헬라어 문장 검색 - Δεμοστ́Σπεεξηε

(데모스테네스, Speeches 51-61, Πρὸσ Κάλλιππον)

οὐκ ἔστιν χαλεπώτερον οὐδέν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἢ ὅταν ἄνθρωποσ δόξαν ἔχων καὶ δυνάμενοσ εἰπεῖν τολμᾷ ψεύδεσθαι καὶ μαρτύρων εὐπορῇ. ἀνάγκη γάρ ἐστιν τῷ φεύγοντι μηκέτι περὶ τοῦ πράγματοσ μόνον λέγειν, ἀλλὰ καὶ περὶ αὐτοῦ τοῦ λέγοντοσ, ὡσ οὐκ εἰκὸσ αὐτῷ διὰ τὴν δόξαν πιστεύειν. εἰ γὰρ ἔθοσ καταστήσετε τοῖσ δυναμένοισ εἰπεῖν καὶ δόξαν ἔχουσι μᾶλλον πιστεύειν ἢ τοῖσ ἀδυνατωτέροισ, ἐφ’ ὑμῖν αὐτοῖσ ἔσεσθε τὸ ἔθοσ τοῦτο κατεσκευακότεσ.

δέομαι οὖν ὑμῶν, εἴπερ τι καὶ ἄλλο πώποτε πρᾶγμα αὐτὸ καθ’ αὑτὸ ἐδικάσατε, μηδὲ μεθ’ ἑτέρων τὴν γνώμην γενόμενοι, μήτε μετὰ τῶν διωκόντων μήτε μετὰ τῶν φευγόντων, ἀλλὰ τὸ δίκαιον σκεψάμενοι, οὕτω καὶ νῦν διαγνῶναι. ἐξ ἀρχῆσ δ’ ὑμῖν διηγήσομαι. Λύκων γὰρ ὁ Ἡρακλεώτησ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, οὗτοσ ὃν καὶ αὐτὸσ λέγει, τῇ τραπέζῃ τῇ τοῦ πατρὸσ ἐχρῆτο, ὥσπερ καὶ οἱ ἄλλοι ἔμποροι, ξένοσ μὲν ὢν Ἀριστόνῳ τῷ Δεκελεῖ καὶ Ἀρχεβιάδῃ τῷ Λαμπτρεῖ, ἄνθρωποσ δέ τισ σώφρων.

οὗτοσ ἐπειδὴ ἐκπλεῖν ἔμελλεν εἰσ τὴν Λιβύην, διαλογισάμενοσ πρὸσ τὸν πατέρα τὸν ἐμὸν ἐναντίον Ἀρχεβιάδου καὶ Φρασίου προσέταξεν τὸ ἀργύριον ὃ κατέλειπεν ἦν δὲ τοῦτο ἑκκαίδεκα μναῖ καὶ τετταράκοντα δραχμαί, ὡσ ἐγὼ ὑμῖν πάνυ ἀκριβῶσ ἐπιδείξω Κηφισιάδῃ ἀποδοῦναι, λέγων ὅτι κοινωνὸσ εἰή αὑτοῦ ὁ Κηφισιάδησ οὗτοσ, οἰκήτωρ μὲν ὢν ἐν Σκίρῳ, ἐν δὲ τῷ παρόντι ἐφ’ ἑτέρᾳ ἀποδημῶν ἐμπορίᾳ. δεῖξαι δ’ αὐτὸν τῷ πατρὶ τῷ ἐμῷ καὶ συστῆσαι τῷ Ἀρχεβιάδῃ καὶ τῷ Φρασίᾳ προσέταξεν, ἐπειδὴ ἥκοι ἐκ τῆσ ἀποδημίασ.

εἰώθασι δὲ πάντεσ οἱ τραπεζῖται, ὅταν τισ ἀργύριον τιθεὶσ ἰδιώτησ ἀποδοῦναί τῳ προστάττῃ, πρῶτον τοῦ θέντοσ τοὔνομα γράφειν καὶ τὸ κεφάλαιον τοῦ ἀργυρίου, ἔπειτα παραγράφειν τῷ δεῖνι ἀποδοῦναι δεῖ, καὶ ἐὰν μὲν γιγνώσκωσι τὴν ὄψιν τοῦ ἀνθρώπου ᾧ ἂν δέῃ ἀποδοῦναι, τοσοῦτο μόνον ποιεῖν, γράψαι ᾧ δεῖ ἀποδοῦναι, ἐὰν δὲ μὴ γιγνώσκωσι, καὶ τούτου τοὔνομα προσπαραγράφειν ὃσ ἂν μέλλῃ συστήσειν καὶ δείξειν τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἂν δέῃ κομίσασθαι τὸ ἀργύριον. τύχησ δὲ συμβάσησ τοιαύτησ τῷ Λύκωνι τούτῳ ὥστε εὐθὺσ ἐκπλέοντα αὐτὸν περὶ τὸν Ἀργολικὸν κόλπον ὑπὸ λῃστρίδων νεῶν τά τε χρήματα καταχθῆναι εἰσ Ἄργοσ καὶ αὐτὸν τοξευθέντα ἀποθανεῖν, ἔρχεται ἐπὶ τὴν τράπεζαν Κάλλιπποσ οὑτοσὶ εὐθὺσ ἐρωτῶν, Λύκωνα Ἡρακλεώτην εἰ γιγνώσκοιεν.

ἐξ ἀνάγκησ γάρ μοί ἐστιν ἁπάντων Ἡρακλεωτῶν ἐπιμελεῖσθαι. ἀποκριναμένου δὲ Φορμίωνοσ τουτουὶ ὅτι γιγνώσκοιεν, ἆρα καὶ ἐχρῆτο ὑμῖν; ἔφη ὁ Φορμίων· ἀλλὰ πρὸσ τί ἐρωτᾷσ; πρὸσ τί; ἔφη· ἐγώ σοι ἐρῶ. ἐκεῖνοσ μὲν τετελεύτηκεν, ἐγὼ δὲ προξενῶν τυγχάνω τῶν Ἡρακλεωτῶν. ἀξιῶ δή σε δεῖξαί μοι τὰ γράμματα, ἵν’ εἰδῶ εἴ τι καταλέλοιπεν ἀργύριον· ἀκούσασ δ’ αὐτοῦ ὁ Φορμίων, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἔδειξεν εὐθέωσ παραχρῆμα.

δείξαντοσ δὲ αὐτοῦ τὸ γραμματεῖον, ἀναγνοὺσ αὐτὸσ καὶ ἄλλοσ οὐδείσ, καὶ ἰδὼν γεγραμμένον ἐν αὐτῷ Λύκων Ἡρακλεώτησ χιλίασ ἑξακοσίασ τετταράκοντα· Κηφισιάδῃ ἀποδοῦναι δεῖ· Ἀρχεβιάδησ Λαμπτρεὺσ δείξει τὸν Κηφισιάδην, ᾤχετο ἀπιὼν σιωπῇ, καὶ πλέον ἢ πέντε μηνῶν οὐδένα λόγον ἐποιήσατο. ἐπιδημήσαντοσ δὲ τοῦ Κηφισιάδου μετὰ ταῦτα καὶ προσελθόντοσ πρὸσ τὴν τράπεζαν καὶ ἀπαιτοῦντοσ τὰ χρήματα, παρόντοσ δέ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, Ἀρχεβιάδου καὶ τοῦ Φρασίου, οὓσ ὁ Λύκων τῷ πατρὶ συνέστησεν καὶ ἐκέλευσε τὸν Κηφισιάδην δεῖξαι ὃσ εἰή, ἐπειδὴ ἔλθοι, παρόντων <δὲ> καὶ ἄλλων, ἐξαριθμήσασ αὐτῷ τὰσ ἑκκαίδεκα μνᾶσ καὶ τετταράκοντα δραχμὰσ ἀπέδωκε Φορμίων οὑτοσί.

ὡσ δὲ ἀληθῆ λέγω, τούτων ἁπάντων ὑμῖν τὰσ μαρτυρίασ ἀναγνώσεται. Μαρτυρίαι ὅτι μὲν ἀληθῆ ἅπαντα εἶπον πρὸσ ὑμᾶσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τῶν μαρτυριῶν ἀκηκόατε. προσελθὼν δὲ συχνῷ χρόνῳ ὕστερον πρὸσ τὸν πατέρα Κάλλιπποσ οὑτοσὶ ἐν ἄστει, ἤρετο αὐτὸν εἰ ἤδη ἐπιδεδημηκὼσ εἰή ὁ Κηφισιάδησ, ὅτῳ γεγραμμένον εἰή ἀποδοῦναι τὸ ἀργύριον τὸ ὑπὸ τοῦ Λύκωνοσ τοῦ Ἡρακλεώτου καταλειφθέν.

ἀποκριναμένου δὲ τοῦ πατρὸσ ὅτι οἰοίτο μέν, εἰ μέντοι βούλοιτο εἰσ Πειραιᾶ καταβῆναι, τὴν ἀκρίβειαν εἴσοιτο, οἶσθά τοι ἔφη, ὅ τι ἔστιν, ὦ Πασίων, ὅ σε ἐρωτῶ; καὶ μὰ τὸν Δία καὶ τὸν Ἀπόλλω καὶ τὴν Δήμητρα, οὐ ψεύσομαι πρὸσ ὑμᾶσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἀλλ’ ἃ τοῦ πατρὸσ ἤκουον, διηγήσομαι ὑμῖν.

ἔξεστί σοι ἔφη ἐμέ τε εὖ ποιῆσαι καὶ αὐτὸν μηδὲν βλαβῆναι. προξενῶν μὲν γὰρ τυγχάνω τῶν Ἡρακλεωτῶν, βούλοιο δ’ ἄν, ὡσ οἶμαι ἐγώ, ἐμὲ μᾶλλον τὸ ἀργύριον λαβεῖν ἢ τὸν μέτοικον ἄνθρωπον καὶ ἐν Σκίρῳ κατοικοῦντα καὶ οὐδενὸσ ἄξιον. συμβέβηκεν δὲ τοιοῦτόν τι· ὁ Λύκων τυγχάνει ὢν καὶ ἄπαισ καὶ κληρονόμον οὐδένα οἴκοι καταλιπών, ὡσ ἐγὼ πυνθάνομαι. πρὸσ δὲ τούτῳ, ἐπειδὴ εἰσ Ἄργοσ κατήχθη τετρωμένοσ, τῷ προξένῳ τῶν Ἡρακλεωτῶν τῷ Ἀργείῳ Στραμμένῳ τὰ χρήματα δέδωκεν ἃ κατήχθη μετ’ αὐτοῦ.

οἱο͂σ οὖν εἰμι καὶ ἐγὼ τὰ ἐνθάδε αὐτὸσ ἀξιοῦν λαμβάνειν· ἡγοῦμαι γὰρ δίκαιοσ εἶναι ἔχειν. σὺ οὖν, εἰ ἄρα μὴ ἀπείληφεν, λέγε ὅτι ἐγὼ ἀμφισβητῶ, ἂν ἄρα ἔλθῃ ὁ Κηφισιάδησ. εἰ δ’ ἄρα ἀπείληφεν, λέγε ὅτι ἐγὼ μάρτυρασ ἔχων ἠξίουν ἐμφανῆ καταστῆσαι τὰ χρήματα ἢ τὸν κεκομισμένον, καὶ εἴ τίσ με βούλεται ἀφελέσθαι, πρόξενον ὄντα ἀφαιρεθῆναι. ἐπειδὴ δὲ αὐτῷ εἴρητο, ἐγώ, ἔφη ὁ πατήρ, ὦ Κάλλιππε, χαρίζεσθαι μέν σοι βούλομαι καὶ γὰρ ἂν καὶ μαινοίμην, εἰ μή, οὕτω μέντοι ὅπωσ αὐτόσ τε μὴ χείρων δόξω εἶναι καὶ ἐκ τοῦ πράγματοσ μηδὲν ζημιώσομαι.

εἰπεῖν μὲν οὖν μοι ταῦτα πρὸσ τὸν Ἀρχεβιάδην καὶ τὸν Ἀριστόνουν καὶ πρὸσ αὐτὸν δὲ τὸν Κηφισιάδην οὐδὲν διαφέρει· ἐὰν μέντοι μὴ ’θέλωσι ταῦτα ποιεῖν εἰπόντοσ ἐμοῦ, αὐτὸσ ἤδη διαλέγου αὐτοῖσ. ἀμέλει, ἔφη οὗτοσ, ὦ Πασίων, ἐὰν βούλῃ σύ, ἀναγκάσεισ αὐτοὺσ ταῦτα ποιῆσαι. ἃ μὲν διελέχθη, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, οὗτοσ μὲν τῷ πατρί, ἐκεῖνοσ δὲ τῷ Ἀρχεβιάδῃ καὶ τῷ Κηφισιάδῃ τούτου δεηθέντοσ καὶ τούτῳ χαριζόμενοσ, ταῦτ’ ἔστιν, ἐξ ὧν κατὰ μικρὸν ἡ δίκη αὕτη πέπλασται·

ὧν ἐγὼ ἤθελον τούτῳ ταύτην ἥτισ εἰή μεγίστη πίστισ δοῦναι, ἦ μὴν ἐγὼ τοῦ πατρὸσ ἀκούειν. οὗτοσ δὲ ὁ ἀξιῶν ὑφ’ ὑμῶν πιστεύεσθαι ὡσ ἀληθῆ λέγων, τρία ἔτη διαλιπὼν ἐπειδὴ τὸ πρῶτον διαλεχθέντοσ τοῦ πατρὸσ τῷ Ἀρχεβιάδῃ καὶ τοῖσ ἄλλοισ τοῖσ Κηφισιάδου ἐπιτηδείοισ οὐκ ἔφασαν Καλλίππῳ προσέχειν τὸν νοῦν οὐδὲ οἷσ λέγει, ἐπειδὴ ᾔσθετο ἀδυνάτωσ ἤδη ἔχοντα τὸν πατέρα καὶ μόγισ εἰσ ἄστυ ἀναβαίνοντα καὶ τὸν ὀφθαλμὸν αὐτὸν προδιδόντα, λαγχάνει αὐτῷ δίκην, οὐ μὰ Δί’ οὐχ ὥσπερ νῦν ἀργυρίου, ἀλλὰ βλάβησ, ἐγκαλέσασ βλάπτειν ἑαυτὸν ἀποδιδόντα Κηφισιάδῃ τὸ ἀργύριον, ὃ κατέλιπε Λύκων ὁ Ἡρακλεώτησ παρ’ αὐτῷ, ἄνευ αὑτοῦ ὁμολογήσαντα μὴ ἀποδώσειν.

λαχὼν δὲ παρὰ μὲν τοῦ διαιτητοῦ ἀνείλετο τὸ γραμματεῖον, προὐκαλέσατο δ’ αὐτὸν ἐπιτρέψαι Λυσιθείδῃ, αὑτοῦ μὲν καὶ Ἰσοκράτουσ καὶ Ἀφαρέωσ ἑταίρῳ, γνωρίμῳ δὲ τοῦ πατρόσ.

ἐπιτρέψαντοσ δὲ τοῦ πατρόσ, ὃν μὲν χρόνον ἔζη ὁ πατήρ, ὅμωσ καίπερ οἰκείωσ ἔχων τούτοισ ὁ Λυσιθείδησ οὐκ ἐτόλμα οὐδὲν εἰσ ἡμᾶσ ἐξαμαρτάνειν.

καίτοι οὕτω τινὲσ ἀναίσχυντοι τῶν οἰκείων τῶν τουτουί, ὥστε ἐτόλμησαν μαρτυρῆσαι ὡσ ὁ μὲν Κάλλιπποσ ὁρ́κον τῷ πατρὶ δοίη, ὁ δὲ πατὴρ οὐκ ἐθέλοι ὀμόσαι παρὰ τῷ Λυσιθείδῃ, καὶ οἰόνται ὑμᾶσ πείσειν ὡσ ὁ Λυσιθείδησ, οἰκεῖοσ μὲν ὢν τῷ Καλλίππῳ διαιτῶν δὲ τὴν δίαιταν, ἀπέσχετ’ ἂν μὴ οὐκ εὐθὺσ τοῦ πατρὸσ καταδιαιτῆσαι, αὐτοῦ γε ἑαυτῷ μὴ ’θέλοντοσ δικαστοῦ γενέσθαι τοῦ πατρόσ. ὡσ δὲ ἐγὼ μὲν ἀληθῆ λέγω, οὗτοι δὲ ψεύδονται, πρῶτον μὲν αὐτὸ ὑμῖν τοῦτο γενέσθω τεκμήριον, ὅτι κατεγνώκει ἂν αὐτοῦ ὁ Λυσιθείδησ, καὶ ὅτι ἐγὼ ἐξούλησ ἂν ἔφευγον νῦν, ἀλλ’ οὐκ ἀργυρίου δίκην·

πρὸσ δὲ τούτῳ ἐγὼ ὑμῖν τοὺσ παρόντασ ἑκάστοτε τῷ πατρὶ ἐν ταῖσ συνόδοισ ταῖσ πρὸσ τοῦτον, αἳ παρὰ τῷ Λυσιθείδῃ ἐγίγνοντο, μάρτυρασ παρέξομαι. Μάρτυρεσ ὅτι μὲν οὐ προκαλεσάμενοσ εἰσ ὁρ́κον τὸν πατέρα τότε, νυνὶ ἐκείνου τετελευτηκότοσ καταψεύδεται, καὶ κατ’ ἐμοῦ ῥᾳδίωσ τὰ ψευδῆ μαρτυροῦντασ τοὺσ οἰκείουσ τοὺσ ἑαυτοῦ παρέχεται, ἔκ τε τῶν τεκμηρίων καὶ ἐκ τῆσ μαρτυρίασ ταύτησ ῥᾴδιον ὑμῖν εἰδέναι. μὴ δοκεῖν μοι μήτε ὁμολογῆσαι τὸν πατέρα τούτῳ ἀποδώσειν τὸ ἀργύριον ὃ κατέλιπε Λύκων, μήτε συσταθῆναι αὐτὸν τῷ πατρὶ ὑπὸ τοῦ Λύκωνοσ, καὶ Φορμίων, ἦ μὴν διαλογίσασθαί τε ἐναντίον Ἀρχεβιάδου τῷ Λύκωνι αὐτὸσ καὶ προσταχθῆναι αὑτῷ Κηφισιάδῃ ἀποδοῦναι τὸ ἀργύριον, τὸν δὲ Κηφισιάδην δεῖξαι αὑτῷ τὸν Ἀρχεβιάδην, καὶ ὅτε Κάλλιπποσ προσῆλθεν τὸ πρῶτον πρὸσ τὴν τράπεζαν, λέγων ὅτι τετελευτηκὼσ εἰή ὁ Λύκων καὶ αὐτὸσ ἀξιοίη τὰ γράμματα ἰδεῖν, εἴ τι καταλελοιπὼσ εἰή ὁ ξένοσ ἀργύριον, ἦ μὴν δείξαντοσ ἑαυτοῦ εὐθὺσ αὐτῷ τὰ γράμματα, ἰδόντα αὐτὸν τῷ Κηφισιάδῃ γεγραμμένον ἀποδοῦναι, σιωπῇ οἴχεσθαι ἀπιόντα, οὐδὲν οὔτε ἀμφισβητήσαντα οὔτ’ ἀπειπόνθ’ αὑτῷ περὶ τοῦ ἀργυρίου, τούτων ὑμῖν τάσ τε μαρτυρίασ ἀμφοτέρασ καὶ τὸν νόμον ἀναγνώσεται.

ΜαρτυρίαιΝόμοσ φέρε δὴ ὑμῖν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὡσ οὐδ’ ἐχρῆτο Λύκων τῷ Καλλίππῳ ἐπιδείξω·

οἶμαι γάρ τί μοι καὶ τοῦτο εἶναι πρὸσ τὴν ἀλαζονείαν τὴν τουτουὶ τοῦ φάσκοντοσ αὑτῷ δωρεὰν δοθῆναι τὸ ἀργύριον τοῦτο παρὰ τοῦ Λύκωνοσ.

ἐκεῖνοσ γὰρ τετταράκοντα μνᾶσ ἔκδοσιν ἐκδοὺσ εἰσ Ἄκην Μεγακλείδῃ τῷ Ἐλευσινίῳ καὶ Θρασύλλῳ τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ, μεταδόξαν αὐτῷ μὴ ἐκεῖσε πλεῖν μηδὲ κινδυνεύειν, ἐγκαλέσασ τι τῷ Μεγακλείδῃ περὶ τῶν τόκων ὡσ ἐξηπατημένοσ διεφέρετο καὶ ἐδικάζετο, βουλόμενοσ τὴν ἔκδοσιν κομίσασθαι. συχνῆσ δὲ πάνυ πραγματείασ περὶ τοσαῦτα χρήματα γενομένησ, τὸν μὲν Κάλλιππον ὁ Λύκων οὐδαμοῖ πώποτε παρεκάλεσεν, τὸν δὲ Ἀρχεβιάδην καὶ τοὺσ τοῦ Ἀρχεβιάδου φίλουσ·

καὶ ὁ διαλλάξασ αὐτοὺσ Ἀρχεβιάδησ ἦν. ὡσ δὲ ἀληθῆ λέγω, τούτων ὑμῖν αὐτὸν τὸν Μεγακλείδην μάρτυρα παρέξομαι. Μαρτυρία οὑτωσὶ μὲν οἰκείωσ φαίνεται χρώμενοσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὁ Λύκων τῷ Καλλίππῳ, ὥστε μήτε παρακαλεῖν αὐτὸν ἐπὶ τὰ αὑτοῦ πράγματα μήτε κατάγεσθαι ὡσ τοῦτον μηδεπώποτε· καὶ αὐτό γε τοῦτο μόνον οὐ τετολμήκασιν οἱ οἰκεῖοι <οἱ> τούτου μαρτυρῆσαι, ὡσ κατήγετο παρὰ τούτῳ ἐκεῖνοσ, εὖ εἰδότεσ ὅτι διὰ βασάνου ἐκ τῶν οἰκετῶν ὁ ἔλεγχοσ ἤδη ἔσοιτο, εἴ τι τοιοῦτο ψεύσοιντο.

βούλομαι δ’ ὑμῖν καὶ τεκμήριόν τι εἰπεῖν τηλικοῦτον, ᾧ δῆλον ὑμῖν ἔσται, ὡσ ἐγὼ οἰόμαι, ὅτι πάντα πρὸσ ὑμᾶσ ἔψευσται.

τῷ γὰρ Λύκωνι, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, εἴπερ ἠσπάζετο μὲν τουτονὶ καὶ οἰκείωσ εἶχεν, ὥσπερ οὗτόσ φησιν, ἐβούλετο δὲ δωρεὰν δοῦναι αὐτῷ, εἴ τι πάθοι, τὸ ἀργύριον, πότερον κάλλιον ἦν ἄντικρυσ παρὰ τῷ Καλλίππῳ καταλιπεῖν τὸ ἀργύριον, ὃ ἔμελλε σωθεὶσ μὲν ὀρθῶσ καὶ δικαίωσ ἀπολήψεσθαι παρὰ φίλου γε ὄντοσ αὐτῷ καὶ προξένου, εἰ δέ τι πάθοι, ἄντικρυσ ἔσεσθαι δεδωκώσ, ὥσπερ καὶ ἐβούλετο, ἢ ἐπὶ τῇ τραπέζῃ καταλιπεῖν; ἐγὼ μὲν γὰρ οἶμαι ἐκεῖνο καὶ δικαιότερον καὶ μεγαλοπρεπέστερον εἶναι.

οὐ τοίνυν φαίνεται τούτων οὐδὲν ποιήσασ, ὥστε καὶ ταῦτα ὑμῖν τεκμήρια ἔστω, ἀλλὰ τῷ Κηφισιάδῃ καὶ γράψασ καὶ προστάξασ ἀποδοῦναι. ἔτι τοίνυν καὶ τοδὶ σκέψασθε, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ὅτι Κάλλιπποσ μὲν ἦν πολίτησ ὑμέτεροσ καὶ οὐκ ἀδύνατοσ οὐδέτερα ποιῆσαι, οὔτε κακῶσ οὔτε εὖ, ὁ δὲ Κηφισιάδησ καὶ μέτοικοσ καὶ οὐδὲν δυνάμενοσ, ὥστε μὴ προσθέσθαι ἂν παρὰ τὸ δίκαιον τῷ Κηφισιάδῃ μᾶλλον τὸν πατέρα ἢ τούτῳ τὰ δίκαια ποιῆσαι.

ἀλλὰ νὴ Δία, ἴσωσ ἂν εἴποι, κερδαίνων τι ἰδίᾳ ὁ πατὴρ ἀπὸ τοῦ ἀργυρίου ἐκείνῳ μᾶλλον προσετίθετο τὴν γνώμην ἢ τούτῳ.

εἶτα πρῶτον μὲν τὸν δυνησόμενον διπλάσιον τοῦ λήμματοσ κακὸν ποιῆσαι ἠδίκει, ἔπειτα ἐνταῦθα μὲν αἰσχροκερδὴσ ἦν, εἰσ δὲ τὰσ εἰσφορὰσ καὶ λῃτουργίασ καὶ δωρεὰσ τῇ πόλει οὔ; καὶ τῶν μὲν ξένων οὐδένα ἠδίκει, Κάλλιππον δέ;

καὶ οὗτοσ, ὡσ χρηστῷ μὲν αὐτῷ ὄντι καὶ οὐδὲν ἂν ψευσαμένῳ ὁρ́κον ἐδίδου, ὥσ φησιν, ὡσ περὶ πονηροῦ δὲ καὶ ἀπαλείφοντοσ ἀπὸ τῶν παρακαταθηκῶν νυνὶ διαλέγεται; κἀκεῖνοσ οὔτ’ ὀμόσαι ’θέλων, ὡσ οὗτόσ φησιν, οὔτ’ ἀποδιδοὺσ οὐκ εὐθὺσ ἂν ὠφλήκει; τῷ ταῦτα πιστά, ὦ ἄνδρεσ δικασταί; ἐγὼ μὲν γὰρ οὐδενὶ οἰόμαι.

καὶ ὁ Ἀρχεβιάδησ εἰσ τοῦτο φαυλότητοσ ἥκει, ὥστε τοῦ Καλλίππου δημότου ὄντοσ αὐτῷ καὶ πολιτευομένου καὶ οὐκ ἰδιώτου ὄντοσ καταμαρτυρεῖ, καὶ φησὶν ἡμᾶσ μὲν ἀληθῆ λέγειν, τοῦτον δὲ ψεύδεσθαι, καὶ ταῦτα εἰδὼσ ὅτι, ἂν οὗτοσ βούληται ἐπισκήψασθαι αὐτῷ τῶν ψευδομαρτυρίων καὶ ἄλλο μηδὲν ποιῆσαι ἢ ἐξορκῶσαι, ἀνάγκη αὐτῷ ἔσται πίστιν ἐπιθεῖναι ἣν ἂν κελεύῃ οὗτοσ. ἔπειτα ἵνα ὁ Κηφισιάδησ ἔχῃ τὸ ἀργύριον, ἄνθρωποσ μέτοικοσ, ἢ Φορμίων, ὅν φησιν ἀπαληλιφέναι τι οὗτοσ τοῦ ἀργυρίου, πεισθήσεσθε ὑμεῖσ ὡσ ἐπιορκήσειεν <ἂν> ὁ Ἀρχεβιάδησ;

οὐκ ἔκ γε τῶν εἰκότων, ὦ ἄνδρεσ δικασταί. οὐ γὰρ ἄξιον οὔτε Ἀρχεβιάδου κακίαν οὐδεμίαν καταγνῶναι οὔτε τοῦ πατρὸσ τοῦ ἡμετέρου· πολὺ γὰρ αὐτὸν φιλότιμον ἴστε μᾶλλον ὄντα ἢ κακόν τι ἢ αἰσχρὸν ἐπιτηδεύοντα, καὶ πρὸσ Κάλλιππον οὐχ οὕτωσ ἔχοντα ὥστε καταφρονήσαντα τούτου ἀδικῆσαι ἄν τι αὐτόν. οὐ γὰρ οὕτω μοι δοκεῖ δύνασθαι ὥστ’ εὐκαταφρόνητοσ εἶναι, ὃσ οὕτωσ ἐρρωμένοσ ἐστίν, ὥστε πέρυσί μοι λαχὼν τὴν δίκην ταυτηνὶ καὶ προκαλεσάμενοσ τῷ Λυσιθείδῃ ἐπιτρέψαι, ἐγὼ μὲν καίπερ καταπεφρονημένοσ ὑπ’ αὐτοῦ τοῦτό γε ὀρθῶσ ἐβουλευσάμην κατὰ τοὺσ νόμουσ γὰρ ἐπέτρεψα καὶ ἀπήνεγκα πρὸσ τὴν ἀρχήν, οὗτοσ δὲ τὸν κατὰ τοὺσ νόμουσ ἀπενηνεγμένον διαιτητὴν ἔπεισεν ἀνώμοτον διαιτῆσαι, ἐμοῦ διαμαρτυρομένου κατὰ τοὺσ νόμουσ ὀμόσαντα διαιτᾶν, ἵνα αὐτῷ ᾖ πρὸσ ὑμᾶσ λέγειν ὅτι καὶ Λυσιθείδησ, ἀνὴρ καλὸσ κἀγαθόσ, ἔγνω περὶ αὐτῶν.

Λυσιθείδησ γάρ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἑώσ μὲν ὁ πατὴρ ἔζη, καὶ ἄνευ ὁρ́κου καὶ μεθ’ ὁρ́κου ἴσωσ ἂν οὐκ ἠδίκησεν ἐκεῖνον·

ἔμελε γὰρ αὐτῷ ἐκείνου. ἐμοῦ δὲ ἄνευ μὲν ὁρ́κου οὐδὲν αὐτῷ ἔμελεν, μεθ’ ὁρ́κου δὲ ἴσωσ ἂν οὐκ ἠδίκησεν διὰ τὸ αὑτοῦ ἴδιον· διόπερ ἀνώμοτοσ ἀπεφήνατο. ὡσ δὲ ἀληθῆ λέγω, καὶ τούτων ὑμῖν τοὺσ παραγενομένουσ μάρτυρασ παρέξομαι. Μάρτυρεσ ὅ τι μὲν καὶ παρὰ τοὺσ νόμουσ καὶ παρὰ τὸ δίκαιον δύναται διαπράττεσθαι Κάλλιπποσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, τῆσ μαρτυρίασ ἀκηκόατε. δέομαι δὲ ὑμῶν αὐτόσ τε ὑπὲρ ἐμαυτοῦ καὶ ὑπὲρ τοῦ πατρόσ, ἀναμνησθέντασ ὅτι πάντων μὲν ὑμῖν καὶ μάρτυρασ καὶ τεκμήρια καὶ νόμουσ καὶ πίστεισ παρεσχόμην ὧν εἴρηκα, τούτῳ δὲ ἐπιδείκνυμι ὅτι ἐξόν, εἴπερ τι αὐτῷ προσῆκεν τοῦ ἀργυρίου, ἐπὶ τὸν Κηφισιάδην βαδίζειν τὸν ὁμολογοῦντα κεκομίσθαι καὶ ἔχειν τὸ ἀργύριον, καὶ ταῦτα μηδὲν ἧττον τὰ πιστὰ παρ’ ἡμῶν λαβόντα, οὐκ ἔρχεται, εἰδὼσ ὅτι οὐκ ἔστιν παρ’ ἡμῖν τὸ ἀργύριον, δέομαι ὑμῶν ἀποψηφίσασθαί μου.

καὶ ταῦτα ποιοῦντεσ πρῶτον μὲν τὰ δίκαια καὶ κατὰ τοὺσ νόμουσ ἔσεσθε ἐψηφισμένοι, ἔπειτα ἄξια μὲν αὐτῶν ὑμῶν, ἄξια δὲ τοῦ πατρὸσ τοῦ ἐμοῦ·

ὡσ ἐγὼ ὑμᾶσ ἂν δεξαίμην ἅπαντα τὰ ἐμαυτοῦ λαβεῖν μᾶλλον ἢ ἀδίκωσ τι συκοφαντούμενοσ ἀποτεῖσαι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Demosthenes, Speeches 51-61, Πρὸσ Κάλλιππον

(데모스테네스, Speeches 51-61, Πρὸσ Κάλλιππον)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION