헬라어 문장 검색 - Διονψσ́ΔεΙσοξρ́16́

(디오니시오스, De Isocrate, chapter 16)

ἅπαντεσ μὲν εἰώθασιν οἱ παριόντεσ ἐνθάδε ταῦτα μέγιστα φάσκειν εἶναι καὶ μάλιστα σπουδῆσ ἄξια τῇ πόλει, περὶ ὧν αὐτοὶ μέλλουσι συμβουλεύειν. οὐ μὴν ἀλλ’ εἰ καὶ περὶ ἄλλων τινῶν πραγμάτων ἡρ́μοσε τοιαῦτα προειπεῖν, δοκεῖ μοι πρέπειν καὶ περὶ τῶν νῦν παρόντων ἐντεῦθεν ποιήσασθαι τὴν ἀρχήν. ἥκομεν γὰρ ἐκκλησιάσοντεσ περί τε πολέμου καὶ εἰρήνησ, ἃ μεγίστην ἔχει δύναμιν ἐν τῷ βίῳ τῷ τῶν ἀνθρώπων καὶ περὶ ὧν ἀνάγκη τοὺσ ὀρθῶσ βουλευσαμένουσ ἄμεινον τῶν ἄλλων πράττειν. τὸ μὲν οὖν μέγεθοσ ὑπὲρ ὧν συνεληλύθαμεν τηλικοῦτόν ἐστιν. ὁρῶ δὲ ὑμᾶσ οὐκ ἐξ ἴσου τῶν λεγόντων τὴν ἀκρόασιν ποιουμένουσ, ἀλλὰ τοῖσ μὲν προσέχοντασ τὸν νοῦν, τῶν δὲ οὐδὲ τῆσ φωνῆσ ἀνεχομένουσ. καὶ θαυμαστὸν οὐδὲν ποιεῖτε. καὶ γὰρ τὸν ἄλλον χρόνον εἰώθατε τοὺσ ἄλλουσ ἅπαντασ ἐκβάλλειν πλὴν τοὺσ συναγορεύοντασ ταῖσ ἐπιθυμίαισ ὑμῶν. οἷσ καὶ δικαίωσ ἄν τισ ἐπιτιμήσειεν, ὅτι συνειδότεσ πολλοὺσ καὶ μεγάλουσ οἴκουσ ὑπὸ τῶν κολακευόντων ἀναστάτουσ γεγενημένουσ καὶ μισοῦντεσ ἐπὶ τῶν ἰδίων τοὺσ ταύτην ἔχοντασ τὴν τέχνην ἐπὶ τῶν κοινῶν οὐχ ὁμοίωσ διάκεισθε πρὸσ αὐτούσ, ἀλλὰ κατηγοροῦντεσ τῶν προσιεμένων καὶ χαιρόντων τοῖσ τοιούτοισ αὐτοὶ μᾶλλον φαίνεσθε τούτοισ πιστεύοντεσ ἢ τοῖσ ἄλλοισ πολίταισ. καὶ γάρ τοι πεποιήκατε τοὺσ ῥήτορασ μελετᾶν καὶ φιλοσοφεῖν οὐ τὰ μέλλοντα τῇ πόλει συνοίσειν, ἀλλ’ ὅπωσ ἀρέσκοντασ ὑμῖν λόγουσ ἐροῦσιν· ἐφ’ οὓσ καὶ νῦν τὸ πλῆθοσ αὐτῶν ἐρρύηκεν. ἅπασι γὰρ ἦν φανερόν, ὅτι μᾶλλον ἡσθήσεσθε τοῖσ παρακαλοῦσιν ὑμᾶσ ἐπὶ τὸν πόλεμον ἢ τοῖσ περὶ τῆσ εἰρήνησ συμβουλεύουσιν. οἳ μὲν γὰρ προσδοκίαν ἐμποιοῦσιν, ὡσ τὰσ κτήσεισ τὰσ ἐν ταῖσ πόλεσι κομιούμεθα καὶ τὴν δύναμιν ἀναληψόμεθα πάλιν, ἣν πρότερον ἐτυγχάνομεν ἔχοντεσ, οἳ δ’ οὐδὲν τοιοῦτον ὑποτείνουσιν, ἀλλ’ ὡσ ἡσυχίαν ἔχειν δεῖ καὶ μὴ μεγάλων ἐπιθυμεῖν παρὰ τὸ δίκαιον, ἀλλὰ στέργειν τοῖσ παροῦσιν, ὃ χαλεπώτατον πάντων τοῖσ πλείστοισ τῶν ἀνθρώπων ἐστίν. οὕτω γὰρ ἐξηρτήμεθα τῶν ἐλπίδων καὶ πρὸσ τὰσ δοκούσασ εἶναι πλεονεξίασ ἀπλήστωσ ἔχομεν, ὥστ’ οὐδὲ οἱ κεκτημένοι τοὺσ μεγίστουσ πλούτουσ μένειν ἐπὶ τούτοισ ἐθέλουσιν, ἀλλ’ ἀεὶ τοῦ πλείονοσ ὀρεγόμενοι περὶ τῶν ὑπαρχόντων κινδυνεύουσι. διόπερ ἄξιόν ἐστι δεδιέναι, μὴ καὶ νῦν ἡμεῖσ ἔνοχοι γενώμεθα ταύταισ ταῖσ ἀνοίαισ.

λίαν γάρ τινέσ μοι δοκοῦσιν ὡρμῆσθαι πρὸσ τὸν πόλεμον, ὥσπερ οὐ τῶν τυχόντων συμβεβουλευκότων ἀλλὰ τῶν θεῶν ἀκηκοότεσ, ὅτι κατορθώσομεν ἅπαντα καὶ ῥᾳδίωσ κρατήσομεν τῶν ἐχθρῶν. χρὴ δὲ τοὺσ νοῦν ἔχοντασ περὶ μὲν ὧν ἴσασι μὴ βουλεύεσθαι περίεργον γάρ, ἀλλὰ πράττειν ὡσ ἐγνώκασι, περὶ ὧν δ’ ἂν βουλεύωνται, μὴ νομίζειν εἰδέναι τὸ συμβησόμενον, ἀλλ’ ὡσ δόξῃ μὲν χρωμένουσ, ὅ τι δὲ ἂν τύχῃ γενησόμενον, οὕτω διανοεῖσθαι περὶ αὐτῶν. ὧν ὑμεῖσ οὐδέτερον τυγχάνετε ποιοῦντεσ, ἀλλ’ ὡσ οἱο͂́ν τε ταραχωδέστατα διάκεισθε. συνεληλύθατε γὰρ ὡσ δέον ὑμᾶσ ἐξ ἁπάντων τῶν ῥηθέντων ἐκλέξασθαι τὸ βέλτιστον, ὥσπερ δ’ ἤδη σαφῶσ εἰδότεσ ὃ πρακτέον ἐστὶν οὐ θέλετε ἀκούειν πλὴν τῶν πρὸσ ἡδονὴν δημηγορούντων.

καίτοι προσῆκεν ὑμᾶσ, εἴπερ ἐβούλεσθε ζητεῖν τὸ τῇ πόλει συμφέρον, μᾶλλον τοῖσ ἐναντιουμένοισ ταῖσ ὑμετέραισ γνώμαισ προσέχειν τὸν νοῦν ἢ τοῖσ χαριζομένοισ, εἰδότασ ὅτι τῶν ἐνθάθε παριόντων οἱ μὲν ἃ βούλεσθε λέγοντεσ ῥᾳδίωσ ἐξαπατᾶν δύνανται· τὸ γὰρ πρὸσ χάριν ῥηθὲν ἐπισκοτεῖ τᾷ καθορᾶν τὸ βέλτιστον. ὑπὸ δὲ τῶν μὴ πρὸσ ἡδονὴν συμβουλευόντων οὐδὲν ἂν πάθοιτε τοιοῦτον.

οὐ γὰρ ἔστιν ὅπωσ ἂν μεταπεῖσαι δυνηθεῖεν ὑμᾶσ μὴ φανερὸν τὸ συμφέρον ποιήσαντεσ. χωρὶσ δὲ τούτων πῶσ ἂν ἄνθρωποι δυνηθεῖεν καλῶσ ἢ κρῖναι περὶ τῶν γεγενημένων ἢ βουλεύεσθαι περὶ τῶν μελλόντων, εἰ μὴ τοὺσ μὲν λόγουσ τοὺσ τῶν ἐναντιουμένων παρ’ ἀλλήλουσ ἐξετάζοιεν, αὐτοὶ δ’ αὑτοὺσ κοινοὺσ ἀμφοτέροισ ἀκροατὰσ παράσχοιεν; θαυμάζω δὲ τὰ τῶν πρεσβυτέρων, εἰ μηκέτι μνημονεύουσι, καὶ τῶν νεωτέρων, εἰ μηδενὸσ ἀκηκόασιν, ὅτι διὰ μὲν τοὺσ παραινοῦντασ ἀντέχεσθαι τῆσ εἰρήνησ οὐθὲν πώποτε κακὸν ἐπάθομεν, διὰ δὲ τοὺσ ῥᾳδίωσ πολεμεῖν αἱρουμένουσ πολλαῖσ ἤδη καὶ μεγάλαισ συμφοραῖσ περιεπέσομεν. ὧν ἡμεῖσ οὐδεμίαν ποιούμεθα μνείαν, ἀλλ’ ἑτοίμωσ ἔχομεν μηδὲν εἰσ τὸ πρόσθεν ἡμῖν αὐτοῖσ πράττοντεσ τριήρεισ πληροῦν καὶ χρημάτων εἰσφορὰσ ποιεῖσθαι καὶ βοηθεῖν καὶ πολεμεῖν, ὥσπερ ἂν τύχωμεν ἐν ἀλλοτρίᾳ πόλει κινδυνεύοντεσ. τούτων δ’ αἴτιόν ἐστιν, ὅτι προσῆκον ὑμᾶσ ὁμοίωσ τῶν κοινῶν ὥσπερ τῶν ἰδίων σπουδάζειν, οὐ τὴν αὐτὴν γνώμην ἔχετε περὶ αὐτῶν, ἀλλ’ ὅταν μὲν ὑπὲρ τῶν ἰδίων βουλεύησθε, ζητεῖτε συμβούλουσ τοὺσ ἄμεινον φρονοῦντασ ὑμῶν αὐτῶν, ὅταν δ’ ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ ἐκκλησιάζητε, τοῖσ μὲν τοιούτοισ ἀπιστεῖτε καὶ φθονεῖτε, τοὺσ δὲ πονηροτάτουσ τῶν ἐπὶ τὸ βῆμα παριόντων ἐπαινεῖτε καὶ νομίζετε δημοτικωτέρουσ εἶναι τοὺσ μεθύοντασ τῶν νηφόντων καὶ τοὺσ νοῦν οὐκ ἔχοντασ τῶν εὖ φρονούντων καὶ τοὺσ τὰ τῆσ πόλεωσ διανεμομένουσ τῶν ἐκ τῆσ ἰδίασ οὐσίασ ὑμῖν λειτουργούντων.

ὥστ’ ἄξιον θαυμάζειν, εἴ τισ ἐλπίζει τὴν πόλιν τοιούτοισ συμβούλοισ χρωμένην ἐπὶ τὸ βέλτιον ἐπιδώσειν. ἐγὼ δ’ οἶδα μέν, ὅτι πρόσαντέσ ἐστιν ἐναντιοῦσθαι ταῖσ ὑμετέραισ διανοίαισ καὶ διότι δημοκρατίασ οὔσησ οὐκ ἔστι παρρησία πλὴν ἐνθάδε μὲν τοῖσ ἀφρονεστάτοισ καὶ μηδὲν ὑμῶν φροντίζουσιν, ἐν δὲ τοῖσ θεάτροισ τοῖσ κωμῳδοδιδασκάλοισ. ὃ καὶ πάντων ἐστὶ δεινότατον, ὅτι τοῖσ μὲν ἐκφέρουσιν εἰσ τοὺσ ἄλλουσ Ἕλληνασ τὰ τῆσ πόλεωσ ἁμαρτήματα τοσαύτην ἔχετε χάριν, ὅσην οὐδὲ τοῖσ εὖ ποιοῦσι, πρὸσ δὲ τοὺσ ἐπιπλήττοντασ καὶ νουθετοῦντασ ὑμᾶσ οὕτω θιατίθεσθε δυσκόλωσ, ὥσπερ πρὸσ τοὺσ κακόν τι τὴν πόλιν ἐργαζομένουσ.

ὅμωσ δὲ καὶ τούτων ὑπαρχόντων οὐκ ἂν ἀποσταίην ὧν διενοήθην. παρελήλυθα γὰρ οὐ χαριούμενοσ ὑμῖν οὐδὲ χειροτονίαν μνηστεύσων ἀλλ’ ἀποφανούμενοσ ἃ τυγχάνω γιγνώσκων, πρῶτον μὲν περὶ ὧν ὁ πρύτανισ προτίθησιν, ἔπειτα περὶ τῶν ἄλλων τῶν τῆσ πόλεωσ πραγμάτων. οὐδὲν γὰρ ὄφελοσ ἔσται τῶν νῦν περὶ τῆσ εἰρήνησ γνωσθέντων, ἂν μὴ περὶ τῶν λοιπῶν ὀρθῶσ βουλευσώμεθα. φημὶ δ’ οὖν χρῆναι ποιεῖσθαι τὴν εἰρήνην μὴ μόνον πρὸσ Χίουσ τε καὶ Ῥοδίουσ καὶ Βυζαντίουσ καὶ Κῴουσ ἀλλὰ πάντασ ἀνθρώπουσ, καὶ χρῆσθαι ταῖσ συνθήκαισ μὴ ταύταισ, αἷσ νῦν τινεσ γεγράφασιν, ἀλλὰ ταῖσ γενομέναισ μὲν πρὸσ βασιλέα καὶ Λακεδαιμονίουσ, προσταττούσαισ δὲ τοὺσ Ἕλληνασ αὐτονόμουσ εἶναι καὶ τὰσ φρουρὰσ ἐκ τῶν ἀλλοτρίων πόλεων ἐξεἷναι καὶ τὴν αὑτῶν ἔχειν ἑκάστουσ. τούτων γὰρ οὔτε δικαιοτέρασ εὑρήσομεν οὔτε μᾶλλον τῇ πόλει συμφερούσασ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 16

(디오니시오스, De Isocrate, chapter 16)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION