Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 20

(디오니시오스, De Isocrate, chapter 20)

οἱο͂ν ὅταν φῇ· πέρα τοῦ δικανικοῦ τρόπου καὶ ἡ σύνθεσισ ἔχει τι τοῦ ποιητικοῦ τό τε σχῆμα τῆσ λέξεωσ ἐκ τῶν ἐπιδεικτικῶν εἴληπται παρισώσεων καὶ παρομοιώσεων. ἡγούμην δέ, εἰ μὲν προείμην τὰ χρήματα, κινδυνεύσειν. τὸ γὰρ ἀποίητόν τε καὶ ἀφελὲσ τοιοῦτον· ἡγούμην δὲ παραδοὺσ τὰ χρήματα κινδυνεύσειν. ἔτι ἐκεῖνο· καὶ πρὸσ τούτοισ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, νομίζων, εἰ μὲν αὐτοῦ μένειν ἐπιχειροίην, ἐκδοθήσεσθαί με ὑπὸ τῆσ πόλεωσ Σαύρῳ, εἰ δὲ ἄλλοσέ ποι τραποίμην, οὐδὲν αὐτῷ μελήσειν τῶν ἐμῶν λόγων, εἰ δὲ εἰσπλευσοίμην εἰσ τὸν Πόντον, ἀποθανεῖσθαί με μετὰ τοῦ πατρόσ. ἥ τε γὰρ περίοδοσ ἐκμηκύνεται καὶ . . . τό τε οὖν ἐπιχειροίην καὶ τραποίμην καὶ εἰσπλευσοίμην ἐν ἑνὶ χωρίῳ κείμενα καὶ τῶν κώλων τριῶν ὄντων τὸ μῆκοσ ἴσον ὑπάρχον τεκμήρια τῆσ Ἰσοκράτουσ κατασκευῆσ ἐστι. καὶ τὰ τούτοισ ἐπιφερόμενα· διενοεῖτό με ἀποστερεῖν τὰ χρήματα καὶ πρὸσ μὲν ἐμὲ προσεποιεῖτο ἀπορεῖν καὶ οὐκ ἂν ἔχειν παρόμοιά τε καὶ παραπλήσια ἀλλήλοισ ἐστίν. καὶ πρὸσ τούτοισ, ἃ μετ’ ὀλίγον ἐπιτίθησιν· ὥστε πίστεισ τε τὰσ μεγίστασ αὐτῷ δεδωκὼσ εἰή καὶ τὴν ἀρχὴν ἔτι μείζω πεποιηκὼσ ἧσ εἶχε πρότερον καὶ τὴν ἀδελφὴν τὴν ἐμὴν γυναῖκα τῷ ἑαυτοῦ υἱεῖ εἰληφώσ. καὶ γὰρ ἐνταῦθα πάλιν τὸ δεδωκὼσ καὶ πεποιηκὼσ καὶ εἰληφὼσ παρόμοιον καὶ τὸ τὴν ἀρχὴν καὶ τὴν ἀδελφήν. ἔχοι δὲ ἄν τισ καὶ ἄλλα πρὸσ τούτοισ λέγειν, ἐξ ὧν ὁ χαρακτὴρ τοῦ ῥήτοροσ ἔσται καταφανήσ, ἀνάγκη δὲ ἴσωσ στοχάζεσθαι τοῦ χρόνου.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION