Arrian, Cynegeticus, chapter 9

(아리아노스, Cynegeticus, chapter 9)

κρατίστη δὲ ἡ μετ̓ ἀνθρώπου, ὅτι καὶ φιλάνθρωποι ἀποτελοῦνται, καὶ τῷ χρωτὶ τῷ ἀνθρωπείῳ χαίρουσιν, καὶ φιλοῦσιν οὐ μεῖον τὸν συγκαθεύδοντα ἢ τὸν τρέφοντα. κἂν τῶν λυπούντων τὴν κύνα τισ αἰσθάνοιτο, ὡσ διψώσῃ τε ἐν νυκτὶ ἐπικουρῆσαι καὶ ἐπειγομένῃ ὑπό του τῶν ἀναγκαίων· γνοίη δ̓ ἂν καὶ ὅπωσ ἀνεπαύσατο. εἰ γὰρ ἀγρυπνήσειεν, ἐξάγειν ἐπὶ θήραν οὐκ ἀσφαλέσ, οὐδ̓ εἰ ἐπιστάξειεν θαμινὰ ἐν τῷ ὕπνῳ, οὐδ̓ εἴ τι ἀπεμέσειεν τῶν σιτίων· ταῦτα δὲ γνοίη ἂν ὁ συναναπαυόμενοσ.

κακίστη δὲ κοίτη κυνῶν μετὰ κυνῶν, πολὺ δὲ πλέον, εἰ καὶ ἐπιψαύουσαι ἀλλήλων ἀναπαύοιντο· ὡσ ἄνθρωποσ μὲν συγκαθεύδων κυνὶ ἀφαιρεῖ τοῦ χρωτὸσ τὸ ἀνιαρόν· κύνεσ δὲ ἐν ταὐτῷ ἀναπαυόμεναι ὅ τι περ πονηρὸν τοῦ χρωτὸσ τῷ πλησιάζειν τε καὶ ἐκθερμαίνειν ἐπάξουσιν· ὥστε φώρασ ἐμπίμπλασθαι τὸ πολύ, ὁπότε ἐν ταὐτῷ ἀναπαύοιντο. δηλοῖ δὲ καὶ ἡ ὀδμή, ἐπειδὰν ἐσέλθῃσ οὗ κύνεσ πολλαὶ ἀναπαύονται·

οὕτω χαλεπή τέ ἐστιν καὶ δριμεῖα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION