Aristophanes, Clouds, Episode

(아리스토파네스, Clouds, Episode)

ἄγε δὴ κάτειπέ μοι σὺ τὸν σαυτοῦ τρόπον, ἵν’ αὐτὸν εἰδὼσ ὅστισ ἐστὶ μηχανὰσ ἤδη ’πὶ τούτοισ πρὸσ σὲ καινὰσ προσφέρω. τί δέ; τειχομαχεῖν μοι διανοεῖ πρὸσ τῶν θεῶν; οὔκ, ἀλλὰ βραχέα σου πυθέσθαι βούλομαι. ἦ μνημονικὸσ εἶ; δύο τρόπω νὴ τὸν Δία· ἢν μὲν γὰρ ὀφείληταί τί μοι, μνήμων πάνυ· ἐὰν δ’ ὀφείλω, σχέτλιοσ, ἐπιλήσμων πάνυ. ἔνεστι δῆτα μανθάνειν ἐν τῇ φύσει; λέγειν μὲν οὐκ ἔνεστ’, ἀποστερεῖν δ’ ἔνι. πῶσ οὖν δυνήσει μανθάνειν; ἀμέλει καλῶσ. ἄγε νυν ὅπωσ, ὅταν τι προβάλλω σοι σοφὸν περὶ τῶν μετεώρων, εὐθέωσ ὑφαρπάσει. τί δαί; κυνηδὸν τὴν σοφίαν σιτήσομαι; ἄνθρωποσ ἀμαθὴσ οὑτοσὶ καὶ βάρβαροσ. δέδοικά σ’ ὦ πρεσβῦτα μὴ πληγῶν δέει. φέρ’ ἴδω τί δρᾷσ, ἤν τίσ σε τύπτῃ; τύπτομαι, ἔπειτ’ ἐπισχὼν ὀλίγον ἐπιμαρτύρομαι, εἶτ’ αὖθισ ἀκαρῆ διαλιπὼν δικάζομαι. ἴθι νυν κατάθου θοἰμάτιον. ἠδίκηκά τι, οὔκ, ἀλλὰ γυμνοὺσ εἰσιέναι νομίζεται. ἀλλ’ οὐχὶ φωράσων ἔγωγ’ εἰσέρχομαι. κατάθου. τί ληρεῖσ; εἰπὲ δή νύν μοι· τὸ τί; ἢν ἐπιμελὴσ ὦ καὶ προθύμωσ μανθάνω, τῷ τῶν μαθητῶν ἐμφερὴσ γενήσομαι; οὐδὲν διοίσεισ Χαιρεφῶντοσ τὴν φύσιν. οἴμοι κακοδαίμων ἡμιθνὴσ γενήσομαι. οὐ μὴ λαλήσεισ, ἀλλ’ ἀκολουθήσεισ ἐμοὶ ἀνύσασ τι δευρὶ θᾶττον; ἐσ τὼ χεῖρέ νυν δόσ μοι μελιτοῦτταν πρότερον· ὡσ δέδοικ’ ἐγὼ εἴσω καταβαίνων ὥσπερ ἐσ Τροφωνίου. χώρει· τί κυπτάζεισ ἔχων περὶ τὴν θύραν;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION