Aristophanes, Clouds, Lyric-Scene, iambics 1:

(아리스토파네스, Clouds, Lyric-Scene, iambics 1:)

φέρε νυν ἀθρήσω πρῶτον ὅ τι δρᾷ τουτονί. οὗτοσ καθεύδεισ; μὰ τὸν Ἀπόλλω ’γὼ μὲν οὔ. ἔχεισ τι; μὰ Δί’ οὐ δῆτ’ ἔγωγ’. οὐδὲν πάνυ; οὐδέν γε πλὴν ἢ τὸ πέοσ ἐν τῇ δεξιᾷ. οὐκ ἐγκαλυψάμενοσ ταχέωσ τι φροντιεῖσ; περὶ τοῦ; σὺ γάρ μοι τοῦτο φράσον ὦ Σώκρατεσ. αὐτὸσ ὅ τι βούλει πρῶτοσ ἐξευρὼν λέγε. ἀκήκοασ μυριάκισ ἁγὼ βούλομαι, περὶ τῶν τόκων, ὅπωσ ἂν ἀποδῶ μηδενί. ἴθι νῦν καλύπτου καὶ σχάσασ τὴν φροντίδα λεπτὴν κατὰ μικρὸν περιφρόνει τὰ πράγματα, ὀρθῶσ διαιρῶν καὶ σκοπῶν. οἴμοι τάλασ. ἔχ’ ἀτρέμα· κἂν ἀπορῇσ τι τῶν νοημάτων, ἀφεὶσ ἄπελθε, καὶ κατὰ τὴν γνώμην πάλιν κίνησον αὖθισ αὐτὸ καὶ ζυγώθρισον. ὦ Σωκρατίδιον φίλτατον. τί ὦ γέρον; ἔχω τόκου γνώμην ἀποστερητικήν. ἐπίδειξον αὐτήν. εἰπὲ δή νύν μοι ‐ τὸ τί; γυναῖκα φαρμακίδ’ εἰ πριάμενοσ Θετταλὴν καθέλοιμι νύκτωρ τὴν σελήνην, εἶτα δὴ αὐτὴν καθείρξαιμ’ ἐσ λοφεῖον στρογγύλον, ὥσπερ κάτοπτρον, κᾆτα τηροίην ἔχων ‐ τί δῆτα τοῦτ’ ἂν ὠφελήσειέν σ’; ὅ τι; εἰ μηκέτ’ ἀνατέλλοι σελήνη μηδαμοῦ, οὐκ ἂν ἀποδοίην τοὺσ τόκουσ. ὁτιὴ τί δή; ὁτιὴ κατὰ μῆνα τἀγύριον δανείζεται. εὖ γ’· ἀλλ’ ἕτερον αὖ σοι προβαλῶ τι δεξιόν. εἴ σοι γράφοιτο πεντετάλαντόσ τισ δίκη, ὅπωσ ἂν αὐτὴν ἀφανίσειασ εἰπέ μοι. ὅπωσ; ὅπωσ; οὐκ οἶδ’· ἀτὰρ ζητητέον. μή νυν περὶ σαυτὸν εἶλλε τὴν γνώμην ἀεί, ἀλλ’ ἀποχάλα τὴν φροντίδ’ ἐσ τὸν ἀέρα λινόδετον ὥσπερ μηλολόνθην τοῦ ποδόσ. ηὑρ́ηκ’ ἀφάνισιν τῆσ δίκησ σοφωτάτην, ὥστ’ αὐτὸν ὁμολογεῖν σ’ ἐμοί. ποίαν τινά; ἤδη παρὰ τοῖσι φαρμακοπώλαισ τὴν λίθον ταύτην ἑόρακασ τὴν καλήν, τὴν διαφανῆ, ἀφ’ ἧσ τὸ πῦρ ἅπτουσι; τὴν ὑάλον λέγεισ; ἔγωγε. φέρε τί δῆτ’ ἄν, εἰ ταύτην λαβών, ὁπότε γράφοιτο τὴν δίκην ὁ γραμματεύσ, ἀπωτέρω στὰσ ὧδε πρὸσ τὸν ἥλιον τὰ γράμματ’ ἐκτήξαιμι τῆσ ἐμῆσ δίκησ; σοφῶσ γε νὴ τὰσ Χάριτασ. οἴμ’ ὡσ ἥδομαι ὅτι πεντετάλαντοσ διαγέγραπταί μοι δίκη. ἄγε δὴ ταχέωσ τουτὶ ξυνάρπασον. τὸ τί;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION