Aristophanes, Clouds, Prologue 6:

τί δῆτ’ ἐκεῖνον τὸν Θαλῆν θαυμάζομεν; ἄνοιγ’ ἄνοιγ’ ἀνύσασ τὸ φροντιστήριον, καὶ δεῖξον ὡσ τάχιστά μοι τὸν Σωκράτη. μαθητιῶ γάρ· ἀλλ’ ἄνοιγε τὴν θύραν. ὦ Ἡράκλεισ ταυτὶ ποδαπὰ τὰ θηρία; τί ἐθαύμασασ; τῷ σοι δοκοῦσιν εἰκέναι; τοῖσ ἐκ Πύλου ληφθεῖσι τοῖσ Λακωνικοῖσ. ἀτὰρ τί ποτ’ ἐσ τὴν γῆν βλέπουσιν οὑτοιί; ζητοῦσιν οὗτοι τὰ κατὰ γῆσ. βολβοὺσ ἄρα ζητοῦσι. μή νυν τουτογὶ φροντίζετε· ἐγὼ γὰρ οἶδ’ ἵν’ εἰσὶ μεγάλοι καὶ καλοί. τί γὰρ οἵδε δρῶσιν οἱ σφόδρ’ ἐγκεκυφότεσ; οὗτοι δ’ ἐρεβοδιφῶσιν ὑπὸ τὸν Τάρταρον. τί δῆθ’ ὁ πρωκτὸσ ἐσ τὸν οὐρανὸν βλέπει; αὐτὸσ καθ’ αὑτὸν ἀστρονομεῖν διδάσκεται. ἀλλ’ εἴσιθ’, ἵνα μὴ ’κεῖνοσ ὑμῖν ἐπιτύχῃ. μήπω γε μήπω γ’· ἀλλ’ ἐπιμεινάντων, ἵνα αὐτοῖσι κοινώσω τι πραγμάτιον ἐμόν. ἀλλ’ οὐχ οἱο͂́ν τ’ αὐτοῖσι πρὸσ τὸν ἀέρα ἔξω διατρίβειν πολὺν ἄγαν ἐστὶν χρόνον. πρὸσ τῶν θεῶν τί γὰρ τάδ’ ἐστίν; εἰπέ μοι. ἀστρονομία μὲν αὑτηί. τουτὶ δὲ τί; γεωμετρία. τοῦτ’ οὖν τί ἐστι χρήσιμον; γῆν ἀναμετρῆσαι. πότερα τὴν κληρουχικήν; οὔκ, ἀλλὰ τὴν σύμπασαν. ἀστεῖον λέγεισ. τὸ γὰρ σόφισμα δημοτικὸν καὶ χρήσιμον. αὕτη δέ σοι γῆσ περίοδοσ πάσησ. ὁρᾷσ; αἵδε μὲν Ἀθῆναι. τί σὺ λέγεισ; οὐ πείθομαι, ἐπεὶ δικαστὰσ οὐχ ὁρῶ καθημένουσ. ὡσ τοῦτ’ ἀληθῶσ Ἀττικὸν τὸ χωρίον. καὶ ποῦ Κικυννῆσ εἰσὶν οὑμοὶ δημόται; ἐνταῦθ’ ἔνεισιν. ἡ δέ γ’ Εὔβοἰ, ὡσ ὁρᾷσ, ἡδὶ παρατέταται μακρὰ πόρρω πάνυ. οἶδ’· ὑπὸ γὰρ ἡμῶν παρετάθη καὶ Περικλέουσ. ἀλλ’ ἡ Λακεδαίμων ποῦ ’σθ’; ὅπου ’στίν; αὑτηί. ὡσ ἐγγὺσ ἡμῶν. τοῦτο πάνυ φροντίζετε, ταύτην ἀφ’ ἡμῶν ἀπαγαγεῖν πόρρω πάνυ. ἀλλ’ οὐχ οἱο͂́ν τε. νὴ Δί’ οἰμώξεσθ’ ἄρα. φέρε τίσ γὰρ οὗτοσ οὑπὶ τῆσ κρεμάθρασ ἀνήρ; αὐτόσ. τίσ αὐτόσ; Σωκράτησ. ὦ Σώκρατεσ. ἴθ’ οὗτοσ, ἀναβόησον αὐτόν μοι μέγα. αὐτὸσ μὲν οὖν σὺ κάλεσον· οὐ γάρ μοι σχολή.