Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 5

(디오니시오스, De Isocrate, chapter 5)

τίσ οὐκ ἂν γένοιτο φιλόπολίσ τε καὶ φιλόδημοσ ἢ τίσ οὐκ ἂν ἐπιτηδεύσειε τὴν πολιτικὴν καλοκἀγαθίαν ἀναγνοὺσ αὐτοῦ τὸν Πανηγυρικόν; ἐν ᾧ διεξιὼν τὰσ τῶν ἀρχαίων ἀρετὰσ φησίν, ὡσ οἱ τὴν Ἑλλάδα ἐλευθερώσαντεσ ἀπὸ τῶν βαρβάρων οὐ τὰ πολέμια δεινοὶ μόνον ἦσαν, ἀλλὰ καὶ τὰ ἤθη γενναῖοι καὶ φιλότιμοι καὶ σώφρονεσ, οἵ γε τῶν μὲν κοινῶν μᾶλλον ἐφρόντιζον ἢ τῶν ἰδίων, τῶν δὲ ἀλλοτρίων ἧττον ἐπεθύμουν ἢ τῶν ἀδυνάτων καὶ τὴν εὐδαιμονίαν οὐ πρὸσ ἀργύριον ἔκρινον ἀλλὰ πρὸσ εὐδοξίαν, μέγαν οἰόμενοι τοῖσ παισὶ καταλείψειν πλοῦτον καὶ ἀνεπίφθονον τὴν παρὰ τοῖσ πλήθεσι τιμήν· κρείττονα δὲ ἡγοῦντο τὸν εὐσχήμονα θάνατον ἢ τὸν ἀκλεῆ βίον, ἐσκόπουν δὲ οὐχ ὅπωσ οἱ νόμοι καλῶσ καὶ ἀκριβῶσ αὐτοῖσ ἕξουσιν, ἀλλ’ ὡσ ἡ τῶν καθ’ ἡμέραν ἐπιτηδευμάτων μετριότησ μηθὲν ἐκβήσεται τῶν πατρίων· οὕτωσ δὲ εἶχεν αὐτοῖσ τὰ πρὸσ ἀλλήλουσ φιλοτίμωσ καὶ πολιτικῶσ, ὥστε καὶ τὰσ στάσεισ ἐποιοῦντο πρὸσ ἀλλήλουσ, πότεροι πλείω τὴν πόλιν ἀγαθὰ ποιήσουσιν, οὐχ οἵτινεσ τοὺσ ἑτέρουσ ἀπολέσαντεσ τῶν λοιπῶν αὐτοὶ ἄρξουσι. τῇ δὲ αὐτῇ προθυμίᾳ χρώμενοι καὶ πρὸσ τὴν Ἑλλάδα τῷ θεραπεύειν προσήγοντο τὰσ πόλεισ καὶ τῷ πείθειν ταῖσ εὐεργεσίαισ μᾶλλον ἢ τῷ βιάζεσθαι τοῖσ ὅπλοισ κατεῖχον, πιστοτέροισ χρώμενοι τοῖσ λόγοισ ἢ νῦν τοῖσ ὁρ́κοισ, καὶ ταῖσ συνθήκαισ ἀξιοῦντεσ μᾶλλον ἐμμένειν ἢ ταῖσ ἀνάγκαισ, τοιαῦτα δὲ περὶ τῶν ἡττόνων ἀξιοῦντεσ γινώσκειν, οἱᾶ περὶ σφῶν αὐτῶν τοὺσ κρείττουσ ἂν ἠξίωσαν φρονεῖν, οὕτω δὲ παρεσκευασμένοι τὰσ γνώμασ, ὡσ ἰδίᾳ μὲν ἔχοντεσ τὰσ ἑαυτῶν πόλεισ, κοινὴν δὲ πατρίδα τὴν Ἑλλάδα οἰκοῦντεσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION