Aristophanes, Thesmophoriazusae, Parodos, prologue

εὐφημία ’στω, εὐφημία ’στω. εὔχεσθε τοῖν Θεσμοφόροιν τῇ Δήμητρι καὶ τῇ Κόρῃ καὶ τῷ Πλούτῳ καὶ τῇ Καλλιγενείᾳ καὶ τῇ Κουροτρόφῳ τῇ Γῇ καὶ τῷ Ἑρμῇ καὶ Χάρισιν ἐκκλησίαν τήνδε καὶ σύνοδον τὴν νῦν κάλλιστα καὶ ἄριστα ποιῆσαι, πολυωφελῶσ μὲν πόλει τῇ Ἀθηναίων τυχηρῶσ δ’ ἡμῖν αὐταῖσ. καὶ τὴν δρῶσαν τήν <τ’> ἀγορεύουσαν τὰ βέλτιστα περὶ τὸν δῆμον τὸν Ἀθηναίων καὶ τὸν τῶν γυναικῶν ταύτην νικᾶν. ταῦτ’ εὔχεσθε, καὶ ὑμῖν αὐταῖσ τἀγαθά. ἰὴ παιὼν ἰὴ παιών. χαίρωμεν.