Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, D, Kef. e'. KRANTWR 3:

Ἐθαύμαζε δὲ ὁ Κράντωρ πάντων δὴ μᾶλλον Ὅμηρον καὶ Εὐριπίδην, λέγων ἐργῶδεσ εἶναι ἐν τῷ κυρίῳ τραγικῶσ ἅμα καὶ συμπαθῶσ γράψαι. καὶ προεφέρετο τὸν στίχον τὸν ἐκ τοῦ Βελλεροφόντου· οἴμοι· τί δ’ οἴμοι; θνητά τοι πεπόνθαμεν. λέγεται δὲ καὶ Ἀνταγόρα τοῦ ποιητοῦ ὡσ Κράντοροσ εἰσ Ἔρωτα πεποιημένα φέρεσθαι ταυτί· ἐν δοιῇ μοι θυμόσ, ἐπεὶ γένοσ ἀμφίσβητον, ἤ σε θεῶν τὸν πρῶτον ἀειγενέων, Ἔροσ, εἴπω, τῶν ὅσσουσ Ἔρεβόσ τε πάλαι βασίλειά τε παῖδασ γείνατο Νὺξ πελάγεσσιν ὑπ’ εὐρέοσ Ὠκεανοῖο·