Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 15, chapter 3 6:

οἱ δὲ ἀσθενεῖσ τοῖσ βίοισ καὶ τῶν καθ’ ἡμέραν ἀναγκαίων ἀποροῦντεσ καὶ ἔτι μᾶλλον οἱ τὰ χρέα μὴ δυνάμενοι διαλῦσαι τοῖσ συμβαλοῦσι καὶ τὴν ἀνάγκην ἀποχρῶσαν εἶναι σύμβουλον τῶν συμφερόντων σφίσιν ἀποφαίνοντεσ ἄνευ τοῦ καλοῦ, οὐδ’ εἰ πάντεσ νόμοι τε καὶ ἄρχοντεσ τὰσ ἐσχάτασ τιμωρίασ ἀπειλοῖεν αὐτοῖσ Καμπανοῖσ ἔτι μεθήσεσθαι τῆσ παρούσησ εὐδαιμονίασ ἔλεγον καὶ τελευτῶντεσ εἰσ τοσαύτην ἀπόνοιαν ἦλθον, ὥστε καὶ λέγειν ἐτόλμων·