Euripides, episode

(에우리피데스, episode)

ἐά ἐά· φίλαι, βοῆσ ἠκούσατ’ ‐ ἢ δοκὼ κενὴ ὑπῆλθέ μ’; ‐ ὥστε νερτέρα βροντὴ Διόσ; ἰδού, τάδ’ οὐκ ἄσημα πνεύματ’ αἴρεται· δέσποιν’, ἄμειψον δώματ’, Ἠλέκτρα, τάδε. φίλαι, τί χρῆμα; πῶσ ἀγῶνοσ ἥκομεν; οὐκ οἶδα πλὴν ἕν· φόνιον οἰμωγὴν κλύω. ἤκουσα κἀγώ, τηλόθεν μέν, ἀλλ’ ὅμωσ. μακρὰν γὰρ ἑρ́πει γῆρυσ, ἐμφανήσ γε μήν. Ἀργεῖοσ ὁ στεναγμόσ· ἦ φίλων ἐμῶν; οὐκ οἶδα· πᾶν γὰρ μείγνυται μέλοσ βοῆσ. σφαγὴν ἀυτεῖσ τήνδε μοι· τί μέλλομεν; ἔπισχε, τρανῶσ ὡσ μάθῃσ τύχασ σέθεν. οὐκ ἔστι· νικώμεσθα· ποῦ γὰρ ἄγγελοι; ἥξουσιν· οὔτοι βασιλέα φαῦλον κτανεῖν. ὦ καλλίνικοι παρθένοι Μυκηνίδεσ, νικῶντ’ Ὀρέστην πᾶσιν ἀγγέλλω φίλοισ, Ἀγαμέμνονοσ δὲ φονέα κείμενον πέδῳ Αἴγισθον· ἀλλὰ θεοῖσιν εὔχεσθαι χρεών. τίσ δ’ εἶ σύ; πῶσ μοι πιστὰ σημαίνεισ τάδε; οὐκ οἶσθ’ ἀδελφοῦ μ’ εἰσορῶσα πρόσπολον; ὦ φίλτατ’, ἔκ τοι δείματοσ δυσγνωσίαν εἶχον προσώπου· νῦν δὲ γιγνώσκω σε δή. τί φῄσ; τέθνηκε πατρὸσ ἐμοῦ στυγνὸσ φονεύσ; τέθνηκε· δίσ σοι ταὔθ’, ἃ γοῦν βούλῃ, λέγω. ὦ θεοί, Δίκη τε πάνθ’ ὁρῶσ’, ἦλθέσ ποτε. ποίῳ τρόπῳ δὲ καὶ τίνι ῥυθμῷ φόνου κτείνει Θυέστου παῖδα; βούλομαι μαθεῖν. ἐπεὶ μελάθρων τῶνδ’ ἀπήραμεν πόδα, ἐσβάντεσ ᾖμεν δίκροτον εἰσ ἁμαξιτὸν ἔνθ’ ἦν ὁ κλεινὸσ τῶν Μυκηναίων ἄναξ. κυρεῖ δὲ κήποισ ἐν καταρρύτοισ βεβώσ, δρέπων τερείνησ μυρσίνησ κάρᾳ πλόκουσ· ἰδών τ’ ἀυτεῖ· Χαίρετ’, ὦ ξένοι· τίνεσ πόθεν πορεύεσθ’; ἔστε τ’ ἐκ ποίασ χθονόσ; ὁ δ’ εἶπ’ Ὀρέστησ· Θεσσαλοί· πρὸσ δ’ Ἀλφεὸν θύσοντεσ ἐρχόμεσθ’ Ὀλυμπίῳ Διί. κλύων δὲ ταῦτ’ Αἴγισθοσ ἐννέπει τάδε· νῦν μὲν παρ’ ἡμῖν χρὴ συνεστίουσ ἐμοὶ θοίνησ γενέσθαι· τυγχάνω δὲ βουθυτῶν νύμφαισ· ἑῷοι δ’ ἐξαναστάντεσ λέχουσ ἐσ ταὐτὸν ἥξετ’. ἀλλ’ ἰώμεν ἐσ δόμουσ ‐ καὶ ταῦθ’ ἅμ’ ἠγόρευε καὶ χερὸσ λαβὼν παρῆγεν ἡμᾶσ ‐ οὐδ’ ἀπαρνεῖσθαι χρεών· ἐπεὶ δ’ ἐν οἴκοισ ἦμεν, ἐννέπει τάδε· λούτρ’ ὡσ τάχιστα τοῖσ ξένοισ τισ αἰρέτω, ὡσ ἀμφὶ βωμὸν στῶσι χερνίβων πέλασ. ἀλλ’ εἶπ’ Ὀρέστησ· Ἀρτίωσ ἡγνίσμεθα λουτροῖσι καθαροῖσ ποταμίων ῥείθρων ἄπο. εἰ δὲ ξένουσ ἀστοῖσι συνθύειν χρεών, Αἴγισθ’, ἕτοιμοι κοὐκ ἀπαρνούμεσθ’, ἄναξ. τοῦτον μὲν οὖν μεθεῖσαν ἐκ μέσου λόγον·

λαβὲ σίδηρον, ὦ ξένε, δεῖξόν τε φήμην ἔτυμον ἀμφὶ Θεσσαλῶν. λόγχασ δὲ θέντεσ δεσπότου φρουρήματα δμῶεσ πρὸσ ἔργον πάντεσ ἱέσαν χέρασ· οἳ μὲν σφαγεῖον ἔφερον, οἳ δ’ ᾖρον κανᾶ, ἄλλοι δὲ πῦρ ἀνῆπτον ἀμφί τ’ ἐσχάρασ λέβητασ ὤρθουν· πᾶσα δ’ ἐκτύπει στέγη. λαβὼν δὲ προχύτασ μητρὸσ εὐνέτησ σέθεν ἔβαλλε βωμούσ, τοιάδ’ ἐννέπων ἔπη· νύμφαι πετραῖαι, πολλάκισ με βουθυτεῖν καὶ τὴν κατ’ οἴκουσ Τυνδαρίδα δάμαρτ’ ἐμὴν πράσσοντασ ὡσ νῦν, τοὺσ δ’ ἐμοὺσ ἐχθροὺσ κακῶσ ‐ λέγων Ὀρέστην καὶ σέ. δεσπότησ δ’ ἐμὸσ τἀναντί’ ηὔχετ’, οὐ γεγωνίσκων λόγουσ, λαβεῖν πατρῷα δώματ’. ἐκ κανοῦ δ’ ἑλὼν Αἴγισθοσ ὀρθὴν σφαγίδα, μοσχείαν τρίχα τεμὼν ἐφ’ ἁγνὸν πῦρ ἔθηκε δεξιᾷ, κἄσφαξ’ ἐπ’ ὤμων μόσχον ὡσ ἦραν χεροῖν δμῶεσ, λέγει δὲ σῷ κασιγνήτῳ τάδε· Ἐκ τῶν καλῶν κομποῦσι τοῖσι Θεσσαλοῖσ εἶναι τόδ’, ὅστισ ταῦρον ἀρταμεῖ καλῶσ ἵππουσ τ’ ὀχμάζει· ὁ δ’ εὐκρότητον Δωρίδ’ ἁρπάσασ χεροῖν, ῥίψασ ἀπ’ ὤμων εὐπρεπῆ πορπάματα, Πυλάδην μὲν εἵλετ’ ἐν πόνοισ ὑπηρέτην, δμῶασ δ’ ἀπωθεῖ·

καὶ λαβὼν μόσχου πόδα, λευκὰσ ἐγύμνου σάρκασ ἐκτείνων χέρα· θᾶσσον δὲ βύρσαν ἐξέδειρεν ἢ δρομεὺσ δισσοὺσ διαύλουσ ἱππίουσ διήνυσε, κἀνεῖτο λαγόνασ. ἱερὰ δ’ ἐσ χεῖρασ λαβὼν Αἴγισθοσ ἤθρει. καὶ λοβὸσ μὲν οὐ προσῆν σπλάγχνοισ, πύλαι δὲ καὶ δοχαὶ χολῆσ πέλασ κακὰσ ἔφαινον τῷ σκοποῦντι προσβολάσ. χὣ μὲν σκυθράζει, δεσπότησ δ’ ἀνιστορεῖ· τί χρῆμ’ ἀθυμεῖσ; ‐ ὦ ξέν’, ὀρρωδῶ τινα δόλον θυραῖον. ἔστι δ’ ἔχθιστοσ βροτῶν Ἀγαμέμνονοσ παῖσ πολέμιόσ τ’ ἐμοῖσ δόμοισ· ὃ δ’ εἶπε· φυγάδοσ δῆτα δειμαίνεισ δόλον, πόλεωσ ἀνάσσων; οὐχ, ὅπωσ παστήρια θοινασόμεσθα, Φθιάδ’ ἀντὶ Δωρικῆσ οἴσει τισ ἡμῖν κοπίδ’, ἀπορρήξω χέλυν; λαβὼν δὲ κόπτει. σπλάγχνα δ’ Αἴγισθοσ λαβὼν ἤθρει διαιρῶν. τοῦ δὲ νεύοντοσ κάτω ὄνυχασ ἐπ’ ἄκρουσ στὰσ κασίγνητοσ σέθεν ἐσ σφονδύλουσ ἔπαισε, νωτιαῖα δὲ ἔρρηξεν ἄρθρα· πᾶν δὲ σῶμ’ ἄνω κάτω ἤσπαιρεν ἠλάλαζε δυσθνῄσκων φόνῳ. δμῶεσ δ’ ἰδόντεσ εὐθὺσ ᾖξαν ἐσ δόρυ, πολλοὶ μάχεσθαι πρὸσ δύ’·

αἷμα δ’ αἵματοσ πικρὸσ δανεισμὸσ ἦλθε τῷ θανόντι νῦν. ἀνδρείασ δ’ ὕπο ἔστησαν ἀντίπρῳρα σείοντεσ βέλη Πυλάδησ Ὀρέστησ τ’. εἶπε δ’· οὐχὶ δυσμενὴσ ἥκω πόλει τῇδ’ οὐδ’ ἐμοῖσ ὀπάοσιν, φονέα δὲ πατρὸσ ἀντετιμωρησάμην τλήμων Ὀρέστησ· ἀλλὰ μή με καίνετε, πατρὸσ παλαιοὶ δμῶεσ. οἳ δ’, ἐπεὶ λόγων ἤκουσαν, ἔσχον κάμακασ· ἐγνώσθη δ’ ὑπὸ γέροντοσ ἐν δόμοισιν ἀρχαίου τινόσ. στέφουσι δ’ εὐθὺσ σοῦ κασιγνήτου κάρα χαίροντεσ ἀλαλάζοντεσ. ἔρχεται δὲ σοὶ κάρα ’πιδείξων οὐχὶ Γοργόνοσ φέρων, ἀλλ’ ὃν στυγεῖσ Αἴγισθον·

상위

Euripides (에우리피데스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION