Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σφοδρότητοσ.

(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σφοδρότητοσ.)

σφοδρότησ δὲ γίνεται τριχῶσ, κατὰ γνώμην, κατὰ σχῆμα, κατὰ λέξιν. καὶ κατὰ μὲν γνώμην οὕτωσ, ὅταν τισ ἐνδόξοισ προσώποισ ἐπιτιμᾷ, οἱο͂ν ἐξέστητε, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, τῆσ τάξεωσ, ἐφ’ ἧσ ὑμᾶσ οἱ πρόγονοι κατέλιπον. καὶ ἄλλο πάλιν ὅμοιον τούτῳ ἡσυχάζετε γὰρ μόνοι τῶν Ἑλλήνων, καὶ πάλιν καὶ τῶνδε ὑμεῖσ αἴτιοι, τό τε πρῶτον ἐάσαντεσ αὐτοὺσ μετὰ τὰ Μηδικὰ κρατῦναι τὴν πόλιν. σφοδρότητα δὲ ποιεῖσ καὶ ὅταν πράγματα ἢ πρόσωπα ἔνδοξα μὴ ὀκνῇσ διαβάλλειν, οἱο͂ν τὸ μὲν ἐπαινεῖν τοὺσ προγόνουσ πρᾶγμα ἐνδοξότατον, ὁ δὲ Δημοσθένησ πῶσ εὐθὺσ ἐν ἀρχῇ διέβαλεν; οἱ μὲν ἐπαινοῦντεσ τοὺσ προγόνουσ λόγον εἰπεῖν μοι δοκοῦσι κεχαρισμένον, οὐ μὴν συμφέροντά γε ἐκείνοισ οὓσ ἐγκωμιάζουσι ποιεῖν. καὶ ὅλωσ δὲ τὸ ἐπιτιμᾶν σφοδρότητα ἔχει, ὡσ ἐν ἐκείνοισ, ἀμφότεροί μοι δοκοῦσιν ἁμαρτάνειν καὶ οἱ τοῖσ Ἀρκάσι καὶ οἱ τοῖσ Λακεδαιμονίοισ συνειρηκότεσ. καὶ τὸ διαβάλλειν δὲ πρόσωπα ἔνδοξα ὡσ ἀτόπωσ ἔχοντα σφοδρότητα ποιεῖ, οἱο͂ν ὑμεῖσ δὲ ὁ δῆμοσ ἐκνενευρισμένοι χρήματα καὶ συμμάχουσ ἐν ὑπηρέτου καὶ προσθήκησ μέρει.

καὶ ὅταν δὲ ἀτόπωσ τισ εἰκάζῃ, σφοδρὸν ποιεῖ τὸν λόγον, οἱο͂ν ὥσπερ σκορπίοσ ἠρκὼσ τὸ κέντρον, ᾄττων δεῦρο κἀκεῖσε, σκοπῶν τίνι κακόν τι προστριψάμενοσ εἰσ συμφορὰν καταστήσῃ.

καὶ πάλιν οὔτε γὰρ μαγείρῳ μαχαίρασ οὐδέν ἐστ’ ὄφελοσ ἥτισ μὴ τέμνει, οὔτε βουλομένῳ δι’ αὑτοῦ πᾶσι κακὰ καὶ πράγματα γίνεσθαι ὁ ταῦτα ἀποδωσόμενοσ συκοφάντησ οὐδέν ἐστ’ ὄφελοσ. καὶ ἀλλαχοῦ πάλιν ἀλλὰ μανδραγόραν πεπωκόσιν ἤ τι φάρμακον ἄλλο τοιοῦτον ἐοίκαμεν ἀνθρώποισ. σφοδρότησ δέ ἐστι καὶ ὅταν τισ ὑπεραγανακτῇ, οἱο͂ν τοῦτο μὲν γὰρ οὐκ ἔχον ἐστὶν ὑπερβολὴν ἀκαθαρσίασ, καὶ πάλιν ἀλλαχοῦ, τοῦτο γὰρ δὴ τοὔσχατόν ἐστι, καὶ πάλιν τῆσ ἐσχάτησ ὕβρεωσ οὐδὲν ἐλλείπει.

καὶ ὅλωσ δὲ ὅπου σχεδόν τι ἐφ’ ὁμολογουμένοισ ἀδικήμασιν αἱ κατηγορίαι γίνονται, διὰ τὸ πρόδηλα εἶναι τὰ ἀδικήματα, σφοδρότητοσ ὁ λόγοσ τυγχάνει, ὡσ καὶ ἐν τῷ κατὰ Μειδίου καὶ ἐν τῷ κατὰ Ἀριστογείτονοσ.

τὸ δὲ μέγιστον εἰδέναι χρή, ὅτι ὅταν ᾖ μὴ ἰσχυρὰ ζητήματα ἐξ ἑκατέρων τῶν μερῶν, ἀλλ’ ὑπάρχῃ θατέροισ μὴ πρόδηλα αὐτὰ εἶναι, ὁ δὲ ὡσ ἐπὶ ὁμολογουμένοισ σχεδὸν τοῖσ ζητήμασι συνάγει τὸν λόγον, οἱο͂́σ ἐστιν ὁ κατὰ Μειδίου. κατὰ σχῆμα δὲ οὕτω γίνεται σφοδρότησ, ὅταν τισ ἐπιφορικοῖσ χρῆται τοῖσ σχήμασιν, οἱο͂ν αἰσχρόσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ κακῶσ ἔχων ὁ νόμοσ καὶ ὅμοιοσ φθόνῳ τινὶ καὶ φιλονεικίᾳ.

καὶ πάλιν, εἴργετε οὖν, εἴργετε αὐτὸν τῶν ὑπὲρ τῆσ εἰρήνησ λόγων. καὶ ἐν τῷ κατὰ Μειδίου, καὶ ταῦτα πάσχων ἐγὼ καὶ τοῦτον ὃν διεξέρχομαι τρόπον νῦν πρὸσ ὑμᾶσ ἐλαυνόμενοσ. καὶ ἐν τῷ τῆσ παραπρεσβείασ, τούτων οὐ γέγονεν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, δεινότερα. σφοδρότητα δὲ ἔχει καὶ τὸ τῆσ ἀποστροφῆσ σχῆμα.

ὅσ, ὦ μιαρώτατε πάντων, κεκλεισμένησ σοι τῆσ παρρησίασ οὐ κιγκλίσιν οὐδὲ θύραισ, ἃ καὶ παρανοίξειεν ἄν τισ, ἀλλὰ τοσούτοισ καὶ τηλικούτοισ ὀφλήμασι, καὶ τούτων παρὰ τῇ θεῷ κειμένων, εἰσ τὰ ἐντὸσ τούτων βιάζῃ καὶ προσέρχῃ πρὸσ ταῦτα, ἀφ’ ὧν ἀπελαύνουσί σε οἱ νόμοι, ἀπεσχοινισμένοσ πᾶσι τοῖσ ἐν τῇ πόλει δικαίοισ. καὶ πάλιν ἐν τῷ κατὰ Μειδίου, τί λέγεισ, ὦ μιαρὰ κεφαλή, σὺ τὰ σαυτοῦ παιδία ἀξιώσεισ ἐλεεῖν ἤ σε τούτουσ, τοὺσ ὑπὸ σοῦ δημοσίᾳ προπεπηλακισμένουσ; κατὰ δὲ ἀπαγγελίαν, τουτέστι κατὰ λέξιν, σφοδρότησ γίνεται, ὅταν ὑπερβολὰσ ποιῇσ ἐν τῷ λόγῳ, οἱο͂ν πλούσιοσ, θρασύσ, μέγα φρονῶν, μέγα φθεγγόμενοσ, βίαιοσ, ἀναιδήσ.

ὑπερβολὴν δὲ κἀκεῖνο ἔχει, ὅταν εἴπῃσ, ἡ πόλισ αὐτὸν οὐ χωρεῖ. οὔθ’ ἡ Ἑλλὰσ οὔθ’ ἡ βάρβαροσ τὴν πλεονεξίαν χωρεῖ τἀνθρώπου. καὶ ὅπου λέγει, προσκυνεῖν τοὺσ ὑβρίζοντασ ὥσπερ ἐν τοῖσ βαρβάροισ, οὐκ ἀμύνεσθαι κράτιστον ἔσται. πάντα ἐξαίρει τὴν ἐν τῷ λόγῳ σφοδρότητα ἐργάζονται, ὡσ ἐν τῷ κατὰ Κόνωνοσ, εἱλκόμην καὶ ἐξεδυόμην, καὶ ὑγιὴσ ἐξελθὼν φοράδην ἦλθον οἴκαδε, καὶ ὅπου λέγει περὶ τῆσ μητρόσ, οὐ γὰρ εἶπεν ἐξεληλύθει, ἀλλὰ ἐμφαντικώτερον τῇ ὀνομασίᾳ, ἐξεπεπηδήκει ἡ μήτηρ·

ἐν γὰρ τῷ ὀνόματι ἡ ἔμφασισ. ὥσπερ δὲ πολλάκισ εἴπομεν τὰσ τροπὰσ πολλαχοῦ μέγα δύνασθαι, τοῦτο καὶ ἐν τῇ σφοδρότητι, ὅταν λέγῃ κατὰ τῆσ πονηρίασ τῆσ Ἀριστογείτονοσ σφοδρότητοσ ἕνεκα, κάπηλοσ καὶ μεταβολεὺσ καὶ μόνον οὐ ζυγὰ καὶ σταθμὰ ἔχων ἅπαντα ἐπώλει.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION