Bacchylides, Οδεσ ̔Γρεεκ̓, epinicians, ode 4 Τῷ Αὐτῷ <Ἵπποις Pu/qia.>

ἔτι Συρακοσίαν φιλεῖ πόλιν ὁ χρυσοκόμασ Ἀπόλλων, ἀστύθεμίν θ’ Ιἕρωνα γεραίρει· τρίτον γὰρ παρ’ ὀμφα]λὸν ὑψιδείρου χθονὸσ Πυθιόνικ[οσ ἀείδε]ται ὠκυπόδ[ων ἀρετᾶ] σὺν ἵππων. έ̣ [! ! ! ! ] ἁδυεπὴσ ἀ[να‐ ξιφόρ]μιγγοσ Ουρ[αν]ίασ ἀλέκτωρ ! ! ! ! ! ! ]εν· ἀλλ’ ἑκ[όν]τι νόῳ, ! ! ! ! ! ο]υσ ἐπέσεισ̣ εν ὕμνουσ ἔτι δὲ τέ]τρατον εἴ τισ ορ‐ ! !

! ! ! ! ! ]εἵλκε Δίκ]ασ τάλαν[τον Δεινομένεόσ κ’ ἐγερα[ίρο]μεν υἱόν. πάρεστίν νιν ἀγχιάλοισ[ι Κρίσ]ασ μυχοῖσ μοῦνον ἐπιχθονίων τάδε μησάμενον στεφάνοισ ἐρέπτειν δύο τ’ Ὀλυμπιονίκασ ἀείδειν. τί φέρτερον ἢ θεοῖσιν φίλον ἐόντα παντο[δα]πῶν λαγχάνειν ἄπο μοῖρα[ν ἐσ]θλῶν;