Dionysius of Halicarnassus, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 2 2:

(디오니시오스, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 2 2:)

καὶ νῦν μὲν τὸ ῥηματικὸν ὀνοματικῶσ ἐκφέρων, αὖθισ δὲ τοὔνομα ῥῆμα ποιῶν· καὶ αὐτῶν γε τούτων ἀναστρέφων τὰσ χρήσεισ, ἵνα τὸ μὲν ὀνοματικὸν προσηγορικὸν γένηται, τὸ δὲ προσηγορικὸν ὀνοματικῶσ λέγηται, καὶ τὰ μὲν παθητικὰ ῥήματα δραστήρια, τὰ δὲ δραστήρια παθητικά· πληθυντικῶν δὲ καὶ ἑνικῶν ἀλλάττων τὰσ φύσεισ καὶ ἀντικατηγορῶν ταῦτα ἀλλήλων, θηλυκά τ’ ἀρρενικοῖσ καὶ ἀρρενικὰ θηλυκοῖσ καὶ οὐδέτερα τούτων τισὶν συνάπτων, ἐξ ὧν ἡ κατὰ φύσιν ἀκολουθία πλανᾶται· τὰσ δὲ τῶν ὀνοματικῶν ἢ μετοχικῶν πτώσεισ τοτὲ μὲν πρὸσ τὸ σημαινόμενον ἀπὸ τοῦ σημαίνοντοσ ἀποστρέφων, τοτὲ δὲ πρὸσ τὸ σημαῖνον ἀπὸ τοῦ σημαινομένου· ἐν δὲ τοῖσ συνδετικοῖσ καὶ τοῖσ προθετικοῖσ μορίοισ καὶ ἔτι μᾶλλον ἐν τοῖσ διαρθροῦσι τὰσ τῶν ὀνομάτων δυνάμεισ ποιητοῦ τρόπον ἐνεξουσιάζων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION