Aristophanes, Thesmophoriazusae, Parodos, lyric

δεχόμεθα καὶ θεῶν γένοσ λιτόμεθα ταῖσδ’ ἐπ’ εὐχαῖσ φανέντασ ἐπιχαρῆναι. Ζεῦ μεγαλώνυμε χρυσολύρα τε Δῆλον ὃσ ἔχεισ ἱεράν, καὶ σὺ παγκρατὲσ κόρα γλαυκῶπι χρυσόλογχε πόλιν οἰκοῦσα περιμάχητον, ἐλθὲ δεῦρο. καὶ πολυώνυμε θηροφόνη παῖ Λατοῦσ χρυσώπιδοσ ἔρνοσ, σύ τε πόντιε σεμνὲ Πόσειδον ἁλιμέδον προλιπὼν μυχὸν ἰχθυόεντ’ οἰστροδόνητον, Νηρέοσ ἐναλίου τε κόραι Νύμφαι τ’ ὀρείπλαγκτοι. χρυσέα τε φόρμιγξ ἰαχήσειεν ἐπ’ εὐχαῖσ ἡμετέραισ· τελέωσ δ’ ἐκκλησιάσαιμεν Ἀθηναίων εὐγενεῖσ γυναῖκεσ.