Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 16, chapter 3

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 16, chapter 3)

δι’ ἡμέρασ μὲν ὅλησ ἀγωνιζόμενοι τῶν πόνων ἠνείχοντο, ἀφελομένου δὲ τοῦ σκότουσ τὴν γνῶσιν τῶν τε οἰκείων καὶ τῶν πολεμίων πρὸσ τοὺσ οἰκείουσ χάρακασ ἀπηλλάγησαν. Ἄππιοσ Κλαύδιοσ περὶ τὰσ θυσίασ παρανομήσασ τι ἀπετυφλώθη καὶ Καῖκοσ προσηγορεύθη· οὕτω γὰρ τοὺσ τυφλοὺσ Ῥωμαῖοι καλοῦσιν. αἱ ἐντοίχιοι γραφαὶ ταῖσ τε γραμμαῖσ πάνυ ἀκριβεῖσ ἦσαν καὶ τοῖσ μίγμασιν ἡδεῖαι, παντὸσ ἀπηλλαγμένον ἔχουσαι τοῦ καλουμένου ῥώπου τὸ ἀνθηρόν.

τὰσ νουμηνίασ οἱ Ῥωμαῖοι καλάνδασ καλοῦσι, τὰσ δὲ διχοτόμουσ νόννασ, τὰσ δὲ πανσελήνουσ εἰδούσ. τοῖσ δὲ κατὰ μέσην ἀγωνιζομένοισ τὴν φάλαγγα ἀσπάθητον οὖσαν καὶ λαγαρὰν οἱ τῇδε τεταγμένοι συμπεσόντεσ ἐξέωσαν τῆσ στάσεωσ.

ὁ κατοικίδιόσ τε καὶ διοπετὴσ πόλεμοσ ἐμάραινε τὴν ἀκμὴν τῆσ πόλεωσ. ἄνδρασ ἱεραγωγοὺσ καὶ ἱεραφορίᾳ τετιμημένουσ. φορᾶσ ἀβούλου μεστὸσ ἀνὴρ καὶ μανικὸν ἔχων τὸ τολμηρόν, ἰδιογνωμονήσασ καὶ ὑφ’ ἑαυτῷ ποιήσασ πάντα τὰ τοῦ πολέμου. ἔπειτα σὺ τολμᾷσ κατηγορεῖν τῆσ τύχησ ὡσ κακῶσ τοῖσ πράγμασι χρησαμένησ ἐπὶ περιτραπέντοσ αὐτὴν καθίσασ σκάφουσ;

οὕτω σκαιὸσ ἦν. μέλη τὰ μὲν θεραπείασ ἔτι δεόμενα, τὰ δὲ τὰσ οὐλὰσ ἐφέλκοντα νεωστί.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION