠλέκτραν ἔχειν δάμαρτα, πατέρων μὲν Μυκηναίων ἄπο γεγῶσιν ‐ οὐ δὴ τοῦτό γ’ ἐξελέγχομαι· λαμπροὶ γὰρ ἐσ γένοσ γε, χρημάτων δὲ δὴ πένητεσ, ἔνθεν ηὑγένει’ ἀπόλλυται ‐ ὡσ ἀσθενεῖ δοὺσ ἀσθενῆ λάβοι φόβον. εἰ γάρ νιν ἔσχεν ἀξίωμ’ ἔχων ἀνήρ, εὕδοντ’ ἂν ἐξήγειρε τὸν Ἀγαμέμνονοσ φόνον δίκη τ’ ἂν ἦλθεν Αἰγίσθῳ τότε. ἣν οὔποθ’ ἁνὴρ ὅδε ‐ σύνοιδέ μοι Κύπρισ ‐ ᾔσχυνεν εὐνῇ· παρθένοσ δ’ ἔτ’ ἐστὶ δή. αἰσχύνομαι γὰρ ὀλβίων ἀνδρῶν τέκνα λαβὼν ὑβρίζειν, οὐ κατάξιοσ γεγώσ. ὅστισ δέ μ’ εἶναί φησι μῶρον, εἰ λαβὼν νέαν ἐσ οἴκουσ παρθένον μὴ θιγγάνω, γνώμησ πονηροῖσ κανόσιν ἀναμετρούμενοσ τὸ σῶφρον ἴστω καὐτὸσ αὖ τοιοῦτοσ ὤν.

ὦ νὺξ μέλαινα, χρυσέων ἄστρων τροφέ, ἐν ᾗ τόδ’ ἄγγοσ τῷδ’ ἐφεδρεῦον κάρᾳ φέρουσα πηγὰσ ποταμίασ μετέρχομαι ‐ οὐ δή τι χρείασ ἐσ τοσόνδ’ ἀφιγμένη, ἀλλ’ ὡσ ὕβριν δείξωμεν Αἰγίσθου θεοῖσ ‐ γόουσ τ’ ἀφίημ’ αἰθέρ’ ἐσ μέγαν πατρί. ἡ γὰρ πανώλησ Τυνδαρίσ, μήτηρ ἐμή, ἐξέβαλέ μ’ οἴκων, χάριτα τιθεμένη πόσει· τεκοῦσα δ’ ἄλλουσ παῖδασ Αἰγίσθῳ πάρα πάρεργ’ Ὀρέστην κἀμὲ ποιεῖται δόμων ‐ τί γὰρ τάδ’, ὦ δύστην’, ἐμὴν μοχθεῖσ χάριν πόνουσ ἔχουσα, πρόσθεν εὖ τεθραμμένη, καὶ ταῦτ’ ἐμοῦ λέγοντοσ οὐκ ἀφίστασαι; ἐγώ σ’ ἴσον θεοῖσιν ἡγοῦμαι φίλον· ἐν τοῖσ ἐμοῖσ γὰρ οὐκ ἐνύβρισασ κακοῖσ. μεγάλη δὲ θνητοῖσ μοῖρα συμφορᾶσ κακῆσ ἰατρὸν εὑρεῖν, ὡσ ἐγὼ σὲ λαμβάνω. δεῖ δή με κἀκέλευστον εἰσ ὅσον σθένω μόχθου ’πικουφίζουσαν, ὡσ ῥᾷον φέρῃσ, συνεκκομίζειν σοι πόνουσ. ἅλισ δ’ ἔχεισ τἄξωθεν ἔργα· τἀν δόμοισ δ’ ἡμᾶσ χρεὼν ἐξευτρεπίζειν. εἰσιόντι δ’ ἐργάτῃ θύραθεν ἡδὺ τἄνδον εὑρίσκειν καλῶσ. εἴ τοι δοκεῖ σοι, στεῖχε· καὶ γὰρ οὐ πρόσω πηγαὶ μελάθρων τῶνδ’. ἐγὼ δ’ ἅμ’ ἡμέρᾳ βοῦσ εἰσ ἀρούρασ ἐσβαλὼν σπερῶ γύασ. ἀργὸσ γὰρ οὐδεὶσ θεοὺσ ἔχων ἀνὰ στόμα βίον δύναιτ’ ἂν ξυλλέγειν ἄνευ πόνου. Πυλάδη, σὲ γὰρ δὴ πρῶτον ἀνθρώπων ἐγὼ πιστὸν νομίζω καὶ φίλον ξένον τ’ ἐμοί·

μόνοσ δ’ Ὀρέστην τόνδ’ ἐθαύμαζεσ φίλων, πράσσονθ’ ἃ πράσσω δείν’ ὑπ’ Αἰγίσθου παθών, ὅσ μου κατέκτα πατέρα ‐ χἡ πανώλεθροσ μήτηρ. ἀφῖγμαι δ’ ἐκ θεοῦ μυστηρίων Ἀργεῖον οὖδασ οὐδενὸσ ξυνειδότοσ, φόνον φονεῦσι πατρὸσ ἀλλάξων ἐμοῦ. νυκτὸσ δὲ τῆσδε πρὸσ τάφον μολὼν πατρὸσ δάκρυά τ’ ἔδωκα καὶ κόμησ ἀπηρξάμην πυρᾷ τ’ ἐπέσφαξ’ αἷμα μηλείου φόνου, λαθὼν τυράννουσ οἳ κρατοῦσι τῆσδε γῆσ. καὶ τειχέων μὲν ἐντὸσ οὐ βαίνω πόδα, δυοῖν δ’ ἅμιλλαν ξυντιθεὶσ ἀφικόμην πρὸσ τέρμονασ γῆσ τῆσδ’, ἵν’ ἐκβάλω ποδὶ ἄλλην ἐπ’ αἰᾶν, εἴ μέ τισ γνοίη σκοπῶν, ζητῶν τ’ ἀδελφήν· φασὶ γάρ νιν ἐν γάμοισ ζευχθεῖσαν οἰκεῖν οὐδὲ παρθένον μένειν· ὡσ συγγένωμαι καὶ φόνου ξυνεργάτιν λαβὼν τά γ’ εἴσω τειχέων σαφῶσ μάθω. νῦν οὖν ‐ ἑώσ γὰρ λευκὸν ὄμμ’ ἀναίρεται ‐ ἔξω τρίβου τοῦδ’ ἴχνοσ ἀλλαξώμεθα.

ἢ γάρ τισ ἀροτὴρ ἤ τισ οἰκέτισ γυνὴ φανήσεται νῷν, ἥντιν’ ἱστορήσομεν εἰ τούσδε ναίει σύγγονοσ τόπουσ ἐμή. ἀλλ’ ‐ εἰσορῶ γὰρ τήνδε προσπόλον τινά, πηγαῖον ἄχθοσ ἐν κεκαρμένῳ κάρᾳ φέρουσαν ‐ ἑζώμεσθα κἀκπυθώμεθα δούλησ γυναικόσ, ἤν τι δεξώμεσθ’ ἔποσ ἐφ’ οἷσι, Πυλάδη, τήνδ’ ἀφίγμεθα χθόνα.

상위

Euripides (에우리피데스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION