헬라어 문장 검색 - Διονψσ́ΔεΙσοξρ́09́

(디오니시오스, De Isocrate, chapter 9)

τίσ δ’ ἂν μᾶλλον πείσειε καὶ πόλιν καὶ ἄνδρασ τοῦ ῥήτοροσ πολλαχῇ μὲν καὶ ἄλλῃ, μάλιστα δ’ ἐν τῷ πρὸσ Λακεδαιμονίουσ γραφέντι λόγῳ, ὃσ ἐπιγράφεται μὲν Ἀρχίδαμοσ, ὑπόθεσιν δὲ περιείληφε τὴν περὶ τοῦ μὴ προέσθαι Μεσσήνην Βοιωτοῖσ μηδὲ ποιεῖν τὸ προσταττόμενον ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν; ἠτύχητο γὰρ δὴ τοῖσ Λακεδαιμονίοισ ἥ τε περὶ Λεῦκτρα μάχη καὶ πολλαὶ μετ’ ἐκείνην ἕτεραι, καὶ τὰ μὲν Θηβαίων πράγματα ἤνθει τε καὶ εἰσ μέγεθοσ ἀρχῆσ προεληλύθει, τὰ δὲ τῆσ Σπάρτησ ταπεινὰ καὶ ἀνάξια τῆσ ἀρχαίασ ἡγεμονίασ γεγόνει. τελευτῶσα γοῦν, ἵνα τύχῃ τῆσ εἰρήνησ ἡ πόλισ, ἐβουλεύετο εἰ χρὴ Μεσσηνίασ ἀποστῆναι, ταύτην ἐπιτιθέντων αὐτῇ Βοιωτῶν τὴν ἀνάγκην. ὁρῶν οὖν αὐτὴν ἀνάξια πράττειν μέλλουσαν τῶν προγόνων τόνδε τὸν λόγον συνετάξατο Ἀρχιδάμῳ νέῳ μὲν ὄντι καὶ οὔπω βασιλεύοντι, ἐλπίδασ δὲ πολλὰσ ἔχοντι ταύτησ τεύξεσθαι τῆσ τιμῆσ. ἐν ᾧ διεξέρχεται πρῶτον μέν, ὡσ δικαίωσ ἐκτήσαντο Μεσσήνην Λακεδαιμόνιοι, παραδόντων τε αὐτὴν τῶν Κρεσφόντου παίδων ὅτε ἐξέπεσον ἐκ τῆσ ἀρχῆσ, καὶ τοῦ θεοῦ προστάξαντοσ δέχεσθαι καὶ τιμωρεῖν τοῖσ ἀδικουμένοισ, πρὸσ δὲ τούτοισ ἐπικυρώσαντοσ μὲν τὴν κτῆσιν τοῦ πολέμου, κάτοχον δὲ καὶ βέβαιον πεποιηκότοσ τοῦ χρόνου. διδάσκει δέ, ὡσ οὐ Μεσσηνίοισ τοῖσ οὐκέτ’ οὖσιν ἀλλὰ δούλοισ καὶ εἵλωσιν ὁρμητήριον καὶ καταφυγὴν παρέξουσι τὴν πόλιν. διεξέρχεταί τε τοὺσ κινδύνουσ τῶν προγόνων, οὓσ ὑπέμειναν ἕνεκα τῆσ ἡγεμονίασ, καὶ τῆσ δόξησ ὑπομιμνήσκει τῆσ παρὰ τοῖσ Ἕλλησιν ὑπαρχούσησ περὶ αὐτῶν παραινεῖ τε μὴ συγκαταπίπτειν ταῖσ τύχαισ μηδ’ ἀπογιγνώσκειν τὰσ μεταβολάσ, ἐνθυμουμένουσ ὅτι πολλοὶ μὲν ἤδη μείζω δύναμιν ἔχοντεσ ἢ Θηβαῖοι ὑπὸ τῶν ἀσθενεστέρων ἐκρατήθησαν, πολλοὶ δὲ εἰσ πολιορκίαν κατακλεισθέντεσ καὶ δεινότερα ἢ Λακεδαιμόνιοι πάσχοντεσ διέφθειραν τοὺσ ἐπιστρατεύσαντασ. καὶ παράδειγμα ποιεῖται τὴν Ἀθηναίων πόλιν, ἥτισ ἐκ πολλῆσ εὐδαιμονίασ ἀνάστατοσ γενομένη τοὺσ ἐσχάτουσ ὑπέστη κινδύνουσ, ἵνα μὴ τοῖσ βαρβάροισ ποιῇ τὸ προσταττόμενον. παρακελεύεται δὲ καὶ καρτερεῖν ἐπὶ τοῖσ παροῦσι καὶ θαρρεῖν περὶ τῶν μελλόντων, ἐπισταμένουσ ὅτι τὰσ τοιαύτασ συμφορὰσ αἱ πόλεισ ἐπανορθοῦνται πολιτείᾳ χρηστῇ καὶ πολέμων ἐμπειρίαισ, ἐν οἷσ προεῖχεν ἡ Σπάρτη τῶν ἄλλων πόλεων.

οἰέται δὲ δεῖν οὐ τοὺσ κακῶσ πράττοντασ εἰρήνησ ἐπιθυμεῖν, οἷσ ἐκ τῆσ καινουργίασ ἐπὶ τὸ κρεῖττον μεταβάλλειν τὰ πράγματα ἐλπίσ, ἀλλὰ τοὺσ εὐτυχοῦντασ· ἐν γὰρ τἀκινδύνῳ τὴν τῶν παρόντων ἀγαθῶν εἶναι φυλακήν. πολλὰ δὲ καὶ ἄλλα πρὸσ τούτοισ διεξελθών, ὅσα καὶ κοινῇ καὶ ἰδίᾳ τοῖσ ἐπιφανεστάτοισ αὐτῶν ἐπράχθη κατὰ τοὺσ πολέμουσ λαμπρὰ ἔργα, καὶ ὅσησ αἰσχύνησ ἄξια δράσουσι, καὶ ὡσ καὶ διαβληθήσονται παρὰ τοῖσ Ἕλλησιν, ἐπιλογισάμενοσ καὶ ὅτι πάντοθεν αὐτοῖσ ἐπικουρία τισ ἔσται τὸν ἀγῶνα ποιουμένοισ καὶ παρὰ θεῶν καὶ παρὰ συμμάχων καὶ παρὰ πάντων ἀνθρώπων, οἷσ ἐπίφθονοσ ἡ Θηβαίων δύναμισ αὐξομένη, καὶ τὴν κατέχουσαν ἀκοσμίαν καὶ ταραχὴν τὰσ πόλεισ ἐπιτροπευόντων τῆσ Ἑλλάδοσ Βοιωτῶν ἐπιδειξάμενοσ, τελευτῶν, εἰ καὶ μηθὲν τούτων μέλλοι γίνεσθαι μηδ’ ὑπολείποιτό τισ ἄλλη σωτηρίασ ἐλπίσ, ἐκλιπεῖν κελεύει τὴν πόλιν, διδάσκων αὐτούσ, ὡσ χρὴ παῖδασ μὲν καὶ γυναῖκασ καὶ τὸν ἄλλον ὄχλον εἴσ τε Σικελίαν ἐκπέμψαι καὶ Ἰταλίαν καὶ τἄλλα χωρία τὰ φίλια, αὐτοὺσ δὲ καταλαβομένουσ τόπον, ὅστισ ἂν ὀχυρώτατοσ ᾖ καὶ πρὸσ τὸν πόλεμον ἐπιτηδειότατοσ, ἄγειν καὶ φέρειν τοὺσ πολεμίουσ καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν. οὐδεμίαν γὰρ ἀξιώσειν δύναμιν ὁμόσε χωρεῖν ἀνδράσι κρατίστοισ μὲν τὰ πολέμια τῶν Ἑλλήνων, ἀπονενοημένωσ δὲ πρὸσ τὸ ζῆν διακειμένοισ, δικαίαν δὲ ὀργὴν καὶ πρόφασιν εὐπρεπῆ τῆσ ἀνάγκησ ἔχουσι.

αὐτὸν ἔγωγε ἀλλὰ καὶ τοῖσ ἄλλοισ Ἕλλησι καὶ πᾶσιν ἀνθρώποισ πολλῷ κρεῖττον ἁπάντων φιλοσόφων, οἳ τέλοσ ποιοῦνται τοῦ βίου τὴν ἀρετὴν καὶ τὸ καλόν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 9

(디오니시오스, De Isocrate, chapter 9)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION